Πρόσφατα είδε το φως ένα νέο σάιτ που περιέχει ιστορίες Μεγανησιώτικου ενδιαφέροντος του καπετάν-Σταύρου Δάγλα, καθώς και κείμενα για την ναυτοσύνη και την θάλασσα. Γραμμένες με το ευγενές χιούμορ που τον χαρακτηρίζει, αλλά και επιλεκτική χρήση της ντοπιολαλιάς, θυμίζουν τις αφηγήσεις που συμπεριλήφθηκαν στον τόμο «Μεγανησιώτικες ιστορίες» που είχε εκδώσει ο Δήμος Μεγανησίου (κάποτε…). Η σελίδα βρίσκεται στην ηλ. διεύθυνση www.stavrosdaglas.com  και αξίζει να την επισκεφτείτε.

Ας δούμε μια από τις ιστορίες:

Τώρα η αλήθεια μεταξύ μας να λέγεται. Ένα κουνιάκι* για το κρύο, ίσως και να τό ‘χε πιεί πριν έμπει στο ψαλτήρι τ’ Άι Βεσσάριου (Αγίου Βησσαρίωνος) στο Βαθύ, αλλά όρκο έπαιρνε, πως δε διάβασε το τροπάριο κατά πως το διάβασε σκόπιμα. Τό ‘φερε όμως η κακιά στιγμή και λίγο που τρέμανε μπροστά του τα γράμματα, λίγο που από καθαρευουσιάνικα  δε πολυκαταλάβαινε, το λάθος τό  ‘κανε.  Δεν ήταν όμως ανάγκη κι αυτός ο Δεσπότης, που η σύμπτωση το ‘φερε νά ‘ναι  ‘κεί, να του πάρει το κεφάλι. Έκαμε τη κλωνά* τριχιά ο χριστιανός.

Και τι νομίζετε πως ήταν ούλο κι ούλο το σφάλμα του και το κρίμα του; Αντί να διαβάσει – παιδίον ‘Αναξ (βασιλιά) –   εδιάβασε,  παιδίον ανάξιον. Σιγά τα λάχανα δηλαδή.

Θέλεις όμως σιγά, θέλεις ξεσιγά τα λάχανα,  η υπόθεση κουβεντιάστηκε στο καφενείο  (πως το πάθαμε;) και μάλιστα κατά τα γούστα του καθενός, γι αυτό και θα πούμε τι περίπου είπανε, αλλά…. έδεδώ* που τα λέμε, καλλίτερα να μη πολυψαχνόμαστε γι’ αλήθειες κι ακριβολογίες από δω και κάτω:

Λέει λοιπόν ένας, τελείως – τελείως  «αθώα» κι απλά :

Τι ήθελες ωρέ να σου κάνει ο άνθρωπος (εννοούσε τον ψάλτη),  μια σταξά*  κεριού, είχε σκεπάσει απ’ τη φράση    «π α ι δ ί ο ν  ‘Αναξ»  το γράμμα  «που»  κι   ότι  απόμεινε μας το διάβασε. Που στο καλό λοιπόν βρίσκουτε σεις το σφάλμα του;  Όχι, πες τε μου για να μάθω κι εγώ που δε ξέρω;

«Τσιμπάει» αμέσως άλλος (πληρωμένο τον είχε;) και συμπληρώνει με στόμφο κι όσα γράδα* θαυμασμού υπήρχαν και δεν υπήρχαν:

Ωρέ το θερίο,  κ ο ρ ώ ν α  τού ‘βαλε … !!!

Παρατήρηση:  Η φράση – παιδίον Άναξ – ευρίσκεται στην 9η ωδή και διαβάζεται  κατά τον  Όρθρο της 25ης Δεκεμβρίου.

Σημείωση

ι1.      Ψάλτης ήταν ο μπάρμπα Σπύρος ο Χαραμής (Πάλμος).

2.      Παπάς του Αγίου Βησσαρίωνος  ο Κωνσταντίνος Επαμεινώντα Κατωπόδης (1873-1970), παπαδάσκαλος, απόφοιτος της Ιόνιας Ακαδημίας Κερκύρας.

3.      Δεσπότης ο  Δωρόθεος (από την Ζάκυνθο).

4. Την λειτουργία παρακολουθούσε ο εγγονός του παπά Κωσταντή, ο Νώντας (Επαμεινώντας Βησσαρίωνος Κατωπόδης) που μου μίλησε για το  «λαθάκι».

Γλωσσάρι Κουνιάκι= κονιάκ, μπράντι

Κλωνά = κλωστή.

Έδεδώ= εδώ που είμαστε

Σταξά=στάξιμο, σταγόνα.

Γράδα= εδώ, βαθμίδες.