Πολύ γρήγορα, σχεδόν αστραπιαία πέρασε και ο Μάης , ο τελευταίος μήνας της άνοιξης . Καλοκαίρι πια και επίσημα  κι εμείς ούτε που το πήραμε χαμπάρι.

Αρκετές και οι Στιγμές του με εκείνες των εκλογών να πρωταγωνιστούν.

Περίεργος και ο καιρός  … Μια ζέστη μια κρύο. Μια ήλιος μια βροχή. Όλοι μας στο πήγαινε έλα όπως και η  σεζόν που έχει ξεκινήσει τυπικά  υποτίθεται ,γιατί ουσιαστικά …μια ζέστη μια κρύο και εδώ, από το Πάσχα και μετά.

Το Μεγανήσι λοιπόν ετοιμάζεται για τις εκλογές… πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια!

Όλα κινούνται ανάλογα. Οι παρέες, οι συζητήσεις, οι ομάδες.

Άλλη μια δοκιμασία  για το νησί. Άλλη μια δοκιμασία για τους φίλους, τους συγγενείς, τους γνωστούς, αλλά και για εκείνους που δεν έχουν να περιμένουν και πολλά από την αλλαγή η όχι της δημοτικής αρχής και ή που σφυρίζουν αδιάφορα, ή που συμφωνούν  με όλους.

Στιγμές εκλογών λοιπόν και δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σε αυτές. Με χιούμορ φυσικά αφού έτσι πρέπει να αντιμετωπιστούν…

Τρείς οι συνδυασμοί  αυτή τη φορά μετά από πολλά χρόνια και με έναν ακόμα… αρχαίο να φέρνει αλλαγές στη διαδικασία. Τον Κλεισθένη…

Σε ένα σημείο θετικό γιατί δεν δημιούργησε εκείνες τις γνωστές εντάσεις που συναντούσαμε παλιότερα. Όχι ότι αποφευχθήκαν εντελώς  αλλά ο δεύτερος γύρος που θα έκρινε και το τελικό αποτέλεσμα   κράτησε τους τόνους χαμηλά. Ειδικά μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής νόμιζες ότι ζεις σε άλλη χώρα. Κάπου στη Σουηδία. Ήμασταν όλοι φίλοι, συναγωνιστές …σύντροφοι.  Κυρίως εμείς οι… τρίτοι..

Η προεκλογική περίοδος ξεκινά ουσιαστικά από πολύ νωρίς. Μπορεί να μετράει και χρόνο. Εκεί αρχίζουν οι ζυμώσεις, δημιουργούνται οι ομάδες και κλείνουν οι υποψήφιοι. Ακολουθούν οι ψηφοφόροι και φτιάχνεται σιγά σιγά το πρόγραμμα . Στο μεταξύ ταξίδια αστραπή πραγματοποιούνται από τους υποψήφιους σε Πάτρα Αθήνα και αλλού. Όλοι υπόσχονται, αναλύουν το υπό συζήτηση ακόμα πρόγραμμα τους και προσπαθούν να κλείσουν υποψήφιους. Προτάσεις έγιναν στους μισούς Μεγανησιώτες σχεδόν αφού ο αριθμός των συμβούλων και παρέδρων ξεπερνούσε τους 30 σε κάθε συνδυασμό.

Σε αυτό το σημείο άρχιζαν οι κολακείες για να πειστεί ο συνομιλητής και να πει τελικά  το ναι .

_Σε θεωρώ αξιόλογο και δυναμικό άτομο, πρέπει να συμμετέχεις, να προσφέρεις με τις γνώσεις και την προσωπικότητά σου.

–Aμα δε βάλεις εσύ ποιος θα βάλει;

Στην πραγματικότητα περισσότερο μετρούσε το σόι και οι ψήφοι που θα έφερνε ο εν κααθένας… Κι όσο μεγαλύτερο σόι τόσο μεγαλύτερη πίεση… Από την άλλη ο ρόλος  του μπορεί να  ήταν απλά συμπληρωματικός.

Κάποιοι πείστηκαν, άλλοι έριξαν χυλόπιτα, μερικοί  επέλεξαν…  άλλη ομάδα και  πολλοί  δεν  είπαν ποτέ το ναι… Πάντως όλοι μίλησαν με όλους.

Έτσι ολοκληρώθηκαν τα ψηφοδέλτια που σε αρκετά σημεία θύμιζαν …οικογενειακή υπόθεση. Μεγάλος ανταγωνισμός …πολλά τα  άτομα. Που να βρεις τόσο κόσμο.

Ανταγωνισμός και στο πρόγραμμα… Και στο τύπωμα αλλά και στο μοίρασμα. Παιχνίδι εντυπώσεων στην ουσία , αφού κατά την γνώμη και την εμπειρία μου μικρό ποσοστό περιμένει το πρόγραμμα για να αποφασίσει. Όχι ότι δεν μετράει , το αντίθετο. Όμως η τελική επιλογή των ψηφοφόρων είναι παράγοντας πολλών πραγμάτων και συγκυριών… Σογιών, υποχρεώσεων, γνωριμιών και… αναγκών. Κι εκεί αρχίζουν τα ψέματα και οι υποσχέσεις που δεν θα κρατηθούν. Ο φόβος , η ανάγκη, η συγγένεια, η φιλία και οι προσωπικές σχέσεις πρέπει να διαφυλαχτούν… Έτσι λες σε όλους ότι θα τους ψηφίσεις κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Κι εσύ χαλάς τα βράδια σου να μετράς  και να βγαίνεις πρώτος.

Όλοι βγαίνανε πρώτοι. Αν και σε κάθε καταμέτρηση γίνονταν προσθαφαιρέσεις το αποτέλεσμα έβγαινε το ίδιο. Πρώτοι με μικρές διαφορές. Αν όχι την πρώτη Κυριακή, τη δεύτερη σίγουρα.

Οικογένεια-οικογένεια, σπίτι σπίτι , χωριό χωριό…Κάπως έτσι:

-Δύο από δω τρείς εκεί…(Μετρούσαν και για τους άλλους)

-Ένας –δύο –ένας…

-Εδώ φού… Βάλτους  ούλους από κει…

-Εδώ είναι ούλοι δικοί μας

-Από εκειό το αγκωνάρι δεν θα πάρεις  ούτε ένανε…

-Αυτός είναι κολέας   μου και εκάμαμε μαζί και στα καράβια…ένανε θα μας τονε δώκει…

Και φέρτε κοκακόλες, πιοτά και χαλκακόσα να περάσει η βραδιά. Είναι και ατελείωτοι οι εκλογικοί κατάλογοι, έχουνε και πεθαμένους γραμμένους, βάλε τις νύφες και τους γαμπρούς με τα άγνωστα επίθετα… χαράματα  βαριά… Ξεθάβονται  συγγένειες, φιλίες παλιοί συμμαθητές,  κουμπαριές,  συμπεθεριά…

Στην παρέα χρειάζεται απαραίτητα ο παλιός που θα έχει στο μυαλό του χαρτογραφήσει  το κάθε χωριό και θα γνωρίζει το πολιτικό υπόβαθρο των οικογενειών. Ένας Βαθυσάνος, ένας Κατωμερίτης και ένας Σπαρτοχωρίτης. Τελευταία χρειάζεται και κάποιος που θα γνωρίζει και τα περίχωρα αφού ψηφίζουν τώρα πια και οι ξένοι ιδιοκτήτες.

Πλησιάζει ο καιρός και σειρά έχει το μοίρασμα του προγράμματος στα χωριά.

Οι υποψήφιοι με τον αρχηγό τους , βάζουν τα καλά τους και ξεκινούν τις επισκέψεις.

Ξεχωριστές στιγμές πραγματικά . Όσοι το έχουν ζήσει  καταλαβαίνουν…

Περπατάς κάθε στενό , γειτονιά γειτονιά σε κάθε χωριό. Μπαίνεις στα σπίτια, μιλάς με όλους. Σε υποδέχονται ζεστά, άλλοι ξινίζουν τα μούτρα τους (λίγοι ευτυχώς) κάποιοι σε χαιρετάν με το ζόρι . Θαυμάζεις τις υπέροχες αυλές  και τους κήπους τους που τέτοια εποχή καρποφορούν.

Εμείς πάντως γεμίσαμε και μια σακούλα γλυκά και σοκολατάκια. Α! όλα κι όλα…ψήφους δεν πήραμε αλλά χορτάσαμε φιλιά αγκαλιές , γλυκά και λουλούδια. Ευτυχώς γιατί ο ποδαρόδρομος άνοιξε την όρεξη σε κάποιους (ονόματα δε λέμε) και οι μέσπολες ήτανε άγουρες ακόμα… τραπέτσι. Ο χαλβάς της Μαριάννας όμως ανέβασε το πεσμένο ζάχαρο και γλύκανε την ξινίλα. Αλλιώς ποιος τον άκουγε τον υποψήφιο …πάρεδρο.

Άλλη μια σφυγμομέτρηση σε αυτό το σημείο.

-Είδες εκείνη η θειά πώς μας χαιρέτησε; Δική μας είναι…

-Ο μπάρμπας  ψιμογέλασε  …θα μας ψηφήσει …

-Ο άλλος  ούτε γεια δε μας είπε σβήστονε…

Ένθερμο το καλωσόρισμα των εκδηλωμένων οπαδών.

_Καλώς τα καμάρια μου…

_χα πασάδες μου και με τη νίκη…

Οι συναντήσεις με τους άλλους συνυποψήφιους ,αναπόφευκτες …

Άλλο ένα ξεχωριστό στοιχείο σε αυτές τις εκλογές ήταν το  καλό κλίμα μεταξύ των συνδυασμών.fair play το λένε . Έτσι και ευχές ανταλλάξαμε και φιλιά κάποιοι πήρανε… Μας πήραν και κάτι ψηφοφόρους μέσα μέσα αλλά δε βαριέστε… έχουμε μεγάλη  καρδιά εμείς οι μικρές (και μοναχικές) δυνάμεις…

Οι ομιλίες στην Αθήνα και Πάτρα επιβάλονται. Οι ετερποδημότες παίζουν πάντα καθοριστικό ρόλο. Και δεν γίνεται αλλιώς αφού υπερέχουν και αριθμιτικά.

Κι εδώ προβληματισμοί, σχόλια και παραπληροφόριση,. Το παιχνίδι εντυπώσεων που λέγαμε πρωταγωνιστεί.

–Ητανε γεμάτη η αίθουσα…

-Είχε πολύ κόσμο…

-Επήγανε όλοι. 

-Πάνω από 100 άτομα.Ανάλογα με την χωριτικότητα της αίθουσας έπαιζε κι ο αριθμός, μα πάντα όλοι  πρόσθεταν από 30  μέχρι 50 άτομα παραπάνω.

Και τα πλάνα των φωτογράφων από καλά στημένες γωνίες για να φαίνονται οι λίγοι πολλοί.

Η άλλη πλευρά όμως .. που είχε δικό της άνθρωπο μέσα …μετρούσε κεφάλια και αφαιρούσε και  καμιά δεκαριά. Δεν μετράγανε οι συγγενείς, οι υποψήφιοι και εκείνοι που δεν ψηφίζουν εδώ.

Για να μην αποκαρδιώσει και  κανέναν.

Οταν η έλευση του κόσμου δεν ήταν ικανοποιητική υπήρχαν πάντα δικαιολογίες.

_Είχε απεργία το μετρο...Κάποιοι είχαν αρρωστήσει, ή είχανε γάμο, γενέθλια, κλπ.

Παραμονή εκλογών κι ο πυρετός στα ύψη. Οι ετεροδημότες έρχονται από την Παρασκευή  με τα ναυλωμένα πούλμαν. Άλλοι τους βρίζουν κι άλλοι τους καλοδέχονται.

-Ήρτανε κι οι αθηναίοι να βγάλουνε δήμαρχο…Ή

-Καλώς τους, καλωσήρτατε, σαν το καλό το χρόνο...

Κάθε φορά η ίδια καραμέλα. Οταν μας ψηφίζουν τους θέλουμε , όταν όχι τους βρίζουμε…

Πάλι  μετρήσεις που  μεταβάλλονται ανάλογα με τους επιβάτες και τον αριθμό τους.

_Πόσοι ήρτανε με το πρωινό;

-Πόσους έφερε εκείνος;

-Με ποιό λεωφορείο έκλεισε ο τάδε;

Συνήθως ο ένας κουβάλαγε και ψηφοφόρους αλλουνού… Συμβαίνουν κι αυτά…

Το Σάββατο οι υποψήφιοι  έχοντας κάνει κατάλογο με τους αμφισβητούμενους  επισκέπτονται τα σπίτια τους σε μια ύστατη προσπάθεια να τους …δέσουν, να τους αλλάξουν γνώμη. Ότι τσιμπήσουν. Ένας ψήφο από το κάθε σπίτι είναι όλη η εκλογή.

Αλλά και να περιφρουρήσουν τους δικούς τους. Πολλά παίζονται μέχρι να κλείσουν οι κάλπες. Έτσι πολλά είναι τα σπίτια που δέχονται επισκέψεις… πολλές επισκέψεις αφού μπαίνει ο ένας (υποψήφιος) και βγαίνει ο άλλος. Πολλοί είναι και εκείνοι που λένε ναι σε όλους…

Τότε μοιράζονται και τα ψηφοδέλτια. Σταυρωμένα και σημαδεμένα, για να γίνει και η επιβεβαίωση μετά…

Κυριακή πρωί… Η κρίσιμη μέρα.

Από νωρίς το πρωί όλοι οι υποψήφιοι στο πόδι. Μέσα και έξω από τα εκλογικά τμήματα.

Η αγωνία η  σιγουριά και η ανασφάλεια , συναισθήματα που εναλλάσσονται ανάλογα με τους  ψηφοφόρους που καταφτάνουν στις κάλπες. Η πρώτη πρωινή φουρνιά  είναι οι επίφοβοι να… παρασυρθούν και να ξεγελαστούν,  ηλικιωμένοι.

Συνοδευόμενοι  μέχρι την κάλπη. Πιο  επίφοβες  οι γριές… Πολλές τσέπες το φόρεμα. Πολλά τα ψηφοδέλτια. Πολλές οι κάλπες.  Σίγουρο μπέρδεμα. Όπως σίγουρο το ότι άμα θέλει να σε γελάσει θα σε γελάσει. Έχει και τον τρόπο και τον… χώρο.

Στο καμπζέτο, στο κότολο, στη ποδιά, στα μανίκια; Άντε ψάξε που τόχει κρυμμένο.

Απόλυτα εύστοχη η ατάκα…» Το κότολο βγάζει δήμαρχο»

Κρίμα που κάθε εκλογές λιγοστεύουν…

Φυσικά δεν λείπουν και τα σχόλια από τους αντιπάλους όταν βλέπουν  ηλικιωμένους  ψηφοφόρους  άλλης παράταξης να καταφθάνουν συνοδευόμενοι.

-Γουυυ μωρή …εσκώσανε και τους πεθαμένους.

-Γιάτρα το σατράκαλο, χαλεύει να γκρεμιστεί και το φέρανε να ψηφίσει.

-Ακόμα ζει μωρές εκειός;

Τα πικρόχολα σχόλια συνεχίζονται όταν οι νέοι  μετα…δημότες  περνούν την πόρτα του σχολείου.

– Κι εφτός εδώ ψηφίζει; Κι έχει να πατήσει στο χωριό σαράντα χρόνια, που τονε θυμηθήκανε;

Ο κόσμος συνεχίζει να έρχεται. Οι υποψήφιοι   ακόμα εκεί. Όλοι εκεί. Να υποδεχτούν τον κόσμο. Να τους δουν, να τους δεσμεύσουν, να τους επηρεάσουν ή και να τους σιγουρέψουν με μια λέξη, ένα γεια, ή και μόνο ακόμα με την παρουσία τους. Κάτι σαν  συναισθηματικό εξαναγκασμό. Που κάποιες  φορές πιάνει κιόλας.

Όλα μέσα στο παιχνίδι…

Κι οι ψηφοφόροι όμως πολλές φορές λειτουργούν ανάλογα. Άλλοι μην αντέχοντας την πίεση και άλλοι για να αποφύγουν τη γκρίνια.

_ Σε ψήφισα…

-Όπως είπαμε…

-Εντάξει …( αυτό πολλές φορές συνοδεύεται και από κλείσιμο ματιού)

Αλήθεια ,ψέματα… σύντομα θα δείξει…

Στα πηγαδάκια εξελίσσεται το τελευταίο γκάλοπ… Συνδυασμός και πηγαδάκι ενώ στους διαδρόμους οι ουρές μεγαλώνουν.

Και εδώ έντονο το fair play με τους υποψήφιους αντιπάλους να ανταλλάσουν φιλοφρονήσεις που ένας θεός ξέρει αν τις  εννοούν.

Οι άντρες περιποιημένοι. Ατσαλάκωτα πουκάμισα, επίσημα σακάκια, φρεσκοξυρισμένοι  και μοσχοβολιστοί. Οι γυναίκες ταλαιπωρημένες, απλά ντυμένες και  με τη ρίζα στους δυο πόντους (που να τα προλάβουμε όλα)…

Η ροή του κόσμου συνεχίζεται. Κατά σόι, γειτονιά, οικογένεια.

Κι εδώ  συνεχίζονται τα σχόλια  ανάλογα με το τι ψηφίζουν …

-Μονοκούκι θα πάνε  ετούτοι και θα είναι  μια μπάλα ούλοι απάνου απάνου.

Η ώρα πλησιάζει. Οι κάλπες κλείνουν Τα σχολεία αδειάζουν . Οι παρέες  μαζεύονται στα εκλογικά στέκια περιμένοντας τα αποτελέσματα. Η αγωνία χτυπάει κόκκινο. Τα πρώτα νούμερα κυκλοφορούν. Γρήγορα ανατρέπονται όμως και η χαρμολύπη  μεταφέρεται από τον έναν συνδυασμό στον άλλον.

-Ποιος είναι μπροστά;

-Με πόσους διαφορά;

-Στο καλό το τμήμα πόσους πήρε;

Από το Α μέχρι το Κ πόσους πάει μπροστά;

-Ακόμα το Βαθύ;

-Το Σπαρτοχώρι έκλεισε;

-Το Κατωμέρι αργεί;

Κι ύστερα άλλος χαίρεται, και άλλος λυπάται. Στην περίπτωση μας και άλλοι λυπούνται. Όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Υπάρχει μια δεύτερη ευκαιρία. Υπάρχει μια ακόμα βδομάδα.

Τότε  θα βγει ο νικητής… Τότε βγαίνει  η αλήθεια, και τότε  βγήκαν από τις τσέπες τα άριχτα  ψηφοδέλτια. Τότε αρχίζουν οι αμφιβολίες , όμως δεν μπορείς να αποδείξεις τίποτα.

Τότε έπεσαν και οι ατάκες:

-Δε πήρε ούτε το δικόνε του…

-Δεν τονε ψήφισε ούτε η  μάνα του…

Τότε βγήκαν και τα κουδούνια… άναψαν και τα βεγγαλικά και λίγο τα αίματα…

Γιατί τελικά την λύπη μπορείς να την διαχειριστείς ορθότερα από ότι τη χαρά σου.

Εκείνη η νύχτα ήταν μεγάλη. Κανείς δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Όλοι είχαν ανάγκη από κουβέντα, κι η χαρά όπως και η λύπη πρέπει να μοιράζεται. Η κούραση , η υπερένταση, η αγωνία η απογοήτευση , η χαρά των εκλεγμένων και η λύπη όσων απέτυχαν  έδιωχναν τη νύστα.

Άργησε πολύ να φύγει εκείνη η Κυριακή. Όπως και η επόμενη Και το νησί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα , ξύπνησε πληγωμένο… Στις σχέσεις των ανθρώπων που με κόπο τόσο καιρό κρατιόνταν. Ίσως αυτό το fair play να μην ήταν και τόσο ειλικρινές τελικά…

Οι μέρες που ακολούθησαν  έσβηναν σιγά σιγά τον απόηχο. Οι στιγμές μας  ακολούθησαν την καθημερινότητα της εποχής. Ο Μάης είχε πια περάσει.

Κι εγώ συνέχισα τον δρόμο μου  . Προσπάθησα να περπατήσω τα χαμένα μου χιλιόμετρα . (Λόγω εκλογών έτρεχα άλλο μαραθώνιο. )Μέχρι που είδα το πρώτο φίδι. Ήρθα αντιμέτωπη με το φόβο μου και το ‘έδιωξα. Όμως την επόμενη με περίμενε στο ίδιο σημείο, την ίδια ώρα. Καθόλου τυχαίο φαντάστηκα. Ώρα να αλλάξω εποχή… Κι άρχισα τα μπάνια.

Υπέροχη ,ήσυχη, πεντακάθαρη θάλασσα. Βρώμικες και άθλιες οι παραλίες που έχουν θαφτεί από τόνους σκουπιδιών και πλαστικώ ν που ξέβρασε η θάλασσα όλο το χειμώνα. Και παραμένουν εκεί, περιμένοντας  κάποιος να τα μαζέψει. Φυσικά  και δεν αναφέρομαι στις  γνωστές παραλίες. Φανάρι Πασουμάκι  Λιμονάρι και Σπήλια.

Το Μεγανήσι  όμως δεν έχει μόνο  τον  τουρισμό της βίλας . Ένα μεγάλο κομμάτι είναι και ο ιστιοπλοϊκός τουρισμός . Εκατοντάδες είναι τα σκάφη που επισκέπτονται καθημερινά τις παραλίες μας και το νησί στη συνέχεια. Βγαίνουν έξω, τρώνε, ψωνίζουν και την επόμενη φορά νοικιάζουν καταλύματα και μένουν. Αυτές οι παραλίες  έχουν πρόσβαση σε δρόμους και είναι εύκολο να καθαριστούν. (Πολυτρίχι-Χουχλιό και όλες οι παραλίες στον δρόμο από Αθερινό μέχρι Αμπελάκι- Λίμνη Βαθύ και Μπάλο)

Καλώ λοιπόν τις προεκλογικές εθελοντικές ομάδες των συνδυασμών που καθάρισαν  το Φανάρι, τους συλλόγους και  όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες, Μεγανησιώτες και ξένους  να οργανώσουμε εθελοντική ομάδα καθαρισμού αυτών  των παραλιών άμεσα.

Η εικόνα όχι μόνο δεν μας τιμάει αλλά προσβάλει την αισθητική και την ποιότητα μας.

Βάζει σε κίνδυνο τον τουρισμό και κατά συνέπεια τη δουλειά μας.

Και για να προλάβω ανώνυμα σχόλια του τύπου «Είναι δουλειά του Δήμου « ή « εμείς θα σώσουμε τον δήμαρχο «απαντάω ότι τον δήμαρχο τον έκρινε και τον έσωσε το νησί που τον επέλεξε ξανά. Εμείς θα σώσουμε… οτιδήποτε, Αν σώζεται…

Ανάλογη εικόνα είδαμε έκπληκτοι και σε υπόγειο στο Σπαρτοχώρι όπου κάποιος μάλλον προσπαθεί να κάνει ανακύκλωση πλαστικών και έχει χώσει στην κυριολεξία το κτίριο στο πλαστικό μπουκάλι… Ντροπή…

Οι παραλίες:

 

 

Δείτε και το βιντεο:

Στο μεταξύ η σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος. Ο σύλλογος γονέων αποχαιρέτησε το σχολικό έτος με  πάρτι  στο Γάντζο. Τα μεγαλύτερα παιδιά  μόλις τέλειωσαν τις εξετάσεις τους και ξεκίνησαν τις διακοπές τους ενώ τα μικρότερα πραγματοποιούν τις τελευταίες τους εκδρομές ,αμπώχνοντας τις μέρες να περάσουν.

Για μένα κλείνει ένας μεγάλος κύκλος αφού σαν γονιός  αποχαιρετάω τα σχολεία του Μεγανησίου μετά από 24 συνεχόμενα χρόνια  . Ενας μεγάλος κύκλος με πολλές αναμνήσεις εμπειρίες, επαφές. Από το 1995 μέχρι σήμερα. πέρασα από πολλά θρανία, διάβασα τρείς φορές ιστορία,γλώσσα,  θρησκευτικά. Εμαθα αγγλικά και λίγα γαλλικά. Δυσκολεύτηκα με τις πράξεις σε ευρω.  Γνώρισα απίστευτους εκπαιδευτικούς. Πέρασα όμορφες στιγμές με τα παιδιά. Στα θεατρικά, στις γιορτές στις εκδρομές. Πολλά δρομολόγια πήγαινε έλα στα φροντηστήρια. Χαρές και λύπες στους βαθμούς, αγωνία στις εξετάσεις.

Σαν μαθήτρια νοιώθω που αφήνει τα σχολικά χρόνια πίσω της στο νησί και φεύγει.Όμορφα χρόνια γεμάτα όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον.Των παιδιών σου.

Επιστρέφουν οι μνήμες των παρελάσεων που τα αγόρια μου δεν ήθελαν να φορέσουν καλσόν με τη φουστανέλα, και η μικρή μου δεν έβαζε με τίποτα το φέσι.

Τα πρωινά που τα φιλούσα  και τα σταύρωνα στην πόρτα καθώς έφευγαν για το σχολείο.

Γλυκές  υπέροχες στιγμές που μόνο μια φορά τις ζεις. Γι αυτό νέες μαμάδες χαρείτε τις… κρατήστε τις, ζήστε τις…

Οι πανελλήνιες βρίσκονται σε εξέλιξη και πολλά Μεγανησιωτάκια φέτος δοκιμάζονται . Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά μας.

Στις Στιγμές του μήνα δύο γάμοι   και μια βάφτιση. Ο Ζώης και η Αλεξάνδρα παντρεύτηκαν και βάφτισαν το νεογέννητο μωρό τους. Πήρε το όνομα του παππού του Γιώργου.

Και ο Μάκης Αργύρης (Μποέμη) παντρεύτηκε  στην Αθήνα την αγαπημένη του Σπυριδούλα …

Και άλλοι γάμοι  (τουλάχιστον τέσσερις μέσα στο μήνα) ακολούθησαν μεταξύ ξένων επισκεπτών μας που επέλεξαν το νησί μας για αυτή τη σημαντική τους στιγμή.

Εκεί που κάθεσαι ξαφνικά βλέπεις νύφες να περνάνε από μπροστά σου.

Κατά τα άλλα…

Νέα επιχειρηματικά βήματα ξεκινούν στο Βαθύ.

Σε κομμωτήριο μετέτρεψε η Λέτα το σούπερ μάρκετ αφού ούτε αφεντικό ούτε υπάλληλος αδειάζουν να κουρευτούν. Έτσι ανάμεσα από τα αγγούρια και τις ντομάτες στήθηκε offs hore  για το μαλλί της …γριάς.

Εκτός από μαλλί της γριάς  και καλαμπόκι φέτος στην πλατεία θα βρείτε βρόμικο και σουβλάκι από τον Χρίστο και την Άντζι. Σύντομα επίσης  θα  μπορείτε να βρείτε ρούχα για κάθε πορτοφόλι από την Τίνα.

Μικρός ο Μάης μεγάλες οι Στιγμές.

Έβγαλε κι αυτός τη σειρά του αφού μας έβγαλε κι εμάς την πίστη. Αλλοπρόσαλλος καιρικά, ασταθής  επαγγελματικά και  με πολύ αναμπουμπούλα γενικά…

Στο καλό λοιπόν.  Να υποδεχτούμε ήσυχοι το καλοκαιράκι που ήρθε επιτέλους. Πότε πέρασαν τόσες Στιγμές αλήθεια!

Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω πότε  θα τα πούμε ξανά.

Στο μεταξύ  με τους περισσότερους  θα συναντηθούμε …εδώ… στο νησί. Και θα μοιραστούμε  όλοι τις ίδιες στιγμές.

Μέχρι τότε …Να είμαστε όλοι καλά…

Από Μεγανήσι… Καλό καλοκαίρι και Καλό βράδυ!