«Μήπως και είμαστε όλοι ίδιοι ;»- της Ράνιας Πάλμου

 

Μήπως και είμαστε όλοι ίδιοι ;

της Ράνιας Πάλμου

Εκλογές αυτοδιοίκησης 2023 .

Συνδυασμοί με φωτογραφίες των υποψηφίων δημάρχων με τα μέλη των συνδυασμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης .
Χαμόγελα και χειραψίες .
Βασικό κοινό χαρακτηριστικό η απουσία προγραμμάτων , δηλώσεων .Η αποφυγή τοποθέτησης για τα προβλήματα . Τα οράματα είναι ωραία σαν τίτλος συνδυασμών αλλά έχουν κόπο για να γίνουν πρόγραμμα .Ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τους στόχους των παρατάξεων και την αναπτυξιακή στρατηγική τους .Eπι μέρους υποσχέσεις (απορριμματοφόρα , μονοπάτια , καθαριότητα ) προβάλλονται για καλύπτουν την ανεπάρκεια οράματος.
Το νησί χτίζεται από άκρη σε άκρη . Η ανυπαρξία υποδομών φαίνεται σε κάθε πτυχή της καλοκαιρινής περιόδου .Για τη πορεία του νησιού ευρύτατα τμήματα των Μεγανησιωτών αρχίζουν πλέον να αναρωτιούνται . Άραγε είναι θέμα ανικανότητας των συνδυασμών η απουσία προγραμμάτων , η ανυπαρξία ενός έστω ψευδούς συλλογικού οράματος , η απουσία υποσχέσεων του παλιού στυλ του Μαυρογιαλούρου των ελληνικών ταινιών (και θάλασσα θα σας φέρουμε και ποτάμια και γεφύρια ) ?
Δυστυχώς τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα . Τα συλλογικά οράματα έχουν αντικατασταθεί από συμφέροντα . Εκεί που ο Δήμαρχος η ο βουλευτής υποσχόταν δρόμους η νοσοκομεία σήμερα απευθύνεται με προσωπικό τρόπο .
Ακόμα και το όραμα μετατράπηκε σε προσωπική υπόθεση , το δημαρχείο είναι έπαθλο ως μέσο εξυπηρέτησης των εργολάβων , των μαγαζιών, των ιδιοκτητών , των εμπλεκόμενων μηχανικών , των μεσιτών , των real estate , των ανθρώπων που από βιοπορισμό έχουν ανάγκη μια σύμβαση έργου . Η απόλυτη απουσία του βασικού ερωτήματος για την πορεία του νησιού και την ανάπτυξη του (που σήμερα αρχίζει και απασχολεί μεγάλο τμήμα των Μεγανησιωτών )από όλα τα εμφανιζόμενα προγράμματα επιβεβαιώνει πλήρως τη συμφωνία όλων των υποψηφίων στην σημερινή πορεία .
Η ενιαία παράταξη της δημοτικής αρχής διασπάται σε κομμάτια και οι ίδιοι άνθρωποι διεκδικούν μια νέα θέση χωρίς ποτέ να απολογηθούν για τη μέχρι τώρα δημόσια δράση τους και χωρίς να απαντήσουν στο ερώτημα :τι τους χώρισε και γιατί , στο που διαχωρίζονται και γιατί επιλέχτηκε η συγκεκριμένη στιγμή διαχωρισμού.
Γυρολόγοι με την ιδεολογία της αμοιβής αντιδημάρχου και του πάρεδρου αντικαθιστούν τα συλλογικά οράματα.
Δήθεν αριστεροί ιδεολόγοι της τεμπελιάς ,της ξαπλώστρας και του παίγνιου γράφουν δεκάρικους λόγους για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος σε υποψηφίους που υποστηρίζουν τη νομιμότητα που οι ίδιοι με πλήρη γνώση καταπατούν δεκαετίες ολόκληρες .
Μέλη της παράταξης της αντιπολίτευσης που χαρακτηριζόταν για την πρόταση της για μια πιο ήπια ανάπτυξη με θράσος , έπαρση και ξετσιπωσιά συμμαχούν με ότι χειρότερο κυκλοφορεί . Μάλιστα με θεωρία ότι μετά την πτώση τους το νησί πρέπει να περάσει στα χειρότερα χέρια κάποιοι δικαιολογούνται πως εκδικούνται τη κοινωνία για την πτώση τους . Η αλήθεια όμως είναι ότι κανείς πια δεν ξέρει τι μπορεί να κρύβεται από πίσω . Και η χοντράδα τους είναι τόσο μεγάλη που δεν κρύβεται πίσω από το δάκτυλό τους .
Η κοινωνία του χειμώνα επιτίθεται στους υπόλοιπους, στους άλλους τους ξένους που τους καλεί μόνο να ψηφίσουν για να είναι το νησί Δήμος . Μια κοινωνία πιο πολύπλοκα εξαρτημένη οικονομικά , συναισθηματικά , πολιτικά από την δημοτική ηγεσία και τα οικονομικά συμφέροντα αλλά και μια κοινωνία απομονωμένη με τεράστια προβλήματα το χειμώνα που πρακτικά για έξι μήνες πέφτει σε μια ιδιότυπη χειμέρια κοινωνική νάρκη .
Σε αυτή τη συγκυρία καταλαβαίνω απόλυτα ότι δεν υπάρχουν συνταγές και ότι η απουσία μιας ενεργής κοινωνικής ομάδας με ένα άλλο όραμα για το νησί είναι απόλυτα αισθητή.
Η απουσία μνήμης και η μη απαίτηση δημόσιας απολογίας για το δημόσιο βίο και την προσφορά του καθένα στο πέρασμα του από τα δημόσια αξιώματα χαρακτηρίζει και μια κοινωνία που υποβαθμίζει καθημερινά τις απαιτήσεις της .
Στην αντίθετη κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε. Δεν είμαστε τιμωροί αλλά γνωριζόμαστε . Ως δήμαρχοι , αντιδήμαρχοι , επαγγελματίες, εργαζόμενοι ξέρουμε ποιος είναι ποιος . Και εκείνο που λείπει δεν είναι ο χειρότερος ή η παράδοση του Δήμου στα πιο επιθετικά συμφέροντα η σε παντελώς ανίκανους αλλά η δημιουργία μιας μορφής υπεράσπισης μας από τη σημερινή κατάσταση .Να πιάσουμε το νήμα από την αρχή με ανθρώπους που θέλουν και έχουν τη δυνατότητα να υπερασπίσουν ένα άλλο όραμα για το νησί . Αυτό έχουμε υποχρέωση να κάνουμε . Και αν αυτό απαιτεί προσπάθεια και επανεκκίνηση από μηδενική βάση , να ξεκινήσουμε από την αρχή αφήνοντας ότι έχει φθαρεί και ότι έχει δοκιμαστεί πίσω μας.
Μέχρι τότε όμως καλό είναι να σταθούμε όρθιοι, να μη παζαρέψουμε τη ψήφο μας , να μην την διαπραγματευτούμε και να επιλέξουμε συνειδητά την τελευταία Κυριακή ότι θεωρούμε ότι έχει μικρότερη σχέση με τα συμφέροντα , και όποιον θεωρούμε ότι είναι το λιγότερο κακό .
Ας ψηφίσουμε με συλλογική συνείδηση ότι θεωρεί ο καθένας καλύτερο κι όχι με υποσχέσεις, εξαγορά και αναξιοπρέπεια .
Και ας μη ξεχνάμε το νησί είναι ένας μικρός τόπος και για μας ( τη πλειοψηφία )που δεν είμαστε ξένοι επενδυτές , μεσίτες , real estate και ότι άλλο κυκλοφορεί στις μέρες μας στο νησί , υπάρχει κοινό παρόν και κοινό μέλλον . Και δυστυχώς για αυτούς που απευθύνονται στα ταπεινά μας ένστικτα και στα μικροσυμφέροντα αυτά κάποια στιγμή που πλησιάζει δεν θα μπορούν να συγκαλύψουν το μέγεθος των προβλημάτων .
Ένα είναι σίγουρο .Οι άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για την πορεία του νησιού και της κοινωνίας και δεν τη συνδέουν αποκλειστικά με τη συσσώρευση κερδών έχουμε μείνει πίσω . Απαιτείται η δημιουργία άμεσα νέων μορφών συλλογικής δράσης με νέου είδους αναζητήσεις μακριά από την πεπατημένη για την προστασία αυτού που διαχειριζόμαστε .Χωρίς μια ενεργή και απαιτητική κοινωνία κανείς δεν μπορεί να δώσει όραμα για μια άλλη πορεία. Κι αυτός ο δρόμος δεν είναι για όλους . Είναι γι’ αυτούς που απόλυτα συνειδητά θέλουν να στέκονται όρθιοι .
Γιατί τελικά δεν είμαστε όλοι ίδιοι !
Πάλμου Β Ουρανία

 

ΥΓ: ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΦΙΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΝ ΧΤΙΣΤΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΟ;

2003:

2013:

2019: