«Τα φθινοπωρινά»- της Φωτεινής Παπασταματίου-Καββαδά
Τα φθινοπωρινά
(βροχερό Μεγανήσι)
Στο Μεγανήσι, όταν βρέχει έπειτα απο παρατεταμένη ανομβρία, εορτάζει η ολιγάρκεια και η λιτότης. Τί να τα κάμεις τα καλά όταν μιλάς με τα φρεσκοπλυμένα λιόκλαρα, με τη σιωπή την αεικίνητη της θάλασσας, την λαλίστατη, και την πολύφερνη γοητεία της φύσης;
Δροσιά απλώνεται, και στις αλισφακιές και στις μυρτιές και στις ελιές και στις λιγοστές αειθαλείς ψυχές που μένουν εδω και τον χειμώνα και διψούν για συντροφιά.
Το καλοκαίρι είναι σκορποχώρι, ο χειμώνας είναι της συντροφιάς και της κουβέντας.
Ένας περίπατος μόλις ξεπιάσει η βροχή, κατηφορικός απο το Στεφάνι στα Σπήλια , σ’αυτό το λατρεμένο ποικίλο σε είδη βλάστησης και αποχρώσεις πράσινου τώρα τοπίο , που χρόνια παραμένει αναλλοίωτο, είναι συμβόλαιο αντοχής με τον Θεό!
Αγάπη εκπέμπει το γραφικό Κατωμέρι ,
Απ’ τα στενά, με πέτρα στρωμένα σοκάκια του, και το Βαθύ, μικρό και όμορφο λιμάνι, συμμετέχει στη λαχτάρα των αφίξεων και την χαρμολύπη των αναπόφευκτων αναχωρήσεών μας. Ένα διαρκές πηγαινε-έλα η ζωή!
Με απορία οι άλλοι λαοί παρακολουθούν τους Έλληνες που έχασαν τα υλικά αγαθά και ξενιτεύονται, αλλά στέκονται όρθιοι με την λεβέντικη ψυχή και το κουράγιο, αυτό μας θαυμάζουν!
Φωτεινή Καββαδά 23-4-2017
[Φωτό Σπ.Στραγαλινός]