Καταργούν με νόμο τα εργατικά συνδικάτα και επιχειρούν να βάλουν στη θέση τους «μαγαζιά» προαγωγής κυβερνητικού και εργοδοτικού «συνδικαλισμού».

Η κυβέρνηση σε συνεργασία με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ξεπουλημένες ηγεσίες των ευρωπαϊκών συνδικάτων – μαζί και τις εγχώριες, ετοιμάζονται να βάλουν νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση.

Η κυβέρνηση με βάση το κείμενο «αξιολόγησης» της Τρόικας που αποτελεί δέσμευση απέναντι στους επιχειρηματίες και τους δανειστές, σχεδιάζει τέσσερις ριζικές ανατροπές που βάλλουν κατευθείαν στην καρδιά της λειτουργίας και της δραστηριότητας των συνδικάτων, αφού αυτές οδηγούν στην απονεύρωση μέχρι και την ουσιαστική διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η επέμβαση της κυβέρνησης στη λειτουργία και τη δραστηριότητα των εργατικών συνδικάτων είναι η ύστατη επιχείρηση επιβολής σιωπητήριου στην ελληνική κοινωνία για όσα συνέβησαν, συμβαίνουν και πρόκειται να συμβούν.

Ξέρουν ότι η πολιτική τους θα μεγαλώσει τα αδιέξοδα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ότι δεν έχει απαντήσεις παρά μόνο πρόσθετα βάσανα. Και επιβεβαιώνουν αυτό που χρόνια λέμε – ότι το άλλο πρόσωπο κάθε αντιλαϊκής πολιτικής είναι η βία, η καταστολή, ο αυταρχισμός. Γι΄ αυτό ετοιμάζονται να δυσκολέψουν το πάρσιμο των απεργιακών αποφάσεων προσμετρώντας όχι μόνο τους απόντες από τις γενικές συνελεύσεις, αλλά και τους εκτός συνδικάτου.

Θέλουν πιο αποτελεσματική αξιοποίηση των ίδιων των χρημάτων που παρακρατούν από τους εργαζόμενους στη χειραγώγηση των συνδικάτων. Επιχειρούν να αξιοποιήσουν συκοφαντικά και σε βάρος όλου του συνδικαλιστικού κινήματος τη βρωμιά και τη σαπίλα των συνδικαλιστικών τους στελεχών, τα οποία και με χρήματα τα τάιζαν και με προνόμια τα προστάτευαν και τα προστατεύουν.

Οι αλλαγές που προωθούνται αφορούν:

1. την αλλαγή στον τρόπο λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις,
2. την επαναφορά της ανταπεργίας από την πλευρά των εργοδοτών (λοκάουτ),
3. την αλλαγή του τρόπου και των πηγών χρηματοδότησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων
4. την αλλαγή στο καθεστώς των συνδικαλιστικών αδειών.

Πιο αναλυτικά το βρώμικο σχέδιο της κυβέρνησης, περιλαμβάνει:

1. την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, αφού προβλέπει ότι η προκήρυξη απεργίας για να είναι νόμιμη πρέπει να έχει υπερψηφιστεί από το 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών του συνδικάτου. Όχι το 50%+ 1 των μελών μιας συνέλευσης σε απαρτία αλλά των εγγεγραμμένων. Επιπλέον θα απαιτείται χρόνος προειδοποίησης για την απεργία και απαραίτητα ένα στάδιο διαβουλεύσεων που αν δεν έχει ολοκληρωθεί η συνδικαλιστική οργάνωση δεν θα μπορεί να κηρύξει απεργία.

Με βάση τα παραπάνω, ουσιαστικά δεν θα μπορούν ποτέ τα συνδικάτα να λάβουν απόφαση για απεργία. Ο εργοδότης (κράτος ή ιδιώτης) θα τα σέρνει σε διαβουλεύσεις όσο διάστημα θέλει και θα παρακωλύει τις διαδικασίες κατά πως τον βολεύει. Επιπλέον, η απεργία δεν θα εξαρτάται από τους ενεργά συνδικαλιζόμενους αλλά από τα μέλη ενός σωματείου που είναι τυπικά εγγεγραμμένα σε αυτό και ουσιαστικά ανενεργά.

Αυτού του είδους τη δημοκρατία για τα συνδικάτα, θέλει να εφαρμόσει μια κυβέρνηση που έχει εκλεγεί με το 17% (και όχι με το 51%) των ψήφων των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, αλλά δεν την εμποδίζει να βγάζει νόμους που αφορούν τη ζωή του 100% του πληθυσμού.

Για να κόβει μισθούς και συντάξεις αρκεί την κυβέρνηση να την ψηφίζει το 17% των εγγεγραμμένων που προσέρχονται στις κάλπες, αλλά για την κήρυξη απεργίας, επιβάλει ως όριο την προσέλευση του 51% των εγγεγραμμένων όσων προσέρχονται στην απεργιακή συνέλευση!!!! Η ίδια για να εκδίδει νόμους κατά των απεργιών αρέσκεται στο 17% όσων την ψηφίζουν, αλλά για την κήρυξη μιας απεργίας θέλει το 51%.

Σε ένα σωματείο με 100 μέλη, οι 60 είναι ενεργοί. Για να πάρει απόφαση για απεργία θα πρέπει να ψηφίσουν υπέρ οι 51 από τους 60 ενεργούς. Δηλαδή πρέπει να συμφωνήσει το 85% των ενεργών μελών. Από τους 60 παρόντες αν οι 10 διαφωνήσουν, απόφαση δεν παίρνεται. Δίνει δηλαδή την δυνατότητα σε μια στημένη οικτρή μειοψηφία να μπλοκάρει την απεργία. Κουμάντο δε θα κάνει λοιπόν η πλειοψηφία αλλά η οικτρή μειοψηφία. Οι περισσότεροι και ενεργοί που συμμετέχουν θα εξαρτώνται από τους ελάχιστους που διαφωνούν

2. Η κυβέρνηση επαναφέρει το λοκ άουτ (η ανταπεργία), το δικαίωμα δηλαδή του εργοδότη να κλείνει την επιχείρηση εφόσον σε αυτή κηρύσσεται απεργία. Δίνεται δηλαδή απεριόριστο δικαίωμα στον εργοδότη να εκβιάζει τους εργαζόμενους στην περίπτωση που αυτοί τολμήσουν να απεργήσουν. Απεργείτε; Το κλείνω. Σ’ αυτήν την περίπτωση οι μη συνδικαλισμένοι θα στρέφονται εναντίον των συνδικαλισμένων: «Εσείς κάνετε απεργία κι εμείς χάσαμε την δουλειά μας».

3. Η κυβέρνηση, με αφορμή την κρίση, έρχεται να αλλάξει την ισχύουσα νομοθεσία χρηματοδότησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων, να συκοφαντήσει τους εργαζόμενους καταγγέλλοντας τις ρεμούλες των συνδικαλιστών- παρατρεχάμενων της δικής πολιτικής. Ταυτόχρονα απαλλάσσει την εργοδοσία από ένα οικονομικό βάρος και οδηγεί τα συνδικάτα στον οικονομικό στραγγαλισμό.

4. Αλλαγή στο καθεστώς των συνδικαλιστικών αδειών. Σήμερα ένας μεγάλος αριθμός συνδικαλιστικών στελεχών κάνει χρήση της συνδικαλιστικής άδειας, προκειμένου να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του και αυτό είναι που η κυβέρνηση θέλει να χτυπήσει.

Η εργατική τάξη οφείλει να υπερασπίσει τις οργανώσεις της παίρνοντας την πρωτοβουλία στα χέρια της για την αναγέννησή τους προς όφελος των δικών συμφερόντων.
Δικά της είναι τα συνδικάτα, γι’ αυτήν φτιάχτηκαν, αυτή πρέπει να υπηρετούν.

Απαιτείται γενικός ξεσηκωμός.

Αυτούς που μακελεύουν τη ζωή μας, που στερούν το μέλλον των παιδιών μας, δεν τους έπιασε ο πόνος να διορθώσουν τα «κακώς κείμενα» του συνδικαλιστικού κινήματος.

Αυτοί το μόνο που θέλουν και επιδιώκουν είναι να πολλαπλασιάσουν τις αλυσίδες που δένουν την εργατική τάξη. Αυτά θα τα διορθώσουν οι εργαζόμενοι με τα ταξικά συνδικάτα με μπροστάρη το ΠΑΜΕ.

Άμεσα θα ενημερωθούν όλα τα Σωματεία και αυτά με τη σειρά τους να ενημερώσουν τους εργαζόμενους για τις προθέσεις των εργοδοτών και των πολιτικών και συνδικαλιστικών τους υπαλλήλων στη χώρα μας και στην Ευρώπη.

Να ετοιμαστεί η εργατική τάξη για σκληρή αναμέτρηση, με στόχο να αποτραπεί ο «γύψος» που το κεφάλαιο επιδιώκει να βάλει στη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων.

ΛΕΥΚΑΔΑ 13-7-2014

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ