Γράμμα από έναν Ναρκομανή και η φωνή της Ηρωίνης

Γράμμα από έναν ναρκομανή

Μέσα  στο παραμύθι των ναρκωτικών που ζω , υπάρχουν κάποιες στιγμές που νιώθω φόβο  , δεν κρατάει όμως  πολύ στην ιδέα της επόμενου “πιόματος” σβήνουν όλα.

Τα ξεχνάω όλα , τα σημάδια στο κορμί μου , τα στερητικά που με κάνουν και υποφέρω, τον φίλο μου που πέθανε δίπλα μου , την υπόσχεση που έδωσα στην οικογένεια μου ότι θα προσπαθήσω να μείνω καθαρός

Ξεχνάω ότι κάποτε ονειρευόμουνα και ζούσα αληθινά ….Τώρα για να σηκωθώ από το κρεβάτι και να λειτουργήσω σαν κανονικός άνθρωπος πρέπει να πιώ .

Είναι ένας καθημερινός αγώνας , δεν σταματάω πότε , ακόμα και όταν εξασφαλίσω την χρήση μου πρέπει να τρέξω για την επόμενη, για να μην πονάω αύριο.

Όλοι οι γύρω μου κλαίνε , φωνάζουν, παρακαλάνε γιατί  βλέπουν το πρόβλημα μου και προσπαθούν να με βοηθήσουν όμως εγώ αρνούμαι να το δεχτώ αν και το νιώθω το βλέπω ..

Αρνούμαι γιατί φοβάμαι να ζήσω χωρίς τα ναρκωτικά , γιατί πλέον δεν ξέρω να ζω χωρίς να πιώ ναρκωτικά …

Νομίζω ότι κάνεις δεν με καταλαβαίνει , ακόμα και η ίδια  η οικογένεια μου και τους το φωνάζω δυνατά κάθε φόρα που αρνούνται να μου δώσουν χρήματα για να πάω να πιώ…

Πώς να με καταλάβουν ? αφού δεν ξέρουν τι περνώ …

Τι να τους πω ??   πόσο μόνος νιώθω , πόσο άρρωστο είναι το κορμί μου, τη αναγκάζομαι να κάνω κάθε μέρα για να πάρω την δόση μου ,  έτσι παλεύω μόνος μου να τα καταφέρω , παλεύω με τον ίδιο μου τον εαυτό και κάθε φόρα που νομίζω ότι τα κατάφερα, νικιέμαι…

Γυρνάω πίσω στον εφιάλτη μου γιατί νιώθω ότι δεν με γεμίζει τίποτα,  δεν μου αρέσει τίποτα  . Δεν γυρνάω πίσω γιατί πονάει το σώμα μου, γυρνάω γιατί μου λείπει ο τρόπος ζωής και η ένταση γιατί ξέχασα να ζω φυσιολογικά και έτσι γυρνάω πάλι πίσω και όσο αυτός ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται παραιτούμε και  σκέφτομαι ότι θα πεθάνω από τα ναρκωτικά όπως και η περισσότεροι φίλοι μου αφού δεν μπορώ να τα καταφέρω να μείνω καθαρός…

Μέχρι που κάποια στιγμή συνάντησα  έναν άνθρωπος σαν και εμένα , που είχε περάσει και αυτός από τον εφιάλτη που ζω ..

Τότε για πρώτη φορά ένιωσα ότι κάποιος με καταλαβαίνει , βρήκα έναν  άνθρωπο που πέρασε αυτά που πέρασα και εγώ , με κατάλαβε γιατί ένιωθε και σκεφτόταν όπως  και εγώ και τώρα είναι μπορεί και ζει ελεύθερος..

Ζει την ζωή του καθαρός και την απολαμβάνει και τον ζήλεψα , είδα τον εαυτό μου σε αυτόν τον άνθρωπο έγινε πρότυπο μου.

Η συνάντηση και η ταύτιση που ένιωσα με αυτόν τον άνθρωπο με έκανε να μην νιώθω μόνος .

Για πρώτη φορά σταμάτησα να ακούω της άρρωστες σκέψεις μου άλλωστε  τόσα χρόνια  δεν με βγάλανε πουθενά και κατάλαβα ότι μονός μου δεν μπορώ να νικήσω τα ναρκωτικά είναι πιο δυνατά από εμένα, είναι πιο εύκολο να παλεύεις με ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν!!

 

Η φωνή της Ηρωίνης

Με λένε Ηρωίνη, κάποιοι με φωνάζουν «Πρέζα» ή «Άσπρη» ή «Ζουζού» ή κάποιοι άλλοι «παραμύθα», ακόμα και παραμύθα και «Βασίλισσα» με έχουν πει !! Έχω πολλά παρατσούκλια άλλα δεν έχει καμιά σημασία έτσι και αλλιώς το αποτέλεσμα μου είναι πάντα το ίδιο, είμαι πολύ διάσημο ναρκωτικό σε όλο τον κόσμο. Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται να προφέρουν το όνομα μου, με γνωρίζουν όλοι, όλο και κάποιο φίλο τους ή συγγενή τους ή γνωστό τους έχω πάρει μαζί μου στο θάνατο.

 

Έχω σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους και δεν υπολογίζω τίποτα και κανέναν, ούτε άντρες, ούτε γυναίκες, ούτε νέους, ούτε γέρους, ούτε φτωχούς ή πλούσιους. Όποιος με πλησιάσει τον «παίρνω» μαζί μου σε ένα ταξίδι με έναν και μόνο προορισμό τον «θάνατο».

Αυτός είναι εξάλλου ο σκοπός μου, να σκοτώσω όσο πιο πολλούς μπορώ και μέχρι τώρα τα καταφέρνω μια χαρά, άλλωστε έχω βοήθεια, έχω σύμμαχο τον φόβο να μάθουν πια είμαι, την άγνοια που έχει ο κόσμος για εμένα. Βλέπεις συνήθως ο κόσμος αναγκάζεται να με γνωρίσει τις περισσότερες φορές αφού έχω κάνει ήδη την δουλειά μου και όχι πριν, κάνεις δεν πιστεύει ότι θα του χτυπήσω την πόρτα και θα αρρωστήσω τα παιδιά του και εκεί ακριβώς εγώ ύπουλα πατάω και όσο ο κόσμος δεν μαθαίνει για έμενα τόσο πιο εύκολα πηγαίνω κοντά τους!

Μου αρέσει να σε παίρνω από το χέρι σε μικρή ηλικία και να σε γνωρίζω στους φίλους και συνεργάτες μου, στα άλλα τα ναρκωτικά και εσύ αργά ή γρήγορα να έρχεσαι στην αγκαλιά μου, αφού σε ετοιμάσουν για έμενα. Μόλις με δοκιμάσεις γινόμαστε οι καλύτεροι φίλοι, σου παίρνω όλο τον πόνο που σου προκαλούν τα συναισθήματα και η πραγματικότητα της ζωής, που είναι τόσο σκληρή, έρχομαι σαν βάλσαμο στην ψυχή σου, σε κάνω να αισθάνεσαι ανίκανος όταν είσαι μακριά μου και βασιλιά όταν είσαι κοντά μου.

Σε παρασέρνω μαζί μου και δεν φοβάσαι τίποτα, σου κάνω παρέα συνέχεια και είναι πολύ εύκολο να σε κάνω να πιστέψεις ότι φταίει το σύστημα, το κράτος, η οικογένεια σου. Έτσι δεν είναι? Μέχρι να καταλάβεις τι γίνεται και που έχεις μπλέξει, μέχρι τα πρώτα ίχνη στέρησης εμφανιστούν, όλα είναι μαγικά. Ζεις σε ένα κόσμο ονειρικά πλασμένο και σιγά σιγά έχεις γίνει ολοκληρωτικά δικός μου, τώρα μου ανήκεις, τώρα θα με γνωρίσεις πραγματικά, τώρα χωρίς εμένα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.

Δεν μπορείς ούτε να φας, ούτε να κοιμηθείς, ούτε να δουλέψεις. Δεν μπορείς να κάνεις έρωτα, να ονειρευτείς, ούτε να κουνηθείς, τώρα καταλαβαίνεις ότι με έχεις παντρευτεί και είναι πολύ δύσκολο να με χωρίσεις. Δεν θα σε αφήσω να φύγεις, έχουμε πορεία μαζί, τώρα θα κάνεις ότι σου πω για να με βάλεις στο σώμα, στις φλέβες, στη μύτη σου. Βλέπεις είμαι πάρα πολύ ακριβή, δεν ζητάω μόνο τα χρήματα σου, αυτά που θέλω από εσένα είναι και η ψυχή σου, το πνεύμα σου και το σώμα σου. Θέλω το μυαλό σου να περιστρέφεται μόνο γύρω από έμενα, θέλω οι γύρω σου να σε κοιτάνε με αηδία και να κουνάνε το κεφάλι, να χάσεις κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, ελευθέριας και ειλικρίνειας.

Τώρα θέλω να πληγώνεις όποιον σε πλησιάζει, να φέρεις την οικογένεια σου σε απόγνωση μέχρι να την διαλύσεις τελείως, να χάσουν κάθε ελπίδα σωτήριας για εσένα και να μείνεις μόνος ή και πάλι να βρίσκεις παρηγοριά μόνο σε εμένα. Επίσης θέλω να γεμίσεις δικαστήρια και καταδίκες, αν γίνεται να σαπίσεις σε κάποιο βρώμικο κελί φυλακής ή να ουρλιάζεις για βοήθεια δεμένος σε κάποιο ψυχιατρείο.

Θέλω τα χέρια σου, τις φλέβες σου, το συκώτι σου και το αίμα σου, θέλω τα πάντα από εσένα και τα παίρνω μέχρι να πεθάνεις σε κάποιο ατύχημα ή να ξεζουμίσω ότι έχει απομείνει από εσένα και να σε βρούνε «μπλε» σε κάποια τουαλέτα ή κάτω από καμιά γέφυρα, μόνο και πεταμένο. Όλα αυτά θέλω από εσένα για να σε αφήσω και να πάω σε κάποιον άλλων, είμαι τόσο άπληστη που δεν μου φτάνει τίποτα.

Το μόνο που μισώ και μπορεί να σε πάρει απ’ο έμενα είναι τα «προγράμματα» είναι αυτοί που μένουν «καθαροί» από εμένα και αναρρώνουν ενωμένοι, δουλεύουν με τον εαυτό τους και βλέπουν τι τους έχω κοστίσει. Τους μισώ άλλα έχω μεγάλη υπομονή, αν μείνει κάποιος μόνος θα τον βρω και θα τον κάνω πάλι δικό μου, μισώ την διαδικασία της ανάρρωσης, μισώ τα προγράμματα πλήρης αποχής και αυτούς που ξέφυγαν από έμενα.

Είμαι η ΗΡΩΪΝΗ και σκοτώνω κάθε μέρα αφού σπείρω μιζέρια και πόνο σε όποιον με γνωρίσει.

 

Πηγή:  Αυτογνωσία μέσω Λευκαδίτικα Νέα