Χωρίς γιατρό έχουν μείνει, μέσα στο καταχείμωνο, οι κάτοικοι του Καλάμου και του Καστού.

   Πάνε είκοσι και πλέον ημέρες από τότε που έληξε η σύμβαση των αγροτικών ιατρών, που εξυπηρετούσαν τα δύο νησιά μας, και ουδείς γνωρίζει πότε και αν θα εγκατασταθούν νέοι.
   Είναι δεδομένο πως θα απαιτηθούν, στην καλύτερη περίπτωση, τουλάχιστον τέσσερις μήνες για να εμφανιστούν νέοι γιατροί.
   Το πρόβλημα είναι αρκετά σοβαρό, δεδομένου ότι οι λιγοστοί κάτοικοι των δύο νησιών είναι κατά το πλείστον ηλικιωμένοι και έχουν άμεση ανάγκη ιατρικής περίθαλψης. Αν προστεθεί και το πρόβλημα της μετακίνησης, τότε αντιλαμβανόμαστε όλοι την τραγικότητα της κατάστασης.
   Θεωρούμε πως η ευθύνη της οργανωμένης πολιτείας, σε κάθε της έκφανση, είναι μεγάλη. Κανένας, ούτε ο νομάρχης ούτε ο βουλευτής μας, δικαιούνται να ισχυριστούν ότι δεν γνώριζαν!
   Ο χρόνος αποχώρησης των γιατρών από τα νησιά ήταν γνωστός, άρα θα έπρεπε να έχουν φροντίσει για την έγκαιρη αντικατάστασή τους.
   Η πολιτεία οφείλει και πρέπει να λύσει άμεσα το πρόβλημα.
   Ο νέος Δήμος Λευκάδας, ο βουλευτής και όλοι οι πολιτικοί φορείς στη Λευκάδα οφείλουν να πιέσουν προς κάθε κατεύθυνση, ούτως ώστε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να έρθουν νέοι γιατροί. Έως τότε, να εξυπηρετεί τα νησιά σε τακτική βάση άλλος γιατρός.
   Γιατί οι κάτοικοι των αποκομμένων νησιών μας, δεν χρειάζονται χτυπήματα στην πλάτη και χαμόγελα από τους αρμοδίους την προεκλογική περίοδο.
   Τους χρειάζονται δίπλα τους στις δύσκολες στιγμές τους και τέτοιες περνούν ετούτο τον καιρό χωρίς ιατρική παρουσία.

   Λευκάδα, 14/12/2010

Για τη Δημοτική Κίνηση
«ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ»

Δρακονταειδής Κων/νος
Δημοτικός Σύμβουλος

(ΠΗΓΗ: www.lefkadapress.gr)

Το πρόβλημα είναι γνωστό και μη εξαιρετέο. Το έχουμε βιώσει και μεις στο Μεγανήσι και όχι μόνο μία φορά. Όλα ξεκίνησαν όταν θεσπίστηκε η υποχρεωτική τρίμηνη θητεία των αγροτικών γιατρών στα κατά τόπους Νομαρχιακά Νοσοκομεία, υποτίθεται για να αποκτήσουν οι νεαροί γιατροί την απαιτούμενη εμπειρία. Στην πραγματικότητα ήταν ένα μέτρο που κάλυπτε, έστω και πρόσκαιρα, τις μεγάλες ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό των Νοσοκομείων. Δεν θυμάμαι ποιος φωτεινός νους το εμπνεύστηκε, όμως από την πρώτη στιγμή άρχισαν τα προβλήματα σε όλη την επικράτεια. Κι αυτό γιατί ο νους που λέγαμε δεν προέβλεψε να προκηρύσσονται οι θέσεις των αγροτικών ιατρών (12μηνης συνολικά θητείας) έγκαιρα από το Υπουργείο Υγείας, δηλαδή 5-6 μήνες πριν, αφού εκτός από το τρίμηνο απαιτούνται και κάποιοι μήνες για την ανταπόκριση στην προκήρυξη και τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Σε κάποιο βαθμό βέβαια κάποια κενά καλύπτονταν από τις παρατάσεις που ζητούσαν οι παλιότεροι γιατροί, κάτι που πλέον δεν ισχύει αφού το μνημόνιο τις κατάπιε κι αυτές!

Φυσικά σε τέτοιες περιπτώσεις ασκούνται πιέσεις, όπως καλή ώρα για τον Κάλαμο και τον Καστό, και ο καθ’ ύλην αρμόδιος, ήτοι ο εκάστοτε manager του Νοσοκομείου, αναλαμβάνει να καλύψει τη θεση προσωρινά με άλλον γιατρό του νομού. Στο Μεγανήσι έχουμε το πλεονέκτημα να διαθέτουμε και μια μόνιμη θέση Γενικού Ιατρού και αυτό αμβλύνει κάπως τις συνέπειες των καθυστερήσεων. Δεν παύει όμως το ΕΣΥ να νοσεί…