Στην πολιτική είμαστε αντίπαλοι, δεν είμαστε εχθροί

Άρθρο του Θανάση Καββαδά

Βουλευτή Ν. Λευκάδας

Το τελευταίο διάστημα, όλοι πιστεύαμε ότι το τοξικό και διχαστικό κλίμα ανήκε οριστικά στο παρελθόν.

Το πιο σημαντικό είναι ότι οι ίδιοι οι πολίτες δεν θέλουν να επιστρέψουν σε αυτή την εποχή. Έχουν κατακτήσει ένα υψηλό επίπεδο ωριμότητας και αυτογνωσίας, αντιλαμβάνονται ότι ο λαϊκισμός δεν οδηγεί πουθενά, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει όσα υποσχέθηκε.

Όλοι θυμόμαστε  το κλίμα του πρόσφατου παρελθόντος.

Καλλιεργήθηκε η αντίληψη ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν απλά αντίπαλοι, αλλά εχθροί. Όποιος έχει αντίθετη άποψη είναι εχθρός και αυτή η αντίληψη εκφράστηκε από φράσεις όπως «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».

Η απόπειρα αναβίωσης του κλίματος της περιόδου αυτής σήμερα, εκτός του ότι είναι ατελέσφορη, μόνο καταστροφικά αποτελέσματα μπορεί να έχει.

Τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας στη Βουλή ήταν θλιβερά.

Το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου δεν επιτρέπεται να πέφτει τόσο χαμηλά.

Η διαφορετική άποψη δεν πρέπει να τροφοδοτεί το μίσος.

Και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να τροφοδοτεί συμπεριφορές που προσβάλουν το κύρος του Κοινοβουλίου και κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Στην πολιτική μου διαδρομή και ιδιαίτερα στην κοινοβουλευτική μου διαδρομή, πολλές φορές υπήρξε  πολιτική αντιπαράθεση , πάντα όμως εντός των ορίων της ευπρέπειας και της ανταλλαγής πολιτικών επιχειρημάτων και όχι ύβρεων και προσωπικών επιθέσεων.

Βεβαίως στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν ευπρεπείς άνθρωποι και πολιτικοί που κρατούν την αντιπαράθεση σε υψηλό και κόσμιο επίπεδο.

Και είμαι βέβαιος ότι και αυτοί θα προβληματίστηκαν, όσο και εγώ, από τα γεγονότα και τις εικόνες της προηγούμενης εβδομάδας στη Βουλή.

Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα και οι Έλληνες πολίτες σήμερα, είναι ένα τοξικό πολιτικό κλίμα.

Η πόλωση και η οξύτητα υπονομεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές.

Εμποδίζουν τη συνεννόηση σε ζητήματα για τα οποία δεν πρέπει να υπάρχουν κομματικές αντιπαραθέσεις, όπως είναι η άμυνα και η ασφάλεια της χώρας.

Με λύπη μου διαπιστώνω ότι το κλίμα αυτό επηρεάζει και αυτόν τον ευαίσθητο τομέα, φτάσαμε δηλαδή στο σημείο να καταψηφίζει η αντιπολίτευση τις αμυντικές δαπάνες.

Υπενθυμίζω ότι εθιμικά αλλά και με αίσθηση εθνικού καθήκοντος και συμφέροντος, η αξιωματική αντιπολίτευση (όποιο κόμμα και αν ήταν σε αυτήν ) από το 1974 μέχρι πρότινος, μπορεί να καταψήφιζε τον προϋπολογισμό και να είχε σκληρή πολιτική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και μεγάλες διαφορές, πάντα όμως ψήφιζε τις αμυντικές δαπάνες.

Υπενθυμίζω ότι στο Κοινοβούλιο, σε εποχές δύσκολες και ταραγμένες, υπήρχαν πολιτικοί από την Αριστερά που μιλούσαν με επιχειρήματα, ήξεραν να κάνουν σκληρή πολιτική αντιπαράθεση αλλά ποτέ δεν έριξαν το επίπεδο.

Ο Ηλίας Ηλιού και ο Λεωνίδας Κύρκος ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσαν αγοραίες εκφράσεις, ποτέ δεν θα υιοθετούσαν ακραίες συμπεριφορές.

Το ήπιο πολιτικό κλίμα δεν συμβάλλει μόνο στην αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου και στη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας μας.

Δίνει επιπλέον τη δυνατότητα στους πολίτες να κρίνουν καλύτερα τα πράγματα, να αξιολογούν πολιτικές και πρόσωπα.

Διότι όταν η συζήτηση γίνεται με ευπρέπεια και νηφαλιότητα, αναδεικνύονται οι απόψεις.

Όταν σταματούν οι φωνασκίες, ακούγονται τα επιχειρήματα.

Και όλα είναι πιο ξεκάθαρα.