Η σειρά άρθρων που σκοπό έχει να διαφωτίσει επιστημονικά και εκλαϊκευμένα θέματα που αφορούν στην πανδημία του κορονοϊού συνεχίζεται με το έκτο κομμάτι της. Τα προηγούμενα άρθρα ΕΔΩ

ΕΡΩΤΗΣΗ 45: Αν νοσήσει κάποιος μπορεί να ξανανοσήσει; Πόσο κρατάει η ανοσία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 45: Ας μιλήσουμε καταρχήν λίγο για την ανοσία, για να καταλάβουμε όσο το δυνατόν καλύτερα τον μηχανισμό της. Στο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου συμμετέχουν ένα σημαντικό πλήθος κυττάρων με πολύ εξειδικευμένες λειτουργίες. Αυτά ανήκουν σε δύο κατηγορίες: α) κύτταρα της μυελικής σειράς (μακροφάγα, ηωσινόφιλα, βασεόφιλα κτλ) και β) κύτταρα της λεμφικής σειράς ή λεμφοκύτταρα.

Τα πρώτα έχουν σαν ρόλο να αναγνωρίζουν (σαν περίπολος) τον εισβολέα ή αντιγόνο -στην περίπτωσή μας τον ιό- και να του επιτίθενται. Για παράδειγμα τα μακροφάγα στην πράξη τον καταπίνουν (!) και χτυπάνε έτσι το καμπανάκι του συναγερμού για άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η δεύτερη κατηγορία τώρα, τα λεμφοκύτταρα, διακρίνονται σε δύο είδη: τα Β-λεμφοκύτταρα και τα Τ-λεμφοκύτταρα. Τα Τ-λεμφοκύτταρα είναι αυτά που παράγουν αθρόα αυξητικές ουσίες που λέγονται κυτοκίνες. Αυτές είναι που καλούν τότε τα Β-λεμφοκύτταρα (τα οποία είναι και αυτά που παράγουν τα αντισώματα) να έρθουν και να συνδεθούν πάνω στον ιό και να τον καταστρέψουν.

Τα Β-λεμφοκύτταρα επίσης έχουν την ιδιότητα να μετασχηματίζονται στα λεγόμενα «κύτταρα μνήμης», δηλαδή να αποθηκεύουν την πληροφορία παραγωγής αντισωμάτων για ένα συγκεκριμένο αντιγόνο (εδώ τον ιό). Αυτή ακριβώς η αποθήκευση (το «φακέλωμα» κατά κάποιον τρόπο) των εχθρών μας, μας επιτρέπει να παράγουμε αθρόα αντισώματα σε επόμενη έκθεσή μας στο ίδιο αντιγόνο και να το καταπολεμάμε πολύ πιο εύκολα. Αυτός ο μηχανισμός είναι που προκαλεί την ανοσία (δείτε και την παραπάνω εικόνα για μια καλύτερη αντίληψη του μηχανισμού).

Άρα κατανοούμε ότι κάποιος που έχει νοσήσει έχει φτιάξει ήδη αντισώματα που έχουν καταπολεμήσει τον ιό και έχει, κατά μια έννοια, την συνταγή ξανά έτοιμη, όποτε κι αν χρειαστεί, δηλαδή έχει επιτύχει ανοσία. Σε ποιον βαθμό; Αυτό εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, αλλά συνήθως η ανοσία αυτή είναι ισχυρή και κρατάει από μήνες μέχρι και χρόνια, ανάλογα με τα κύτταρα μνήμης που έχουν παραχθεί αλλά και τις ιδιαιτερότητες του οργανισμού. Μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι για αυτό το διάστημα το άτομο που νόσησε δεν μπορεί να ξανανοσήσει. Ένας χρόνος (10-12 μήνες) ανοσίας είναι μια ασφαλής πρόβλεψη. Φυσικά αυτά θα τεκμηριωθούν στην πορεία και από αντίστοιχες κλινικές μελέτες που τρέχουν αυτή την στιγμή παγκοσμίως, αλλά η εμπειρία δεκαετιών στην ανοσοποίηση κλίνει προς αυτό το συμπέρασμα.

Σε κάθε περίπτωση, όταν με το καλό υπάρξει το εμβόλιο (τεχνητή ανοσία) θα μπορεί να επαναλαμβάνεται ανά έτος για όποιον επιθυμεί να είναι σίγουρος για το ανοσοποιητικό του. Και αυτό, σας διαβεβαιώνω, θα είναι η τελική νίκη επί του συγκεκριμένου κορονοϊού.

Ένα σχετικό άρθρο όπου μιλάει Ελληνίδα επιστήμονας του εξωτερικού.

ΕΡΩΤΗΣΗ 46: Σε ποια φάση βρίσκεται η έρευνα για το εμβόλιο κατά του κορονοϊού;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 46: Είναι απίστευτο για τα διεθνή ιατρικά δεδομένα, αλλά αυτή τη στιγμή περισσότερες από 80 διαφορετικές προσπάθειες δημιουργίας εμβολίου βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλον τον κόσμο! Αυτό μας γεμίζει, όχι απλά αισιοδοξία, αλλά σιγουριά, τόσο για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, όσο και για την ταχύτητα με την οποία αυτό θα προκύψει. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα το έχουμε στην  διάθεσή μας τους αμέσως επόμενους μήνες, αλλά ίσως, αν είμαστε λίγο τυχεροί να κυκλοφορήσει πριν τα Χριστούγεννα. Ας δούμε σε ένα γράφημα όμως σε ποια φάση βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, με τις διάφορες εν εξελίξει έρευνες:

Οι διαφορετικοί χρωματισμοί σημαίνουν και διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις στα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα άλλα εμβόλια στηρίζονται στο DNA/RΝΑ, δηλαδή το γενετικό υλικό του ιού, άλλες σε πεπτίδια, σε μεθόδους ανασυνδυασμένης πρωτεϊνης κ.ό.κ. Είναι οι ίδιες τεχνικές που έχουν χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν στην δημιουργία αποτελεσματικών εμβολίων.

Κάθε εμβόλιο για να πάρει έγκριση κυκλοφορίας, πρέπει να περάσει κάποια στάδια έρευνας και ελέγχου ώστε να είναι α) αποτελεσματικό και β) ασφαλές για τον άνθρωπο. Αυτό είναι που κάνει χρονοβόρα την διαδικασία. Συνήθως ακολουθούνται παγκοσμίως τρία στάδια, τα εξής:

Στάδιο Ι, όπου παρασκευάζεται με ακρίβεια τεχνικά το εμβόλιο και αρχίζουν τα πρώτα πειράματα σε ζώα, ποντίκια ή και ανώτερα θηλαστικά όπως μακκάκοι (πίθηκοι).

Στάδιο ΙΙ, όπου αρχίζουν οι δοκιμές σε ανθρώπους, αλλά σε μικρή ομάδα (συνήθως εθελοντών, κάπου 50-100 ατόμων). Οι άνθρωποι αυτοί παρακολουθούνται και εξετάζονται συχνά για το αν θα νοσήσουν, αν έχουν δημιουργήσει αντισώματα, αν εμφάνισαν κάποια παρενέργεια κτλ. Αυτό απαιτεί διάστημα πολλών εβδομάδων και βγάζει κάποια πρώτα συμπεράσματα, αλλά όχι απαραίτητα ασφαλή, μιας και το δείγμα του πληθυσμού είναι μικρό (και μιλάμε για υγιή άτομα, όχι για ευπαθή!)

Στάδιο ΙΙΙ, όπου όλα έχουν πάει καλά στα προηγούμενα δύο στάδια και αρχίζει εμβολιασμός ενηλίκων σε μεγαλύτερο εύρος (εκατοντάδες έως και μερικές χιλιάδες), που θα βγάλει και τα τελικά συμπεράσματα για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια. Κι εδώ απαιτούνται πολλές εβδομάδες ή και μήνες για να έχουμε ασφαλή στοιχεία στα χέρια μας.

Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν και τα κλινικά ευρήματα είναι τέτοια που αποδεικνύουν ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές, δίχως παρενέργειες και αποτελεσματικό ως προς την ανοσία, αρχίζει η διαδικασία ελέγχου των αρχών και ακολουθεί η αδειοδότησή του. Μετά ξεκινά η μαζική του παραγωγή σύμφωνα με κάποια βιοτεχνολογικά δεδομένα. Τα δισεκατομμύρια εμβόλια που θα χρειαστούν βέβαια, δεν θα παραχθούν σε μια μέρα, αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι.

Ακολουθεί η φάση εμβολιασμού, που θέλει κι αυτή χρόνο, και τέλος η φάση της ανοσοποίησης, ο χρόνος δηλαδή που θέλει το ανοσοποιητικό μας να κατασκευάσει τα απαραίτητα αντισώματα, κάπου 2-3 βδομάδες, ίσως λίγο παραπάνω. Τότε είναι που θα έχουμε πάρει τις ζωές μας πίσω.

Σχετικό άρθρο

ΕΡΩΤΗΣΗ 47: Τελικά η αύξηση της θερμοκρασίας το καλοκαίρι θα μας βοηθήσει ενάντια στον ιό και γιατί;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 47: Αυτό ελπίζουμε, αλλά δεν έχει αποδειχτεί καθόλου, όχι ακόμα. Αυτό που έχουμε στα χέρια μας είναι κάποιες αποσπασματικές μελέτες που άλλοτε συγκλίνουν στο ότι ο ιός μειώνει την ποσότητα και την δράση του σε θερμά περιβάλλοντα (άνω των 30 β. Κελσίου) και με σχετικά υψηλή υγρασία (όπως το καλοκαίρι στο Μεγανήσι), αλλά διαφορετικές μελέτες υποστηρίζουν ότι ο ιός δεν καταστρέφεται από το φως του ήλιου και την θερμοκρασία, πρέπει σχεδόν να τον βράσεις για να πεθάνει. Τι από τα δύο ισχύει;

Ας δούμε καταρχήν τι συμβαίνει σε αυξημένες θερμοκρασίες. Ασφαλώς ο ιός δεν εξαφανίζεται, αυτό το γνωρίζουμε και από άλλους ιούς. Αυτό που φαίνεται να μειώνεται το καλοκαίρι είναι η ικανότητα του να μεταδίδεται. Γιατί; Επειδή σε αυξημένη θερμοκρασία τα σταγονίδια (από βήχα, φτάρνισμα ή ομιλία) γίνονται μεγαλύτερα και βαρύτερα και πέφτουν πολύ πιο γρήγορα στο έδαφος, άρα δεν μολύνουν τόσο εύκολα τους απέναντί μας. Επιπλέον, το φως του ήλιου και η αυξημένη θερμοκρασία στις επιφάνειες (θυμηθείτε πόσο καίει ένα σίδερο κάτω από τον ήλιο) σκοτώνει πολύ πιο γρήγορα τον ιό. Αυτό ακριβώς υποστηρίζουν και στελέχη των υγειονομικών αρχών των ΗΠΑ, σε πρόσφατες ανακοινώσεις τους. Υπάρχουν επίσης και πολλές μελέτες του παρελθόντος σχετικά με άλλους κορονοϊούς όπως τον SARS (παράδειγμα)  που δείχνουν ότι με την άνοδο της θερμοκρασίας και της υγρασίας ο ιός αποδυναμώνεται.

Εν κατακλείδι, και αναμένοντας περισσότερα επιστημονικά δεδομένα, είναι πολύ πιθανό να έχουμε ηπιότερη συμπεριφορά του ιού στους προσεχείς μήνες στην χώρα μας. Αυτό που δεν είναι απλά πιθανό, αλλά βέβαιο όμως είναι το ότι ο ιός δεν θα εξαφανιστεί. Θα συνεχίσουν να μολύνονται άνθρωποι και γι’ αυτό θα πρέπει να συνεχίσουμε να παραμένουμε σε υγειονομική εγρήγορση και να φροντίζουμε επιμελώς τα θέματα υγιεινής και κοινωνικής απόστασης (πλύσιμο χεριών, αντισηπτικά, καθαρισμός επιφανειών, καλός αερισμός χώρων, λιγότερα κλιματιστικά, αποφυγή συναθροίσεων, μάσκες παντού και πάντα έξω από το σπίτι κτλ). Δεν θα είναι ένα χαλαρό καλοκαίρι, ελπίζω να είναι όμως ένα σχετικά ομαλό καλοκαίρι. Από εμάς εξαρτάται.

ΕΡΩΤΗΣΗ 48: Τελικά είναι ασφαλέστερο να φοράω γάντια ή να χρησιμοποιώ αντισηπτικό σε γυμνά χέρια;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 48: Είπαμε και σε προηγούμενο άρθρο ότι τα γάντια προστατεύουν αυτόν που τα φοράει και μόνο. Σε καμία περίπτωση δεν προστατεύουν τον απέναντι. Ο ιός που θα μεταφερθεί πιθανόν στα γάντια από κάποια πηγή, δεν θα μολύνει μεν τα χέρια του χρήστη, θα μολύνει όμως τις επιφάνειες που αυτός θα ακουμπήσει με τα γάντια. Άρα θα μεταφερθεί σε όλον τον χώρο και τα αντικείμενα που αυτός κινείται και ακουμπάει και μέσω τον οποίων θα μπορεί και να μεταδοθεί σε κάποιον άλλο ή και στον ίδιο αν βγάλει τα γάντια λάθος (ή ακόμα και όταν τα φοράει αν κάνει το λάθος να ακουμπάει το πρόσωπό του!). Όλα αυτά σημαίνουν ότι δεν πρέπει να μας δημιουργείται η ψευδαίσθηση της ασφάλειας επειδή φοράμε γάντια, ο ιός είναι παντού.

Τότε να μην φοράμε; Δεν λέω αυτό, ο ίδιος φοράω πάντα στο φαρμακείο και όχι μόνο για λόγους προστασίας ως υγειονομικός. Την ίδια στιγμή όμως φροντίζω να τα αλλάζω πολύ συχνά, να αποστειρώνω επιφάνειες που ακουμπώ ακόμα πιο συχνά και φυσικά να τηρώ τους κανόνες χρήσης τους. Δείξαμε σε προηγούμενο άρθρο πώς πρέπει να βάζουμε και να βγάζουμε σωστά τα γάντια για να μην επιμολύνουμε τα χέρια μας, το ξαναδείχνουμε.

Να τονίσω όμως ότι τόσο πριν φορέσουμε όσο και μετά το βγάλσιμο των γαντιών πλένουμε σχολαστικά τα χέρια μας ή χρησιμοποιούμε αντισηπτικό ΠΑΝΤΑ, χωρίς εξαιρέσεις!

Τι γίνεται τώρα με κάποιον που θέλει να προστατευθεί έναντι πολλών περιπτώσεων, πχ είναι υπάλληλος σε κατάστημα ή εστιατόριο και έρχεται σε επαφή με πολλούς πελάτες καθημερινά; Αν φοράει γάντια είναι εντάξει ο ίδιος, μόνο που θα πρέπει να τα αλλάζει σχεδόν κάθε φορά που θα έρχεται σε επαφή με αντικείμενα (πχ σκεύη ή χρήματα) που έπιασε ο πελάτης. Αυτό πρακτικά είναι αδύνατο. Κάποιοι προτείνουν την χρήση αντισηπτικού διαλύματος πάνω από τα ίδια γάντια. Αυτό έχει μια λογική, αλλά αφενός δεν παρέχει πλήρη κάλυψη λόγω της υφής των γαντιών, εφετέρου αν είναι να κάνεις αντισηψία με υγρό, γιατί να φοράς γάντια; Άρα σε τέτοιες περιπτώσεις μάλλον το καλύτερο είναι η πολύ συχνή χρήση σαπουνιού ή/και αντισηπτικού σε γυμνά χέρια. Είναι πλήρως αποτελεσματικό και πολύ πιο πρακτικό.

Θα συνιστούσα και θα προτιμούσα τα γάντια σε άλλες κοινωνικές λειτουργίες, όπως την επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ, σε υπηρεσίες, τράπεζες ή στο φαρμακείο, ώστε να μην αγγίξουμε δυνητικά μολυσμένη επιφάνεια. Εννοείται επίσης ότι δεν ακουμπάμε τροφή με τα γάντια, τα βγάζουμε, πλένουμε πολύ καλά τα χέρια μας και μετά βάζουμε μπροστά μας το πιάτο. Προσοχή για μια ακόμα φορά στο πλύσιμο, να μην μας διαφεύγουν συγκεκριμένα σημεία:

Και οι οδηγίες χρήσης από τον ΠΟΥ

ΕΡΩΤΗΣΗ 49: Έχουν ερεθιστεί τα χέρια μου από το πολύ αντισηπτικό ή/και οινόπνευμα! Τι να κάνω;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 49: Πολλές φορές, ιδιαίτερα τώρα με την συχνή χρήση σαπουνιών και αντισηπτικών, εμφανίζονται ερεθισμοί στα χέρια, με συμπτώματα κοκκινίλες, φαγούρα, απολέπιση ή απλά τσούξιμο. Αυτό συμβαίνει γιατί δημιουργείται πιθανότατα μια δερματίτιδα εξ επαφής (ή ακόμα και μια αλλεργική δερματίτιδα, ως αντίδραση σε κάποιο από τα συστατικά του αλκοολικού διαλύματος- αν και αυτή είναι πιο σπάνια). Η δερματίτιδα οφείλεται στο ότι τα αντισηπτικά σκοτώνουν όχι μόνο την παθογόνο αλλά και φυσιολογική χλωρίδα που ενυπάρχει στο δέρμα μας και συμβάλλει στην καλή του κατάσταση. Επίσης το ότι ορισμένες ουσίες όπως η αλκοόλη έχουν έτσι κι αλλιώς ερεθιστική δράση σε κάποιο βαθμό λόγω του ότι ξηραίνουν με την ταχεία εξάτμισή τους την επιδερμίδα. Γι’ αυτό και τα περισσότερα αντισηπτικά διαλύματα περιέχουν μικρή ποσότητα γλυκερίνης και άλλων απαλυντικών συστατικών που διατηρούν την απαραίτητη υγρασία στο δέρμα μας.

Σε περίπτωση λοιπόν τέτοιων ερεθισμών καλό είναι να χρησιμοποιείται ανάμεσα στις εφαρμογές αντισηπτικού, και πάντως όχι λιγότερο από δύο φορές την ημέρα μια ενυδατική και απαλυντική κρέμα χεριών ή σώματος. Τέτοιες είναι πολύ εύκολο να βρει κανείς στα φαρμακεία και κατά βάση περιέχουν ενδεικτικά κάποιο (ή και συνδυασμούς) από τα ακόλουθα συστατικά: D-πανθενόλη, βιταμίνη-Α, καλαμίνη, καλέντουλα, αλόη (vera), φυτικά έλαια (όπως βούτυρο karite) κτλ.

Αν ο ερεθισμός επιμένει ή γίνεται πιο σοβαρός τότε καλό είναι για να αποφύγουμε μολύνσεις, να πάρουμε την γνώμη του δερματολόγου μας, έστω και τηλεφωνικά (ή του φαρμακοποιού μας αν αυτό δεν είναι εφικτό). Κατά πάσα πιθανότητα ο δερματολόγος τότε θα προτείνει μια κρέμα με κορτικοειδή (πχ Fucicort, Celestoderm, Propiogenta, Betnovate κτλ.). Σε σοβαρότερες ακόμα περιπτώσεις, οπωσδήποτε εξέταση από δερματολόγο που θα καθορίσει και την κατάλληλη θεραπεία (πχ ανιισταμινικά).

ΕΡΩΤΗΣΗ 50: Ακούγονται διάφορα για την ρεμντεσιβίρη (remdesivir) ως φάρμακο κατά του κορονοϊού. Τι ισχύει τελικά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 50: Η ρεμντεσιβίρη είναι ένα από τα αντιιικά φάρμακα που χορηγούνται σε ασθενείς με κορονοϊό. Στην πραγματικότητα είναι ένα νουκλεοτίδιο, το οποίο αναστέλλει κάποιες πρωτεΐνες (ένζυμα) που λέγονται πολυμεράσες και που είναι απαραίτητες στον ιό για να δημιουργήσει τα αντίγραφά του. Άρα παρεμβαίνει επιθετικά στον ιό μειώνοντάς του την δυνατότητα να πολλαπλασιαστεί μέσα στο σώμα μας.

Ο ντόρος που έγινε γι’ αυτήν είναι επειδή πρώιμες μελέτες έδειξαν κάποια ενδεχόμενη σημαντική δραστικότητα. Οι μελέτες αυτές που έγιναν στην Κίνα δημιούργησαν ελπίδες και το φάρμακο δοκιμάστηκε και σε άλλες χώρες. Η μελέτη του καθηγητή λοιμωξιολογίας Johnathan Grein και της ομάδας του σε νοσοκομείο της Καλιφόρνιας που ακολούθησε έδωσε ακόμα περισσότερες ελπίδες:

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του παραπάνω πίνακα ένα ποσοστό της τάξης του 68% των ασθενών που έλαβαν το φάρμακο βελτίωσαν την κατάστασή τους. Πολλοί από αυτούς ήταν διασωληνομένοι. Η είδηση έκανε γρήγορα τον γύρο του κόσμου και έγινε δεκτή με ενθουσιασμό, ίσως περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Κι αυτό γιατί δεν ήταν παρά μια μελέτη παρατήρησης. Δηλαδή τα στοιχεία της δεν είναι τέτοια που να οδηγούν σε βεβαιότητες, παρά μόνο σε ενδείξεις. Καταρχήν αναφερόταν σε μικρό αριθμό ασθενών (53). Δεύτερον δεν έγινε παράλληλη έρευνα με placebo, όπως πρέπει να γίνεται για να αποκλείεται η τυχαιότητα. Τρίτον δεν αναφέρονται άλλα φάρμακα που τυχόν έπαιρναν οι εν λόγω ασθενείς ή κάποιοι από αυτούς και που μπορεί να έπαιξαν κάποιον ρόλο. Εν ολίγοις οι έρευνες αυτές δεν είναι παρά ενδεικτικές.

Το παραπάνω συμπέρασμα, ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να χαρούμε δηλαδή, ήρθε να επιβεβαιώσει άλλη μελέτη, ξανά στην Αμερική, πιο εκτεταμένη και με placebo δείγματα. Το δείγμα ήταν 237 άτομα, από τα οποία 158 πήραν το φάρμακο και 79 το placebo. Σύμφωνα με αυτή λοιπόν δεν παρατηρήθηκε καμιά σημαντική βελτίωση ασθενών.

Άρα, δεν θα κουραστώ να το λέω, δεν πρέπει επουδενί να βιαζόμαστε. Η επιστήμη προχωράει με θεωρίες, δοκιμές και αποτελέσματα και ξανά έλεγχο των δοκιμών και νέα αποτελέσματα, πριν καταλήξει σε συμπεράσματα. Απαιτεί δηλαδή χρόνο, δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, υπάρχει πολύς κόπος για μικρά βήματα προόδου. Αυτό συμβαίνει κατεξοχήν με τα φάρμακα. Μπορεί στο άμεσο μέλλον η ρεμντεσιβίρη να αποδειχθεί αποτελεσματική σε άλλες, πιο εξειδικευμένες μελέτες. Μπορεί να είναι χρήσιμη σε συνδυασμό με κάποιο άλλο φάρμακο ή φάρμακα. Μπορεί να λειτουργεί καλύτερα σε ορισμένες μόνο φάσεις της νόσου ή σε ορισμένες κατηγορίες ασθενών. Ή αντίθετα μπορεί και να αποδειχθεί ότι δεν μας βοηθάει καθόλου. Όλα αυτά θα εξεταστούν και οι επιστήμονες θα καταλήξουν σε τελικά συμπεράσματα τα οποία και θα μάθουμε εν καιρώ. Και το ίδιο ισχύει για κάθε φάρμακο που ακούτε, όπως ο ντόρος που έγινε (και συνεχίζεται) για την υδροξυχλωροκίνη. Χρειαζόμαστε λοιπόν χρόνο για έρευνα, κι αυτόν ακριβώς εξασφαλίζουμε μένοντας σπίτι.

ΕΡΩΤΗΣΗ 51: Μου έρχονται κάποια μηνύματα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ/WHO) και μου ζητούν στοιχεία ή/και χρήματα για να συνδράμω τον Οργανισμό. Είναι αξιόπιστα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 51: Σε καμία περίπτωση! Πρόκειται για κυβερνο-απατεώνες και χάκερς! Οποιοσδήποτε έχει έστω και την παραμικρή εμπειρία από κομπιούτερ γνωρίζει ότι στο διαδίκτυο ανθεί τέτοιου είδους απάτη. Ειδικά στις συνθήκες μετά τον κορονοϊό, οι κυβερνοκλεψιές έχουν γίνει της μόδας. Στέλνουν ένα μήνυμα λοιπόν και ζητούν τα στοιχεία και τους κωδικούς του χρήστη ή την συναίνεσή του σε κάποια πράγματα για να αντλήσουν από αυτόν τα κλειδιά πρόσβασης σε λογαριασμούς του ή σε άλλα ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα και αρχεία. Μην τα δώσετε ποτέ! Αγνοήστε και διαγράψτε ως κακόβουλα τέτοια μηνύματα!

Δείτε μερικά παραδείγματα:

Ο ίδιος ο ΠΟΥ εξήγησε ότι δεν έχει καμία σχέση με όλο αυτό και ότι όποιος θέλει να συμβάλλει οικονομικά στον θεσμό μπορεί να το κάνει αυτοβούλως και με νόμιμο και ασφαλή τρόπο στο σχετικό Ταμείο . Ο ίδιος ο Οργανισμός επίσης βεβαιώνει με ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν πρόκειται ποτέ να ζητήσει από κάποιον το username ή το password του, να του αποστείλει μέιλ χωρίς την συγκατάθεσή του, να τον παραπέμψει σε άλλους ιστότοπους εκτός από αυτόν του ΠΟΥ, να του ζητήσει χρήματα με οποιονδήποτε τρόπο ή να κάνει λαχειοφόρους, κληρώσεις και άλλες τέτοιες αηδίες.

Μερικές χρήσιμες συμβουλές (αγγλικά) για αυτού του είδους τα ηλε-μηνύματα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 52: Πώς εξελίσσονται τα στατιστικά της πανδημίας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 52: Τα στατιστικά που εξετάσαμε στο 4ο κατά σειρά άρθρο, ήταν η θνησιμότητα (ο λόγος θανάτων/καταγεγραμμένων επίσημων κρουσμάτων), ο δείκτης τεστ ανά εκατομμύριο πληθυσμού, ο δείκτης επιπολασμού (κρούσματα/ εκατομμύριο πληθυσμού) και ο σημαντικός δείκτης θάνατοι ανά εκατομ. πληθυσμού. Θα δούμε την εξέλιξη αυτών των δεικτών μέχρι χθες (Σάββατο 25 Απριλίου), δηλαδή ακριβώς 14 μέρες μετά. Δεν θα αναφέρω ξανά τους ορισμούς, μπορείτε να ανατρέξετε στην προηγούμενη παρουσίαση. Επισημαίνω επίσης ότι τα αποτελέσματα είναι δυναμικά και ότι παρουσιάζω μόνο χώρες που έχουν ικανό δείγμα, ήτοι πάνω από 2000 κρούσματα και δεν είναι πολύ μικρές σε πληθυσμό. Θα εστιαστώ μόνο σε κάποιες συγκρίσεις, έτσι κι αλλιώς οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους.

ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ (Μ.Ο.)=2.919.214/203.164 (6,96%),  ήταν 6,11% πριν

ΒΕΛΓΙΟ= 45.325/ 6.917 (15,26%)

ΓΑΛΛΙΑ= 161.488/22.614 (14,00%)

Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ= 148.377/ 20.319 (13,69%)

ΙΤΑΛΙΑ= 195.351/ 26.384 (13,50%)

ΣΟΥΗΔΙΑ= 18.177/2.192 (12,05%)

ΑΛΓΕΡΙΑ= 3.256/419 (12,87%)

ΟΛΛΑΝΔΙΑ= 37.190/4.409 (11,85%)

ΙΣΠΑΝΙΑ= 223.759/22.902 (10,23%)

ΟΥΓΓΑΡΙΑ= 2.443/262 (10,72%)

ΜΕΞΙΚΟ= 12.872/1.221 (9,49%)

……………………………..

ΕΛΛΑΔΑ= 2.506/130 (5,19%)

ΗΠΑ= 960.651/54.256 (5,64%)

ΓΕΡΜΑΝΙΑ= 156.513/5.877 (3,75%)

Δυστυχώς η σύγκριση δείχνει ο δείκτης να αυξάνεται σχεδόν σε όλες τις χώρες, ανεβάζοντας και τον παγκόσμιο μέσο όρο. Αυτό συμβαίνει επειδή βρισκόμαστε ακόμα σε φάση διασποράς και όχι ελέγχου ή περιορισμού του ιού, όσο κι αν οι κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να μιλάνε για σταδιακή άρση του lockdown λες και όλα πάνε καλά. Το Βέλγιο, η Σουηδία, η Μ.Βρετανία, ακόμα και η Γερμανία εμφανίζουν μεγάλες αυξήσεις στον δείκτη της θνησιμότητας.

Τα πράγματα γίνονται χειρότερα αν υπολογίσει κανείς θανάτους από COVID-19 που δεν φτάνουν στα νοσοκομεία και άρα δεν καταγράφονται ή καταγράφονται με μεγάλη καθυστέρηση, κάτι που είναι πλέον κοινός τόπος στις χώρες με πολλά κρούσματα και θανάτους. Αλλά γι’ αυτό θα μιλήσουμε κάποια άλλη στιγμή. Επίσης θα πρέπει να ξανατονίσουμε το θέμα του testing, στο οποίο δεν βλέπουμε να αλλάζουν και πολύ τα πράγματα, δηλαδή η στρατηγική των κρατών. Όσο το testing δεν αυξάνεται κατά πολύ, τόσο θα μας διαφεύγουν πολλά, χιλιάδες ή εκατομμύρια κρούσματα, συμπτωματικά ή ασυμπτωματικά και τόσο θα αυξάνεται πλαστά το ποσοστό θνητότητας. Αυτό εν μέρει θα βελτιωθεί μόλις αρχίσουν εκτεταμένοι έλεγχοι και με τα τεστ αντισωμάτων, όπως έχουμε εξηγήσει. Ας ελπίσουμε σύντομα.

 

ΤΕΣΤ ΑΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

ΗΑ ΕΜΙΡΑΤΑ= 103.365 (θνητότητα=0,72%)

ΜΠΑΧΡΕΪΝ=64.869 (0,31%)

ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ= 61.526 (2,29%)

ΙΣΡΑΗΛ=34.971 (1,30%)

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ= 32.414 (3,76%)

ΝΟΡΒΗΓΙΑ=28.614 (2,68%)

ΕΛΒΕΤΙΑ= 28.343 (5,53%)

ΙΤΑΛΙΑ=28.245 (13,50%)

ΚΑΤΑΡ= 27.665 (0,11%)

ΙΡΛΑΝΔΙΑ=25.785 (5,72%)

……………………………………..

ΕΛΛΑΔΑ=6.053 (5,19%)

Στην παρένθεση δίνω την θνητότητα ανά χώρα, κάτι που γίνεται για να τονιστεί ξανά η επίδραση των μεγάλων αριθμών τεστ. Πιο πολλά τεστ συνεπάγεται αποτελέσματα πιο κοντά στην αλήθεια. Παρατηρούμε ότι οι μεγάλες χώρες (εξαιρείται η Ιταλία) με τα δεκάδες χιλιάδες κρούσματα, όπως ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Τουρκία δεν περιλαμβάνονται στις πρώτες σε τεστάρισμα, άρα υπολείπονται του ελέγχου της νόσου.

Ειδικά στις ΗΠΑ το φαινόμενο κάθε 5 τεστ να βγαίνει ένα θετικό είναι απίστευτο και δείχνει την τεράστια διασπορά στην χώρα που ασφαλώς έχει να θρηνήσει χιλιάδες ακόμα θύματα. Ήδη οι 55.000 νεκροί είναι για την Αμερική ανάλογοι των νεκρών του πολέμου του Βιετνάμ! Κι ο Πρόεδρος τους προτείνει να κάνει ο κόσμος ενέσεις με αντισηπτικό! Όσοι δηλαδή δεν πάνε από κορονοϊό να πάνε από προεδρο-ιό.

 

ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΑΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ (Μ.Ο.)=375 (από 228)

ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ= 5928

ΙΣΠΑΝΙΑ=4786

ΒΕΛΓΙΟ=3911

ΙΡΛΑΝΔΙΑ= 3759

ΕΛΒΕΤΙΑ=3339

ΚΑΤΑΡ=3248

ΙΤΑΛΙΑ=3231

ΗΠΑ=2902

ΓΑΛΛΙΑ=2474

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ=2294

………………………………….

ΕΛΛΑΔΑ=240

Είμαστε σαν χώρα μακριά από την καταστροφή, ευτυχώς. Με ιλιγγιώδεις ρυθμούς βλέπουμε να ανεβαίνουν στον δείκτη του επιπολασμού οι ΗΠΑ, το Βέλγιο και η Ιρλανδία, ενώ ακολουθεί με άσχημο ρυθμό και η Μ.Βρετανία.

 

ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ (Μ.Ο.)=26,1 (ήταν 14)

ΒΕΛΓΙΟ=597

ΙΣΠΑΝΙΑ=490

ΙΤΑΛΙΑ=436

ΓΑΛΛΙΑ=346

Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ=299

ΟΛΛΑΝΔΙΑ= 257

ΣΟΥΗΔΙΑ=217

ΙΡΛΑΝΔΙΑ=215

ΕΛΒΕΤΙΑ=185

ΗΠΑ=164

…………………………………

ΕΛΛΑΔΑ=12

(Έως ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΑΠΡΙΛΗ)

Κι εδώ η Ελλάδα μένει χαμηλά ακόμα στον δείκτη, κι αυτό είναι πολύ καλό. Το Βέλγιο πέρασε στην πρώτη θέση, ενώ εφιαλτικά ανεβαίνουν οι συνήθεις ύποπτοι των καθυστερημένων, χαλαρών ή ανύπαρκτων μέτρων: Σουηδία, Μ.Βρετανία, ΗΠΑ. Και οι τρεις αυτές θα παλέψουν για το θλιβερό χρυσό με το Βέλγιο. Ποντάρω (σαρκασμός είναι αυτό) στις ΗΠΑ, λόγω Τραμπ.

 

Θα χαρώ να συζητήσω οποιαδήποτε ερώτηση ή παρατήρηση σχετικά με τα άρθρα μου αυτά.