Η πένα του Κώστα , πάντα επίκαιρη δεν θα μπορούσε να αφήσει το ωραίο φύλλο χωρίς αφιέρωση, μέρα που είναι!!!

Δύο ποιήματα αφιερωμένα στις γυναίκες….

Κόρη παραπονιάρα.

Κόρη παραπονιάρα μου γιατί παραπονιέσαι, δε σου ΄γραψα εσένανε να μην παρεξηγιέσαι.

Εγώ δεν είμαι ποιητής να γράφω τα στοιχάκια, μονάχα με τα λόγια μου σου λέω τα λογάκια.

Εγώ κι αν σας συμπάθησα εσένα και την άλλη, δεν τόκανα επίτηδες μεσα στην παραζάλη.

Είσαστε καλά κορίτσια και σας αγαπώ πολύ, χελιδόνια που πετάτε για να βρείτε το φαί.

Είσαι όμορφη κι ωραία τριαντάφυλλο κλειστό,που μυρίζω το άρωμά του και τρελαίνομαι κι εγώ.

Εύχομαι στην ζωή σου να βρείς εσύ χαρά, να σου πηγαίνουν όλα πάρα πολύ καλά.

Ομορφη μου παπαρούνα.

Ομορφη μου παπαρούνα σε συμπάθησα πολύ

θέλω νάχουμε οι δυό μας μια φιλία στο νησί.

Εχεις πολύ ταλέντο κορίτσι μου εσύ

καμία δε σου βγαίνει με το δικό σου στυλ

Σε βλέπω κάθε μέρα εκείθε που περνάς

χτυπάει η καρδιά μου όταν χαμογελάς.

Μεσ΄τη καρδιά μου σέχω και δε σε λησμονώ

είμαστε φιλαράκια στο κόσμο τούτο δω.

Με θάμπωσε η ομορφιά που έχεις και το θάρρος

όταν το χέρι μούδωσες μου έφυγε ένα βάρος.

Οτι λέω εγώ το κάνω θέλω νάρθω να σε βρώ

μα εμπόδια με βρίσκουν, έχει και κακό καιρό.

Σε έχω μέσα στην καρδιά μου παίρνω θάρρος από σε

όταν έρχεσαι κοντά μου δεύτερε μου εαυτέ.

Δε γράφω τίποτ’άλλο,εσύ νασαι καλά

ετούτη η φιλία να δέσει πιο γερά.