Άρθρο της Εύας Λιβιτσάνη

Παρακολουθώ με ειλικρινές ενδιαφέρον τα όσα διαδραματίζονται στην πολιτικά εύρωστη ελληνική σκηνή αλλά και στην παγκόσμια.
Η απουσία της διανόησης είναι αισθητή.Η υψηλή ποίηση και η γνήσια φιλοσοφία απουσιάζουν. ΠΟΥ βρίσκονται? ΧΑ! ίσως ησυχάζουν πέρα και κάτω στις πεδιάδες της πνευματικής τους λήθης!

Ο απλός άνθρωπος συναντά την απόλυτη άρνησή τους όσο κι αν αναγκεύεται απ’ αυτες.
Η αριστερά έπαψε να ‘ναι πρόδρομος ειδήσεων και πράξεων αγαθών και αποδέχθηκε και ποτάχθηκε στο νεοφιλελευθερισμό  της σοσιαλιστηκής ελληνικής πραγματικότητας.
Διακατεχόμαστε όλοι από έναν περίεργο ατομικισμό με συλλογική συνείδησησε κατάσταση ύπνωσης. Η διανόηση πρέπει να δώσει ώθηση σ’ όλους εμάς που παρασυρώμενοι απ’ την ατέρμονα δύσκολη πραγματικότητα δεν μπορούμε να αντιδράσουμε γιατί η συμβολική βία στην οποία μας έχουν εγκλωβίσει είναι αποτελεσματική γι’ αυτούς που μας την έχουν ζυγωματικά επιβάλλει.
Ιστορικά οι διανοητές και οι φιλόσοφοι ήταν εκείνοι που εύρισκαν λύση στις πολιτικές «κατακλύσεις» της ανθρωπότητας.
Σήμερα ο απλός άνθρωπος αντιμετωπίζει με απόγνωση όσα απ’την πολιτική διακυβέρνηση απορρέουν! ΗΜΠΟΡΕΊ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ??!! Η σαν Μήδεια του άσματος η διανόηση τραγουδά: «Ποιος να το κρίνει ποιος το μπορεί κόρη του πάθους άκρη να βρει»
Η πολιτική πρόδοσε, ολιγώρησε, δημιούργησε και κακοφόρμησε όλες τις πληγές  που επέδωσε στην ανθρώπινη φύση και συμπεριφορά.

Κατασκεύασε έναν πολιτικό ζόφο κι εκεί εγκλώβισε το μέσο υποκείμενο. Ποια είναι η διέξοδος? οι ανθρώπινες φρένες πρέπει να γατζωθούν από κάπου ν’ αποκτήσουν νόημα να ξεφύγουν απ’ την καταιγιστικά αρνητική υφή της πραγματικότητας. Πότε παραδόθηκε η ανθρώπινη φύση στους πολιτικούς σφαγεις της? και πού ήταν η παγκοσμια διανόηση να διατηρήσει τις ισοροπίες?
Ο άνθρωπος ητήθηκε απ’ το ίδιο το σύστημά του. Η συνείδητή του τάση να ξεφύγειαπ’ τη φτώχεια μιας μίζερης ύπαρξης άλλαξε το χαρακτήρα της ανθρώπινης πράξης κι από θετικό τον ευλόγησε αρνητικό.
Είναι ανεπιτέλεστο χρέος των διανοούμενωνν να βρουν λύσεις για τα αυθεντικά μας πολιτικά αδιέξοδα.
Σε κοσμοθεωριτικό επίπεδο πάντα οι έλληνες διανοητές ήταν εκείνοι που συνόψισαν έννοιες όπως η αρετη, η ηθική!!
Ιστόρισαν βιβλιοθήκες , κατασκεύασαν παιδευτήρια και μελέτησαν τη δημοκρατία.
Που είναι λοιπόν σήμερα αυτοί οι οραματιστές που απινιδωτικά θα μας ανατάσουν?!