Αλλο ένα Καλοκαίρι ήρθε και έφυγε σχεδόν τρέχοντας κι αυτό όπως όλα.

Απίστευτο τελικά το πόσο μικραίνουν αυτά τα Καλοκαίρια όσο περνάν τα χρόνια.

Ως που να έρθεις φεύγεις,ώσπου να πείς γειά λές αντίο και ώσπου να αδειάσεις βαλίτσες γεμίζεις πάλι.

Γεμάτο ζεστό και όμορφο όπως πάντα, κι αυτό το Καλοκαίρι πέρασε από το νησί αφήνοντας το πίσω, να βιώνει τον ερχομό ενός ήσυχου Φθινοπώρου που ακολουθεί.

Με αρκετούς τουρίστες να πηγαινοέρχονται πεζοί ή σκαφάτοι, και με πολλά φώτα αναμμένα ακόμα συνεχίζουμε ως το τέλος της σαιζόν -κάπου στα μέσα Οκτώβρη- να κοιτάμε Καλοκαιρινά.

Μοιάζει λίγο σαν την Ανοιξη μόνο που το περίμενες νάρθει, ενώ τώρα περιμένεις σιγά-σιγά να αποτελειώσει, να στραγγίξει, και τότε να κλείσεις τα φώτα και να πείς… Καλό Χειμώνα.

Οι φίλοι, ακόμα δεν έφυγαν και σου λείπουν, και εμείς που μείναμε πίσω αρνούμαστε να γυρίσουμε σπίτι νωρίς και να ανοίξουμε το χαζοκούτι.Ο καιρός επιτρέπει ακόμα τα μπάνια στα ζεστά νερά της θάλασσας και ο απογευματινός καφές αυστηρά στο πρόγραμμα.

Γι αυτούς που έφυγαν τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.

Η επιστροφή είναι δύσκολη και μελαγχολική. Και η προσαρμογή αργεί λιγάκι αφού το μυαλό είναι πίσω ακόμα. Η ώρα που βάζεις το κλειδί στην πόρτα για να ανοίξεις και να γυρίσεις στα ίδια, σου θυμίζει την στιγμή που την κλείδωνες για να φύγεις.

Ενα είναι όμως σίγουρο…

Και για αυτούς που φεύγουν και για αυτούς που μένουν…τα συναισθήματα είναι ίδια.Νοσταλγία, χωρισμός, αναμνήσεις…

Εμείς δεν θα πούμε Καλό Χειμώνα ακόμα…

Θα ευχηθούμε να περάσει όμορφα και εύκολα ο καιρός μέχρι να ανταμώσουμε ξανά, και ως το επόμενο Καλοκαίρι …Απλά Γειά….

Εικόνες και βίντεο που μετράνε στιγμές από το Καλοκαίρι που πέρασε στο Μεγανήσι.