Η παροιμιώδης φράση του τίτλου είναι φυσικά πασίγνωστη και υποδηλώνει ειρωνεία και αμφισβήτηση. Δεν την χρησιμοποιώ όμως παροιμιακά, αλλά κυριολεκτικά αυτή την φορά. Κι αυτό γιατί πέτυχα μια αυθεντική,παλιά, πολύ παλιά βρεφική κούνια και την απαθανάτισα.

Όπως βλέπετε είναι ξύλινη, με κυρτά πόδια. Έχει περάσει πολλά χέρια μπογιά, μάλλον προπολεμική όπως μου λένε. Οι τρύπες στα πλάγια είναι για να την δένουν και να την μεταφέρουν, υποθέτω. Η λέξη λίκνο (=κούνια) των αρχαίων ήταν περίπου κάτι τέτοιο. Και το λικνίζομαι αυτό σημαίνει: κουνιέμαι με χάρη.

Αναρωτιέμαι ποιοι σημερινοί παππούδες να είχαν λικνιστεί και να είχαν βαυκαλιστεί (=νανουριστεί) μέσα σε αυτήν!

Τέλος, υπάρχει και η συνέχεια της φράσης, όπως την θυμάμαι να λέγεται από τους παλιότερους, δηλώνοντας πλήρη απαξίωση: «Κούνια που σε κούναγε και δεν σε αποκούπαγε!». Αποκούπισμα είναι το άδειασμα, να μπατάρει δηλαδή η κούνια να σε πετάξει έξω!