ΣΕ ΦΟΥΡΤΟΥΝΙΑΣΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ…

Ο ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ

Μια δημοτική αρχή, πέρα από τις αποκλειστικές ή και συντρέχουσες αρμοδιότητές της, ουσιαστικά είναι ο καταλύτης της αναπτυξιακής διαδικασίας ενός τόπου. Τα τελευταία όμως έξι χρόνια, παρατηρούμε  ότι τα ζητήματα και η προοπτική μιας βιώσιμης ανάπτυξης του νησιού μας, ουδόλως αγγίζουν την δημοτική μας αρχή. Παρότι λοιπόν προκαλεί το ενδιαφέρον μια γενικότερη τοποθέτηση σε αυτά τα θέματα, λόγω επικαιρότητας περιορίζομαι στο  θαλάσσιο τουρισμό,ο οποίος αποτελεί σημαντικό κομμάτι  στην αναπτυξιακή διαδικασία του νησιού μας.

Παλιότερα, είχαμε επισημάνει ότι το Μεγανήσι είναι στο κέντρο μιας μεγάλης «θαλάσσιας λίμνης», μεταξύ της Αιτωλοακαρνανίας και της Λευκάδας, στην οποία έχει συγκριτικό πλεονέκτημα και μπορούσε να διεκδικήσει ένα σημαντικό ρόλο. Στοιχεία αυτού του σχεδιασμού ήταν το τουριστικό καταφύγιο και συνολικά οι υποδομές του όρμου Βαθέως, ο σχεδιασμός από το 2012 του τουριστικού καταφυγίου του Αθερινού, η αναβάθμιση των υποδομών στα Σπήλια, το περιφερειακό οδικό δίκτυο που θα συνέδεε τα τρία αυτά βασικά λιμάνια του νησιού, η προσπάθειά μας για τον μεγάλο νησιωτικό Δήμο, όπως  και η ένταξή μας στην αναπτυξιακή «Τριχωνίδα». Μπορεί η δημοτική αρχή του κουΔάγλα να διαφωνούσε με όλα αυτά, και είναι σεβαστό, δεν μας κατέθεσε όμως μια εναλλακτική στρατηγική…. Πάψαμε λοιπόν να προβληματιζόμαστε και να κουβεντιάζουμε για αυτά τα θέματα, ιδιαίτερα όταν στα απέναντι παράλια της Αιτωλοακαρνανίας ξεκινούν τουλάχιστον τρία σημαντικά μαρινικά έργα, το τουριστικό καταφύγιο της Βασιλικής παραδίδεται άμεσα σε λειτουργία και ήδη χωροθετήθηκε και προχωράει η μεγάλη μαρίνα στον όρμο του Βλυχού. Δυστυχώς, κάποιοι συνεχίζουν να ζουν σε ένα μικροπολιτικό και «μίζερο» κόσμο.

Αυτό έρχεται να το επιβεβαιώσει η τελευταία πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής να φέρει ξανά για συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο το θέμα  της καταγγελίας  της σύμβασης μίσθωσης του τουριστικού  καταφυγίου Βαθέως. Αν και δεν υπήρχε αρχική εισήγηση, η κουβέντα εξελίχθηκε σε μια άνευ ουσίας επίκληση διατάξεων και άρθρων. Από την συζήτηση φάνηκε ότι, τουλάχιστον οι εισηγητές, είχαν άγνοια βασικών θεμάτων. Για παράδειγμα, κάποιοι δεν γνώριζαν το φάκελο της δημοπράτησης και ενοικίασης και κάποιοι πίστευαν ότι με μια απλή απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, μπορούν να τροποποιήσουν ζητήματα που καθορίζονται στην απόφαση χωροθέτησης του 2001!

Προφανώς υπάρχουν προβλήματα και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Υπάρχουν ζητήματα με την λειτουργία της μαρίνας και τις συμβατικές υποχρεώσεις όλων των εμπλεκομένων.  Υπάρχουν επίσης ζητήματα επαγγελματικών  ανταγωνισμών και προβλήματα στις σχέσεις μαρίνας, Δήμου, επαγγελματιών, ferry – boat, ψαράδων, κατοίκων. Ακόμα και με την Κτηματική υπηρεσία και τον «ρόλο» που επιδιώκει να έχει!

Πώς όμως συσσωρεύτηκαν όλα αυτά τα προβλήματα;  Υπάρχει λύση; Διότι η καταγγελία μιας σύμβασης, είναι το έσχατο και περισσότερο επώδυνο μέτρο στο οποίο προβαίνει κάποιος από τους συμβαλλομένους, έχοντας εξαντλήσει όλα τα άλλα μέσα…

Αν θυμηθούμε το Βαθύ το 2006, το 2010 και το 2014, θα διαπιστώσουμε την θεαματική αλλαγή ολόκληρου του παραλιακού μετώπου  και συνολικά του οικισμού, σε πολύ σύντομο χρόνο. Αυτή η αλλαγή μετέβαλε και τους κανόνες, τους οποίους η κοινωνία έδειξε ότι δυσκολεύονταν να αφομοιώσει σε τόσο σύντομο χρόνο. Να θυμηθούμε μόνο τον λαϊκισμό εκείνης της εποχής με το «η μαρίνα στον λαό», «η μαρίνα στον Δήμο», «όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας», επενδυμένα με τα αναγκαία παραπολιτικά περί Τσοχατζόπουλου και Σμπώκου!  Πού θα οδηγούσαν όλα αυτά; Σε ένα ελεύθερο και υποβαθμισμένο λιμάνι, που θα εξυπηρετούνταν τέσσερεις – πέντε  επαγγελματίες, με τον Δήμο, δηλαδή τους Μεγανησιώτες να πληρώνουν το ρεύμα, το νερό και την συντήρηση του χώρου…. Έχουμε παραδείγματα. Βέβαια, όλα αυτά απαντήθηκαν στο διάβα του χρόνου, ακόμα και στις δικαστικές αίθουσες για κάποιους  εκπροσώπους του κίτρινου τύπου τότε!

Σήμερα, ο Δήμος εισπράττει από την μαρίνα περισσότερα από 70.000 €το χρόνο και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο της στην ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του θαλάσσιου τουρισμού του νησιού μας.  Αυτό, ναι μεν δικαιώνει την επιλογή της εκμίσθωσης το 2010, δεν σημαίνει όμως ότι όλα λειτουργούν στην «εντέλεια» και ότι δεν θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερα. Παρόλα τα νομικά κενά και προβλήματα που παρουσίαζε το θεσμικό πλαίσιο εκείνης της εποχής, (δεν υπάρχει ο χώρος να τα αναλύσω, όμως καλό είναι όσοι έχουν θεσμικό ρόλο να τα γνωρίζουν),  η υπογραφείσα σύμβαση στην οποία καταλήξαμε μετά από πολυήμερες συζητήσεις των νομικών εκπροσώπων μας, κατοχυρώνει τα συμφέροντα του Δήμου και του οικισμού. Αν τώρα κάποιος παραβαίνει τις συμβατικές του υποχρεώσεις, δεν σημαίνει ότι είναι κακή η σύμβαση, αλλά η επίβλεψη της εφαρμογής της. Αν ο κος Ανδριώτης ζητάει χρήματα από το ferry – boat, μπορεί ηθικά να είναι κατακριτέο, πρακτικά όμως είναι αδιάφορο, αφού είναι απόλυτα διασφαλισμένο και θεσμοθετημένο το καθεστώς λειτουργίας της ράμπας. Το ίδιο και με τους επαγγελματίες που καταλαμβάνουν σε κάποιες περιπτώσεις χώρο ευθύνης του τουριστικού καταφυγίου. Στην σύμβαση αναφέρεται ρητά, ότι ο κος Ανδριώτης πρέπει να σεβαστεί την κατάσταση όπως την παρέλαβε και ήταν διαμορφωμένη από το 2009 και σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται να εισπράξει χρήματα. Στη βάση αυτή καλέστηκα και κατέθεσαπρόσφατα ως μάρτυρας υπεράσπισης των επαγγελματιών, στους οποίους έχει καταθέσει αγωγή ο κος Ανδριώτης.

Στον μικρόκοσμο του Μεγανησιού, λειτουργούν τέσσερεις – πέντε  κομβικές επιχειρήσεις, μεταξύ αυτών η μαρίνα και τα ferry – boats. Η συνεργασία, ο  αλληλοσεβασμός  και η αλληλεγγύη όχι μόνο μεταξύ αυτών αλλά και όλων των άλλων επιχειρήσεων, είναι  η βασική προϋπόθεση για την επιχειρηματικότητα του νησιού. Αυτό φαίνεται να είναι ένα ζητούμενο στις μέρες μας.

Από το 2010 έως το 2014, ο Δήμος είχε επιλύσει αρκετά προβλήματα. Ήδη βρίσκονταν σε ολοκλήρωση η επαναχάραξη της νέας γραμμής αιγιαλού και παραλίας στον όρμο του Βαθιού, βασική προϋπόθεση για την τροποποίηση της χωροθέτησης του τουριστικού καταφυγίου, προκειμένου να δοθούν οριστικές λύσεις στις προστριβές που είχαν προκύψει με τους επαγγελματίες και την Κτηματική. Από τότε βέβαια, το θέμα παραμένει παγωμένο! Επίσης είχαμε συντάξει τις απαραίτητες μελέτες για την βοηθητική ράμπα, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει τους θερινούς μήνες, όπως και για τις απαραίτητες οδικές συνδέσεις, οι οποίες και θα εντάσσονταν στην νέα χωροθέτηση.

Το 2014, την ευθύνη του Δήμου ανέλαβε η διοίκηση του κουΔάγλα, η οποία είχε μια διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα. Για παράδειγμα, βασικοί παράγοντες στην παράταξη του κουΔάγλα, είχαν  θέσει βέτο για το ενδεχόμενο δημιουργίας βοηθητικής ράμπας. Εκτιμώ επίσης, ότι κάτω από πιέσεις και απειλές για καταγγελία της σύμβασης, η διοίκηση της μαρίνας και ο Δήμος, μπήκαν σε μια παραγοντίστικη διαδικασία ανταλλαγμάτων.Η άγρα και η καθοδήγηση πελατών από την μαρίνα, γίνεται αντικείμενο κρυφών συναντήσεων με εξωθεσμικούςπαράγοντες του κουΔάγλα. Εκεί μπαίνει και το κοντέινερ S&P, στο οποίο αναφέρεται η κα Καββαδά. Ξεχνάει όμως ότι αυτά τα είχαν αποδεχτεί οι σημερινοί της σύμβουλοι  και τότε σύμβουλοι και συνεργάτες του κουΔάγλα. Οπότε, όταν ο κος Δάγλας φέρνει στο δημοτικό συμβούλιο το 2015,  θέμα καταγγελίας της σύμβασης, εμείς δεν είχαμε λόγους να διαφωνήσουμε. Βέβαια δηλώσαμε,  όπως είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά, ότι οι λόγοι που αναφέρονται στην εισήγηση,  είναι αστείοι για μια τόσο σοβαρή καταγγελία. Αν όμως ήθελαν πραγματικά την καταγγελία, να έρχονταν να το συζητήσουμε και να τους υποδείξουμε άλλους σοβαρούς λόγους. Βέβαια ποτέ δεν το συζήτησαν μαζί μας, αφού ποτέ δεν θα έκαναν καταγγελία. Και όλος αυτός ο ντόρος και  οι  φωτογραφίες με τον δικηγόρο, ήταν μια κακά σκηνοθετημένη ιστορία, όπως προφανώς συμβαίνει και τώρα! Και αυτό φαίνεται να το γνωρίζει ο κος Ανδριώτης, ο οποίος δεν διστάζει να ξεπεράσει τα όρια!

Οπότε στο πρώτο ερώτημα, για το πως συσσωρεύτηκαν τόσα πολλά προβλήματα, έδωσα κάποιες απαντήσεις. Στο δεύτερο ερώτημα, για τις πιθανές λύσεις, η απάντηση δεν είναι εύκολη. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούν να δοθούν από την σημερινή δημοτική αρχή. Το να καθίσουν όμως  όλοι οι εμπλεκόμενοι σε ένα τραπέζι, ίσως και να είναι ο μοναδικός δρόμος!

Ιούλιος 2020

Ευστάθιος Ζαβιτσάνος

Πρώην  Δήμαρχος Μεγανησίου