στέφανον εξ ακανθών

Ιδού ο Έρως νεκρός
γυμνός εκχέει από των άκρων το αίμα
επί τριών βαθμίδων κεκλιμένος.

Βαθμίδα πρώτη οι δούλοι
ιάσιμοι παρά πονόψυχων εκατοντάρχων.

Οι την ασπίδα κρατούντες
και υπό της ασπίδος συνθλιβόμενοι.

Οι διδάξαντες βαρβάρους σταυρόν
και υπό των βαρβάρων εσταυρωθέντες.

Οι το στίγμα δεξάμενοι
και απελεύθεροι το στίγμα δώσαντες.
Οι διδασκόμενοι υπό πορφυρών αμφίων
εις το μοιραίως υπακούειν και υποκρίνεσθαι.

Οι προσμένοντες Ανατολή
και τον Ήλιο κρατούντες δέσμιο.

Βαθμίδα δεύτερη οι ιερείς
οι διαρρηγνύοντες τα ιμάτια αυτών
και φαιάν φωνήν αναφωνόντες.

Οι το γράμμα τηρούντες
το δε πνεύμα εκμαυλίζοντες.

Οι κραυγάζοντες «τι χρείαν έχωμεν μαρτύρων»
κι ηχούν οι αιώνες
σε χιλιάδες μετενσαρκώσεις.

Οι το Σώμα μισήσαντες αισχρά
και τα άγια των αγίων βεβηλώσαντες.

Βαθμίδα τρίτη ο όχλος
ο σταυρώσας και σταυρωθείς.

Ο αναδείξας και πάντα καταδειξάμενος.

Ο την δύναμη δώσας και την δύναμη ικετεύσας.

Ο ποιήσας βασιλείς θεούς
και υπ’ αυτών ζώον,
ουδέ θηλαστικόν, εποιήθη.

Ο νεκρώσας τα σπλάχνα του
και μετατρέψας το αγαθόν εις πορνεία.

Ο νεκρώσας τα σπλάχνα του
και τα σπλάχνα του εγέννησαν
υιούς δίκαιους και ανάλγητους.
Υιούς ρομφαίας και υιούς σάλπιγγας,
υιούς Δευκαλίωνος και υιούς Πύρρας.

Αυτοί και των πορφυρών αμφίων των επί της Γης άψονται,
αυτοί και των αποστεομάτων της Ιστορίας.

Έγιναν νύχτα και εφώτισαν,
έγιναν θάνατος και έδωσαν ζωή.

Που δεν επίστευσαν και ετίμησαν
καθ’ ην ώραν οι πιστεύοντες επρόδιδον.

Ανέστησαν πατέρες και ελύτρωσαν υιούς.

Έλαμψαν στο στερέωμα
και εγένοντο γαλαξίες.

Ιδού ο Έρως εγείρεται.

…………………………………..

Μάκης Πολίτης