Η εκτίμηση της νοημοσύνης μας.

του Μάκη Πολίτη

Παρακολούθησα αυτές τις μέρες το διάλογο ενός υπουργού με κάποιον δημοσιογράφο. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα. Αυτοί οι διάλογοι τις περισσότερες φορές δεν είναι παρά τετριμμένα αντίγραφα των ίδιων καταστάσεων, ένα θλιβερό-θλιβερότατο copy-paste.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι σκέπτεσθε να κάνετε, κύριε υπουργέ, για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας; Είναι δίκαιο οι άνθρωποι να χάνουνε το μοναδικό τους σπίτι;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μέτρα για την πρώτη κατοικία που ακυρώνουν αυτούς τους πλειστηριασμούς δεν υπάρχουν σε κανένα πολιτισμένο κράτος του κόσμου. Αν παίρναμε τέτοια μέτρα, θα επιβαρύναμε έτι περισσότερον την εθνική οικονομία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για το Θεό, κύριε υπουργέ, είναι δυνατόν να τα λέει αυτά μια κυβέρνηση που υποσχέθηκε ευθύς εξ αρχής μείωση των φόρων και των οικονομικών βαρών των αδυνάτων;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είμαι υποχρεωμένος να σας υπενθυμίσω κύριε Π… ότι η κύρια αιτία της αποτυχίας τόσων και τόσων κυβερνήσεων ήταν και είναι ο λαϊκισμός. Δεν σκοπεύουμε να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Θα δημιουργήσουμε μια κανονικότητα που θα εγγυηθεί την ανάπτυξη της χώρας μας στο μέγιστο βαθμό που μπορούμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ανάπτυξη με ξεσπιτωμένους, με άστεγους ανθρώπους; Τι να την κάνουμε τέτοια ανάπτυξη, κύριε υπουργέ; Σε τι και σε ποιους θα χρησιμεύσει;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Επιτέλους, κύριε Π…, αν θέλετε να τα βάλετε με κάποιους, βάλτε τα με την προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτή ψήφισε τον νόμο κι εμείς… τι να κάνουμε; Αναγκαστικά θα τον εφαρμόσουμε.

Ο δημοσιογράφος έπεσε σε μελαγχολική σιωπή. Πέρασαν έτσι καμιά δεκαριά δευτερόλεπτα αμηχανίας. Μα έξαφνα σαν να φωτίστηκε το πρόσωπο του, σήκωσε το κεφάλι του και τον ατένισε με το θάρρος που του έδινε η έμπνευση της στιγμής.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε υπουργέ, απ’ όσο ξέρουμε, ένας νόμος τροποποιείται ή και καταργείται από έναν άλλο νόμο. Και αφού ρίξατε το ανάθεμα στην προηγούμενη κυβέρνηση, γιατί δεν αλλάζετε αυτόν τον άδικο και ανάλγητο νόμο.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν θα το κάνουμε, γιατί τον ψηφίσαμε κι εμείς!

Αυτά τα ωραία. Και στο νου μου φέρνω ένα σωρό post από γριούλες κατά το πνεύμα και την ιδεολογία που αναμασούσαν και επί προηγούμενης κυβέρνησης ακριβώς αυτή την αηδία. «Τι να κάνουμε, παιδάκι μου; Το νόμο τον έβγαλαν οι προηγούμενοι, οι κακοί. Δεν φταίνε τα δικά μας τα καμάρια».
Λες κι οι νόμοι μιας πολιτείας είναι οι φυσικοί νόμοι αυτού του σύμπαντος. Για όνομα του Θεού. Θ’ αλλάξουμε το  νόμο της παγκόσμιας έλξης; Αφού τον ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση, πάει και τέλειωσε. Την πατήσαμε. Δεν αλλάζει με τίποτε!

Έχοντας αυτό το τελευταίο υπ’ όψιν μου που συνέβη δεκάδες φορές, δεν αναρωτήθηκα για πόσο βλάκες μας περνάνε. Αν δεν σεβόμουνα τη σελίδα που με φιλοξενεί, δεν θα έλεγα «βλάκες» αλλά κάτι άλλο.

Όχι δεν κάνουν αυτά τα καλόπαιδα ένθεν κακείθεν υποτίμηση της νοημοσύνης μας. Δυστυχώς ΕΙΜΑΣΤΕ!