Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Το εκλογικό αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών, έχει καθοριστική σημασία για ένα τόπο, αφού έτσι σηματοδοτεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και εν προκειμένω για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, τις προτεραιότητες και τις επιλογές μιας κοινωνίας. Μέχρι σήμερα, παρότι έχει παρέλθει σημαντικός χρόνος από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές, δεν δημοσιοποιήθηκε κανένα σχόλιο ή κριτική (θετική ή αρνητική) του αποτελέσματος των δημοτικών εκλογών στο Μεγανήσι, από αυτούς τουλάχιστον που είχαν θεσμική συμμετοχή.

Δεν παραβλέπω τα ζητήματα που τέθηκαν με την δημόσια δήλωση της κας Καββαδά. Κάπως έτσι είναι, όμως δεν προαναγγέλλουν την πρόθεση κάποιας ουσιαστικής συζήτησης, αφού τα θέματα είναι περισσότερο σύνθετα και προς πολλές κατευθύνσεις.Κάποιοι κέρδισαν στις εκλογές, με τον τρόπο που τις κέρδισαν. Κάποιοι έχασαν ή δεν έπεισαν την κοινωνία. Νέες παρατάξεις δημιουργήθηκαν. Κάποιες διαλύθηκαν!  Προσωπικά, μου δημιουργείται η εντύπωση, ότι κανείς δεν θέλει να μιλήσει για όλα αυτά. Σε όλους φαίνεται να υπάρχει μια «ενοχή». Οπότε όλα αφήνονται να απαντηθούν από την σοφιστεία ότι,  ο «σοφός» λαός έκρινε! Ή ο λαός έχει πάντα δίκιο στις επιλογές του! Οπότε τι να πούμε εμείς τώρα…

Είναι όμως έτσι; Ή τα επικαλούμαστε όλα αυτά κατά το «δοκούν»;

Ο λαός, κάτι που επισημαίνει σε άρθρο του ο καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας κος Δημητράκος, και κατ’ επέκταση μια τοπική κοινωνία, δεν είναι μία και μοναδική οντότητα, με προσωπικότητα η οποία δρα, βούλεται, σκέφτεται,  κρίνει και αποφασίζει πάνω σε μια πολιτική επιλογή. Οδηγείται σε πλάνη συνεπώς, όποιος δίνει τέτοια υπόσταση στην έννοια λαός! Δηλαδή, εμείς που μπαίνουμε στην διαδικασία να κρίνουμε ή να αναλύσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών στο Μεγανήσι, δεν θα κρίνουμε αν σωστά ή λάθος οι Μεγανησιώτες επέλεξαν για Δήμαρχο τον κοΔάγλα Παύλο. Εμείς μπορούμε να αναλύσουμε και να εξηγήσουμε την εκλογική συμπεριφορά της κοινωνίας, τις συνθήκες που υπαγόρευσαν κάποιες επιλογές,  το σύστημα μέσω του οποίου οι επιλογές αυτές οδήγησαν στην εκλογή του κου Δάγλα.

Σήμερα μετά τις τελευταίες δημοτικές εκλογές, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι, με την παγίωση συγκεκριμένων αντιλήψεων και πρακτικών και με ένα κομμάτι της τοπικής κοινωνίας να οδηγείται σε σημείο αυτοεξευτελισμού, κάθε ανατρεπτική σκέψη φαντάζει εντελώς ουτοπική! Στην επιφάνεια όμως! Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία της Μεγανησιώτικης κοινωνίας, δεν συντάσσεται πίσω από «κουδούνια». Και όλα αυτά, συσσωρεύουν μια δυναμική, η οποία θα οδηγήσει στην υπέρβαση της σημερινής κατάστασης, κάτι που δεν θα είναι η πρώτη φορά για την Μεγανησιώτικη κοινωνία. Βέβαια, βασικό προαπαιτούμενο είναι η ύπαρξη του πολιτικού υποκειμένου, δηλαδή της ομάδας, η οποία θα μπορέσει να οδηγήσει συντεταγμένα μια κρίσιμη μάζα στην ανατρεπτική διαδικασία. Δεν το θεωρώ αυτονόητο, θεωρώ όμως ιδιαίτερα ελπιδοφόρο το γεγονός, ότι ξεκίνησαν οι πρώτοι προβληματισμοί, οι οποίοι διαμορφώνουν και ένα κλίμα παραίνεσης για συμμετοχή και συμπόρευση.

22 Ιουνίου 2019

Στάθης Ζαβιτσάνος