Η πέτρα του Σίσυφου

  Σκεφτόμουν ότι μια δική μου τοποθέτηση στο θέμα των ημερών, δηλαδή την ψήφιση ή μη ψήφιση του προϋπολογισμού του δήμου μας, που έχει καταντήσει σαν την πέτρα του Σίσυφου, δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία. Κι αυτό γιατί οι εκλογές και η νέα εντολή, έστω και με τον τρόπο που επιτεύχθηκε (τον οποίο θα αναλύσω σε άλλη ευκαιρία), έστω και ως η πιο οριακή στην αυτοδιοικητική ιστορία του νησιού, είναι πρόσφατα γεγονότα.

Την θέση μου για το θέμα αυτό δε, την έχω πει, ξαναπεί, γράψει, ξαναγράψει και διατυπώσει με κάθε τρόπο και σε κάθε τόνο όλα αυτά τα χρόνια. Μόνο κάποιος που δεν παρακολουθεί απολύτως τίποτα από τα τεκταινόμενα στον δήμο (μολαταύτα την κρίσιμη ώρα έχει στιβαρή άποψη και σπεύδει να ψηφίσει!) δεν την γνωρίζει. Πόσοι είναι πια αυτοί οι άνθρωποι; Και τι περισσότερο είχα να προσθέσω; Κι όμως. Κι όμως! Άρα, αναθεωρώ.

Καταρχήν μου έκανε εντύπωση η πικρή συνειδητοποίηση του αριθμού των ανθρώπων που έχουν παντελή άγνοια για τα πεπραγμένα του δήμου. Γιατί; Τα δημοτικά συμβούλια προβάλλονται από τα εγχώρια ΜΜΕ, γράφονται άρθρα στα τοπικά σάιτ, βγαίνουν ανακοινώσεις κτλ. Γιατί να έχει κάποιος άγνοια αν υποθέσουμε ότι τον απασχολούν τα κοινά; Γιατί δεν ενημερώνεται σφαιρικά για να διαμορφώσει άποψη, όποια κι αν είναι αυτή; Επίσης είναι μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που καταπίνει αμάσητο ή αναμασά οτιδήποτε του πλασάρουν συγκεκριμένα εντεταλμένα παπαγαλάκια προσκείμενα στον άμωμο κι αμόλυντο, τον δοξασμένο και αλάθητο δήμαρχο, τον κο Δάγλα.  Άρα χρειάζονται επιπλέον εξηγήσεις εδώ.

Δεύτερον, ουκ εά με καθεύδειν, που θα έλεγε και ο Θεμιστοκλής, η συνεχιζόμενη αλαζονεία του κου δημάρχου και οι έμμεσες πλην σαφείς επιθέσεις του στην αντιπολίτευση και στους ανεξάρτητους συμβούλους τους οποίους, με ανακοινώσεις του αλλά και δια ζώσης, κατηγορεί ευθαρσώς για την αδιαμφισβήτητη κατάντια που έχει περιέλθει ο δήμος μας επί των ημερών του! Παρεμπιπτόντως, όλοι εσείς που ακούσατε και πιστέψατε τον κύριο δήμαρχο προεκλογικά να σας εξιστορεί με δελτία τύπου σε ποιο σημείο… ανάπτυξης και δόξας (!) έχει φέρει τον δήμο μας, μήπως να του ζητούσατε να σας εξηγήσει πώς μέσα σε είκοσι μέρες ο πρωτοπόρος έγινε ουραγός και από τον Όλυμπο κατρακυλήσαμε  στο χείλος του γκρεμού, όπως ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στο τελευταίο του δελτίο τύπου;

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και είμαι βέβαιος πώς όποιος είναι καλοπροαίρετος θα βγάλει τα συμπεράσματά του.

Τί είναι επιτέλους αυτός ο Προϋπολογισμός;

Ο Προϋπολογισμός είναι ένα εργαλείο πολύ σημαντικό για έναν δήμο (ή μια κυβέρνηση ή μια εταιρεία κτλ) για να μπορεί να διοικηθεί. Βάσει αυτού υπολογίζονται και διακινούνται τα κονδύλια του δήμου, τα έσοδα και τα έξοδά του, το που επενδύει και που όχι, το πώς μοιράζει την κρατική χρηματοδότηση, το πότε και πόσο θα πληρώνουν δημοτικά τέλη οι δημότες του (κάτι αντίστοιχο με τους φόρους στο κράτος) , το ποια έργα επιλέγει να κάνει ή το ποιες μελέτες χρηματοδοτεί ή ωριμάζει κ.ό.κ.

Προσοχή όμως! Δεν πρέπει επ’ ουδενί να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι «ο Προϋπολογισμός είναι απλά και μόνο μια λογιστική φυλλάδα», «ένα μπακαλόχαρτο, τρεις το λάδι τρεις το ξύδι», «υπογράψτε να πάμε παρακάτω, τυπικό είναι το θέμα, για το καλό του τόπου» και άλλα συναφή μηδενιστικά και άνευ περιεχομένου σχόλια που έχουμε ακούσει αυτές τις μέρες. Αντιθέτως! Για παράδειγμα δεν μπορεί να είναι «για το καλό του τόπου» ένας Προϋπολογισμός που αυξάνει τα τέλη κατά 100%, ή που δίνει όλα τα έργα φωτογραφικά ή με απευθείας αναθέσεις! Δεν μπορεί να είναι «για το καλό του τόπου» ένας Προϋπολογισμός που εξασφαλίζει τους ημέτερους, αλλά αδιαφορεί για τα προβλήματα της Υγείας ή της Παιδείας ή του Πολιτισμού στο νησί!

Το φωνάζω από τότε που ασχολήθηκα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση: ένας Προϋπολογισμός είναι πρώτα απ’όλα ο φορέας της φιλοσοφίας ενός δημάρχου και μιας δημοτικής αρχής! Είναι πράξη πολιτική η οποία εμπεριέχει, αναλύει, προγραμματίζει, υλοποιεί και ελέγχει την πρόοδο για το σχέδιό σου για τον τόπο! «Συμφωνώ με τον Προϋπολογισμό μιας δημοτικής αρχής» σημαίνει απλά ότι συμφωνώ με τον σχεδιασμό της, με το πλάνο της για τον τόπο, όπως ακριβώς «συμφωνώ με τον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης» σημαίνει ότι δίνω ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση, με εκφράζει η πολιτική που εφαρμόζει.

Μέχρι τώρα στις ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και στους Καλλικρατικούς δήμους οι προϋπολογισμοί ψηφίζονται από τις πλειοψηφίες και μόνο, δηλαδή από αυτούς που διοικούν, που έχουν και την ευθύνη για την εκάστοτε δημοτική αρχή ή κυβέρνηση. Ο λόγος είναι απλός, οι αντιπολιτεύσεις έχουν έτσι κι αλλιώς άλλο πλάνο, άλλο σχέδιο για τον τόπο, άλλες προτεραιότητες.  Αν συμφωνούσαν όλοι θα ήταν ένας συνδυασμός (ή ένα κόμμα). Έτσι οι αντιπολιτεύσεις δεν παίρνουν την ευθύνη να στηρίξουν κάποιον που έχει αντίθετες ή διαφορετικές θέσεις με τις δικές τους και περιορίζονται στον έλεγχο και πολύ καλά κάνουν. Έτσι λειτουργεί η δημοκρατία. Πώς θα σας φαινόταν αν πχ η ΝΔ ή το ΚΚΕ ψήφιζε τους προϋπολογισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ή το αντίθετο αύριο;

Και τι γίνεται όταν παύει για κάποιον λόγο να υπάρχει η κρίσιμη πλειοψηφία; Μα, δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι, μόνο δύο: η παραίτηση και η συναίνεση!  Στις κυβερνήσεις είναι πιο απλό, παραιτούνται και πάνε σε εκλογές γιατί δεν μπορούν να διοικήσουν για πολύ, συναινέσεις μπορεί να υπάρξουν μόνο για μεμονωμένες περιπτώσεις (όπως πχ στο θέμα των Σκοπίων). Στους δήμους είναι πιο πολύπλοκο. Ωστόσο με τον Κλεισθένη, το νέο νομοθετικό πλαίσιο και την απλή αναλογική, έτσι κι αλλιώς οι συναινέσεις γίνονται επιτακτικές. Πλειοψηφίες πλέον δεν υπάρχουν παρά μόνο σε ένα μικρό ποσοστό δήμων σε όλη την Ελλάδα. Βέβαια στο Μεγανήσι ο Κλεισθένης ήρθε λίγο νωρίτερα, μιας και η δεδηλωμένη της δημοτικής αρχής χάθηκε νωρίς, μαζί με τις απαραίτητες πλειοψηφίες. Θα επανέλθω άμεσα σε αυτό.

Σε τι συνίσταται ο Προϋπολογισμός και πότε πρέπει να ψηφίζεται;

Ο Προϋπολογισμός έχει τρία διακριτά μέρη. Υπάρχει μια σχετική (μικρή) ευελιξία σε καθένα από αυτά, αλλά τα τρία μέρη είναι σαφή:

Α) Λειτουργικά έξοδα (εν πολλοίς ανελαστικά)

Β) Δημοτικά Τέλη (ανταποδοτικού χαρακτήρα)

Γ) Τεχνικό Πρόγραμμα (τα έργα που σχεδιάζει ο δήμος ανά έτος)

Ένας Προϋπολογισμός ψηφίζεται (ή καταψηφίζεται) εξ’ ολοκλήρου. Δεν έχει ναι-μεν-αλλά. Ή ψηφίζεις υπέρ ή κατά (ή λευκό που είναι επίσης αρνητική ψήφος). Το ίδιο ισχύει και στο Τεχνικό Πρόγραμμα. Ψηφίζεται στο σύνολό του. Μπορεί να συμφωνείς με τα μισά έργα και να διαφωνείς με τα άλλα μισά οπότε το καταψηφίζεις.

Κι εδώ μπαίνει το μοιραίο ερώτημα: αν κάποιος έχει καταψηφίσει τα δημοτικά τέλη ή/και το τεχνικό πρόγραμμα του δήμου (το αρχικό του σχέδιο –άλλαξε κάπως στην πορεία- ήταν αντιαναπτυξιακό και σε πολλά σημεία ξεκάθαρα ρουσφετολογικό), είναι ποτέ δυνατόν να υπερψηφίσει τον Προϋπολογισμό; Μόνο αν είναι εντελώς ανακόλουθος, για να το πω κομψά, καραγκιόζης, για να το πω λιγότερο κομψά και περισσότερο λαϊκά.

Και πότε πρέπει χρονικά να ψηφίζεται ένας Προϋπολογισμός δήμου; Σύμφωνα με τον νόμο μέχρι τον Δεκέμβρη του προηγούμενου έτους. Δηλαδή ετούτος έπρεπε να έχει ψηφιστεί τον Δεκέμβρη του 2018! Τελειώνει ο Ιούνης και ακόμα βολοδέρνουμε! Και σε αυτό η αντιπολίτευση και οι ανεξάρτητοι σύμβουλοι φταίνε;

Δεδηλωμένη

Για δικούς του λόγους, ο άμεμπτος και αμόλυντος δήμαρχός μας κατόρθωσε να διώξει εξαρχής από κοντά του τους συνεργάτες του, τους εκλεγμένους συμβούλους του. Δεν εξετάζω τα αίτια, δεν μου πέφτει και λόγος. Η ουσία είναι ότι ούτε ένας ούτε δύο, αλλά 5 δημοτικοί σύμβουλοι από τους 8 (και ένας τοπικός του σύμβουλος) ανεξαρτητοποιήθηκαν! Ο ένας επέστρεψε κάποια στιγμή, οπότε  η δημοτική αρχή κατέληξε με 4 συμβούλους (στους 13), ενώ κάναμε και συμβούλια όπου μόνο δύο (2) σύμβουλοι της συμπολίτευσης ήταν παρόντες! Αυτή η εικόνα διάλυσης, κατάντιας της δημοτικής ομάδας του κυρίου δημάρχου δεν πτόησε ωστόσο κανέναν.

Τι έκανε ο κύριος Δάγλας όταν έπαψε να έχει την δεδηλωμένη, δηλαδή την ικανότητα να ψηφίζει απρόσκοπτα τις δικές του εισηγήσεις; Μήπως παραιτήθηκε; Όχι βέβαια. Μήπως έσπευσε να συναινέσει με κάποιους, αν όχι όλους τους συμβούλους; Όχι βέβαια! Συνέχισε να κουνάει το δάχτυλο και να απειλεί θεούς και δαίμονες, να εγκαλεί δημοτικούς συμβούλους (ακόμα και τους δικούς του!) , να απειλεί με προσφυγές, μηνύσεις, να εκβιάζει και ό,τι  άλλο φανταστεί ανθρώπινος νους! Συνέχισε να βάζει δημοτικά συμβούλια σε ώρες και μέρες απαγορευτικές για τις ζωές και τις δουλειές των ανθρώπων, με μόνη λογική να λείπουν κάποιοι της αντιπολίτευσης μπας και περάσει στα μουλωχτά καμιά απόφαση! Κι αυτό είναι μια συνεχιζόμενη ιστορία, δεν είναι φετινή, κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Την ίδια στιγμή αυτοί τους οποίους έβριζε και λοιδορούσε, διαμόρφωναν τις απαρτίες στα ΔΣ για να λαμβάνονται αποφάσεις, να λειτουργεί ο δήμος, να γίνονται τα έργα, να προχωράει το νησί, έστω και κουτσά- στραβά! Κι ο δήμαρχος να μας κατηγορεί!

Το αποτέλεσμα όλου αυτού του σκηνικού αδιαλλαξίας, ανευθυνότητας, μισαλλοδοξίας, αυταρχισμού και υπόγειων διαδρομών, όπως ήταν φυσικό έφτασε σύντομα σε αδιέξοδο, με τα δημοτικά τέλη, τα τεχνικά προγράμματα και τους προϋπολογισμούς να μην ψηφίζονται ή απλά με τα ΔΣ να μην έχουν καν απαρτίες! Ο Δήμος έφτασε πράγματι στο μη παρέκει, καθώς λειτουργεί μόνο στα βασικά, αλλά ο δήμαρχος, ο αποκλειστικός και μόνος υπεύθυνος της κατάστασης (αυτός διοικεί για τον θεό, ούτε εγώ- ούτε εσύ φίλε αναγνώστη!) εξακολουθεί να απειλεί και να καταφέρεται κατά πάντων, αμετακίνητος στις θέσεις του! Αυτό που προσπαθεί δεν είναι να συναινέσει (ούτε καν ως πρόφαση), αλλά να αποσπάσει εκβιαστικά αυτό που ο ίδιος επιθυμεί! Έλεος!

Αλίμονο! ακόμα και η ανανέωση της εντολής μέσω των εκλογών, δεν του δίνει τέτοιο δικαίωμα, αφού τον αφήνει με 6 συμβούλους στους 13, δηλαδή δίχως πλειοψηφία ξανά. Ο Άκης ο Κατωπόδης, για παράδειγμα, ο συμπατριώτης μας δήμαρχος Βύρωνα επανεξελέγη (και μπράβο του!) και κάλεσε ήδη τους άλλους συνδυασμούς να συνδιαμορφώσουν τεχνικό πρόγραμμα! Τώρα, πριν την ανάληψη της νέας αρχής, όχι όταν θα βρίσκεται σε αδιέξοδο ή με το ένα πόδι στον γκρεμό! Διδαχτείτε έστω κάτι από τον Άκη και το ήθος του, κύριε Δάγλα! Στον ίδιο δρόμο βέβαια βρίσκεται και ο διπλανός μας δήμος και ο νέος δήμαρχος κος Καλός και οι περισσότεροι δήμαρχοι της Ελλάδας, εκτός από τον δικό μας.

  Συμπεράσματα

Α) Η ευθύνη της διακυβέρνησης βαραίνει εκείνον που διάλεξε ο λαός να διοικήσει, ούτε τον δεύτερο, ούτε τον τρίτο, ούτε τον εκατοστό, ούτε τον λαό, ούτε την βαβά μου θεοσχωρέστηνα.

Β) Ο Προϋπολογισμός δεν ψηφίστηκε έως τώρα λόγω των εντελώς αποτυχημένων χειρισμών του κου δημάρχου και μόνο. Τα υπόλοιπα είναι καναβούρι για τα παπαγαλάκια του.

Γ) Στον εκάστοτε δήμαρχο ανήκει η ευθύνη και η αγωνία των όποιων συναινέσεων. Αυτός καίγεται, αυτός πρέπει να χτίσει και τις γέφυρες.

Δ) Οι γέφυρες δεν χτίζονται ούτε με απειλές, ούτε με παρακάλια, ούτε με ύβρεις, ούτε με αναξιοπρέπεια. Μόνο με σοβαρότητα, επιχειρήματα, ισότιμη αντιμετώπιση και πλήρη σεβασμό στους αιρετούς (ως θεσμό) και στις (τεκμηριωμένες) απόψεις τους.

Ακόμα και στο χείλος του γκρεμού, ακόμα και τότε δεν είναι αργά. Αρκεί να υπάρχει βούληση για συναίνεση, ώστε να ξεπεραστεί ο σκόπελος. Αυτό όμως σημαίνει: όλα στο τραπέζι και ισότιμη συζήτηση με όλους από την αρχή! Υπάρχει τέτοια βούληση; Θα το δούμε σύντομα. Όμως, θέλω να είμαι ειλικρινής. Από τον χαρακτήρα του κυρίου δημάρχου, από τα πεπραγμένα του έως τώρα, από την στάση του, αλλά και αυτή της δημοτικής αρχής στο σύνολό της, δεν μπορώ να είμαι πολύ αισιόδοξος. Το ίδιο ισχύει και για το άμεσο μέλλον, μιας και θα έχει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα και στην νέα του θητεία και μάλιστα εξαρχής. Πιο πιθανό θεωρώ του χρόνου τέτοια εποχή να βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο και να συζητάμε τα ίδια πράγματα, παρά να έχει ενστερνιστεί  η δημοτική αρχή την λογική του γόνιμου διαλόγου και της συναίνεσης. Μακάρι να αποδειχθώ Κασσάνδρα, μακάρι να διαψευστώ, αλλά φοβάμαι ότι τέτοιες νοοτροπίες δεν αλλάζουν εύκολα.

Θα μου πείτε βέβαια, και ίσως με το δίκιο σας, τι θες τώρα ρε φίλε; Αφού τα είπες στον λαό του Μεγανησίου και σε αγνόησε. Ξαναψήφισε Παύλο Δάγλα. Τράβα στην γωνιά σου και άσε μας να κάνουμε τις δουλίτσες μας. Ναι, σωστά, θα πάω στην γωνιά μου, αλλά είπα να τα πω πρώτα να βρίσκονται. Και θα σας σκουντάω και στο μέλλον πού και πού, αν δεν σας πειράζει. Γιατί εδώ ζούμε, εδώ είμαστε κι εδώ είσαστε. Να θυμάστε όμως, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο και την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Παναγιώτης Κονιδάρης

Επικεφαλής δημ.ομάδας

«Μεγανήσι, μαζί στο Μέλλον»