Δάγλας: Ο προπονητής με το άγγιγμα του Μίδα

Συστηματική δουλειά, καθημερινή υπομονή, επιμονή στις λεπτομέρειες, μπασκετική ευφυΐα, αξιοκρατική κρίση, «αλλεργία» στις ήττες και ατελείωτο μεράκι. Αυτά είναι μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά που χρειάζεται ένας προπονητής για να φτάσει στην κορυφή. Αναμφίβολα ο Μεγανησιώτης τεχνικός, Αλέκος Δάγλας, τα έχει όλα σε αφθονία και το αποδεικνύει κάθε χρόνο. Πώς όχι άλλωστε αφού σε 26 χρόνια προπονητικής καριέρας μετράει ήδη 19 τίτλους και ακόμα περισσότερες διακρίσεις;

Άλλοτε με ομάδες φαβορί κι άλλοτε με αουτσάιντερ που δεν τα περίμενε κανείς ο έμπειρος κόουτς δεν έχει μάθει να μην βρίσκεται στην κορυφή και το απόδειξε και φέτος. Στην αρχή της χρονιάς όλοι οι γνώστες της Γ’ εθνικής κατηγορίας έβαζαν… στοιχήματα αν θα καταφέρουν να κερδίσουν την παραμονή τους τα Μελίσσια. Με μόλις 3 έμπειρους παίκτες (Οικονομόπουλος, Σοφρωνάς, Καραβανάς) και όλο το υπόλοιπο ρόστερ αποτελούμενο από νεαρούς ταλαντούχους μεν, αλλά άπειρους δε νέους δεν θα προξενούσε έκπληξη.

Όλοι, όμως υπολόγιζαν χωρίς τον Αλέκο Δάγλα, τον Mr. 75% στους τίτλους! Ο έμπειρος τεχνικός για ακόμα ένα χρόνο έκανε το… θαύμα του. Σε έναν όμιλο γεμάτο από δυνατές κι ιστορικές ομάδες (βλ. ΟΦΗ, Φιλαθλητικό κ.α.) κόντρα σε παίκτες που είχαν παραστάσεις από Α1 κι Α2 (βλ. Γκιζογιάννη, Σβορώνος, Κουτσογιάννης, Πάλλης, Τσερκιτζόγλου) τα Μελίσσια κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα φρέσκο και άκρως αποδοτικό στυλ μπάσκετ που παραδέχθηκαν όλοι οι αντίπαλοι. Την τελευταία αγωνιστική, τα τρομερά «μωρά» του κόουτς Δάγλα επικράτησαν με 59-54 του Λοκρού Αταλάντης και πέτυχαν αυτό που στην αρχή της σεζόν έμοιαζε αδιανόητο. Στέφθηκαν ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ! Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Μεγανησιώτης προπονητής στην τέταρτη παρουσία του στη Γ’ εθνική πανηγυρίζει για τέταρτη φορά άνοδο στη Β’ κατηγορία!

Όπως είναι φυσικό μετά την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος στα αποδυτήρια της ομάδας των Βορείων προαστίων εκτυλίχθηκαν μυθικές στιγμές και οι πανηγυρισμοί δεν έλεγαν να κοπάσουν. Αξίζει, ωστόσο, ειδική μνεία στη γεμάτη συναίσθημα και κίνητρο ομιλία του Δάγλα προς τους παίκτες του μετά το τέλος του ματς με τον Λοκρό.

Ο άνθρωπος των 19 τίτλων σε 26 χρόνια καριέρας τόνισε: «Πρώτον, συγχαρητήρια στον σύλλογο. Για μένα όλα ξεκινάνε από το κεφάλι, με την έννοια πως μία διοίκηση σοβαρή, οργανωμένη, μπασκετική, η οποία έχει όραμα, προγραμματισμό και μέθοδο, αργά ή γρήγορα θα δικαιωθεί.

Αυτό το οποίο σας έλεγα όλο τον χρόνο, είναι πως εμείς κόντρα σε ό,τι συμβαίνει σήμερα στο μπάσκετ, με ομάδες που ανεβαίνουν με μεγάλα budgets και μεγάλους ηλικιακά παίκτες, είμαστε μία πρόταση που λείπει σήμερα από αυτό. Να ξέρετε πως είμαι τέσσερα χρόνια στη Γ’ Εθνική, ένα ως βοηθός και τρία ως πρώτος και έχω 4/4 ανόδους, αυτό είναι κάτι που θα το θυμάμαι, αλλά δεν το λέω για αυτό. Το λέω γιατί αυτή η πρόταση, παλιά δεν υπήρχε και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για αυτό. 

Όπως έχω δηλώσει και παλαιότερα, είστε η καλύτερη ομάδα που είχα ποτέ σε θέμα χαρακτήρα, νοοτροπίας και ομαδικότητας. Πραγματικά το λέω και για αυτό να είστε πάρα πολύ υπερήφανοι. Είστε πάρα πολύ καλοί και μεγάλοι παίκτες, γιατί δείξατε, παρά το νεαρό της ηλικίας σας, συν τους μεγάλους, ότι είστε γεννημένοι για πρωταθλητισμό.

Η επιτυχία είναι συλλογική, όμως τα πολλά μπράβο αξίζουν σε εσάς. Εμείς απλά βοηθάμε, και εγώ και η διοίκηση και οι φίλαθλοι. Ένα άλλο στοίχημα που κέρδισε σήμερα ο σύλλογος, είναι ο κόσμος. Είναι πολύ σημαντικό για μία ομάδα συνοικιακή να κερδίσει τον κόσμο, να έρχεται να βλέπει.

Από τη δική μου την πλευρά να ευχαριστήσω τη διοίκηση, λίγο περισσότερο τον Γιώργο (Χαντζόπουλος) που ήμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ μαζί, το καλοκαίρι και στην προπόνηση και δουλέψαμε, όπως και τον μεγάλο Λάμπρο Μπάρτζο ο οποίος με έκανε καλύτερο προπονητή. Να ξέρετε πως πολλούς αγώνες που κερδίσαμε στον πόντο, το οφείλουμε στον Λάμπρο και όχι σε εμένα, γιατί αυτός μου είπε την ιδέα στο πρόβλημα. Λάμπρο σε ευχαριστώ πολύ!

Επαγγελματίας παρά το νεαρό της ηλικίας του (Λευτέρης Ευσταθίου – γυμναστής). Βλέπατε πως παίζατε άμυνα και του οφείλουμε πάρα πάρα πολλά. 

Το ευχαριστώ απέναντί σας είναι λίγο γιατί με σεβαστήκατε σαν άνθρωπο. Αυτό για μένα είναι το πιο σημαντικό πράγμα γιατί στην πορεία μας στο μπάσκετ, αυτό που μετράει είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, αυτό να κρατήσετε. Θέλω αύριο-μεθαύριο, όταν σας δω μετά από 15-20 χρόνια, να σας δω ευτυχισμένους ανθρώπους μέσα στην κοινωνία.

Δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε.

Αυτό που κάνατε φέτος, μέσα από σκληρή δουλειά, είναι μάθημα ζωής. Να μάθετε πως στη ζωή σας όταν δουλεύετε σκληρά, με προγραμματισμό και με όραμα, κάποια στιγμή θα σας βγει. Αυτό μην το ξεχάσετε ποτέ. Αυτό να κρατήσετε από εμένα.

Τώρα ηρεμία, πανηγυρίζουμε, συγχαρητήρια και στον Λοκρό. Πανηγυρίζουμε!

Και να πω κάτι τελευταίο. Ξέρετε ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης σας φέτος; Ο Νίκος Λέπουρης, γιατί χωρίς λεφτά, ακούγοντας μπινελίκια από εμένα, απέδειξε τι σημαίνει ομάδα, όπως και ο Στράτος (Πολιτόπουλος) και ο Κάφφκε και οι Ηλιόπουλοι και όλα τα παιδιά, τα οποία χωρίς να παίζουν πολύ ήταν για τους υπόλοιπους αυτοί που σας στήριξαν και σας προπόνησαν, γι’ αυτό και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στους τρεις μεγάλους, Έκτορα (Οικονομόπουλος), Ηλία (Σοφρωνάς) και Πάνο (Καραβανάς) για τον σεβασμό που μου έδειξαν»