.

Απλά  γειά…

Σε ένα ακόμη καλοκαίρι στο νησί! Χωρίς μελαγχολικούς αποχαιρετισμούς που θυμίζουν εποχές που η επικοινωνία ήταν  μόνο δια αλληλογραφίας και  ο χειμώνας και η έλλειψη της τεχνολογίας  σε ξέκοβε εντελώς από τον άλλον. Το καλοκαιρινό φίλο, τον ξάδελφο, την παρέα που μένει στην Αθήνα ή στη Πάτρα.

Σε ένα καλοκαίρι που λίγο πολύ είχε από όλα… Που μπήκε με λίγες βροχές και ψύχρες και βγήκε με πολύ ζέστη.

Με λίγο κόσμο που μαζεμένος περισσότερο από κάθε άλλη φορά γύρναγε νωρίς τα βράδια στο σπίτι  ή απλά έμενε στο μπαλκόνι  του ως αργά  και η έξοδος του έφτανε μέχρι την παραλία για μπάνιο .

Με πολύ φαγητό και λίγο ξενύχτι .Με λίγο κέφι και πολύ γκρίνια.

…Τόση γκρίνια ποτέ ξανά…

Λίγες και οι μέρες των διακοπών, λίγες και οι δυνατότητες του κόσμου .Λιγοστή και  η δουλειά  αλλά πολλές οι ώρες .

Τι κι αν τα καλοκαίρια μας εδώ στο νησί μεγαλώνουν χρόνο με το χρόνο, οι παρέες μικραίνουν , οι ώρες ξεκούρασης λιγοστεύουν κι οι φίλοι χάνονται σιγά σιγά.

Εκείνα τα παλιά βράδια που μας κράταγαν έξω μέχρι τα ξημερώματα,  δεν υπάρχουν πια.

Ακόμα κι αν τα παιδιά μας θέλουν απλά δεν μπορούν γιατί  όλα δουλεύουν…

Κι η δουλειά τέτοιες εποχές είναι προτεραιότητα. Ακόμα και για αυτά που προσπαθούσαν με κόπο να  απολαύσουν το καλοκαίρι τους. Να φλερτάρουν να διασκεδάσουν να κολυμπήσουν να δουν φίλους που φεύγουν το χειμώνα…

Και ενώ για τους περισσότερους το καλοκαίρι είναι διακοπές για εμάς είναι δουλειά, κούραση , άγχος… Αγωνία αν θα φτάσει η δουλειά να βγάλουμε και το χειμώνα.

Γιατί ο μύθος καταρρέει σιγά σιγά κι εκείνοι που  (κατά πολλούς) γεμίζουν « τσέπες» με δυο μήνες δουλειάς λιγοστεύουν…

Κι αν κάποιος πρέπει να ζηλέψει η να γκρινιάξει  είναι εκείνοι που  δεν μπορούν να κάνουν διακοπές… Να πέσουν στη θάλασσα, να κοιμηθούν τα μεσημέρια ή να πιουν ένα καφέ στο καφενείο,  μια μπύρα με ένα φίλο στην παραλία.  Να δουν τα αδέλφια τις μανάδες και τους φίλους που ήρθαν…  Να κυκλοφορήσουν με το σορτς και το παρεό και να αράξουν ήσυχα στη ξαπλώστρα η στην ψάθα τους χωρίς να κοιτούν το ρολόι. Να γίνουν ένα με τους τουρίστες…

Να ζήσουν ένα καλοκαίρι ή λίγες μόνο μέρες από αυτό…

Και είναι πολύ να περιμένεις ένα ολόκληρο χρόνο τους δυο μήνες… Για να δουλέψεις και να είσαι σωστός. Να δεις κόσμο, να  βγεις, να διασκεδάσεις  να γελάσεις ,να μιλήσεις. Να τα κάνεις όλα…

Είμαστε πάτσι λοιπόν… Κανείς δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανένα. Όλοι περνάμε το δικό μας κανάλι… Γι αυτό χαμογελάτε και απολαύστε τα καλοκαίρια σας. Με τα στραβά και τα  ανάποδα. Με τα καλά και τα κακά που άλλωστε υπάρχουν παντού.

Και είναι τόσο μικρά, φευγάτα και πολύτιμα τα καλοκαίρια μας που δεν υπάρχει πολυτέλεια για τίποτα άλλο …

Κρατήστε μόνο τις καλές στιγμές ,τις όμορφες αναμνήσεις. Μπορεί να είναι λίγες είναι όμως ανεκτίμητες και καθόλου δεδομένες, αν  ρίξουμε μια ματιά πίσω στα άσχημα και θυμηθούμε το ‘Μάτι» η διαβάσουμε τις ειδήσεις μιας μόνο μέρας. Αν κοιτάξουμε στις άδεις θέσεις  των τραπεζιών  σε σπίτια που χάνουν καθημερινά δικούς τους και δικούς μας ανθρώπους .

Οι περισσότεροι έχετε αδειάσει ήδη βαλίτσες και το στάδιο της μετάβασης έχει περάσει. Οι ρυθμοί σας έχουν προσαρμοστεί στην συνήθεια της καθημερινότητας και ο καθένας έχει επιστρέψει στη βάση του .Τα παιδιά έχουν ήδη καθίσει στα θρανία. Μια τάξη παραπάνω πια. Τα αγόρια γίνονται αντράκια σιγά σιγά και τα κορίτσια δεσποινίδες. Πόσο αλλάζουν από χρόνο σε χρόνο! Έχουν ξεκινήσει φροντιστήρια και οι υποψήφιοι φοιτητές  την προετοιμασία τους. Κάποια έχουν αλλάξει σχολεία και  προσπαθούν να εξοικειωθούν και να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον. Να κάνουν νέους φίλους να γνωρίσουν νέους καθηγητές. Αρκετά Μεγανησιωτάκια και μέσα σε αυτά.

Εμείς εδώ από την άλλη συνεχίζουμε μέχρι να αναχωρήσει κι η τελευταία πτήση. Με πιο χαλαρούς ρυθμούς. Είμαστε όμως ακόμα απίκο…

Και μπορεί το καλοκαίρι να έχει  τελειώσει τυπικά  ο χειμώνας  όμως είναι ακόμα μακριά .

Με χαμόγελο λοιπόν και  με όμορφες σκέψεις  όπως κάθε χρόνο θα αποχαιρετήσουμε κι αυτό το καλοκαίρι. Με λίγα λόγια …

Ο καιρός περνάει γρήγορα. Είναι μόνο λίγες στιγμές . ..

Μέχρι λοιπόν  να ανταμώσουμε ξανά… Καλή συνέχεια και… Να είμαστε όλοι καλά. ..

Από Μεγανήσι…

Απλά Γειά!!!