Τα καλοκαιρινά 2017

Μεγανήσι
μικρό σε έκταση,
μεγάλο σε ομορφιές,
πάντα μας περιμένεις
και στη φιλόξενη αγκαλιά σου
μας ακουμπά το μικρό καράβι.

Ξεκουραζόμαστε και φεύγουμε άλλοι άνθρωποι,
στο τέλος των διακοπών,
ανάλαφροι,γλυκείς,γενναιόδωροι.
αφου δειπνήσαμε σε μεγάλα τραπέζια
περιστοιχισμένα απο αγαπημένους
συγγενείς και φίλους,πότε χωρίς μουσική μα με συζήτηση πολύ και συναναστροφή σπουδαία, που την διακατείχε
κραταιά αγάπη .Κι άλλες πάλι φορές ,με μουσικές
τραγούδια εγλεντήσαμε
Και κολυμπήσαμε στις πανώριες παραλίες σου,
περπατήσαμε στα καταπράσινα και βραχώδη μαγευτικά τοπία σου
χορταίνοντας σιωπή ,φως , άπλετο φως και αεράκι ούριο την ημέρα,ενώ τα βράδια ο ουρανός που μας εσκέπαζε ήταν έναστρος
και οι νύχτες,- ιδίως οι πανσέληνες-,γοητευτικές και πλανεύτρες.
Με κουρασμένες τις ψυχές μας γιατί αρμενίσαμε επι μακρόν δύσκολο καιρό και μπονάτσα στον εγγύ ορίζοντα δεν φαίνεται,
ενώ, ολοένα πληθαίνουν οι μάνες που ζουν στην Ελλάδα μουδιασμένες ενω οι καρδιές τους χτυπούν στην ξενητειά με τα παιδιά τους.

Αντέχουμε. Περνοδιαβαίνοντας τα πέτρινα και καθαρά σοκάκια σου μοσχοβολά στις γλάστρες ο βασιλικός ,το νυχτολούλουδο στους κήπους και το φούλι ,
κι οι πόρτες είναι ανοιχτές κι απο τις κουρτίνες που ανεμίζουν αισιόδοξα,φαίνεται ο δίσκος στο τραπέζι με το ποτήρι το νερό
και το γλυκό του κουταλιού-κέρασμα.
οι δείχτες του ρολογιού στον τοίχο χτυπουν ανάλαφρα, απέναντι απο τον αιωνόβιο σκαλιστό καθρέφτη.

Κι η Παναγιά,όπως μας βλέπει τόσο φιλιωμένους και ευγνώμονες,
ωσάν μάνα, μας προσφέρει γλυκά τα σύκα και τα σταφύλια του Αυγούστου.

Κι αν μερικοί φίλοι εξομοίωσαν την καλοσύνη μας με αφέλεια και αδυναμία, τους συγχωρούμε,
κάποτε σίγουρα θα καταλάβουν,

οτι η καλοσύνη
είναι μάνα της κραταιάς άδολης αγάπης,
και η έχθρα η μητριά της!

Φωτεινή Παπασταματίου-Καββαδά (Αντρίκου) 4-8-2017