Πάει κι αυτός… Ένας μήνας ακόμα δύσκολος για πολλούς, βαρυχειμωνιάτικος και με σκέψεις  ανακατεμένες. Θα μπορούσε να ήταν κι αλλιώς … Πιο αισιόδοξα ίσως…

Μπα! Μια από τα ίδια… Χωρίς σημαντικές αλλαγές , στο ίδιο σχεδόν μοτίβο με τους προηγούμενους και με ελάχιστες αλλαγές κυρίως στη διάρκεια της μέρας που μεγαλώνει σιγά-σιγά.

Ο απόηχος των γιορτών έσβησε εντελώς, κι οι απόκριες είναι τώρα πια στο προσκήνιο της  αναμονής και της προετοιμασίας. Πάντα τρέχουμε μπροστά εμείς εδώ. Πάντα κάτι άλλο περιμένουμε και για κάτι άλλο σχεδιάζουμε, εκτός από αυτό που ζούμε τώρα.

Έτσι ξεκίνησαν οι συζητήσεις, οι προβληματισμοί και οι σχεδιασμοί για τον εορτασμό της τσικνοπέμπτης και της αποκριάς.

Και ύστερα γρήγορες σκέψεις για το Πάσχα. Και Πάσχα σημαίνει καλοκαίρι, κόσμος, διακοπές… Αν και φέτος μας πέφτει λίγο νωρίς…

Κάποιοι βέβαια δεν ανυπομονούν ιδιαίτερα να περάσουν οι μέρες της ξεκούρασης, της ησυχίας και της …τεμπελιάς. Κατανοητό αν σκεφτείς ότι η σεζόν ξεκινάει και μαζί κι η δουλειά.

Αυτοί συνήθως είναι οι εργαζόμενοι κι όχι τα αφεντικά. Αυτά σιγά σιγά ετοιμάζονται καθώς οι εποχές έχουν αλλάξει και τα έσοδα έχουν μειωθεί αρκετά. Κι ύστερα η ίδια πάλι εικόνα. Μέχρι τα μέσα Ιουλίου θα γκρινιάζουμε που δεν έχει τον κόσμο που θέλουμε, κι από τα μέσα Σεπτέμβρη θα λέμε να φύγουν γιατί κουραστήκαμε…. Τι ψάχνεις… δεν μας βρίσκεις πουθενά…

Όπως και νάχει όμως καλά να είμαστε και καλώς να περνάνε οι εποχές, οι μήνες, οι μέρες, οι στιγμές…

Στο δικές μας τώρα πιο αναλυτικά.

Εσείς ξέρατε την Blue Monday», του Γενάρη; Είναι λέει η τρίτη  Δευτέρα του Ιανουαρίου, και έχει καθιερωθεί εδώ και χρόνια να ονομάζεται καταθλιπτική Δευτέρα, καθώς έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει ψυχικά ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων.

Όπως αναφέρει το Wikipedia, η συγκεκριμένη Δευτέρα θεωρείται η πιο καταθλιπτική ημέρα του χρόνου και όχι τυχαία, αλλά βάσει ενός μαθηματικού τύπου, στον οποίο συνυπάρχουν ο καιρός, τα χρέη, ο χρόνος που πέρασε από τα Χριστούγεννα, ο χρόνος που πέρασε χωρίς να εκπληρώσουμε κάποιον από τους στόχους της νέας χρονιάς, τα επίπεδα κινήτρων που έχει ο καθένας, αλλά και το αίσθημα ανάγκης να αναλάβει κανείς δράση.

Δεν ξέρω αν εσείς την νοιώσατε αυτή τη Δευτέρα, εγώ τώρα από την μια συμφωνώ και από την άλλη όλες οι χειμωνιάτικες μέρες μου φαίνονται ίδιες ανάλογα πάντα με την διάθεση. Πότε καλές, πότε κακές… Οι Κυριακές με χαλάνε περισσότερο.

Καθόλου δεν μας χάλασαν όμως οι άσπρες μέρες του Γενάρη. Χιόνι και στο νησί. Κι άσπρισαν όλα. Σπάνιο φαινόμενο για τα μέρη μας αλλά ενθουσιαστήκαμε όλοι τόσο πολύ που γίναμε μικρά παιδιά ξανά. Και βγήκαμε έξω στο χιόνι και απλώναμε την παλάμη μας και τρέχαμε να το πιάσουμε. Το αφήναμε να πέσει πάνω μας.  Για δυο μέρες οι χοντρές νιφάδες σκέπασαν τα πάντα. Άσπρες στέγες, αυτοκίνητα, χωράφια αυλές. Με μεγαλύτερη ένταση στο Σπαρτοχώρι και στο Κατωμέρι που είχαν την εικόνα ορεινών χωριών, και αραιότερη στο Βαθύ. Απίστευτο θέαμα, μοναδικό, σαν δώρο από ψηλά.

Δώρο ανέλπιστο και για τα παιδιά που έβλεπαν για πρώτη φορά χιόνι, που έκλεισαν τα σχολεία, που έφτιαξαν χιονάνθρωπους…

Κι είπαμε ότι ήταν καλό σημάδι για το 2017 γιατί ίσως να σημαίνει καλύτερες μέρες, πιο φωτεινές πιο αισιόδοξες.

Όμως τα άσχημα συνέχισαν να συμβαίνουν με δύο ακόμα νέες γυναίκες να φεύγουν από τη ζωή. Η Σταμάτα Πολίτη νικημένη   από τον καρκίνο και η Ελένη Ζαβιτσάνου  με αιφνίδιο θάνατο σχεδόν ακαριαίο, έφυγε ξαφνικά και με άσχημο τρόπο. Σοκ για τους δικούς της, όσο και για εκείνους που την βρήκαν αιμόφυρτη στη μέση του δρόμου ανήμποροι να βοηθήσουν.

Βοήθεια ζητάνε οι γονείς της μικρής Παναγιώτας και μέσω των συλλόγων του νησιού μας που ανέλαβαν την συγκέντρωση των χρημάτων, ανταποκριθήκαμε όλοι. Η μικρούλα είναι δυόμιση χρονών και διαγνώσθηκε με κακοήθη όγκο στο κεφάλι. Νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Παίδων, και οι γονείς της προσπαθούν να συγκεντρώσουν χρήματα για να μεταφερθεί στο εξωτερικό. Η Παναγιώτα έχει κι ένα μικρότερο αδελφάκι ενώ πέρυσι κάηκε  το σπίτι τους στην Καρυά. Ένας Γολγοθάς για το παιδί και την οικογένεια κι ένας δύσκολος αγώνας που ευχόμαστε να τους αναδείξει νικητές. Για όποιον ενδιαφέρεται να στηρίξει αυτή την οικογένεια ας επικοινωνήσει μαζί μας για περισσότερες πληροφορίες.

Κι από τα άσχημα να περάσουμε σε πιο ευχάριστες στιγμές.

Στιγμές διασκέδασης, όπως η εκδρομή των γυναικών- και όχι μόνο- στο Βόλο και η κοπή της πίτας του συλλόγου «Ηλακάτη» που άδειασε το νησί αλλά έδωσε την δυνατότητα σε πολλούς να ξεφύγουν και να περάσουν όμορφα.

Η live βραδιά με ζωντανή ορχήστρα στο “precious club”που έβαλε το Χρίστο στο χορό.

Η παρουσίαση του best seller πια, του βιβλίου του Παναγιώτη «Το χειρόγραφο της Πράγας» στην λέσχη ανάγνωση της βιβλιοθήκης Λευκάδας που μας έκανε περήφανους.

Και οι προβολές στη Κ.Λ. που μαθαίνω ότι αν και οι ταινίες που προβάλλονται είναι σχεδόν πρώτης προβολής, δεν έχει ανταπόκριση από τον κόσμο. Λίγη διαφήμιση και ενημέρωση από τους υπεύθυνους χρειάζεται κι όχι μόνο έντυπη αλλά και ηλεκτρονική . Τώρα μέχρι κι ο πατέρας μου ενημερώνεται ηλεκτρονικά…(Άλλος καημός αυτός της μάνας μου… παράγγειλε και ταμπλετ)

Καημός και παράπονο για μερικούς αλλά και φόβος για την εξαφάνιση του είδους η στείρωση των γατών που πραγματοποιήθηκε στο Μεγανήσι.

Κι ενώ στην αρχή φαίνονταν απαραίτητο κάτι τέτοιο αφού οι γάτες πολλαπλασιάζονται συνεχώς με αποτέλεσμα να βασανίζονται να πεινάνε και να ταλαιπωρούνται και τα ίδια τα ζώα, κάποιοι διαφώνησαν με αυτό. Σεβαστές όλες οι απόψεις. Το ζητούμενο είναι να  βρεθούν οι ισορροπίες και να μην πιάνονται τα άκρα ούτε από την μία ούτε από την άλλη πλευρά.

Στα άκρα  και στην δικαιοσύνη με μήνυση κατ’ αγνώστων οδήγησε η κυρία Μπετίνα το γεγονός του θανάτου του σκύλου της από δηλητηρίαση με φόλα. Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό από ότι κατ αρχήν φαίνεται και έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις αφού έχει κινητοποιηθεί ολόκληρη η κοινότητα των ξένων που έχουν κατοικίες εδώ. Άρα δεν μιλάμε μόνο για μια απλή εγκληματική αμέλεια εις βάρος ενός ζώου,  αλλά για μια επιζήμια ενέργεια και εις βάρος του τουρισμού , αφού η είδηση έχει μεταδοθεί σε όλους τους τουριστικούς κύκλους.

Ο Δίας πάντως φαίνεται να έβαλε μυαλό και δεν απομακρύνεται πια. Αλλά, ρε αφεντικό… τι κουδούνι είναι αυτό που του κρέμασες στο λαιμό! Τ’ ακούς και γυρίζεις να δεις το κοπάδι που έρχεται… Πάρε στο ζωάκι ένα κουδουνάκι της προκοπής …μικρό, μελωδικό. Τι είναι για σένα; Δύο πανεράκια…

Κατά τα άλλα…

Συνεχίζει τις επιτυχίες στο ψάρεμα η Δημήτρω κι έχει καραπεταλιάσει κάθε επαγγελματία ψαρά. Από χταπόδια μέχρι κεφαλόπουλα… Κι από ότι λέει ο καπετάνιος η επιτυχία είναι πολύ σημαντική γιατί:

Δεν αγοράζει δόλωμα (ψωμοτύρι), δεν θαλασσοπνίγεται (μες τη πόρτα της).

Δεν χαλάει πετρέλαια και δεν μένει τίποτα απούλητο.

Η λεμονιά του Νίκου συνεχίζει  να μας δίνει τα παράξενα λεμόνια.

Η «αγαπούλα» επέστρεψε στο νησί  μετά από χρόνια απουσίας και το’χει ρίξει κι αυτός στο ψάρεμα, λίγο παραπέρα από τη Δημήτρω, και οι εργασίες σε οικοδομές  αυξάνονται, κι αυτό είναι καλό σημάδι .

Κι η μέρα μεγαλώνει ολοένα και μακραίνει … τα μεσημέρια γίνονται ώρες για διασκέδαση και χαλάρωση  και φεύγουν γρήγορα. Οι νεκρές ώρες  τέσσερις με έξι γεμίζουν ευχάριστα.  Κάποιοι παίζουν  μπιρίμπα και  αλλοι τίτσου. Κάποιοι άλλοι παρακολουθούν τα αγαπημένα τους σήριαλ που παίζονται σε επανάληψη για μια φορά ακόμα. Άλλοι παίζουν  x-box, ενώ κάποιοι άλλοι επιλέγουν τον αθλητισμό, το περπάτημα, το ψάρεμα, ή απλά τον καφέ τους με κουβέντα , στοίχημα, αθλητικά.

Οι πιο νοικοκυραίοι κουβαλάνε τα ξύλα τους ,μαζεύουν λάχανα,  φροντίζουν τα ζώα τους  ή  ετοιμάζουν το δείπνο.

Και άλλοι κοιμούνται…

Κι έτσι σιγά σιγά πέρασαν και οι μέρες  του Γενάρη που μας τάραξε στα κρύα και στα νερά. Μουλιάσαμε και δεν μπορούμε να στεγνώσουμε. Περιμένουμε πως και πως κανα  βοριά να απλώσουμε μπουγάδα. Εμείς οι νεώτερες έχουμε και τα καλοριφέρ φυσικά που τάχουμε κάνει απλώστρες αλλά οι πιο μεγάλες παραδοσιακές νοικοκυρές προτιμούν… απλωσταριά !

Φτωχός σε κοινωνικά γεγονότα ο μήνας, τουλάχιστον από όσο γνωρίζουμε(σας είπα να μου στέλνετε τα νέα, δεν έχω face book).

Κι εδώ να ζητήσω συγνώμη από τον Γιώργο (Ψαρά) συνεργάτη του Μ.Τ.  και κυρίως από την Βίκυ που δεν ανέφερα την γέννηση του νεότερου μέλους της οικογένειας Γιώργου και Παναγιώτας τον Δεκέμβρη. Να σας ζήσει το αγοράκι σας παιδιά και συγνώμη αλλά το έμαθα πρόσφατα.

Στους επόμενους μήνες όμως θα έχουμε πολλά ευχάριστα γεγονότα . Πολλές οι ετοιμόγεννες και οι προετοιμασίες για γάμους βαφτίσια κ λ.π.

Χοροί, εκδηλώσεις, και διασκεδαστικές βραδιές ακολουθούν, αλλά και νέα επαγγελματικά ξεκινήματα για κάποιους.

Με το καλό για όλους, κι όλα θα τα πούμε στην ώρα τους…

Εδώ να κλείσουμε τον Γενάρη, και να ευχηθούμε καλό μήνα για τον Φλεβάρη που έχει ήδη μπει.

Και μέχρι να τα πούμε ξανά…

Να είμαστε όλοι καλά…

Από Μεγανήσι…Καλό Βράδυ!

(Ευχαριστούμε θερμά τον Νίκο Ζαβιτσάνο (Λιάτζα) για την διάθεση του φωτογραφικού υλικού κάθε μήνα)