Ανακοίνωση

Για τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 8 Δεκεμβρίου

Πλήρης διάλυση στις σχέσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα, επίθεση στο δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι και στην απεργία, κατάρρευση των μισθών και των συντάξεων, επιτάχυνση στο ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, άγρια φορολογική αφαίμαξη επ’ αόριστον  και στο βάθος  4^ο διαρκές και επαχθέστερο Μνημόνιο.  Είχε πολλά ο μπαξές στο τελευταίο  Eurogroup.

Αυτά συμφώνησαν με τους εταίρους δανειστές μας, οι δικοί μας κυβερνήτες. Και ως το 2060 που επιμήκυναν την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, εξασφάλισαν, ότι θα κρατάνε την Ελλάδα πτωχευμένη και τον λαό της δουλοπάροικο στη νέα φεουδαρχία της εποχής μας που καταδυναστεύει λαούς και χώρες. Την φεουδαρχία των τραπεζών και των υπερεθνικών οργανισμών.

Θα τους αφήσουμε; Θα αφήσουμε να εξανδραποδίσουν έναν ολόκληρο λαό; Θα τους αφήσουμε να  διαμελίσουν την Ελλάδα;

Απέναντι σε αυτή την ολοκληρωτική και συνεχή επίθεση,  της μετατροπής των πολιτών σε μετανάστες στον ίδιο τους τον τόπο και της χώρας σε οικόπεδο ευκαιρίας για τους διεθνείς τοκογλύφους, η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ και το παραταξιακό ΠΑΜΕ, καλούν σε εικοσιτετράωρη Γενική απεργία την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου. Μια απεργία που προκηρύσσεται χωρίς την  παραμικρή μέριμνα συντονισμού της, χωρίς κανένα σχεδιασμό  για την επιτυχία και την  κλιμάκωσή της, με τους εργαζόμενους και τα αποδυναμωμένα σωματεία τους να καλούνται να αντισταθούν στον κηρυγμένο πόλεμο με ξερές τουφεκιές στον αέρα. Ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, η εξαντλημένη έως ανύπαρκτη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων και η εργοδοτική αυθαιρεσία, καθιστούν σχεδόν αδύνατη την παρακολούθηση έστω και μιας απλής 24ωρης, υπό τον φοβο όχι μόνο της απόλυσης αλλά και της απώλειας ακόμα και ενός μεροκάματου.

Για ακόμη μια φορά.. – άραγες πόσες ακόμη; – οι εργατοπατέρες του συνδικαλισμού, αποξενωμένοι από την βάση και τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου της εργασίας, οι συνδικαλιστές του ΝΑΙ στο ευρώ την ΕΕ και τον ΕΜΣ… οι γραφειοκράτες εργατοπατέρες, της χρόνιας υπονόμευσης του συνδικαλιστικού κινήματος, καταδείχνουν ότι η οργάνωση και ο συντονισμός στην κινητοποίηση και δημιουργία ενός ρωμαλέου πανεργατικού πανελλαδικού κύματος αντίστασης κι ανατροπής, δεν μπορεί να αφήνεται στα χέρια τους, και απαιτεί νέες μορφές και τρόπους γενίκευσης, στην κατεύθυνση της ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Σήμερα δυστυχώς ή ευτυχώς, οι εργαζόμενοι πρέπει να ανακαλύψουν πως δεν φτάνει να πολεμήσουν μόνο για το μεροκάματο ή τον μισθό τους. Δεν είναι αρκετό ν’ αντιπαλέψουν μόνο την βάρβαρη επιδρομή στα κοινωνικά και εργασιακά τους δικαιώματα. Έχουν να αντιμετωπίσουν την ολοκληρωτική χρεοκοπία του ελληνικού μεταπολιτευτικού συστήματος, που απειλεί να συμπαρασύρει στην κατάρρευσή του ολόκληρη την χώρα και τον λαό της. Στα αρπακτικά του νεοφιλελευθερισμού και της αποικιοκρατίας έχει παραδοθεί αυτή η ίδια η ακεραιότητα και η ύπαρξη της χώρας, η νομική της υπόσταση, ό,τι δηλαδή κατοχυρώνει και θεμελιώνει με κυρίαρχο τρόπο, εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν, η επιβίωση της χώρας και του λαού της, εξαρτάται πλέον στον μέγιστο βαθμό, από το πόσο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, άνεργοι, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνταξιούχοι και νεολαία υιοθετούν εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά στις διεκδικήσεις τους. Από το πόσο θα καταστούν ικανοί να υψώσουν τείχη θωράκισης κι αντίστασης στα σχέδια αποικιοποίησης και ακρωτηριασμού της ίδιας τους της χώρας.

Γι αυτό σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ο αγώνας δεν μπορεί να είναι αποσπασματικός, ασύνδετος, ασυντόνιστος. Δεν μπορεί να αφορά μονάχα αυτό ή το άλλο μείγμα μέτρων! Άλλωστε, η εποχή της διαμαρτυρίας, των αποσπασματικών διεκδικήσεων, των συντεχνιακών αιτημάτων έχει περάσει ανεπιστρεπτί! Ο κόσμος της εργασίας μπορεί να ανασυγκροτηθεί πολιτικά και συνδικαλιστικά μόνο διεκδικώντας όχι τούτο ή το άλλο δικαίωμα, αλλά την ίδια του τη χώρα!

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

Αθήνα 7 Δεκεμβρίου 2016