Κι όπως σας είχα πει ο Απρίλης  το Πάσχα και ο ερχομός του Μάη τα έκαναν όλα αλλιώς.

Το νησί μπήκε σε τροχιά καλοκαιρινή κι όλοι  τρέχουμε και πορευόμαστε γύρω από αυτή.

Με τη λαχτάρα των διακοπών αφού η πασχαλινή δόση ήταν μικρή αλλά αρκετή για να μας ξεσηκώσει. Με το σώμα μας σε εγρήγορση αφού η δουλειά έχει ξεκινήσει. Με την ανασφάλεια του καιρού αφού το Πάσχα μας φύλαγε βροχές και κρύο, και με την μέρα να είναι τόσο μεγάλη και κουραστική αλλά και τόσο απολαυστική.

Οι μέρες του Απρίλη ήταν ανάλογες με την πασχαλινή ατμόσφαιρα και ότι ακολουθείται από αυτή.

Γέμισε ο δρόμος αυτοκίνητα ποδήλατα, και παιδιά που έμοιαζαν πουλάκια που είχαν βγει από το κλουβί τους. Και τα δικά μας δεν πήγαιναν πίσω . Από την μέρα των διακοπών τα χάσαμε από τα σπίτια μας.

Οι γιαγιάδες ανέλαβαν την προστασία τους και την τροφοδοσία τους. Και οι μαμάδες διακοπές καφεδάκι και κουτσομπολιό. Άλλες με μωρά στα καρότσια κι άλλες με μεγαλύτερα στα …ποδήλατα.

Οι μπαμπάδες καφενείο αγώνα και πολιτική.

Τα βράδια  πολύ ήρεμα, σχεδόν νεκρά ,εκτός από τριήμερο του Πάσχα που  έστω και για το καλό ξενυχτήσαμε.

Kαι πριν από αυτό τηρήθηκαν τα έθιμα του Πάσχα  με αρχή τα πάθη του Λαζάρου .

Τα μικρά με τα καλαθάκια σε ομάδες ή μόνα τους έλαβαν δράση. Περισσότερα όμως  τα γκρουπάκια της Μεγάλης Παρασκευής .

Κι ύστερα η μοιρασιά που γέμισε πλατιά χαμόγελα τα προσωπάκια τους.

Οι επιτάφιοι έκαναν την περιφορά τους με λιγοστό κόσμο να ακολουθεί, και με τον επιτάφιο του Σπαρτοχωρίου να είναι εκτός συναγωνισμού σε ομορφιά και όγκο. Κι ο Ιούδας τους φέτος πρωτοτύπησε. Κανονικό ομοίωμα από την κορφή ως τα νύχια κυριολεκτικά, έκανε μια παρουσία στο χωριό και μετά οδηγήθηκε στην αγχόνη.

Στο Βαθύ στήθηκε η κρεμάλα παραδοσιακά στην πλατεία κι ύστερα  κάηκε στην πυρά. Οι γνωστοί μπουρλοτιέρηδες πυροδοτούσαν τη φωτιά με τα ανάλογα πυρομαχικά. Όχι δυναμιτάκια…φουρνέλα έσκασαν φέτος….

Οι Κατωμερίτες πιο θεαματικοί. Αφού τον έκαψαν, πήδηξαν την φωτιά μέχρι που έσβησε και η τελευταία θράκα.

Κάθε χωριό τημώρησε διαφορετικά τον Ισκαριώτη .

Η Μεγάλη βδομάδα κύλησε μουντή και βροχερή . Είπαμε τα φύλαγε όλα το Πάσχα ο καιρός. Ενοχλημένοι αποσυντονιστήκαμε και  ξαναπήραμε ομπρέλες.

Μα πιο πολύ ενοχλήθηκαν τα παιδιά που δεν μπορούσαν να βρεθούν στις πλατείες.

Σιγά σιγά τα πράγματα έφτιαξαν και όλα αποκαταστάθηκαν. Έτσι οι διακοπές συνεχίστηκαν ομαλά κι οι Ιούδες κάηκαν άβρεχτοι.

«Άβρεχτος» έφυγε κι ο ένοχος της κλοπής του κινητού  νομίζοντας  ότι κανείς δεν τον κατάλαβε. Και χωρίς αστυνομία στο νησί  μέρες Πάσχα σου λέει  ποιος θα με πάρει χαμπάρι!

Έλα που τα λαγωνικά αμολήθηκαν και  ο ένοχος παρέδωσε την λεία του μέσω τρίτου φυσικά , κι έγινε καπνός. Κι έπειτα; Κάτι έγινε τώρα και σκιαχτήκανε. Κλεισμένα τα αυτιά των αρμοδίων η τα ακούνε βερεσέ όλα αυτά; Και που να μπει και καλοκαίρι…. Μηδέν προστασία .

Απλά φυλαχτείτε…. Τα μάτια μας δεκατέσσερα , τα σπίτια μας κλειστά και τα παιδιά μας από κοντά.

Από κοντά κι η πρωτομαγιά που πρόσθεσε μια ημέρα ακόμα αργίας  και ξέντωσε  τις διακοπές. Και η «Ηλακάτη» ανέσυρε το έθιμο του Μάη με τα βάζα  που σύρθηκαν και ζωντάνεψαν το απογευματινό καφεδάκι σε όλο το νησί.

Μαζί πρόσφεραν και λουλούδια για το καλωσόρισμα του Μάη . Ευχάριστη πινελιά κι ένα ξεχωριστό θέαμα για τους ξένους που αν και δεν καταλάβαιναν το απόλαυσαν και το φωτογράφισαν.  Και του χρόνου γυναίκες.

 

Γυναικεία δουλειά και το πασχαλινό τραπέζι αφού ελάχιστοι σούβλισαν αρνί κι έτσι οι άντρες έφτιαξαν μόνο το κοκορέτσι. Και οι γυναίκες τα υπόλοιπα. Μαγειρίτσες παστίτσια πίτες και άλλα καλούδια συμπλήρωναν το ψημένο αρνάκι.

Πριν όμως είχαν επιμεληθεί  την καθαριότητα των σπιτιών των αυλών και των γειτονιών.

Και  το άσπρο χρώμα κυριαρχούσε  παντού. Μια όμορφη  εικόνα που όμως κάποιοι  εξακολουθούν να μην τη σέβονται και  να  σκορπίζουν σκουπίδια παντού. Ακόμα και στη θάλασσα… Και αυτά δεν πάνε μόνα τους, ούτε στο βυθό ούτε έξω από τους άδειους κάδους. Και  δεν μας τιμάει ούτε βοηθάει κανέναν.  Αντίθετα …

Ότι πρέπει για τον τουρίστα που χαλαρώνει απέναντι από τους κάδους, η μαζί με το βυθισμένο αεροπλάνο βλέπει και την σακούλα  με τα σκουπίδια. Ακόμα και για τα παιδάκια που παίζουν στην παιδική χαρά όπου κι εκεί η εικόνα δεν είναι καλύτερη ούτε λιγότερο επικίνδυνη Tα γυμνά καλώδια από τα κλεμμένα καπάκια των ηλεκτροφόρων στύλων και τα σπασμένα παιχνίδια, μέσα στο χώρο της παιδικής χαράς, μπορούν να μετατρέψουν το γέλιο σε δάκρυ. ¨Όπως το χαμόγελο του Λεόνε που χάθηκε με ένα χτύπημα στο κεφάλι από τη σπασμένη μπασκέτα,  με ένα δυνατό σουτ.

Ευτυχώς τίποτα σοβαρό, αλλά για να αποφύγουμε τα χειρότερα επειδή καλοκαίρι έρχεται  ας προνοήσουμε οι αρμόδιοι.

Είναι κρίμα να τρέχουμε στα νοσοκομεία γιατί δεν γνωρίζουμε και το πρόγραμμα του Πάνου που έχει επωμιστεί τις διακομιδές των περιστατικών.

Αρκετά και τα περιστατικά του Πάσχα με σοβαρότερα και πιο ελαφριά που ευτυχώς ήταν  περαστικά, και με  εκείνο του Παναγιώτη να μας αναστατώνει ιδιαίτερα.Κι επειδή απόψε έβλεπα άσχημο όνειρο…. προσοχή . Στην οδήγηση, στα συμπτώματα και στις παρεξηγήσεις. Ο Μάης ανάβει τα αίματα, και με ανεβασμένη και τη χοληστερίνη  εύκολα  ξεφεύγεις.

Και δεν ήταν καθόλου εύκολο να συγκρατηθείς όταν μυρωδιές σκορπίζονται παντού από ψημένο κρέας, κρέπα, και σουβλάκι όταν νηστεύεις σαράντα μέρες. Μεγάλο μαρτύριο και σκληρή δοκιμασία για τους πιστούς .

Και φέτος που το Πάσχα έπεσε αργά όλα τα μαγαζιά είχαν ανοίξει.

Γι αυτό μετά πέσανε με τα μούτρα στο ψητό γι αυτό και η χοληστερίνη στα ύψη.

Η επομένη του Πάσχα , μέρα του Αη Γιώργη φέτος  ηλιόλουστη , διευκόλυνε την περιφορά της εικόνας του Αγίου στο Σπαρτοχώρι που έγινε με κάθε μεγαλοπρέπεια και με την παρουσία του Δεσπότη και των αρχών του τόπου. Πλήθος κόσμου συνόδεψε την περιφορά ζητώντας την ευλογία του Αγίου.

Αγιασμό  έκανε το  «topaz” της Χάνα, κατάστημα με είδη δώρων, μια από τις   νέες επιχειρήσεις που  προστίθενται στη λίστα των καταστημάτων , και  η πλατεία απέκτησε νέα κρεπερι, τη» defferent taste».

O Τάσος  έβαλε μπροστά τα πλυντήρια προσφέροντας μια σημαντική παροχή υπηρεσιών, ενώ ο Ζώης ετοιμάζεται να ζωντανέψει το ιστορικό για πολλούς «Χρυσό κουφέτο» στο Φανάρι.

Καλή επιτυχία στα νέα  «ανοίγματα»… Παρήγορες κινήσεις σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που δείχνουν ότι δεν το βάζουμε κάτω. Συν μεγάλο για το νησί μας που εμπλουτίζεται επιχειρηματικά και αυξάνονται οι επιλογές για τους πελάτες.

Κι εμείς αποκτήσαμε έναν καθημερινό πελάτη αφού ο Δίας μας εγκατέλειψε.

Η Γκαμπριέλα η αλεπουδίτσα του Πάνου, άλλαξε γειτονιά και μας επισκέπτεται καθημερινά λίγο μετά το σούρουπο , για να εξασφαλίσει το βραδινό της γεύμα.

Ατραξιόν κανονική ,εξοικειωμένη πια από την ανθρώπινη παρουσία και τα φλας απολαμβάνει το φαγητό της επιτόπου, και παίρνει και για το σπίτι….

Σταρ των ημερών, μονοπώλησε το ενδιαφέρον και έγινε η νέα μας φίλη… Κι αυτή η φιλία είναι πιο ακίνδυνη από  την ανθρώπινη. Την προτιμώ….

Γιατί όταν απλώνεις το χέρι σου να δώσεις σε ένα σαρκοφάγο πεινασμένο ζώο, το τραβάς φοβισμένα περιμένοντας ότι κάποια στιγμή θα στο δαγκώσει, και φυλάγεσαι… κι ίσως να μην σε δαγκώσει ποτέ….

Από τα ανθρώπινα όμως δεν φυλάγεσαι …κι η ζημιά είναι μεγαλύτερη και ανεπανόρθωτη.

Κι εκεί μηδενίζονται όλα κι αρχίζει το κοντέρ απ την αρχή. Πειραγμένο και προσαρμοσμένο στα μέτρα σου. Σβήνεις παλιά δεδομένα  και βάζεις καινούργια. Σε άλλη βάση, χωρίς συναίσθημα , και πάντα επιφυλακτικά… χωρίς ίχνος εμπιστοσύνης  και με απόλυτη γνώση ότι είσαι εκμεταλλεύσιμος, αναλώσιμος , περαστικός…. Κι έχεις το νου σου, πιστεύοντας ότι όλοι είναι εν δυνάμει εχθροί σου κι όχι φίλοι σου…. Μόνο έτσι προστατεύεσαι από τα ανθρώπινα.

Δεν πειράζει που μετά θα γίνεις  ρομπότ , θα είσαι   σκληρός, λαμόγιο ( για να χρησιμοποιήσω μια λέξη που τελικά δεν έχω καταλάβει ποιους ΔΕΝ αφορά).

Δεν πειράζει που θα κάνεις φίλους τους εχθρούς και εχθρούς τους φίλους σου. Που δεν θα ξαναδώσεις και δεν θα ξαναπάρεις αγάπη, που δεν θα εμπιστευτείς ξανά…

Δεν θα προδοθείς και ξανά… Γιατί  θα βλέπεις πάντα το μαχαίρι…

Το θέμα είναι αν μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά κι αν όλα τα παραπάνω δεν είναι μόνο λόγια, σκέψεις και απλές απειλές προς τον εαυτό σου και μόνο….

Δεν ξέρω… θα δείξει….

Αφιερωμένες κι οι στιγμές του Απρίλη σε εκείνους που προκάλεσαν αυτές τις σκέψεις, αλλά και σε αυτούς που τις κάνουν.

Σε εκείνους που έκαναν μόνοι τους Πάσχα μακριά από το νησί, κι ανέβηκαν τον δικό τους Γολγοθά μαζί με τον Χριστό πολεμώντας ο καθένας για κάτι… Μακάρι η Ανάσταση να έρθει για όλους.

Θα αφήσουμε  κοινωνικά γεγονότα και άλλα δρώμενα…. στον Μάη που φεύγει σε λίγο κι αυτός, κι έχει από όλα.  Και  κλείνοντας  θα ευχηθούμε χρόνια πολλά σε όσους γιόρταζαν…Μια ευχή και για το αγοράκι που ήρθε στο κόσμο πρωταπριλιά κι έκανε τον Δημήτρη για δεύτερη φορά μπαμπά.

Και μέχρι να τα πούμε ξανά…Να είμαστε όλοι καλά.

Ραντεβού στις Στιγμές Μαΐου.

Από Μεγανήσι….Καλό Βράδυ!