Συνταξιοδοτήθηκε και αποχώρησε από Διευθύντρια του Γυμνασίου – Λυκείου Μεγανησίου, η κα Βιβή Μεταξά
Με την ευχή: «Καλή ανα …σύνταξη»
Χθες Πέμπτη 28 Γενάρη 2016, ήταν η τελευταία εργάσιμη ημέρα για την κα Ακριβή (Βιβή) Μεταξά, η οποία μετά από τριανταπέντε και πλέον χρόνια συνεχούς εκπαιδευτικής υπηρεσίας, ολοκλήρωσε τον χρόνο συνταξιοδότησης και αποχωρεί.
Η κα Μεταξά, με ρίζα Μεγανησιώτικη, επέλεξε το δικό μας σχολείο να κλείσει τον εργασιακό της κύκλο, έχοντας επιλεγεί διευθύντρια του Γυμνασίου – Λυκείου από την 1η Σεπτέμβρη του 2011, ημέρα Πέμπτη μέχρι και χθες Πέμπτη 28 Γενάρη 2016.
Η κα Μεταξά, γυμνάστρια στην ειδικότητα, ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα έξω και πέρα από τις συμβατικές υποχρεώσεις ενός απλού εκπαιδευτικού, γι’ αυτό και εκτιμήθηκε ιδιαίτερα το έργο της, τόσο στα διάφορα σχολεία στα οποία εργάστηκε, όσο και στην Διεύθυνση Φυσικής Αγωγής, στην οποία ήταν προϊσταμένη πριν αναλάβει διευθύντρια στο Γυμνάσιο – Λύκειο Μεγανησίου.
Το σχολείο μας, πάντα ήταν ένα δυναμικό σχολείο με επιτυχίες και διακρίσεις. Από τον Σεπτέμβρη του 2011 όμως, με την παρουσία της κας Μεταξά, αποκτά μία ιδιαίτερη δυναμική, αφού ο αυθορμητισμός το συναίσθημα και η εργατικότητα της το καθιστούν μεταξύ των πρώτων σχολείων του Νομού Λευκάδας. Στα τελευταία αυτά πέντε χρόνια, το σχολείο μας θα διακριθεί σε πολλά επίπεδα, θα αναπτύξει μία έντονη κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα, θα τρέξει προγράμματα περιβαλλοντικά, πολιτιστικά, αθλητικά, αγωγής υγείας, θα ταξιδέψει σε πολλά σημεία της Ελλάδας και βέβαια στις Βρυξέλλες. Όλα αυτά, αποτελούν σημαντικό λόγο για ένα ειδικό αφιέρωμα στην κα Βιβή Μεταξά, το οποίο θα μας δοθεί νομίζουμε η ευκαιρία να το πραγματοποιήσουμε.
Χθες, τελευταία εργάσιμη ημέρα στο σχολείο, η κα Μεταξά μιλώντας και αποχαιρετώντας μαθητές και καθηγητές, μέσα σε ένα ιδιαίτερα φορτισμένο συναισθηματικά κλίμα, μεταξύ άλλων επεσήμανε:
- Ότι τα τελευταία πέντε χρόνια της καριέρας της στο Μεγανήσι, ήταν πολύ δημιουργικά.
- Ότι αγάπησε το σχολείο σαν δεύτερο σπίτι της και έκαμε ό,τι μπορούσε για να το αναβαθμίσει και να προβάλει την σημαντική δουλειά που γίνεται σε αυτό.
- Ζήτησε από τα παιδιά να αγαπούν το διάβασμα, τον αθλητισμό και να προσφέρουν στον συνάνθρωπό τους.
- Γνώρισε στο Μεγανήσι αξιόλογους ανθρώπους που βοήθησαν από καρδιάς το σχολείο και τους ευχαριστεί όλους.
- Ότι η σκέψη της θα βρίσκεται πάντα δίπλα στα παιδιά και ,αν και συνταξιούχος, είναι πρόθυμη και διαθέσιμη να βοηθήσει όπου μπορεί.
- Τέλος, ευχαρίστησε τους συναδέλφους της εκπαιδευτικούς και τόνισε ότι χωρίς αυτούς, τίποτε δεν θα μπορούσε να έχει καταφέρει.
-
Στο τέλος της σχολικής μέρας, και πριν την συνεδρίαση του συλλόγου των καθηγητών για την λήξη του πρώτου τετραμήνου του Λυκείου, στην οποία συμμετείχε για τελευταία φορά η κα Μεταξά, καθηγητές και μαθητές, οργάνωσαν ένα μικρό «χάπενινγκ» όπου σε κλίμα συγκινησιακά φορτισμένο, η κα Μεταξά αποχαιρέτισε ξεχωριστά το κάθε μαθητή και ευχαρίστησε για άλλη μια φορά τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς για την συνεργασία τους.
Από την μεριά μας, πιστεύουμε ότι η κα Μεταξά θα συνεχίσει να είναι ο άνθρωπος της ανιδιοτελούς προσφοράς, από μια άλλη θέση, σε μια κοινωνία που έχει ιδιαίτερη ανάγκη αυτούς τους ανθρώπους. Ίσως γι’ αυτό οι συνάδελφοί της στην αποχαιρετιστήρια τούρτα της ευχήθηκαν «Καλή ανα…σύνταξη δυνάμεων»
Παναγιώτης Κονιδάρης
30 Ιανουαρίου 2016 @ 08:01
Την πρωτογνώρισα μαθητής, τότε, της Α’ Γυμνασίου, πρέπει να ήταν πρωτοδιόριστο κοριτσάκι 22-23 ετών. Είχα την τύχη να την έχω γυμνάστρια και στην Λευκάδα, την μόνη από τους διδάσκοντες που μπορούσε να ανεχτεί και να καταλάβει την ασυνταξία της εφηβείας μας. Και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο υπήρξε, εκτός από δασκάλα, φίλος, συμπαραστάτης, συμβουλάτορας. Ο άνθρωπος που μονίμως χαμογελούσε και έκανε το κάτι παραπάνω για τους μαθητές του, δίχως να έχει καμιά υποχρέωση. Για καλή μας τύχη την είχαν δασκάλα και οι νεώτερες γενιές του νησιού, τριάντα χρόνια μετά. Ήλπιζα ότι θα την είχαν και τα παιδιά μου, αλλά ατύχησα. Άφησε σε κάθε περίπτωση την σφραγίδα της σε μια ολόκληρη εποχή.
Βιβή, σε αγαπήσαμε όσο λίγους δασκάλους και καθηγητές μας, ίσως επειδή υπήρξες πιο πολύ φίλη μας. Να είσαι πάντα γερή, δυνατή και χαμογελαστή, όπως σε γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Υ.Γ. Όμορφη δεν λέω, αν ο Οβελίξ έπεσε στην χύτρα με το ελιξήριο της δύναμης, εσύ έπεσες στην χύτρα με το ελιξήριο της νεότητας. Φιλιά!