Νέα χρονιά καινούργιος μήνας και μια μονάδα  ανεβάζει τη δεύτερη χιλιετία.

2016 λοιπόν και πίσω μας αφήσαμε στιγμές καλές και κακές  που  καταγράψαμε και μοιραστήκαμε μαζί σας όπως κάνουμε χρόνια τώρα. Κάθε μήνας και μια στιγμή. Εικόνες γεγονότα και μικρές χαριτωμένες ιστορίες με πρωταγωνιστές τους φίλους τους γείτονες τους περαστικούς, τους δικούς μας ανθρώπους.

Κι έτσι περνάει ο καιρός κι η γέφυρα του χρόνου ανάμεσα μας μικραίνει τις αποστάσεις και τον λιγοστεύει . Κι είναι σημαντικό αυτό και για εσάς και για εμάς τους γράφοντες σε αυτό το site. Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω κάθε έναν ξεχωριστά για την ανταπόκριση σας και τα υπέροχα λόγια που μου έχετε γράψει και πει κατ ιδίαν για την  προσπάθεια  μου να αποτυπώσω σκέψεις, εικόνες, μνήμες και στιγμές μας  από το νησί μας σε αυτή τη σελίδα. Και έκπληκτη διαπίστωνα συνεχώς ότι άνθρωποι κάθε ηλικίας, Μεγανησιώτες, περίμεναν κάθε μήνα να τα μοιραστούμε .

Έξι  χρόνια το Μεγανήσι  ταξιδεύει στο χρόνο που περνάει μαζί με κάθε Μεγανησιώτη όπου κι αν  ζει. Και κρατάμε ζωντανή την εικόνα του μέσα από εικόνες. Κρατάμε ζωντανή τη λαχτάρα σας μέσα από συναισθήματα.

Η επισκεψιμότητα κάθε άρθρου, κάτι που φαίνεται στους διαχειριστές, αποδεικνύει τα παραπάνω.

Δεν σας κρύβω παρόλα αυτά ότι τον τελευταίο καιρό είμαι σε δίλλημα. Από τη μια σκέφτομαι ότι από κάποιους θα χαρακτηριστούμε γραφικοί, ότι η στήλη κούρασε …μήπως έφτασε η ώρα «οι Στιγμές» να κλείσουν τον κύκλο τους ;;;

Από την άλλη πώς μπορώ να μην σκεφτώ εκείνον που μου ζητάει να γράψω για τον γάμο του, τον αρραβώνα η την γέννηση του παιδιού του; Αυτόν που φωτογραφίζεται με καμάρι κι ανυπομονεί να δει την εικόνα του τον επόμενο μήνα; Τις παρατηρήσεις που μου κάνετε όταν  ξεχνάω κάποιον. Την προσμονή εκείνων για τις επόμενες στιγμές που μερικές φορές καθυστερώ. Τους Μεγανησιώτες από την Αυστραλία και την Αμερική που μου στέλνουν μηνύματα;

Καιρό με απασχολούν όλα αυτά… Δεν έχω καταλήξει ομολογώ…

Θα το βρω όμως κάπου παρακάτω… είμαι σίγουρη. Μέχρι τότε ας κλείσουμε τον χρόνο που πέρασε  κι ας τον αποχαιρετίσουμε μέσα από τις στιγμές του Δεκέμβρη  και ένα… τακ του Γενάρη που λόγω γιορτών δεν μπορεί να ξεχωρίσει εντελώς.

Μάλλον καλοκαιρινός και πολύ υγρός ήταν ο τελευταίος μήνας . Τόση υγρασία δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ. Ένα γκρίζο πέπλο απλωμένο παντού σαν καπνός από φωτιά πολλές φορές. Με ζέστη αδικαιολόγητη για την εποχή κι ο ήλιος καυτός ότι έπρεπε για μπάλωμα και κέντημα στο αντιλιακό.

Κι  οι μέρες κυλούσαν μέσα σε κλίμα γιορτινής αναμονής από κάθε πλευρά.

Εποχή της βαλίτσας και του κουτιού… Μέρες κάνανε κουμάντο για το περιεχόμενο οι μαμάδες οι γιαγιάδες και οι παππούδες  που έφυγαν  για να κάνουν γιορτές στην πόλη με τα παιδιά τους. Και δεν θα πήγαιναν με άδεια χέρια.

Τα κουτιά γεμίσανε  με θαλασσινά και  κρεατικά. Και λίγο σαλάμι Ντελημάρη.

Χταποδάκια και καλαμαράκια για τη νηστεία , αρνάκι και πολύ κόκκορο για τα Χριστούγεννα. Και κάνα λαχανάκι μέσα μέσα. Οι βαλίτσες με πολλά ρούχα αφού  συνήθως ξεχειμωνιάζουν κι επιστρέφουν λίγο πριν το Πάσχα.

Κάθε χρόνο πολλοί  έφευγαν νωρίτερα αλλά φέτος ο καλός καιρός και  η μεγάλη σοδειά κράτησε πολύ κόσμο παραπίσω.

Έφερε όμως και κόσμο που ήρθε να μαζέψει το λάδι του. Έτσι  πηγαινοέρχονταν  όλο το χειμώνα… δεν είχαμε παράπονο. Λιγότεροι όμως ήταν εκείνοι που ήρθαν για γιορτές. Κυρίως νεολαία, φοιτητές και κάποιοι  πιστοί των γιορτών στο νησί.

Πέρασαν τις μέρες με  τζόγο σε φιλικά σπίτια λίγο γλέντι και πολύ ξενύχτι  έτσι ή αλλιώς.

Μαζί με αυτούς ήρθαν και τα καΐκια φορτωμένα με Βούλγαρους τουρίστες !!!

Και γέμισε ο τόπος χειμωνιάτικα. Κι ο καιρός βοηθός.

Τι δέντρο να στολίσεις που έβραζε ο τόπος από την κουφόβραση! Η άπνοια έκανε διάφανα τα νερά της θάλασσας που το βράδυ  άχνιζε.

Κάπως έτσι ξεγελάστηκε και το μεγάλο ζαργανόψαρο και εγκλωβίστηκε στο λιμάνι προκαλώντας την τύχη του αφού φρόντισε να κάνει πολύ αισθητή την παρουσία του με το απίστευτο κολυμβητικό του ταλέντο. Το πτερύγιο του έσκιζε τα νερά διαγράφοντας έτσι την πορεία του και φανερώνοντας την ακριβή του θέση. Προσφέροντας όμως κι ένα ενδιαφέρον θέαμα στους περαστικούς  κατά την διάρκεια της πολιορκίας του. Εvent κανονικό που έληξε με αποτυχία για τους ικανότατους αλλά άτυχους ψαράδες.

Μετά την επίσκεψη του ψαριού κάτι παράξενα  μπαμπάγια εμφανίστηκαν στο νησί.

Ένα φκαριδοειδές έντομο που ήρθε και πέθανε στη μοκέτα του Μήτσου και μια περίεργη κάμπια  έπεσε από την ελιά του Θωμά στα δίχτυα. Μήπως τα αναγνωρίζει κανείς;;; Αλλιώς να καλωσορίσουμε τα άλιεν. Πάντως κανείς ως τώρα δεν έχει αναγνωρίσει το είδος. Κοιτάξτε τις παρακάτω φωτογραφίες μήπως τα γνωρίζετε.

 

 

 

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδρομή των συλλόγων γονέων και επαγγελματιών.

Μεγάλη έξοδος , ερήμωσε το νησί εκείνο το Σαββατοκύριακο. Ενενήντα άτομα όλων των ηλικιών άρπαξαν την ευκαιρία για μια μικρή απόδραση. Και παρότι ξεκίνησε με απρόοπτα η εκδρομή στο τέλος στέφτηκε με επιτυχία και όλοι πέρασαν καλά. Ειδικά τα παιδιά που επισκέφτηκαν τον Μύλο των Ξωτικών στα Τρίκαλα.

Η  επίσκεψη στα επιβλητικά Μετέωρα στην πόλη των Τρικάλων, στο μουσείο φυσικής ιστορίας και μανιταριών , είχε το αντίστοιχο ενδιαφέρον για τους μεγάλους. Εκεί παρακολουθήσαμε και το ματς Ντίνου-Αρκούδας που έληξε 1-0 και έβγαλε νοκ-αουτ το μεγάλο θηρίο. Αφήσαμε κι εκεί το στίγμα μας ως Μεγανησιώτες.

Και χαρούμενος από την μεγάλη του νίκη ο Ντίνος έριξε κι ένα ζεϊμπέκικο στο χορό των μαθητών Γυμνασίου-Λυκείου στο Γάντζο. Εκεί μοιράστηκαν δώρα στα παιδιά από το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου.

Μια όμορφη βραδιά που καταχάρηκαν μαθητές και όσοι γονείς συμμετείχαν. Στο μικρόφωνο ο Θανάσης με δεύτερη φωνή την Βούλα και στο μπουζούκι ο Στάθης έδωσαν ρέστα… Τα παιδιά χόρεψαν παρασύροντας και τους μεγάλους. .

Άξιζαν λίγη διασκέδαση μετά από μια κουραστική περίοδο με διαγωνίσματα ,πρόβες για την χριστουγεννιάτικη γιορτή τους και  δουλειά για το  καθιερωμένο  παζάρι. Και με την συμμετοχή φυσικά των καθηγητών τους το αποτέλεσμα ήταν άψογο.

Μια συνολική παρουσίαση στην επιτυχημένη όπως πάντα σχολική γιορτή που φέτος περιελάμβανε και την απονομή του βραβείου Ροντογιάννη.

Κι ύστερα έφυγαν οι περισσότεροι. Κάποιοι από αυτούς, τυχεροί πήγαν διακοπές. Άλλοι για να περάσουν οικογενειακά τις γιορτές στην πόλη με τους δικούς τους. Κι άλλοι έμειναν εδώ όπως πάντα κρατημένοι από άλλες υποχρεώσεις. Σε σαλέ στην Αράχοβα πήγε κανένας;;;;

Εγώ πάντως δεν πήγα… Έχω και θέμα με τις στροφές για αυτό αποφεύγω τις διακοπές στο βουνό. Προτιμώ θάλασσα  έτσι φέτος είπα να επιλέξω  το Βαθύ για τις … διακοπές  μου!!!

Πολύ Βαθύ έπαιξε κι ο Μάνεσης στην εκπομπή του» 60 λεπτά Ελλάδα». Τσάμπα αναμονή τόσο καιρό, τσάμπα και τα τραγούδια της τάβλας θεια Δημήτρω, αφού στο μοντάζ κόπηκαν τα καλύτερα  και η τελική  επιλογή δεν ευχαρίστησε σχεδόν κανέναν. Το υλικό που τραβήχτηκε είχε από όλα. Αυτό που βγήκε όμως στον αέρα ήταν απλά …κάτι από Μεγανήσι.

Κάτι από παράσταση και οι Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη από τον θίασο του θεατρική εργαστηρίου «Μύθος» από τα Γιάννενα. Χορηγοί της οποίας επαγγελματίες από το νησί , ο Νίκος ο Ζαβιτσάνος που στήριξε τεχνικά και όχι μόνο την παράσταση και ο Δήμος που παραχώρησε την αίθουσα Πολιτισμού.

Φτωχή σε κοστούμια και σκηνικά δεν έτυχε ιδιαίτερης προτίμησης από το κοινό που ήταν λιγοστό.. Ακατάλληλη η μέρα και η ώρα δεν είχε το προσδοκώμενο από τους συντελεστές αποτέλεσμα. Έτσι αυτό το γεγονός πέρασε σχεδόν απαρατήρητο και ουδέν σχόλιο ειπώθηκε. Ούτε θετικό ούτε αρνητικό. Μάλλον αδιάφορο…

Αντίθετα ο αγιασμός των υδάτων είχε αρκετό κόσμο που με τις καλύτερες καιρικές συνθήκες των τελευταίων χρόνων παρακολούθησε την τελετή. Πολλοί και οι κολυμβητές φέτος άνετοι και γρήγοροι βούτηξαν στα ζεστά νερά. Πιο γρήγοροι ο Κωνσταντίνος και ο Βασιλάκης από τους υπόλοιπους έπιασαν το σταυρό στο Βαθύ και στο Σπαρτοχώρι ο Αντρέας. Ακολούθησε η καθιερωμένη κοπή της πίτας και η  περιφορά του Σταυρού.

Κι ένα γλέντι από το πουθενά στο τέλος των γιορτών με πολλές   χαρτοπετσέτες κι ένα σεικερ στον αέρα μας θύμισε λίγο πώς υπάρχουν και οι στιγμές της παρέας και  της διασκέδασης . Κι η διάθεση έρχεται σιγά σιγά κι η μουσική σε ταξιδεύει στο χρόνο και σου ανακατεύει την ψυχή φέρνοντας στην επιφάνεια αναμνήσεις καλές και κακές .Και με την βοήθεια του ποτού  τότε όλα γίνονται πιο έντονα και βγαίνουν προς τα έξω σε μια στροφή ενός ζεϊμπέκικου, ενός τσάμικου ενός συρτού. Και πόση ανάγκη αλήθεια τόχουμε όλοι μας ένα τέτοιο ξεθύμασμα, ένα ξέσπασμα ένα ξαλάφρωμα από αυτά που κουβαλάει ο καθένας μας μέσα του.

Γι αυτό και η άλλη βραδιά με ζωντανή μουσική στο precious πριν τις γιορτές έβγαλε όλο τον κόσμο έξω και είχε απόλυτη επιτυχία.

Από ότι βλέπετε δεν περνάμε και άσχημα. Με τα πάνω μας και τα κάτω μας.

Και φυσικά ούτε και σε αυτό το διάστημα έλειψαν τα κοινωνικά συμβάντα. Δυσάρεστα και ευχάριστα. Με  νέους ανθρώπους να έρχονται στον κόσμο λίγο πριν και λίγο μετά τις γιορτές. Αγοροχρονιά έφυγε και αγοροχρονιά μπήκε όπως φαίνεται αφού και οι τρεις γεννήσεις ήταν γένους αρσενικού.

Η Ματίνα και ο Στάθης έκαναν παππού τον Ρίκο με το πρώτο τους παιδάκι,  αγοράκι, στα μέσα του Δεκέμβρη. Ο Αντρέας (Αρίαντος) κι η Πόπη απέκτησαν τον δεύτερο γιο τους  λίγες μέρες μετά τον ερχομό του Μπελέκου τζούνιορ πρωτότοκο γιο του  Βασίλη και της Νατάσας.

Εγκυμοσύνες είναι σε εξέλιξη, νέες και παλιότερες και  σχέσεις που επισημοποιήθηκαν όπως της Γιώτας (Δάγλα) που αρραβωνιάστηκε παραμονές  Χριστουγέννων με τον Μιχάλη και του Θοδωρή (Κατοπώδη) που παντρεύτηκε την αγαπημένη του Εύη ανήμερα του Αγίου Νικολάου.

Τις καλύτερες ευχές μας …

Πολλοί και οι εορτάζοντες και για να μην ξεχάσουμε κανέναν … χρόνια πολλά σε όλους.

Κι όπως πάντα δυστυχώς τα δυσάρεστα ήταν περισσότερα από τα ευχάριστα αφού μέσα στις τελευταίες είκοσι  μέρες  είχαμε αρκετές απώλειες.

Έτσι θλιμμένες ήταν οι γιορτές για τις οικογένειες  της Τασίας Μαρκεζίνη του Θανάση Μαρκεζίνη που έφυγε απότομα από τη ζωή,  του Σπύρου Μάντζαρη (Πατσή) της Παναγιώτας Φερεντίνου και πρόσφατα του Στάθη Πάλμου (Πατσάλα).

Και μακάρι να τελειώσουν εκεί τα δυσάρεστα κι ο μήνας να κλείσει μόνο με χαρές.

Κι οι γιορτές τελειώσανε και μαζί οι διακοπές. Άνοιξαν και  τα σχολεία Παρασκευιάτικα , ξεστόλισαν και τα δέντρα, έσβησαν και τα φωτάκια κι επιστρέψαμε στα ίδια φορτωμένοι άλλον ένα χρόνο στην πλάτη μας.

Έτσι περίπου κύλησε ο Δεκέμβρης. Το 2016 ήδη έχει μπει στις ζωές μας και γράφει τις δικές του στιγμές.

Έτσι κυλάει και ο Γενάρης μέχρι σήμερα.

Κι εμείς κάπου εδώ σας αφήνουμε ….

Με μια γλυκιά καληνύχτα από το ήσυχο Μεγανήσι και πολλές ευχές για μια καλή χρονιά. Με υγεία και ευτυχία για όλους.

Μέχρι να τα πούμε ξανά…να είμαστε όλοι καλά!