Άρθρο του Λευτέρη Κατωπόδη

ΣΚΟΡΠΙΟΣ: ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ –ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ.
Και βέβαια η ουσία του θέματος που ανέκυψε και την οποία πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα είναι η εξής:
Kατ΄αρχάς το να αποκτήσει κανείς ακίνητη και όχι θαλάσσια περιουσία στη χώρα μας, από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο είναι απολύτως νόμιμη.
Όμως δεν πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής οι παρακάτω διατάξεις του Συντάγματος:
1) Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Συντάγματος παρ. 1 « Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», κατά δε τις παρ. 2 και 3 «Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις, στην δε παρ. 7 αναφέρεται «Tίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες». Τέλος κατά την παρ. 4 του άρθρου 5 «Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα…»
Όπως γίνεται κατανοητό οι διατάξεις του Συντάγματος εφαρμόζονται και πρέπει να γίνονται αποδεκτές από τους Ελληνες πολίτες αλλά και από τους διαμένοντας στην Ελλάδα, είτε μόνιμα είτε προσωρινά, αλλοδαπούς.
2) Στην προκειμένη περίπτωση ο συγκεκριμένος αλλοδαπός κροίσος απέκτησε μεν νόμιμα ακίνητη περιουσία, όχι όμως και περιουσιακό δικαίωμα στην θάλασσα, ένα αγαθό που ανήκει συνταγματικά σε όλους τους Ελληνες πολίτες. Συνεπώς δεν είχε κανένα δικαίωμα να ζητήσει την «θαλάσσια περίφραξη» του Σκορπιού,, καθώς και την «διέλευση» για την δήθεν ασφάλειά του (από ποιούς;), πολύ δε περισσότερο διότι από καμία διάταξη νόμου δεν προβλέπεται αυτό.
3) Αλλά ούτε και ο αρμόδιος καθ΄ύλην κ. Λιμενάρχης Λευκάδας είχε δικαίωμα να εκδώσει την απαγορευτική απόφαση της διέλευσης στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα σε Σκορπιό και Σκορπίδι .Η ενέργειά του αυτή δεν στηρίζεται σε καμία διάταξη Νόμου, πολύ δε περισσότερο στις διατάξεις που επικαλείται. Ούτε δικαιολογείται εάν υπήρξε; οποιαδήποτε προφορική εντολή από τον αρμόδιο Υπουργό, ο οποίος θα πρέπει να ενσκήψει με μεγάλη προσοχή στο θέμα αυτό.
4) Συγκεκριμένα με την Α.Φ. 511.4/28-5-2015 και Α.Σ. 2625 απόφασή του κ. Λιμενάρχη « Απαγορεύεται η διέλευση κάθε επεγγελματικού και ιδιωτικού πλοίου αναψυχής στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ των νήσων Σκορπιός και Σκορπίδι, τόσο από την δυτική, όσο και από την Ανατολική είσοδο του θαλασσίου διαύλου».
Την απόφασή του αυτή την στηρίζει στα άρθρα 10 παρ. 2, 220,231,295 και 296 του Γ.Κ.Λ. Λευκάδας (ΦΕΚ 459Β/1978).
5) Η απόφαση όμως αυτή, κατά την άποψή μας, εκδόθηκε κατά παράβαση των άνω διατάξεων αλλά και των άρθρων τα οποία αυτή η ίδια απόφαση επικαλείται.
Ειδικότερα: Το άρθρο 10 περιλαμβάνεται στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ του Κανονισμού, το οποίο ρυθμίζει και προβλέπει μόνο ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΙΑ ΠΛΟΙΩΝ ΕΝΤΟΣ ΛΙΜΕΝΩΝ..
Πλέον ειδικότερα: H παρ. 2 του άρθρου 10 ορίζει: « Απαγορεύεται η αγκυροβολία πλοίων εις απόσταση μικροτέρα από πεντακόσια (500) μέτρα, από κάθε υποβρύχια κατασκευή ή καλώδιο».
Το άρθρο 220 απαγορεύει τη «λήψη θαλασσίων λουτρού εντός λιμένος και των διαύλων», το δε άρθρο 231 ρυθμίζει τα της αλιείας και των αλιέων, ενώ τα άρθρα 295 και 296 αναφέρονται στα επιβαλλόμενα παραβατικά πρόστιμα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: α) Η εκδοθείσα απόφαση απαγόρευσης, νομίζουμε ότι δεν προβλέπεται από καμία διάταξη του Γ.Κ.Λ. Λευκάδος, πολύ δε περισσότερο από τις επικαλούμενες διατάξεις. Είναι συνεπώς παράνομη και παράτυπη, κατά την άποψή μας και ως εκ τούτου ανακλητέα και ακυρωτέα.
Είναι δε συγχρόνως και αντισυνταγματική διότι αποστερεί από κάθε πολίτη το αναφαίρετο συνταγματικό του δικαίωμα να απολαμβάνει το φυσικό αγαθό της θάλασσας όπως και όποτε αυτός θέλει.
β) Η βάπτιση του στενού Σκορπιός-Σκορπίδι σε «δίαυλο» είναι αυθαίρετη και μόνο ο κ. Λιμενάρχης μπορεί και οφείλει να εξηγήσει, αφού κατά Μπαμπινιώτη «δίαυλος σημαίνει «στενή δίοδος που συνδέει δύο θάλασσες». Ποιες θάλασσες όμως κ. Λιμενάρχα και ποιος δίαυλος; Δίαυλος είναι ο της Λευκάδας που πράγματι ενώνει δύο θάλασσες. Προφανώς εδώ γίνεται κάποια παρερμηνεία κ. Λιμενάρχα.
γ) Η παρ. 2 του άρθρου 10 σαφώς ουδόλως αναφέρεται σε απαγόρευση «διέλευσης» αλλά μόνο σε «αγκυροβόλια εντός λιμένων ή σε μέρη που υπάρχουν υποβρύχιες κατασκευές ή καλώδια, όπως π.χ στην περιοχή «Παναγίτσα» όπου για την περιοχή αυτή εκδόθηκε και ορθώς η σχετική απόφαση με Α.Φ 511.17/7-5-2015 απόφαση, με την οποία απαγορεύεται το αγκυροβόλιο στην περιοχή αυτή.
δ) Ο θαλάσσιος χώρος, την διέλευση του οποίου απαγορεύει η απόφαση, ούτε λιμάνι είναι ούτε όρμος, αλλά χώρος ανοικτής θάλασσας και χώρος πορείας και διέλευσης δεκαετιών τώρα, για τα πλοία τουριστικά και επαγγελματικά, την οποία διέλευση, προσέγγιση και πορεία προστάτευε και διευκόλυνε ο αείμνηστος Ωνάσης και η οικογένειάτου.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω θα πρέπει ο κ. Λιμενάρχης να ανακαλέσει άμεσα την ληφθείσα κατά την άποψή μας, μη νομίμως και κατά παράβαση του Κανονισμού Λιμένος Λευκάδας και η οποία πέραν αυτών προσβάλλει το απόλυτο συνταγματικό και ατομικό δικαίωμα κάθε πολίτη για τη χρήση και απόλαυση των ελεύθερων θαλασσίων χώρων.
Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι λυπηρό που οι διάφορες ανακοινώσεις φορέων ή διάφορα ρεπορτάζ του τοπικού γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου, αντί να ασχοληθούν με την ουσία του συγκεκριμένου ζητήματος, άδραξαν την ευκαιρία να το πολιτικοποιήσουν και να παίξουν προπαγανδιστικό πινγκ-πονγκ, χωρίς βέβαια κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Διότι το μόνο αποτέλεσμα που πρέπει να επιδιωχθεί, από τους αρμόδιους δημοτικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς, είναι η ανάκληση ή ακύρωση της παράνομης, αντισυνταγματικής και προσβλητικής για τους Ελληνες πολίτες απόφαση και η άμεση άρση γενικά των περιοριστικών μέτρων γύρων από το νησί.
Λευτέρης Π.Κατωπόδης
Δημότης Μεγανησίου