Πολλές και διαφορετικές οι στιγμές μας τους δυο τελευταίους μήνες που έχουμε να τα πούμε.

Ξέρω ότι σας λείψαμε και απολογούμαι γι αυτό αλλά τα γεγονότα και οι υποχρεώσεις, μας προλάβανε. Ο χρόνος και η ηρεμία που απαιτείται κάθε φορά για αυτή τη στήλη το τελευταίο διάστημα περιορίστηκε αρκετά κι έτσι αδικήσαμε λίγο το Δεκέμβρη. Επανορθώνω και αρχίζω….
Ο τελευταίος μήνας του χρόνου  που πέρασε  με αισιόδοξα κυρίως συναισθήματα έκλεισε την πόρτα σε ένα δύσκολο έτος για πολλούς αφού πρώτα μας έδειξε τι θα πει χειμώνας.
Κρύο βροχή και υγρασία με μικρές χαραμάδες ήλιου που τις κυνηγούσαμε απελπισμένοι μπας και στεγνώσουμε. Δεν έλειψαν και οι πλημμύρες που ταλαιπώρησαν ξανά το Βαθύ. Το παχύ στρώμα λάσπης που παρέσυρε το νερό και το κόκκινο χρώμα της θάλασσας από το χώμα σε τρόμαζαν στην σκέψη για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν η καταιγίδα μας έπιανε στον ύπνο. Ευτυχώς τέλος καλό όλα καλά… Με άμεσες παρεμβάσεις από κατοίκους και φορείς τακτοποιήθηκαν όλα.
Τα αναχώματα όμως παραμένουν stand by για κάθε ενδεχόμενο…
Τα πολεμοφόδια ως το Πάσχα θαναι εκεί…

Κι η βροχή συνέχιζε να πέφτει κι όταν δεν έβρεχε ο τόπος παρέμενε μούσκεμα από την υγρασία που σου τρυπάει το κόκαλο ειδικά στο παραθαλάσσιο τμήμα του νησιού.
Το φτηνότερο φέτος πετρέλαιο γλύκανε λίγο το τσουχτερό κρύο και ζέστανε πολλά σπίτια.
Κι ο Δεκέμβρης που από νωρίς στόλισε το νησί με φώτα και μπάλες για να υποδεχτεί τα Χριστούγεννα είχε όλα εκείνα που τον χαρακτηρίζουν γιορτινό.
Βαθμολογίες τριμήνου γιορτές εκδηλώσεις και διακοπές για τους μαθητές. Κάλαντα για τα παιδιά, μαγειρέματα και γλυκά για τις μαμάδες, χοροεσπερίδες και δράσεις για τους συλλόγους και υποδοχές φοιτητών και φίλων….

Λιγοστός ο κόσμος στο νησί εκείνη τη βδομάδα με αισθητή όμως παρουσία στα καφέ τα μπαράκια και τα σούπερ μάρκετ. Ήμασταν λίγο περισσότεροι από ότι συνήθως.
Φάγαμε τα γλυκά μας , είπαμε τα χρόνια πολλά στους εορτάζοντες –που ήταν πολλοί- κάναμε τα δώρα μας, βγάλαμε τις υποχρεώσεις μας.
Ανταλλάξαμε τις επισκέψεις μας και ρίξαμε τους χορούς μας για το καλό. Είδαμε και κάτι φίλους που αρρώστησαν λίγο όμως και δεν πέρασαν όσο καλά θα ήθελαν (κακό μάτι ).
Και μες το κρύο ο μικρός του Στάθη (Πάλμος) και της Άννας πήρε το όνομα Στέφανος την ημέρα της ονομαστικής του εορτής.
Στο μεταξύ στο δημοτολόγιο προστέθηκαν δύο νέοι δημότες.

Γονείς ξανάγιναν η Μαυρέτα και ο Σπύρος( Πολίτης) και απέκτησαν αγοράκι στα μέσα του μήνα, ενώ ο Κώστας Μάντζαρης (Ταρίας) και η Νίκη καλωσόρισαν το πρώτο τους παιδάκι, ένα κοριτσάκι.
Kαι ένα νέο ζευγάρι επισημοποίησε την αρχή της κοινής τους ζωής. Η Βασούλα και ο Ηλίας αρραβωνιάστηκαν στην Αθήνα τις ημέρες των Χριστουγέννων.
Τα καλύτερα ευχόμαστε για όλους….
Με την αίσθηση και την ευχή της αλλαγής και με αισιοδοξία, διώξαμε βιαστικά τον Δεκέμβρη για να υποδεχτούμε τον νέο μήνα, τον νέο έτος με έντονη την ελπίδα για μια καλύτερη χρονιά.
Κι η πρωτοχρονιά φέτος μας βρήκε περισσότερους αφού είχε πιο πολύ κόσμο από τα Χριστούγεννα παρόλο που αρκετοί δικοί μας πήγαν τις διακοπές τους. Και ο καιρός χειροτέρεψε!

Οι γλάροι  στο λιμάνι προμυνήουν την καταιγίδα που έρχεται…

Δεν εμπόδισε καθόλου όμως την ξεκούραση την έξοδο και το ξενύχτι. Κι έτσι οι παρέες έβαλαν τα καλά τους, συναντήθηκαν κι έκαναν ρεβεγιόν όπως και όπου ο καθένας ήθελε.

Γωγούλα και στα δικά σου…
Κι εκεί που χόρευε ο κολέας – από πέρσι είχα να τον δω να χορεύει – μπαίνουν οι δίμετρες κουκλάρες με δεκάποντο τακούνι και νοιώθω να εξαϋλώνομαι, εγώ και άλλοι δέκα.
Γιατί ρε κορίτσια;;;

Σας τάδωσε ο Θεός απλόχερα τα χαρίσματα είναι ανάγκη να το φωνάζετε κιόλας;;;;

Πόσο να ξεντωθούμε δηλαδή, πάνω από πέντε πόντους δεν κερδίζουμε. Έτσι μου τόκανε κι η άλλη η Πατρινιά πέρυσι, κι ερχόντανε και δίπλα μου. Όχι τακούνι, ξυλοπόδαρα θέλω για να τη φτάσω. Με τη φίλη μου πάντως την ψηλή πιάνουμε τις άκρες στο δρόμο. Εγώ από τη μια κι αυτή από την άλλη. Ποτέ ξανά δίπλα δίπλα εκτός κι αν υπάρχει πεζοδρόμιο να ανέβω.
Οι δίμετρες….

Ανέβηκε κι η διάθεση μέσα στο γιορτινό κλίμα κι αφεθήκαμε κι εμείς να πιστεύουμε ότι κάνουμε διακοπές όπως όλοι. Καλά περάσαμε μα ήταν λίγο. Κι ο Αϊ- Βασίλης δεν μπορώ να πω ότι φέτος ήταν στα καλύτερά του. Χλωμός αδύνατος και άφραγκος , τόσο που πήγε η κουτσούνα σύννεφο. Ξανακυκλοφόρησε σας λέω το γούρικο φυτό. Εύκολα το ξεκόλωνες. Από το πολύ νερό το χώμα είχε μαλακώσει τόσο που έβγαινε με τα χέρια. Κι έτσι το δικό μας γκι, καταπράσινο και με λίγο αλουμινόχαρτο στη ρίζα ισοφάρισε τη χασούρα των πιτσιρικάδων από τους πεθαμένους μπαναμάδες των παππούδων και τα χάλκινα κέρματα από τα κάλαντα. Περασμένα μεγαλεία…τώρα πας ένα Τζαμπο και ξεμπερδεύεις…

Τζαμπο και ξεμπερδεύεις…
Ο Γενάρης αρχίζει γιορτινός και χειμωνιάτικος κι οι γιορτές τελειώνουν με τον αγιασμό των υδάτων που ναι μεν ηρέμησαν για λίγο εκείνη τη μέρα αλλά η θερμοκρασία κόντευε το μηδέν. Δεν πτόησε όμως τα παλικάρια που έπεσαν και έπιασαν το ιερό σύμβολο. Κι ας είχε πάρει η θειά τη σκάλα  στα Σπήλια και δεν ήξεραν από πού να βγουν στη στεριά . Είχαμε και τσάμπα διαφήμιση, αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι τη σκάλα τελικά την πήρε μπάρμπας.  Τέλος πάντων κανείς δεν ασχολήθηκε, εκτός από το Λαζόπουλο.
Εκείνη την γιορτινή μέρα  ο Λάμπρος (Λαμπράκης) Δάγλας ταξίδεψε στην αιωνιότητα. Πρόεδρος της κοινότητας Κατωμερίου για πολλές τετραετίες αγωνιστής της εθνικής αντίστασης και σημαντική μορφή, έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο της επίγειας ιστορίας του τόπου μας για να προστεθεί στην παρέα  των σπουδαίων του ουρανού…

Κι ενώ γιορτάζαμε, η εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας ήταν ένα θέμα.
Πολιτικό και κοινωνικό αφού προμήνυε εκλογές, αλλαγές αλλά και κόσμο πάλι στο νησί στην καρδιά του χειμώνα.
Έτσι και έγινε.
Ώσπου να χαιρετήσουμε τους ταξιδιώτες τους ξανακαλωσορίσαμε. Ώσπου να ανοίξουν τα σχολεία ξανάκλεισαν. Εκεί που είχαμε αδειάσει ξαναγεμίσαμε. Και πήγαμε σε εκλογές….

Η προεκλογική περίοδος σύντομη και άτονη, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Οι υποψήφιοι περιορίστηκαν στις τυπικές απαραίτητες επισκέψεις στα χωριά. Τα ψηφοδέλτια μοράστηκαν διακριτικά, φοβισμένα θα έλεγα κυρίως από τους υποψήφιους των δυο πρώτων κομμάτων ενώ οι υπόλοιποι έβγαιναν λίγο πιο ορμητικά. Οι Συριζαίοι σχεδόν σίγουροι για την νίκη με την επιφύλαξη της αυτοδυναμίας μόνο, ήταν πιο θαρραλαίοι.

Το Ποτάμι και το ΚΚΕ σαν αδοκίμαστα σχήματα είχαν το πάνω χέρι άρα δεν φοβόνταν και την κριτική, κι ο ΓΑΠ μας εξέπληξε με την κάθοδό του και με την επιλογή των δύο Μεγανησιώτών υποψηφίων  στο ψηφοδέλτιο του.

Και με άσχημο καιρό που απέτρεψε πολλούς να εκτελέσουν το εκλογικό τους δικαίωμα ήρθε η ώρα της κάλπης. Περάσαμε ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο με αρκετό κόσμο παρόλα αυτά να έχει έρθει.
Αγωνία, ελπίδα  αλλά και αδιαφορία  ήταν τα συναισθήματα που φάνηκαν να βγαίνουν από τα λόγια των ανθρώπων, από το πρωί του Σαββάτου εως την δύση του ηλίου την Κυριακή. Κι έπειτα χαρά, απογοήτευση και επιφύλαξη , ανάλογα με το τι στήριξε ο καθένας. Όπως και νάχει όμως η αίσθηση της αλλαγής  κυριαρχούσε.
Και η ιστορία θα δείξει. Εμείς ας κρατήσουμε μόνο την ελπίδα ….
Παρατηρώντας όμως το κλίμα και έχοντας ζήσει αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις έχω να πω ότι αυτές οι εκλογές δεν είχαν καμία σχέση με ότι έχουμε ζήσει μέχρι τώρα, κυρίως στο νησί μας. Κανείς δεν πανηγύρισε, ούτε καν οι κερδισμένοι. Κανείς δεν θύμωσε ούτε καν οι χαμένοι. Πολύ ψηλό το ποσοστό των  αναποφάσιστων, πολλά τα ασταύρωτα ψηφοδέλτια και αρκετοί εκείνοι που αλλαξοπίστησαν.
Παραδοσιακοί οπαδοί κομμάτων, άλλοι προδομένοι άλλοι αγανακτισμένοι  άλλοι μπερδεμένοι επέλεξαν έναν άλλο πολιτικό χώρο να υποστηρίξουν και όχι απαραίτητα το πρώτο κόμμα, ενώ η αποχή είχε πιάσει σημαντικό ποσοστό. Ούτε εννιακόσιοι δεν ψήφισαν…
Έρημα τα εκλογικά τμήματα και απόλυτη ησυχία παντού. Το κότολο με το ζόρι πήρε μέρος και κανένας δεν μπέρδεψε τα ψηφοδέλτια. Εκτός ίσως από εκείνη την κυρία που ψήφισε…χοληστερίνη και τριγλυκερίδια αλλά το μετάνοιωσε και το πήρε πίσω. Τελικά έριξε Τσίπρα. Δεν άκουγε και τίποτα άλλο βασικά… Ηταν και χαμηλοσυνταξιούχα ήταν και το κόμα της νεολαίας και της μόδας!!!
Τόσο που μια φίλη μου μόνο Σύριζα δεν θα ψήφιζε  και λίγο πριν την κάλπη  άκουσε Τσίπρα της γύρισε ανάποδα και τόριξε…όχι τίποτα άλλο, κόντεψε να χωρίσει με τον άντρα της φανατικό Συριζαίο επειδή αρνούνταν να του κάνει το χατήρι. Τσάμπα ο καυγάς φιλενάδα.
Η άλλη τώρα αποφάσισε τελευταία στιγμή κι αυτή, να το πάρει το Ποτάμι. Και ψήφισε  ποταμό κάνοντας έξαλλο τον σύζυγο που ψήφισε για πρώτη φορά Ν.Δ.
Μια άλλη κοπελιά της παρέας ψήφισε και αυτή Τσίπρα ελπίζοντας ότι θα σταματήσει να πληρώνει ΕΝΦΙΑ για τις τρεις κατοικίες που διαθέτει.
Η θεία μου ψήφισε κι αυτή Ποτάμι γιατί βρίσκει τον Θεοδωράκη γοητευτικό κι η μάνα μου η καημένη έψαχνε να βρει ψηφοδέλτιο της ΕΛΛΑΔΑΣ γιατί ο αδερφός μου της είχε πει να μην ψηφίσει κανέναν, να ψηφίσει την πατρίδα εννοώντας όμως να ρίξει άκυρο. Τελικά  δεν βρήκε τέτοιο ψηφοδέλτιο και κανείς δεν ξέρει τι έριξε στην κάλπη.
Όλοι οι παραπάνω δε, φανατικοί πασοκτζήδες μέχρι τώρα. Ax!!! κάπως έτσι έδυσε ο ήλιος ο πράσινος!!!

Εφτά  υποψήφιοι  Μεγανησιώτες  πήραν μέρος στην εκλογική αυτή αναμέτρηση σε Λευκάδα αλλά και Αθήνα δοκιμάζοντας την τύχη τους.

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε ο πρωτοεμφανιζόμενος Θοδωρής (Ντόντος για τους φίλους) Κατοπώδης που κατέβαινε στην Β’ Αθηνών με τον Συριζα και συγκέντρωσε 14.οοο σταυρούς παρακαλώ.

Πολλά συμπεραίνουμε από τα παραπάνω, εγώ όμως αναπολώ εκείνες τις παλιές εποχές που υπήρχε πίστη και ελπίδα, με τα συνθήματα τις αφίσες την αγωνία και τον ενθουσιασμό της νίκης και την πίκρα της αποτυχίας, με την αδρεναλίνη να ξεχυλίζει στην αναμονή των αποτελεσμάτων.
Δεν αδικώ τον κόσμο… απόλυτη προδοσία. Ποιόν να πιστέψεις πια, ποιόν να εμπιστευτείς και τι να στηρίξεις!!!
Μάλλον στο Σώρρα θα καταλήξω που παρεμπιπτόντως ήταν και ο νικητής της Κυριακής μαζί με τον Τσίπρα.
Ο ένας πήρε την εξουσία κι εθνικός μας ευεργέτης εξίμιση κιλά σαργούς και συναγρίδες στις καρτέλες. Σαράντα πέντε Μεγανησιώτες δοκίμασαν την τύχη τους , ο Σώρρας τα πήρε τα ψάρια δια του ανταποκριτή του βέβαια. Τυχαίο;;;; Δε νομίζω… Όπου νάναι έρχεται , άπιστοι Θωμάδες..
Και έπειτα από όλα αυτά ξαναμείναμε μονάχοι. Εμείς κι εμείς…ο εδώ και δυο χρόνια μόνιμος πια κάτοικος Γκρέυ, ο φίλος μας ο Ταζού (μη σε πάρει χαμπάρι… χάθηκες ) ο Σερίφης που επέστρεψε και η Λέτα χειμωνιάτικη όπως κι ο καιρός…O Ντίνος πάλι ακόμα να γυρίσει…

Κι ο καιρός βαρύς με συνεχείς βροχές, με θερμές για την εποχή μέρες και άλλες πιο ψυχρές, και με ένα βαρβάτο  απαγορευτικό που απόκλεισε στο νησί και στο Νυδρί πολύ κόσμο. Η θύελλα ξύπνησε τα αγριεμένα προβατάκια στη θάλασσα και τρόμαξε όσους «φυλακίστηκαν» στο νησί. Καθημερινή βλέπεις….
Μόνο ένα πλεούμενο τάβαλε με τα κύματα και ξεμύτισε για να πάρει κόσμο από τη Σπιναλόγκα προς τον πολιτισμό. Ο παντός καιρού Γαρίδας.
Με κίνδυνο της ζωής τους όσοι δεν άντεξαν την κλεισούρα εκείνη τη μέρα συνάντησαν τον θεό στον Σκορπιό και τον παρακάλεσαν να τους τη… χαρίσει.
Για τους υπόλοιπους αποκλεισμένους η βραδιά εξελίχθηκε απρόβλεπτα όμορφη, με φαγητό διασκέδαση και ζεστή φιλοξενία.
Είδατε τελικά που κι εμείς οι αποκλεισμένοι περνάμε καλά; Δεν ήταν και τόσο τραγικό…Την επόμενη φορά πάρτε το πιο μαλακά… συμβαίνουν αυτά στο Μεγανήσι.
Η θειά Δήμητρα πάλι καθόλου δεν στενοχωρήθηκε με την κακοκαιρία. Τα μποφόρ έστειλαν το μεγάλο χταπόδι στο αγκίστρι της το οποίο είναι να σας πω μόνιμα ριγμένο στη θάλασσα. Είναι εκείνο που είχε πιάσει αν θυμάστε τον Κοκκίνη πέρσι και χρειάστηκε άμεση επέμβαση χειρούργου. Ε! στο ίδιο αγκίστρι πιάστηκε το θερίο χταπόδι που στην προσπάθειά του να ελευθερωθεί «περπάτησε» σχεδόν όλο το πεζοδρόμιο με την θειά να μην μπορεί να το απαγκιστρώσει, και να το κρατάει ψηλά από το νάυλο της πετονιάς που από μακριά δεν φαίνονταν. Ετσι έφτασαν ως το μαγαζί. Το χταπόδι περπάταγε, η θειά το κράταγε. Πολύ γέλιο το θέαμα… Σαν πιστό κατοικίδιο, το χταπόδι ήταν σαν να ακολουθούσε την γυναίκα υπάκουο βήμα-βήμα.

Η θειά Δημήτρω πριν το χταπόδι βγεί στην επιφάνεια…

Πιστοί και στο έθιμο οι φορείς άρχισαν τις κοπές της πίτας, κι ο Μέντης σε μια εκδήλωση με έντονο άρωμα από Μεγανήσι και με νέο πρόεδρο έκοψε την δική του.

Πίστη και υποταγή ορκίστηκαν ενώπιων θεού και πολλών ανθρώπων η Ματίνα και ο Στάθης που άδειασαν το νησί το τελευταίο Σαββατοκύριακο του μήνα. Η δεξίωση δεν  έγινε στο ΟΑΚΑ….
Τα παιδιά παντρεύτηκαν στην Αθήνα με θρησκευτικό γάμο. Να ζήσετε παιδιά και καλούς απογόνους.
Τον πρώτο τους απόγονο, ένα αγοράκι, απέκτησε στα μέσα του Γενάρη ο Πάνος Καββαδάς (Μπούκρας) και η σύζυγος του Βάσω , ενώ ο πρωτότοκος γιός του Ντίνου Αυγερινού (Βασιλιά)  και της Κατερίνας  πήρε το όνομα Θοδωρής  πριν από λίγες μέρες. Και άλλοι απόγονοι έρχονται και για άλλα ζευγάρια …θα τα αποκαλύψουμε στην ώρα τους. Τα νέα είναι πρόσφατα, οπότε πρώτα καλή σιγουριά. Με το καλό και οι ετοιμόγεννες.

Τα δικά μας νέα  τελειώνουν  με ένα δεύτερο απαγορευτικό να συμβαίνει στην εκπνοή του μήνα και να μας απομονώνει ξανά για σχεδόν δυο  μέρες, ακυρώνοντας σχέδια υποχρεώσεις κοινωνικές τελετές… Σαββατοκύριακο αυτή τη φορά!

Κι όσοι ξέμειναν στο νησί, βολεύτηκαν σε φιλικά σπίτια ή έφυγαν με ιδιωτικά σκάφη αφήνοντας μέσα τα αυτοκίνητά τους. Όλα καλά, αλλά η λουστρίνι νεκροφόρα που ξέμεινε από την κηδεία του Aντρέα  Μαυρομάτη που έγινε χτες , παρκαρισμένη στο λιμάνι δυο μέρες τώρα, όπως και νάχει, σε ανατριχιάζει…γυαλίζει και τη νύχτα !!!

Κι η νύχτα πέρασε με μικρές σύντομες μπόρες, σβουλάδες ορμητικού αέρα και αύξηση της θερμοκρασίας, όστρια λένε…

Ζημιές σημειώθηκαν μόνο σε στάβλο που σκίστηκε στα δύο η λαμαρινένια του στέγη,  έπεσε πάνω σε σταβλισμένο εφτάκιλο κατσικάκι που βρήκε τραγικό θάνατο.

Ούτε πλημμύρες είχαμε, μπροστά στο φόβο όμως προνοητικοί απέσπασαν αρκετά από τα αναχώματα που είχαμε σε επιφυλακή για παν ενδεχόμενο. Μας αφήσανε μερικά δεν λέω…. Βιάστηκα να μιλήσω…

Οσα μείνανε….

Χειμωνιάτικο το ξημέρωμα με το Σκορπιό ίσα να ξεχωρίζει και τον Δία να ψάχνει την γάτα που τούφαγε τα ψάρια στα δέντρα….

Ο Σκορπιός …

Ο Δίας…

Με αυτά και με κείνα κάπου εδώ ολοκληρώνονται οι Στιγμές μας.  Λίγες ώρες μένουν για να κλείσει κι ο Γενάρης αλλά βιάζεται η φίλη Βαρούφω να ενημερωθεί… Ας μην περιμένει!
Γιορτινός έντονος ανατρεπτικός με πολλές αλλαγές ο πρώτος μήνας του χρόνου, μας προσπέρασε. Κάτι σαν σκωτσέζικο ντους μια έτσι μια αλλιώς και από το ζεστό στο κρύο, ζήσαμε κι εμείς τις πρώτες στιγμές της χρονιάς.
Κλείνουμε με πολλές ευχές:
ΜΙα καλή χρονιά σε όλους και χρόνια πολλά σε όσους γιόρταζαν ή είχαν γενέθλια… Υγεία προσωπική επιτυχία και ευτυχία…
Καλύτερη τύχη στη χώρα μας… και κάθε στιγμή μας μέσα στο χρόνο να είναι καλύτερη από την προηγούμενη…
Κι εμείς… ραντεβού στις Στιγμές του Φλεβάρη.
Μέχρι τότε…να είμαστε όλοι καλά!

Από Μεγανήσι…Καλό Βράδυ !