Με χειμωνιάτικο καιρό μας ήρθε ο Οκτώβρης φέτος. Η πρώτη του εβδομάδα θύμιζε καταχείμωνο. Σκοτεινιά βροχή αέρας…λουφάξαμε κανονικά.
Δεν κράτησε όμως πολύ και ξαναπήραμε τα πάνω μας. Προετοιμασμένοι περισσότερο αρχίζαμε πια όχι μόνο να συνειδητοποιούμε ότι το καλοκαίρι έχει τελειώσει οριστικά, αλλά και να ετοιμαζόμαστε για τον μακρύ και μοναχικό χειμώνα μας.
Ο Νίκος πρωτοπόρος είχε απίκου τη νιτσεράδα ….

Μόνο οι τουρίστες δεν έδειχναν να πτοούνται. Μωρέ τι μπουμπουνηταριά, τι αέρας τι μπόρα…τίποτα. Σαγιοναρούλα, αδιάβροχο και βόλτα. Μόνο η κακομοίρα η τουρίστρια τα βρήκε λίγο σκούρα αλλά ο ξένιος ζευς έστειλε την φιλόξενη και πονόψυχη θειά –Παναγιώτα που την πήρε σπίτι και της προσέφερε υπηρεσίες, μαγείρεμα πλυντήριο μπάνιο κλπ.
Που να τα βρει στο κότερο αυτά η ξένη που ήθελε και διακοπές σκαφάτες μοναχή… Έτσι για όσες μέρες έμεινε απόλαυσε δωρεάν υπηρεσίες και μια ζεστή συντροφιά για τις κρύες βροχερές μέρες. Αυτή θα μας ξανάρθει σίγουρα…Τώρα για τη επικοινωνία και την συνεννόηση μεταξύ τους μη με ρωτάτε… με νοήματα μάλλον.
Οι άλλες τουρίστριες τώρα που κατέφθασαν σε γκρουπ και έφαγαν σε γνωστό εστιατόριο, τούδωσαν και κατάλαβε μέχρι πρωίας.
Δυο ήταν τα γκρουπ. Το μεσημέρι ήρθαν οι βουλγάρες καμιά εικοσαριά, και το βράδυ οι ισραηλινές, άλλες τόσες. Ούτε αρσενική υποψία δεν υπήρχε. Κι η σκιπερ γυναίκα…. Οι φωνές τους ξεσήκωσαν το Βαθύ, που είχε αρχίσει και ησύχαζε….
Ησυχία δεν βρίσκει πάλι ο Ντίνος. Πολλά τα βάσανά του αλλά το μεγαλύτερο από όλα οι μεγάλες πληγές της ζωής του. Γιατί εκτός από το συνηθισμένο του τσεκαπ (ευτυχώς θυρεοειδή δεν έχει ) έκανε κι ένα τεστ φιλίας. Ανησύχησε για την αδιαφορία και απραξία της παρέας που για μέρες δεν ασχολήθηκε μαζί του και τους έφερε όλους βόλτα.»Εμείς μαζί δε κάνουμε και χώρια δε μπορούμε»…είπε στον καθένα ξεχωριστά κι έφυγε ήσυχος αφού διαπίστωσε ότι υπάρχει ακόμα αγάπη…Αχ! και νάξερε…
Έχετε πάντως τους χαιρετισμούς του και τις ευχές του για καλό χειμώνα. Και μια πόζα αφιερωμένη σε σας .Δεν έβγαλε σελφι γιατί το φόρτιζε το κινητό του. Είχε κλείσει από μπαταρία.

Έκλεισαν και τα υπόλοιπα καλοκαιρινά μαγαζιά αφού αποχαιρέτισαν τα τελευταία γκρουπάκια. Δυό μέρες πριν το λιμάνι είχε γεμίσει. Κίνηση που θύμιζε Αύγουστο…Το αποχαιρετιστήριο βέβαια ήταν την περασμένη Δευτέρα 27 του μήνα όπου κούνησε μαντίλι και η τελευταία φλοτίλα. Από δω και πέρα μόνο κάνα ξέμπαρκο κατάρτι θα εμφανίζεται εως ότου τελειώσουν και οι τελευταίες αντοχές των βόρειων λαών.
Τις αντοχές του δοκίμασε το πληγωμένο σπουργιτάκι στην τζαμαρία μαγαζιού που από κεκτημένη ταχύτητα δεν είδε και προσγειώθηκε με το κεφάλι πάνω της. Κι ενώ όλα έδειχνα την μακαρία οδό του αφού τα σημάδια εγκεφαλικού ήταν εμφανή, δεν αιμορραγούσε πουθενά κι έτσι αποφάσισα να του δώσω τις πρώτες βοήθειες και το πήρα σπίτι.

Του δώσαμε νεράκι με τη σύριγγα το ζεστάναμε και το αφήσαμε στην άκρη. Περνούσαν οι ώρες κι εμείς το ξεχάσαμε. Ώσπου κάποια στιγμή που η πόρτα μισάνοιξε πέταξε σαν σίφουνας κι έφυγε μακριά. Νοιώσαμε πολύ περήφανοι που σώσαμε μια ζωή από το στόμα της γάτας η οποία δεν σας είπα, παραμόνευε έξω από την τζαμαρία και ήταν παρούσα στο συμβάν.

Την επόμενη μέρα ακολούθησε κι άλλο θύμα σε ελαφρότερη σύγκρουση με το τζάμι που ανάκτησε σχεδόν αμέσως τις δυνάμεις του ….Από εκείνη τη μέρα δεν ξανάδα σπουργίτι στην ευρύτερη περιοχή του καταστήματος.
Ο Οκτώβρης αφαιρεί μια μια τις μέρες του και φτάνει σχεδόν στα μισά. Ηδη ο τόπος έχει καταπρασινίσει. Τα φρούτα και λαχανικά εποχής ωριμάζουν. Η πατάτα στον κήπο έχει φουντώσει τα φύλλα της για τα καλά και τα ακτινίδια της Μίκας ετοιμάζονται. Το νερό έχει ξεπλύνει τη σκόνη και το χώμα κι όλα φαίνονται λαμπερά και καθαρά. Λες και πλύθηκαν με πιεστικό. Οι πέτρες , οι κορμοί των δέντρων τα κεραμίδια το τσιμέντο και η άσφαλτος έδειξαν τα πραγματικά τους χρώματα. Ακόμα και η θάλασσα αφού πέταξε στην άκρη τους σωρούς των άχρηστων που έφεραν οι αέρηδες έβαλε το σκούρο μπλε της φόρεμα και χαίρεσαι να τη βλέπεις.
Οι πρώτες καλαμαριέρες έπεσαν στα νερά αλλά ακόμα ούτε τσιγί ….που και που όμως τρώμε κάνα μαριδάκι…μη σας νοιάζει πως!!!
Και φυσικά μαρίδα και λάχανο δεν πάει χωρίς κρασάκι, κι εμείς προνοούμε και γιαυτό. Έτσι στήσαμε τους κάδους, το πατήσαμε το στύψαμε και περιμένουμε. Κόκκινο ροζαλί γλυκό. Μας τσίμπησαν κι οι σφίγγες αλλά βάλαμε πάνω σκόρδο και κατάκατσε το πρήξιμο.

Κι αν το τσίμπημα της σφίγγας είναι ακίνδυνο ένα νεοφερμένο πετούμενο «μπήκε» στο νησί κι έχει προκαλέσει πανικό στους κτηνοτρόφους. Το έντομο που μοιάζει με σκνίπα έχει σκοτώσει πολλά ζώα κυρίως πρόβατα και το δράμα συνεχίζεται για τους ανθρώπους που ασχολούνται και ζουν κυρίως από αυτά. . Το μόνο που μπορεί να εξαφανίσει τον ιό του καταρροϊκού πυρετού που μεταφέρει το έντομο είναι το κρύο, γι αυτό και εύχονται να μπει γρήγορα ο χειμώνας μπας και σώσουν τίποτα. Κάποιοι μάλιστα μπερδεύονται πιστεύοντας ότι ο ιός είναι ο «έμπορα».
Το θέμα πάντως είναι ανησυχητικό και με άγνωστες διαστάσεις, και η εικόνα του ζώου που υποφέρει λίγο πριν πεθάνει είναι τραγική. Για όσους δε, είναι και συναισθηματικά δεμένοι με τα ζώα τους η απώλεια είναι κάτι παραπάνω από οικονομική. Ας ελπίσουμε ότι θα περάσει γρήγορα κι αυτή η «μπόρα» από το νησί μας.
Και πριν μπεί ο χειμώνας η γιαγιά έστησε επιτέλους τον αργαλειό που προετοίμαζε από τον Μάη. Είχε βάλει το διασίδι και σιγά-σιγά συναρμολογούσε τα κομμάτια. Εκανε και ζέστη το καλοκαίρι κι η αποθηκούλα έβραζε. Δεν έχει κι ελιές φέτος, κι είπε να υφάνει κάνα στρωτσίδι μέχρι να μπούνε τα πολλά κρύα. Ετοίμασε τις δρούγες με πολύχρωμες λουρίδες από κουρέλια και σε λίγες μέρες θα είναι έτοιμα τα πρώτα βουλάρια. Θα γίνει παρουσίαση…(τρέμε Μοιραράκη)
Και πάλι βροχές τελειώνοντας μας έφερε ο Οκτώβρης για λίγο όμως ευτυχώς και αυτή τη φορά. Άφησε έτσι να χαρούμε το τελευταίο του εορταστικό τριήμερο και να απολαύσουμε τα γιορτινά και καθιερωμένα δρώμενα. Η γιορτή του Αγ.Δημητρίου, οι σχολικές γιορτές και η παρέλαση των μαθητών πραγματοποιήθηκαν με καλοκαιρία.

Η φετινή απονομή του βραβείου Μπεκόπουλου, θεσμός τα τελευταία 13 χρόνια είχε αποδέκτη τον Σολδάτο Γεράσιμο. Σαν δώρο για την γιορτή του αλλά και ανταμοιβή για τους κόπους του ο Γεράσιμος έλαβε το βραβείο από τον κύριο Μπεκόπουλο ευχαριστώντας όσους τον στήριξαν σε αυτή του την προσπάθεια.
Αν εξαιρέσεις την αλλαγή της ώρας δεν θύμιζε σε τίποτα Οκτώβρη. Και αυτή τη φορά αρκετοί έκλεψαν την εργάσιμη Δευτέρα τους και ήρθαν στο νησί σαν μια τελευταία ευκαιρία μικροδιακοπών πριν το χειμώνα. Κόσμος πολύς γνωστός και άγνωστος αποχαιρέτησε έτσι την σαιζόν που έκλεισε και τυπικά. Οι εργασίες μαζέματος των καταστημάτων και η χειμωνιάτικη προετοιμασία των σπιτιών έντονα… Χαλιά κουβέρτες ξύλα και χειμωνιάτικα ρούχα… Έντονη και η διαφορά τις επόμενες τελευταίες μέρες του μήνα που έριχνε σιγά-σιγά τις θερμοκρασίες του.
Κι εμείς αρχίσαμε νοιώθουμε και να βλέπουμε γύρω μας την διαφορά από την μια μέρα στην άλλη.
Άδειασαν τα λιμάνια τα πόρτα οι πλατείες και οι παιδικές χαρές … ο χειμώνας αρχίζει.
Και οι γιορτές αρχίσανε με τους Γεράσιμους και τους Δημήτρηδες, τις Γερασιμούλες και τις Δήμητρες… να μην ξεχνάμε τις γυναίκες… Χρόνια πολλά σε όλους. Και στους Ζυγούς του μήνα που είχαν γενέθλια. Ξέρω κι ένα ναυτάκι που έγινε 22, και που ετοιμάζεται να απελευθερωθεί από τα «δεσμά» του όπου νάναι.
Αφήνει τη πατρίδα σε καλά χέρια όμως … Θα αναλάβει ο Στάθης που παρουσιάστηκε πρόσφατα.
Και μέσα στο εορταστικό κλίμα του τριημέρου ο μικρούλης μπέμπης του Κώστα (Πάλμος) και της Ντίνας απέκτησε όνομα. Λάμπρος το όνομα αυτού… να το χαρεί και να σας ζήσει!
Ευχές για βιον ανθόσπαρτο και στο ζευγάρι που ένωσε τις ζωές του μέσα στον Οκτώβρη, τον Γιάννη Δάγλα (Κωλέτση) και τη Χριστίνα.
Γεννήσεις περιμένουμε από Νοέμβρη, που πρέπει να τον υποδεχτούμε χαρούμενα και αισιόδοξα. Χαρούμενα αποχαιρετήσαμε κι εμείς τον Οκτώβρη το τελευταίο Σάββατο με κεφάτη διάθεση και καλή παρέα. Γιατί ο χειμώνας είναι πιο μικρός αν έχεις καλή παρέα θετική διάθεση και αισιόδοξη ματιά… Κάπως έτσι δηλαδή…


Κάπως έτσι αφήνουμε πίσω μας κι αυτό το μήνα και πάμε για χουχούλιασμα φωτιά και νωρίς για ύπνο. Με παλτά μπότες και ομπρέλες και μετρώντας μόνο τις καλές στιγμές της εποχής. Κρατήστε μόνο ότι αξίζει και σας κάνει χαρούμενους και τα υπόλοιπα κλειδώστε τα στο κουτάκι τους. Ναι, υπάρχει ένα κουτάκι στο μυαλό μας που αποθηκεύουμε ότι μας χαλάει. Δεν το ανοίγουμε ποτέ και δεν επιτρέπουμε να ανοίξει μόνο του.
Εδώ κλείνουμε κι εμείς τις στιγμές του Οκτώβρη! Ραντεβού στις επόμενες.
Μέχρι τότε …να είμαστε όλοι καλά!
Από Μεγανήσι καλό βράδυ….

Φωτο:Νίκος Ζαβιτσάνος-Ελλη Καββαδά.