Μελαγχολικός αργός και φθινοπωριάτικος ο πρώτος μήνας ενός ακόμα χειμώνα που μπαίνει στις ζωές μας.
Αρχικά ο απόηχος του καλοκαιριού έντονος όσο κι αν ο καιρός προσπαθούσε να μας βάλει σε άλλο κλίμα. Να μας κάνει με το ζόρι να νοιώσουμε ότι το αγαπημένο καλοκαίρι έφυγε και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Με λιγοστούς να παραμένουν ακόμα στο νησί ως το πρώτο δεκαήμερο, άλλους από ανάγκη αφού αποφάσισαν τελευταία στιγμή να τακτοποιήσουν εκκρεμότητες, άλλους από άρνηση να επιστρέψουν πίσω.
Οι μέρες τέλειωναν όμως και η επιστροφή στην πόλη αναγκαίο κακό. Έτσι οι κυρίες έκλεισαν πια τις βαλίτσες που ετοίμαζαν αργά αργά-λίγο κάθε μέρα, πίθωσαν ξαπλώστρες κρουστικά και μανταλάκια, έβαλαν κι ένα τελευταίο «σουιφερ»-έτσι το λέμε τώρα το σκούπισμα- κι άνοιξαν πανιά για πόλη.
Μόνη παρηγοριά το σούσι που τους έλειψε τόσους μήνες από το μενού. Τι να κάνουμε κορίτσια… δεν έχει φτάσει ακόμα ο σεφ που θα σερβίρει τέτοιο έδεσμα στο Μεγανήσι. Μην ανησυχείτε όμως, θα φροντίσουμε και γι αυτό και κάνω έκκληση σε όλα τα μαγαζιά του χρόνου να σκεφτούν σοβαρά την πρόταση. Φύκια σωρό… Και το χέλι μπορεί να αντικατασταθεί άνετα από δρόγκο… Η φίλη μου πάντως δεν θα καταλάβει τη διαφορά .
Με μεγάλη διαφορά ο μικρός ερασιτέχνης ψαράς έβαλε τα γυαλιά στα παλικαράκια που τoπαιζαν ψαράδες. Γιατί καλοκαίρι χωρίς ψάρεμα δεν λέει κι έτσι με τη πρώτη βροχή πήραν τα σύνεργα και τα δολώματα και πιάσανε πόστα.
Ούτε λέπι… Από την άλλη ο Ερμής τίγκα στα ψάρια με ψωμοτύρι, φέτα για την ακρίβεια. Και να τα κεφάλια 700γρ. κι οι σάλπες.
Ο μεγάλος νικητής όμως και φέτος ο «Ψαράς» που με καθετή έπιασε συναγρίδα 2.200 κιλά. Κι εγώ άσχετη δεν ξέρω από αυτά , αυτοί που ξέρουν όμως λένε ότι είναι σπάνιο κατόρθωμα ή τύχη , αφού τα τελευταία χρόνια είναι η τρίτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Ώσπου ο Χρίστος ανακάλυψε πόστο και πήρε τη ρεβάνς. Μέχρι και ολφάρι έπιασε το αγκίστρι του και έτσι έκλεψε τη δόξα από τους άλλους.
Μαζί με το καλοκαίρι πέρασαν και τα σαββατοκύριακα των κοντινών αποδράσεων εκείνων που δεν είχαν την πολυτέλεια της καλοκαιρινής άδειας που προσπαθούσαν να κάνουν διακοπές . Σάββατο βράδυ έμπαιναν δευτέρα πρωί αναχωρούσαν. Γέμιζαν όμως τα βράδια μας και μεγάλωνε η παρέα. Για λίγο, όμως έφτανε κι αυτούς και εμάς. Αγαπημένα πρόσωπα τόσο κοντά μας κι όμως … καλοκαίρια περιμένουμε να βρεθούμε!
Να βρεθούμε και με φίλους από τα παλιά. Με αυτούς που μοιραστήκαμε παιδικά χρόνια κι έχουμε χαθεί … και πόσο να χορτάσεις έναν παλιό φίλο σε ένα καλοκαίρι; Πόσα να προλάβεις να θυμηθείς;  Πόσα να πρωτοπείς;  Κι όμως είναι τόσα αυτά που νοιώθεις που τα λόγια είναι περιττά κι είναι σαν να μην χωρίσαμε μια μέρα.
Και να η πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη… πρώτη του μήνα και τελευταία στη θάλασσα αφού ο καιρός άρχισε να απειλεί με βροχές… Κι η κοπελιά   έφυγε αφήνοντας πίσω τη κατάρα της δεν ξανάδαμε θάλασσα. Τα βράδια όμως επιμέναμε σταθερά έξω. Με ζακέτες και μπουφάν υποδεχτήκαμε το φθινόπωρο που έμπαινε πια για τα καλά. Κι εκεί ανάμεσα στην αναλαμπή του καιρού ήρθε η τούρτα (σοκολατόπιτα) έκπληξη για το θείο που είχε γενέθλια. Έσβησε δυο τρεις φορές τα κεράκια, κι άλλες τόσες του είπαμε το τραγούδι μέχρι να μαζευτούν όλοι, μας κέρασε τα υπόλοιπα αλλά δεν μας είπε τελικά τα πόσα κλείνει… και αφού δεν έχει και face book μείναμε με την απορία….
Άφωνοι μείναμε με το υποκριτικό ταλέντο του Νίκου που πήρε μέρος στην φετινή ταινία μικρού μήκους του ταλαντούχου Βησσαρίωνα Κατοπώδη «Ο ξένος».
Ταλέντο καλά κρυμμένο πίσω από την ταμειακή και τα ράφια του σουπερ μαρκετ της Λέτας στο οποίο γυρίστηκε μεγάλο μέρος της ταινίας.
Τρέμε αδελφέ του … σου κλέβει τη δόξα…
Θύμα κλοπής δύο φορές σε μια βδομάδα έπεσε γνωστός εργένης επιχειρηματίας που βρήκε τελικά τα κλοπιμαία σχεδόν αμέσως.
Η πρώτη απόπειρα έγινε στο χώρο της επιχείρησης του από πελάτες ολλανδικής υπηκοότητας που σε κατάσταση μέθης πήραν κινητά και σταθερά. Στη συνέχεια βέβαια πήραν κι ότι άλλο βρήκαν μπροστά τους. Γλάστρες, καναπέδες σημαδούρες κλπ…ώσπου ο ολλανδός μπαμπάς ξύπνησε βγήκε από το κότερο και αποκατέστησε τα πάντα εκλιπαρώντας να μη γίνει μήνυση. Τη δεύτερη επίθεση δέχτηκε από καλά εκπαιδευμένο τσιγγανάκι που άδειασε την τσέπη του χωρίς να καταλάβει τίποτα. Αυτόπτης μάρτυρας είδε τη σκηνή και ειδοποίησε το ανυποψίαστο θύμα που έτρεξε και έσωσε το «φτωχό» του κομπόδεμα. Κι αφού τη γλύτωσε φτηνά από τα δύο απανωτά χτυπήματα φοβούμενος για το τρίτο και τυχερό αποφάσισε να κλείσει την επιχείρηση και ψήνει καλαμπόκια…Ότι και να του πάρουν τώρα δεν θα είναι πάνω από δίευρα…

Και η βροχή συνέχιζε. Εικόνες και θερμοκρασίες του Οκτώβρη. Άδειοι καναπέδες, νάυλα στρωμένα, και νερά παντού. Οι μεγάλες ομπρέλες έκλειναν κι οι μικρές άνοιγαν.
Γεμάτα σκάφη τα λιμάνια, φοβισμένα από τα απότομα στρογάρμπια έπιαναν καταφύγια. Και στις αναμεσάδες του καιρού ξανάβγαιναν μαξιλάρια, ξανάνοιγαν ομπρέλες σκούπιζαν καρέκλες. Η ατμόσφαιρα όμως πεντακάθαρη κι όταν κόπαζε ο αέρας μπορούσες καθαρά να δεις απέναντι, το Σκορπιό, τον Κάλαμο, το Νυδρί. Έκατσε η σκόνη καθάρισαν οι δρόμοι και τα αυτοκίνητα έγιναν λαμπίκο.
Κι αφού ο καιρός έβαλε μέσα τα κεφάλια τα σχολικά αξεσουάρ πήραν τη θέση των καλοκαιρινών. Τσάντες τετράδια σβήστρες και ξύστρες εκτόπισαν μάσκες βατραχοπέδιλα μπανιερά και καπέλα που οδηγήθηκαν στο πατάρι για του χρόνου.
Κι η ώρα του αγιασμού έφτασε . Ντριν ντριν –ντριν ντριν…το πρώτο κουδούνι χτύπησε κι άπαντες μαθητές παρατάχθηκαν στα προαύλια για να δεχθούν το άγιασμα για την χρονιά που ακολουθεί.
Με βαριά καρδιά οι περισσότεροι μαθητές, με εξαίρεση τα πρωτάκια που καμαρώνοντας για το πως μεγάλωσαν ένα χρόνο αγνοούν τι τα περιμένει …( εμείς φτιάξαμε και χαλβά )
Μεγαλύτερη τάξη, περισσότερα μαθήματα, πιο πολύ διάβασμα, λιγότερος ελεύθερος χρόνος… καλή αρχή.
Νέα αρχή και για τους φετινούς πρωτοετής φοιτητές που πέτυχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις. Ανακουφισμένοι από το άγχος κι από το εντατικό διάβασμα έπιασαν το στόχο τους κι ένα νέο κεφάλαιο ανοίγεται στη ζωή τους. Σε άλλη πόλη, με άλλους φίλους σε άλλο σχολείο…μια άλλη ζωή, η ζωή τους που ξεκινάει με μια περίοδο ανεμελιάς και ανεξαρτησίας. Καλή σταδιοδρομία παιδιά…καλό κουράγιο γονείς… Και ρίξτε και κάνα διάβασμα…καλή η φοιτητική ζωή αλλά και τα έξοδα πολλά…
Πολύ και το άγχος για τους επόμενους υποψήφιους που στη Γ΄ λυκείου πια κι έχοντας φύγει από το Μεγανήσι θα καταβάλουν την δική τους προσπάθεια.
Δύσκολη αρχή σε μια δύσκολη περίοδο. Να προσαρμοστούν σε άλλο σχολείο, σε άλλο περιβάλλον και να στρωθούν σε εξαντλητικό διάβασμα…να πιάσουν το όνειρο… καλή επιτυχία παιδιά…
Αρχή και στα φροντιστήρια, αγγλικά ιταλικά μαθηματικά αρχαία…
Πρωινό ξύπνημα λοιπόν, διάβασμα, σχολείο και το καλοκαίρι τελείωσε κι επίσημα.
Επίσημα ανέλαβε η νέα δημοτική αρχή τα καθήκοντα της κι η τελετή της ορκωμοσίας κεντρικό γεγονός του μήνα. Το νέο δημοτικό συμβούλιο ορκίστηκε μπροστά σε πλήθος κόσμου που παρακολούθησε την τελετή. Ακολούθησαν και τα απαραίτητα δημοτικά συμβούλια.
Κι ο κόσμος συνεχίζει κανονικά τις δουλειές του…και οι τουρίστες τις διακοπές τους. Και είναι πολλοί εκείνοι που κάνουν τουρισμό τον Σεπτέμβρη, απτόητοι από τον βροχερό καιρό. Κυρίως βόρειοι λαοί που έχουν συνηθίσει την βροχή και την υγρασία. Καλό αυτό γιατί τα μαγαζιά δουλεύουν ακόμα… κίνητρο και για εμάς που συνεχίζουμε ακόμα τις βόλτες μας.
Είναι νωρίς για καναπέ και τηλεόραση…έτσι κι αλλιώς ακόμα επαναλήψεις παίζει…
Σιγά σιγά αρχίζει κι η προετοιμασία του χειμώνα.
Η σοδειά φέτος λιγοστή. Φούντα εδώ και φούντα εκεί…ψαράκια βγαίνουν, και από λάχανα θα χουμε σωρό αφού η γη μούσκεψε για τα καλά.
Τα δεμάτια ετοιμάζονται και ποστιάζονται στη θέση τους και τα τζάκια ξεκαπνίζονται κι αδειάζουν από τα καλοκαιρινά ντεκόρ τους…ξέρετε…κεράκια κόπλα κ.λ.π.
Θα μου πείτε νωρίς ακόμη, όμως η απότομη αλλαγή του καιρού έφερε και την ανάλογη ψυχολογία…χειμωνιάτικη.
Κι οι μέρες κυλάνε ήσυχα κι μήνας έχει φτάσει ήδη στα μισά του. Ο καιρός εκεί αρχίζει να στρώνει κι οι λιακάδες επέστρεψαν. Αθόρυβα επέστρεψε και στην πιάτσα η Γκαμπριέλα η αλεπού που για πολύ καιρό φοβισμένη από την φασαρία είχε εξαφανιστεί. Πεινασμένη και ανανεωμένη με ουρά φουντωμένη ξεμύτισε και αναζήτησε χάδια και σε άλλες γειτονιές.
Γειτονιές πιο ήσυχες αφού πολλά σπίτια ξανάκλεισαν και αρκετές αυλές άδειασαν ξανά. Κι η μέρα μικραίνει αρκετά, η νύχτα μεγαλώνει κι η υγρασία στο φουλ. Ευχάριστη η αίσθηση της πικέ κουβερτούλας απαραίτητο τώρα πια βραδινό σκέπασμα.
Ευχάριστη νότα η παραμονή του Σταυρού που γιορτάστηκε μετά από πολλά χρόνια με κλαρίνα, κι οι πιστοί του είδους ανταποκρίθηκαν αμέσως.
Μεγάλη η γιορτή και του αγίου Βησσαρίωνα, πολιούχου του νησιού μας . Τοπική αργία κι ένα καλό τριήμερο για μας.
Οι γιορτές του μήνα συνεχίζονται και μετά τον Σταύρο και την Σταυρούλα, τους Βησσαρίωνες και τις Βησσαρίες και τους ταμένους στον άγιο με άλλο όνομα, ακολούθησαν η Σοφία, ο Στάθης και η Ευσταθία . Χρόνια πολλά παιδιά να ζήσετε.
Ευχές και για τα νεόνυμφα ζευγάρια του Σεπτέμβρη . Η Λέττα Αργύρη και ο Λευτέρης παντρεύτηκαν στην Αθήνα στις 20 του μήνα. Στην Αθήνα παντρεύτηκαν επίσης ο Σταμάτης Πολίτης και η Βάσω και βάφτισαν τον μικρό τους Νικόλαο-Βησσαρίωνα.
Βαφτίσια και για τη Κατερίνα και τον Βασίλη Πάλμο που έδωσαν στο γιό τους το όνομα Άγγελος , ενώ Μαριαλένα βαφτίστηκε η μικρή του Μάριου και της Σοφίας Πάλμου .
Γονείς για πρώτη φορά έγιναν ο Γρηγόρης και η Κατερίνα που απέκτησαν αγοράκι.
(Αν έχω ξεχάσει κάποιον ζητάω συγνώμη… είναι θέμα ενημέρωσης. Γι αυτό ενημερώστε μας με μειλ και φωτογραφίες αν θέλετε να μοιραζόμαστε και τις δικές σας στιγμές.)

Κι ενώ στην μια του σελίδα ο Σεπτέμβρης γράφει στιγμές χαρούμενες κι ευχάριστες στην άλλη σελίδα συμπληρώνει σκούρες και δύσκολες για κάποιους άλλους. Γιατί υπάρχουν κι αυτές οι σελίδες. Κι αυτό το μήνα άνθρωποι έφυγαν από κοντά μας και κάποιοι άλλοι μάχονται καθημερινά γι αυτό που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο…την ζωή … Πολλές φορές το έχω πει…έτσι για να το θυμόμαστε πριν βαρυγκωμήσουμε ξανά για πράγματα αστεία, πριν γκρινιάξουμε …πριν αδικήσουμε… πριν μισήσουμε…πριν γυρίσουμε το κεφάλι…
Καλή δύναμη σε όλους.
Σιγά σιγά αποχωρεί ο μήνας και μας βρίσκει όλο και λιγότερους. Οι παραλίες σχεδόν άδειες και οι ταβέρνες μόνο με τουρίστες. Τα κοτεράκια και τα σκάφη σκίζουν πιο αραιά τα νερά μας. Οι νυχτερινές έξοδοι γύρω στις έντεκα το βράδυ τελειώνουν και ως τα μεσάνυχτα έχουν όλα αποκοιμηθεί. Εξαίρεση οι λιγοστοί εργαζόμενοι που επωφελούνται από την χαλαρότητα και απολαμβάνουν το φθινοπωρινό ξενύχτι. Βγάζουν έτσι και το άχτι των διακοπών που δεν μπορούν να κάνουν. Μουσική μετά παραγγελίας, ποτάκι κουτσομπολιό και γέλιο…μπορεί να πάει και τρείς το πρωί.
Κάποιοι πετάχτηκαν  ως τη Ντισνειλαντ …και άλλοι στη Ρώμη για να συμπληρώσουν τις διακοποώρες που έλειπαν από τον οργανισμό τους !
Εγώ πάντως δεν σας ζηλεύω καθόλου διότι είναι γνωστή η «αδυναμία» μου στα ταξίδια. Πάτρια σταθερά εδάφη χωρίς κουνήματα και απότομα ύψη.
Κι ο τελευταίος ( Ο Πάνος ) έκλεισε την πόρτα και μας χαιρέτησε διακριτικά όπως συνήθιζε… σαν το μικρό φαντασματάκι…
Καλό χειμώνα εύχεται σε όλους ο Ρίκος και το προσωπικό του…
Επιτέλους να ξεκουραστούν και τα κορίτσια από την Πάτρα. Τόρεψες το προσωπικό σου Ρίκο. Μισή η Λουκία μισή η Λένα και το ένα τέταρτο από τον φαντάρο… Μόνο εσύ δε χάνεις γραμμάριο. Αλήθεια το ΟΑΚΑ το΄κλεισες για το γάμο; Στην κουζίνα παραμένουν σταθερά οι γυναίκες εως και την τελευταία παραγγελία της σαιζόν… Που να ξεμυτίσει η Λαμπρινή η Κούλα και όλες οι αφανείς ηρωίδες της κουζίνας ! Ασε το προσωπικό να γυμνάζεται και να πίνει ποτάκια, άμα φύγουν κι αυτές πάνε οι επιχειρήσεις κλείσανε…
Τώρα το άλλο προσωπικό έχει αποχαιρετήσει προ πολλού….
Και πριν αποχαιρετήσει κι ο Σεπτέμβρης είπε να μας μπερδέψει πάλι κι άνοιξε ξανά τους ουρανούς του που για ένα διήμερο μας έβρεχαν ασταμάτητα. Χαμηλή θερμοκρασία –άναψαν σόμπες- και πολύ υγρασία.
Κι ύστερα με ήλιο και ζέστη έκλεισε την αυλαία αφού παραμένει έτσι μέχρι και σήμερα τελευταία μέρα…
Ατέλειωτος μου φάνηκε πάντως… δεν ξέρω αν κι εσείς είχατε την ίδια αίσθηση… με πολλά γεγονότα και αλλαγές ,είδαμε και πάθαμε να φύγει. Ο πιο μελαγχολικός και δύσκολος μήνας του χρόνου.. από δώ και πέρα όλα θα είναι πιο εύκολα. Περάσαμε πια το στάδιο της προσαρμογής κι είμαστε έτοιμοι για το χειμώνα που πολλοί ανυπομονούν τώρα πια να έρθει… πιστέψτε με!
Τέλος εποχής αρχή μιας άλλης… που μόνο καλά ευχόμαστε να φέρει μαζί…
Και οι στιγμές του φετινού Σεπτέμβρη κλείνουν εδώ.
Καλό Φθινόπωρο σε όλους και μέχρι τις επόμενες στιγμές …να είμαστε όλοι καλά.

Ραντεβού τον Οκτώβρη.
Από Μεγανήσι… καλό βράδυ…