Kύριε Δάγλα καλημέρα σας, χρόνια σας πολλά και Χριστός Ανέστη.

Χρόνια πολλά και σε σας, αληθώς ο Κύριος. Κατ αρχάς σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

Πρώτη ενασχόλησή σας με τα κοινά, εάν δεν κάνουμε λάθος, θέλετε να μας πείτε  ποιοι λόγοι σας οδήγησαν σ΄ αυτή την απόφασή σας;

Κατ αρχάς ο όρος «ενασχόληση με τα κοινά»  καλύπτει ένα ευρύ φάσμα. Προϋποθέτει το ενδιαφέρον, την ενσυναίσθηση, το πώς κανείς προσλαμβάνει την πραγματικότητα, όχι ως μονάδα αλλά ως μέλος ενός συνόλου και πως σε τελική ανάλυση πιστεύει ότι μπορεί να παρέμβει σε αυτήν. Θέλω να πω ότι, άλλο πράγμα είναι να δέχεσαι έτοιμες συνθήκες και να προσπαθείς να βρίσκεις τρόπους να τις «περάσεις» και να τις εφαρμόσεις, να ενεργείς δηλαδή διαμεσιτευτικά σε έτοιμες, δοσμένες πολιτικές και  άλλο να θες να δημιουργήσεις συνθήκες, να προτείνεις και να παλεύεις, με σκοπό να βελτιώσεις την καθημερινότητα και να θέσεις τις βάσεις για ένα πραγματοποιήσιμο όραμα για τον τόπο σου.

Στην πιο στενή του έννοια, αυτή δηλαδή  που θέτει η ερώτησή σας, ναι, αποφάσισα να κατέλθω στον στίβο της προσφοράς στον τόπο μου, στο Μεγανήσι ως υποψήφιος Δήμαρχος και αυτό είναι πράξη συνειδητή. Όσο για τους λόγους που με οδήγησαν σε αυτή μου την απόφαση είναι οι ίδιοι που οδήγησαν εκατοντάδες συμπολίτες μας Μεγανησιώτες να σχηματίσουν αυτό το τεράστιο πλειοψηφικό ρεύμα που θα επιβάλλει την αλλαγή στο νησί. Είναι η ανάγκη και η θέληση γι αυτή την αλλαγή, η στασιμότητα σε όλες τις εκφράσεις της Δημόσιας ζωής, ο παλαιοκομματικός εναγκαλισμός της τοπικής αυτοδιοίκησης η αδιαφάνεια στην λειτουργία του Δήμου μας, η ανάγκη για ανανέωση για έναν άλλο αέρα στις σχέσεις πολίτη – Δήμου. Επομένως θα έλεγα ότι είμαι τέκνο αυτής της ανάγκης και ώριμο τέκνο της πολιτικής «οργής» για να παραφράσω το μεγάλο μας ποιητή. Είμαι, όσο κι αν φαίνεται στην εποχή μας παράξενο, η εξατομίκευση μιας συλλογικότητας που έχει ανάγκη η Δημόσια ζωή του νησιού μετά από τόσα χρόνια του ενός ανδρός αρχή.

Σε κάθε σας ευκαιρία δηλώνετε ότι δεν είστε πολιτικός και κυρίως ακομμάτιστος. Πάραυτα εάν σας ζητούσε κάποιος να αυτοπροσδιοριστείτε πολιτικά,  σε ποιόν ευρύτερο πολιτικό χώρο θα τοποθετούσατε τον εαυτό σας;

Κοιτάξτε να δείτε. Πολιτική, υπό την ευρεία έννοια, κάνουμε όλοι μας. Στην καθημερινότητά μας, στις συζητήσεις μας, στις αναζητήσεις μας, στην κριτική μας κλπ. Δυστυχώς,  στις μέρες μας οι έννοιες «πολιτική» και «πολιτικός» έχουν αποκτήσει μια αρνητική σημασιοδότηση, όχι χωρίς αιτία. Θα μου επιτρέψετε εδώ να σας πω ότι, το να μη σκέφτεσαι το βαθύτερο νόημα των πράξεων σου, το να μην έχεις άμεση επαφή με τις επιπτώσεις αυτού που κάνεις, το να είσαι γρανάζι ενός μηχανισμού, δεν μπορείς πάντα να το ανάγεις στην γραφειοκρατική οργάνωση του κράτους και κατ επέκταση των κοινωνιών. Με αυτό τον τρόπο λειτουργείς μηχανικά και πόσο μάλλον όταν αυτό που συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία φτάνει στο σημείο να γίνεται, ή να προσπαθούν καθημερινά να το κάνουν νόρμα, τότε η ατομική συνείδηση γίνεται πιο ελαστική και δεκτική σε πράγματα απίθανα, που έχουν να κάνουν με την κοινωνία και την πρακτική στάση του τελικά απέναντι σε αυτή. Ο σοφός Αϊνστάιν έλεγε ότι είναι παράνοια να επαναλαμβάνει κάποιος τις ίδιες ενέργειες και να νομίζει ότι θα έχει διαφορετικά αποτελέσματα. Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, ναι δεν είμαι πολιτικός. Όσο για την πολιτική, αν και πιστεύω το έθιξα επαρκώς προηγουμένως, για μένα είναι η ανιδιοτελής προσφορά, η υπηρέτηση του συλλογικού έναντι του ατομικού αλλά και το θάρρος, η λεβεντιά να μην προδίδεις, λόγω και έργω, όχι μόνο αυτούς που σε εμπιστεύονται αλλά πολύ περισσότερο τις αξίες σου.

Επειδή μιλήσατε, με ρωτήσατε δηλαδή, για «αυτοπροσδιορισμό». Θα σας απαντήσω κατ αρχάς ότι δεν ετεροπροσδιορίζομαι. Ενεργώ με βάση τις δημοκρατικές μου αρχές, τις αξίες μου αλλά και τις αγωνίες μου για τον τόπο μου και όχι απλά από αντίδραση. Αυτό θα σήμαινε ότι δεν έχω πολιτική άποψη. Καταβαίνετε πως το εννοώ. Δεν άγομαι και φέρομαι. Θεωρώ ότι η πολιτική συγκρότησή μου είναι αποτέλεσμα τόσο της δημοκρατικής μου και προοδευτικής μου παιδείας, όσο και της ενασχόλησής μου με τα κοινά, από πολλές πλευρές. Θέλω να πω, για να σας προλάβω ενδεχομένως, ότι άλλο είναι είσαι πολιτικοποιημένος και άλλο να είσαι κομματικά ενταγμένος , πόσο μάλλον και φανατικός. Δεν είμαι άνθρωπος που στέλνει στο απόσπασμα εκείνον που πραγματικά πιστεύει στην ταύτιση αυτή, ως υποκείμενο σε αυτό (θα ήταν έλλειμμα δημοκρατίας κατά την άποψή μου), αλλά το να πιστεύει ότι η πολιτική είναι το καλό του κόμματος ή η εξυπηρέτηση συμφερόντων με άξονα την εξυπηρέτηση του δικού του ή της ομάδας του, να λειτουργεί ουσιαστικά ως κομματικός θύτης με θύμα το συλλογικό, αυτό πιστεύω ότι κρίνεται και έχει κριθεί από την κοινωνία ήδη. Μάλιστα τολμώ να σας πω με βεβαιότητα ότι αυτό το πλεόνασμα είμαι σίγουρος ότι δεν θα το επιτύχουμε, ευτυχώς! Αλλά δεν είμαι και σαν άλλους που ενδύονται ξαφνικά το μανδύα των «ανεξάρτητων» και «βγαίνουν στα κεραμίδια» σχίζοντας τα ιμάτιά τους, δήθεν καταδικάζοντας πολιτικές που συνειδητά επέλεξαν να τις εφαρμόσουν και τα αποτελέσματά τους τα βλέπουμε σήμερα και στο Μεγανήσι. Είμαι άνθρωπος πολιτικοποιημένος, όχι κομματικά ενταγμένος. Δεν γεννήθηκα σε κομματικό μαιευτήριο, ούτε είμαι προϊόν του. Και δεν χρειάζομαι ούτε αναβάπτιση, ούτε κολυμβήθρα…

Πιστεύετε πως η εποχή των πολιτικών και των διαφορετικών ιδεολογικών αντιλήψεων έχει παρέλθει και ανοίγει πλέον ο δρόμος  για  ανθρώπους που είναι «τεχνικά» καταρτισμένοι στις διοικήσεις των δήμων, των Περιφερειών και γενικότερα  της χώρας; Τελικά μήπως σήμερα ο τόπος μας δεν χρειάζεται πολιτικούς, αλλά ανθρώπους που θα γνωρίζουν πώς να εκμεταλλευτούν  ευρωπαϊκά ή άλλα προγράμματα;

Αυτή είναι μια καθαρά τεχνοκρατική άποψη και λόγω των σπουδών μου και της πολυετούς επαγγελματικής εμπειρίας μου σε τέτοια θέματα που έχουν να κάνουν απόλυτα με εργαλεία, σχεδιασμό, δυνατότητα πρόγνωσης και συνδυαστικότητας τομέων και ευκαιριών, δηλαδή  μια πολύπλευρη διαχείριση που οφείλει και πρέπει να είναι αποτελεσματική για τον τελικό αποδέκτη, να αποφέρει όφελος και προστιθέμενη αξία στην κοινωνία, ναι, χρειάζεται η γνώση αυτή, είναι απαραίτητη  αλλά κυρίως χρειάζεται και η ικανότητα, να μπορείς  να τα ουσιαστικοποιείς, να τα κάνεις πράξη.

Προσωπικά έχω ασχοληθεί στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία με ανάλογα θέματα με επιτυχία. Αυτά σε ό,τι αφορά, εν συντομία, το καθαρά τεχνοκρατικό κομμάτι. Όμως, θα πρέπει να τονίσω, όχι για την συζήτηση απλά, αλλά διότι το πιστεύω: δεν είναι δυνατόν σήμερα στην εποχή που ζούμε, στην πραγματικότητα που βιώνουμε ελέω μνημονίων, που έχει συντελεστεί ένας βίαιος κι εξωτερικά καθοδηγούμενος πολιτικός και κοινωνικός ανασχηματισμός, με πρόθυμους χρήσιμους, να δεχόμαστε νομοτελειακά «λύσεις Φρίντμαν» (τα αποτελέσματά τους φάνηκαν για παράδειγμα  στη Χιλή του Πινοτσέτ, στις Φιλιππίνες του δικτάτορα Σουχάρτο που εφαρμόστηκαν αυτές οι πολιτικές, δεν το λέω εγώ, το λέει η διεθνής βιβλιογραφία) και πάνω σε αυτές τις λύσεις να χτίζουμε τις πολιτικές για την Αυτοδιοίκηση, που τη θέλουν ως προέκταση του μονεταριστικού κράτους, με ελλιπή έως καθόλου χρηματοδότηση, με ιδιωτικοποιημένες δημοτικές (ουσιαστικά του λαού) περιουσίες, με καταργημένες κοινωνικές, προνοιακές δομές και άλλες υπηρεσίες που έχουν επίκεντρό τους τον πολίτη-δημότη. Ακόμα και ο πατέρας του καπιταλισμού, ο Άνταμ Σμιθ, δεν διανοήθηκε ποτέ κάτι τέτοιο.

Επί τη ευκαιρία, διάβασα και μια ανάρτησή σας σχετικά με προσλήψεις «επί αντιτίμου για τους ωφελούμενους» και ουσιαστικά, αν αφαιρέσουμε την προεκλογική και παλαιοκομματικού τύπου προεκλογοπαροχολογία, επιβεβαιώνονται τα όσα σας είπα παραπάνω. Το τι κρύβεται «πίσω από τον τοίχο».

Για να συνοψίζω, ναι, χρειάζεται η πολιτική και η πολιτική αντίληψη. Είναι αναφαίρετο στοιχείο. Δεν μπορεί κάποιος να ενεργεί, ως Δήμαρχος, σαν να μην υπάρχει κοινωνία, σα να μην υπάρχουν άνθρωποι, παρά μόνο αριθμοί που πρέπει να ευημερούν και να δυστυχούν οι άνθρωποι σε τελική ανάλυση. Δεν είναι δυνατόν να το αποδεχτώ –και δεν θα το κάνω- και σας παραπέμπω στην πολιτική μας διακήρυξη όπου φαίνεται κι εκεί καθαρά η τοποθέτησή μου επ΄ αυτού, αλλά και σε σχέση με τα ευρωπαϊκά προγράμματα που θέλουμε να εκμεταλλευτούμε, αλλά όχι να βάλουμε την κοινωνία στο καναβάτσο. Το έχω ξαναπεί, πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα: «Οποιαδήποτε ιδιωτική επένδυση που χρειάζεται την έγκριση ή την βοήθεια του Δήμου θα είναι καλοδεχούμενη, αρκεί να έχει συνολική αναπτυξιακή προοπτική, να σέβεται τους νόμους, την παράδοση, το φυσικό περιβάλλον του νησιού την περιουσία και τα δικαιώματα του πολίτη».

Το τονίζω και πάλι, όπως σας είπα και στην αρχή της συνέντευξης, ικανότητα δεν σημαίνει μόνο το να εφαρμόζεις έτοιμες συνθήκες και να παραβλέπεις (από επιλογή ή πειθήνια στάση σου) τον ανθρωπιστικό, τον κοινωνικό παράγοντα ως συνδιαμορφωτικό προαπαιτούμενο. Θέλουμε δηλαδή μια τοπική κοινωνία πειθήνια στις πολιτικές, χωρίς γνώμη, άποψη και δυνατότητα συμμετοχής; Τι σόι δημοκρατία είναι αυτή; Το έχετε δει, πιστεύω, και στο πρόγραμμά μας ότι τολμάμε και θα κάνουμε πράξη την πολιτική της διαφάνειας, της συμμετοχής και τα τοπικά δημοψηφίσματα.

Ποια η γνώμη σας για το σχέδιο  «Καλλικράτης» όπως  εφαρμόστηκε  στους Δήμους όλης της χώρας , αλλά και στο Μεγανήσι;

Το σχέδιο «Καλλικράτης» το αμφισβητούν σήμερα ακόμη και οι εμπνευστές του, εξ ου και η προσπάθεια που γίνεται από την Κυβέρνηση τελευταία για εξωραϊσμό  του. Σε κάθε περίπτωση οι στόχοι για τους οποίους ψηφίστηκε δεν επιτεύχθηκαν, οι στρεβλώσεις εξακολουθούν να υπάρχουν, οι δήμοι στενάζουν από την οικονομική δυσπραγία, οι διορισμένες Περιφέρειες ελέγχουν τα πάντα. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για μικρούς  και μάλιστα νησιωτικούς δήμους όπως ο δικός μας, με την έλλειψη πόρων, διαχειριστικής επάρκειας, υπηρεσιών, προσωπικού και απόστασης από τα κέντρα αποφάσεων.

Κύριε Δάγλα διαβάσαμε το πρόγραμμά σας προσεκτικά και για την βοήθεια των αναγνωστών μας και παράλληλα ψηφοφόρων θα θέλαμε να σας υποβάλλουμε μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις, ώστε να φωτίσουμε κάποια σημεία που κατά την γνώμη μας ,χρειάζονται περαιτέρω  διευκρίνιση.

Με βάση την οικονομική αλλά και την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στην χώρα, θα χαρακτηρίζατε το πρόγραμμά σας  εφαρμόσιμο μέσα στην επόμενη πενταετία, ρεαλιστικό,  πραγματοποιήσιμο ή απλά θέτετε κάποιους στόχους κι όποιοι από αυτούς πραγματοποιηθούν;

Θα σας απαντούσα ό,τι εκτός από Πολιτικός δεν είμαι ούτε μάγος. Τα προγράμματα αντικατοπτρίζουν την θέληση αλλά και την αναγκαιότητα ορισμένων πραγμάτων. Φυσικά εμπεριέχουν και στρατηγική, στόχους και πραγματοποιήσιμες επιλογές, που όμως εξαρτώνται και από την γενικότερη πολιτική κατάσταση και τις αποφάσεις που παίρνονται για τους Δήμους.

Σε ό,τι αφορά τώρα το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, επιτρέψτε μου να σας απαντήσω ως εξής, διότι υπάρχει το στοιχείο της συγκρισιμότητας. Το «ό,τι κάτσει» σε απλά λόγια, φανερώνει αν μη τι άλλο ερασιτεχνισμό, πολιτικαντισμό, προχειρότητα αλλά και ασέβεια απέναντι στην κοινωνία, στο Μεγανήσι, στους Μεγανησιώτες! Δεν επιθυμώ να διακριθώ σε κανένα από αυτά και να «δωρίσω»  αυτό  το… «έπαθλο» στο τόπο μου.

Το έχουμε δει, το έχουμε βιώσει. Πόσα προγράμματα πέρασαν και δεν άγγιξαν! Αδράνεια, άγνοια, ανεπάρκεια, ευθυνοφοβία, ερασιτεχνισμός, έλλειψη θέλησης και οράματος; Πόσα δεν έχουν προπαγανδιστεί –γιατί το να μιλάς για έργα, να τ΄ απαριθμείς στα χαρτιά και χωρίς να υλοποιείς επί της ουσίας τίποτε και  χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου όλες τις μεταβλητές, π.χ. απαιτήσεις, ορθότητα ενεργειών, χρονοδιάγραμμα κλπ.-, με το να επιρρίπτεις τις δικές σου ευθύνες σε ένα πρόθυμο γραφειοκρατικό κράτος, λειτουργείς ο ίδιος ως νωθρός γραφειοκράτης που δεν διακρίνεσαι και από επαγγελματισμό σε αυτό που κάνεις ή που αναθέτεις. Η εύκολη και ανέξοδη οδός είναι να λες «φταίνε οι άλλοι».

Μπορεί άνετα να μπει κανείς στην ιστοσελίδα anaptyxi.gov.gr και θα δει πόσα έργα συμβασιοποιήθηκαν και σε πόσα υπάρχει η ένδειξη από την Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή «συμμόρφωση και επανυποβολή λόγω ελλείψεων και λαθών». Το έχετε αναρτήσει κι εσείς στο meganisinews, αν δεν απατώμαι.

Το έχω πει δημόσια, στο Σπαρτοχώρι όπου έκανα την παρουσίαση της προγραμματικής μας διακήρυξης και των υποψηφίων μας, αλλά το λέω και ως συμπλήρωμα στην προηγούμενη ερώτησή σας: «Τα τελευταία χρόνια κανένα μικρό ή μεγάλο έργο δεν υλοποιήθηκε, αλλά ούτε και ξεκίνησε, παρά τις μεγαλοστομίες, τις μελέτες, τις προμελέτες και τις ασκήσεις επί χάρτου. Η απερχόμενη Δημοτική Αρχή δεν ήταν απλά παρατηρητής αλλά συνένοχος και συμπαραστάτης της ολομέτωπης επίθεσης που δέχτηκε η Τοπική Κοινωνία από την Πολιτική των Μνημονίων. Τα τελευταία χρόνια η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποδέχθηκε απολύσεις προσωπικού, μειώσεις  μισθών των υπαλλήλων και ανακύκλωσε την ανεργία στους νέους με πεντάμηνες, οκτάμηνες και δίμηνες συμβάσεις.»

Σε μας τώρα. Το πρόγραμμά μας –και σας το λέω μετά λόγου γνώσεως-  είναι απόλυτα υλοποιήσιμο, διότι, όπως σας ανέφερα και πιο πάνω, γνωρίζουμε πως θα το επιτύχουμε. Έχουμε τη γνώση για τα εργαλεία που απαιτούνται, επίσης του προγραμματισμού, των μεθόδων, της εξεύρεσης και διαχείρισης των πόρων προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση, και εν γένει, και είναι σημαντικό αυτό, τη θέληση, το όραμα και την ικανότητα. Πολύ απλά, μπορούμε να πετύχουμε και θα πετύχουμε.

Δείτε την συνέχεια του άρθρου στην Ιστοσελίδα του MeganisiNews