Στιγμές Γενάρη 2014

Γιορτινά και χειμωνιάτικα ο πρώτος μήνας του 2014 μας έκανε ποδαρικό.

Αισιόδοξα και με πολλές ελπίδες τον υποδεχτήκαμε κι εμείς…

Κι αφού πέρασαν και οι τελευταίες γιορτές κι οι εορτάζοντες Φώτηδες και Γιάννηδες δέχτηκαν τις ευχές μας,  οι μαθητές επέστρεψαν στα θρανία τους «ξόκαρδα» και με βαριά καρδιά μετά από τις χορταστικές διακοπές των Χριστουγέννων.

Σιγά –σιγά όμως ξαναβρήκαν την σειρά τους και τους ρυθμούς τους. Όπως και όλοι μας δηλαδή αφού μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Γενάρη επιστρέψαμε στην καθημερινότητά μας.

( Εδώ θέλω να πώ χρόνια πολλά στην Φωτεινή, φαν της στήλης αλλά και της Μεγανησιώτικης κουλτούρας αν και νύφη…Νά σαι καλά Φωτεινή, να χαίρεσαι την οικογένειά σου και σε ευχαριστώ… Ξέρεις εσύ…

Και στην φιλενάδα μου βεβαίως Ιωάννα που ξέρει να ζεί την κάθε στιγμή της αποτελώντας παράδειγμα ζωντανού και χαρούμενου ανθρώπου. Συνέχισε έτσι κοπέλα μου και πάρε  εκδίκησή  για όλες τις καταπίεσμένες γυναίκες του πλανήτη.)

Σειρά της κοπής της πίτας των διάφορων φορέων και συλλόγων εντός και εκτός νησιού, αν και κάποιες τα τελευταία χρόνια κόβονται μέχρι τις Απόκριες. Που να βρεις αίθουσα στην πρωτεύουσα …κι έτσι με το φλουρί πετάς και χαρτοπόλεμο.

Πόλεμος για τα όμορφα μάτια της υποψήφιας που ήρθε να ανοίξει την προεκλογική περίοδο στο νησί. Επίδοξα καμάκια έσπευσαν να δηλώσουν παρουσία και υποδυόμενοι οπαδούς του κόμματος αύξησαν το ποσοστό του,  τουλάχιστον μέχρι την αποχώρηση της «κοπέλας ». Μετά από αυτό τα ξανάβαλαν με τον Κουτσούμπα.

Ευχαριστημένοι παρόλα αυτά μέτραγαν χαμόγελα που απλόχερα αλλά σοβαρά μοίραζε η όμορφη εκπρόσωπος.

Κι έπειτα ήρθε η μουσική για να χαρούν περισσότερο αφού όνειρο ζωής ήταν για αρκετούς Μεγανησιώτες η εκπαίδευση τους  σε μουσικό όργανο. Μαζί με τους μικρότερους μαθητές εφοδιάστηκαν  μπουζούκια κιθάρες και αρμόνια και κάνουν μαθήματα κάθε Τετάρτη. Μεγάλη η συμμετοχή αλλά και ο ενθουσιασμός ιδιαίτερα των μεγαλύτερων σε ηλικία μαθητών που δεν βλέπουν την ώρα να ανέβουν στο πάλκο.

Στο πάλκο του Γάντζου  θα ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους σε ένα επίσημο famestory οι καλλίφωνοι του νησιού μας τον επόμενο μήνα… Οι συμμετοχές αυξάνονται και οι πρόβες άρχισαν…Κι όσοι πιστοί προσέλθετε!

Οι Αλκυονίδες μέρες ήρθαν να μας παρασύρουν εκεί στα μέσα του μήνα σε ένα ανοιξιάτικο περιβάλλον με πολύ ήλιο και χαμηλές θερμοκρασίες.Εντονα τα χρώματα της ανθισμένης αμυγδαλιάς που στολίζει αυλές και δρόμους. Έντονο και το μπλέ του ουρανού που γίνεται φόντο για να πλέξουν τα σύννεφα όμορφες συνθέσεις.

Ευκαιρία για βόλτες, μπουγάδες και περιπάτους. Ένα καφεδάκι στον μεσημεριανό γεναριάτικο ήλιο, με πολύ κους κους, για τις γυναίκες ειδικά είναι ότι πρέπει. Οι άντρες…κουτσομπολεύουν αργότερα…

Κι ενώ εκείνοι αναπολούν τα χαμόγελα της Τζοκόντα, διαβάζουν νότες και κάνουν πρόβες τα τραγούδια τους, εκείνες απαντούν οργανωμένα μέσα από τον νέο σύλλογο γυναικών Ηλακάτη.

Στην πρώτη επίσημη συνέλευση την Κυριακή 26 του μήνα εκλέχθηκε το διοικητικό του συμβούλιο κι ο σύλλογος γυναικών Μεγανησίου είναι πια γεγονός.

Και μπορεί τα αγόρια να υποτιμούν την γυναικεία αυτή πρωτοβουλία, τα κορίτσια  είναι έτοιμα και αποφασισμένα να απαντήσουν δυναμικά….

Δυναμικά αντιμετώπισαν  και την χειμωνιάτικη ρουτίνα του νησιού Ο Πάνος  κι ο Γιώργος κι έστησαν τον πρώτο ινερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό Μεγανησίου, το  “Radio meganisi “.

Έτσι για να δείτε πως περνάμε εμείς εδώ . Και να ζηλέψετε λίγο γιατί όχι…

Γιατί όποιος θέλει μπορεί να βρει πολλά να κάνει το χειμώνα στο νησί… Πάντως εμείς δεν ζηλεύουμε καθόλου τη ζωή στην πόλη. Εντάξει λίγο τις βιτρίνες, λίγο τη διασκέδαση…. αλλά  για λίγο. Η Αθήνα για μας δεν αντέχεται πάνω από μια βδομάδα για όποιον λόγο κι αν έρθουμε… αφού ξεπεράσεις το πολιτισμικό σοκ της πρώτης μέρας και προσαρμόσεις τα αυτιά σου στους ήχους και τα κορναρίσματα, τα μάτια σου στα δυνατά φώτα και τα πόδια σου στα γρήγορα βήματα μπορείς να απολαύσεις τα θετικά της.

Μετά από λίγες μέρες αναζητάς την επιστροφή στο νησί που την πρώτη μέρα κυρίως είναι…κάπως. Το τζετ λακ της απότομης αλλαγής σε συνδυασμό με την ταλαιπωρία του ταξιδιού και την αλλαγή της εικόνας είναι χαρακτηριστικό. Τώρα καταλαβαίνω την έκφραση…»Είναι από ταξίδι»

Αυτό που χαίρεσαι ειλικρινά   είναι το κλίμα. Χειμώνας εδώ καλοκαίρι εκεί και χωρίς υγρασία παρακαλώ…. Από το μαλλί το βλέπεις….

Άμα βρέξει όμως το νερό ποτάμι . Χωρίς χώμα και φυτό που θα πάει το νερό; Στα πεζοδρόμια και στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα μαζί με τα νεράντζια που πέφτουν απ τις νεραντζιές του πεζοδρομίου.

Κάποτε ζήλευες και τη ζέστη των διαμερισμάτων αφού τα καλοριφέρ έκαιγαν στο φουλ. Τώρα πάνε κι αυτά…

Άρα σπίτι μου σπιτάκι μου, χωριό μου χωριουδάκι μου…

Κι αν στην Αθήνα τα φώτα δε σβήνουν ποτέ στο νησί σβήνουν νωρίς. Έτσι κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία για μια πρωτοφανή «ιεροσυλία».

Άνοιξαν το σπίτι πρόσφατα αποθανούσας γιαγιάς και πήραν από το μπαούλο όλα τα χειροποίητα πλεκτά της. Έκπληκτοι οι δικοί της ανακάλυψαν την κλοπή που από ότι φαίνεται ήταν προμελετημένη κι από ανθρώπους που γνώριζαν καλά τα κατατόπια του σπιτιού αλλά και την  ανεκτίμητη αυτή κληρονομιά…. Αχαρακτήριστη κίνηση… δεν υπάρχουν λόγια.

¨Όπως δεν υπάρχουν λόγια και στην περίπτωση του Αντρέα Αρβανίτη (Τσιρή) που αιφνιδιαστικά έφυγε από την ζωή στις 21 Ιανουαρίου.

Ο Αντρέας μπορεί να μην ήταν Μεγανησιώτης αλλά στο Μεγανήσι έγινε ιδιαίτερα γνωστός σαν επιχειρηματίας αφού τα τελευταία 10 χρόνια ζούσε και δραστηριοποιούνταν στο νησί με δύο επιχειρήσεις. Έντονη προσωπικότητα, με ιδιαίτερη φιλοσοφία για τη ζωή  άφησε το δικό του στίγμα που θα θυμούνται για πολλά  χρόνια οι Μεγανησιώτες.

Μνήμες αγωνίας και φόβου ξύπνησαν με το σεισμό της περασμένης βδομάδας.

Δυνατός και με αρκετή διάρκεια μας ταρακούνησε και μας θύμισε έντονα το καλοκαίρι του 2003. Ευτυχώς δεν υπήρχαν ζημιές σε αντίθεση με τη Κεφαλονιά που χτυπήθηκε ευτυχώς μόνο υλικά. Φόβος και από τους μετασεισμούς που συνέχισαν και τις επόμενες τρείς μέρες. Το Μεγανήσι όμως έχει αποδειχτεί ότι κρατάει γερά σε όλα τα… ταρακουνήματα, οπότε κοιμηθείτε ήσυχοι….

Δυσάρεστα γεγονότα που σημάδεψαν την αρχή του χρόνου. Άσχημες στιγμές που όμως αφήνουνε πίσω και προχωράμε.

Με χαμόγελο και με καλή διάθεση για το κάθε λεπτό που μετράμε και είναι πολύτιμο.

Ας απολαύσουμε ότι όμορφο υπάρχει στη ζωή μας χωρίς μουρμούρες και γκρίνιες, κι ότι είναι να γίνει… θα γίνει!

Στο μεταξύ οι βροχές ξανάρθαν στο κατώφλι μας και τα χρώματα άλλαξαν  πάλι.

Λιγόστεψαν οι περίπατοι αφού το καθημερινό τσου-τσουρ δεν επιτρέπει πολλές εξόδους. Απτόητες μόνο οι γάτες που χαίρονται την εποχή τους. Μαζί και ο κουρασμένος Δίας σε ένα ασυνήθιστο τακίμι που ανατρέπει τους νόμους της φύσης και αλλάζει το νόημα της παροιμίας. Για ένα πιάτο φαί και λίγη παρέα…

 Κι εμείς σαν το Δία με τις γάτες , ας βρούμε τι είναι αυτό που μας χωρίζει και τι μας ενώνει και ας το βάλουμε μπρος μέσα στο 2014. Να αλλάξουμε ότι μας χαλάει και να κρατήσουμε ότι μας κάνει χαρούμενους.

Τα πράγματα μπορεί να είναι πιο απλά από ότι φανταζόμαστε, κι η λύση να είναι μπροστά μας.

Ψυχραιμία χρειάζεται και θετική σκέψη, κι οι στιγμές μας θα γίνουν καλύτερες.

Ο χειμώνας είναι λίγο παρακάτω από τη μέση.

Σε λίγο φτάνουν Απόκριες , έρχεται Άνοιξη, το Πάσχα και ύστερα Καλοκαίρι. Περνάει γρήγορα ο καιρός, να το θυμάστε…κι εμείς θα καταγράφουμε την κάθε στιγμή του, όπως την ζούμε εδώ στον τόπο σας, έξω από τις αυλές σας, γύρω από τα σπίτια σας και θα σας κρατάμε κοντά μας.

Ως την επόμενη φορά… Να είμαστε όλοι καλά!!!

Από Μεγανήσι καλό σας βράδυ…..

Υγ. Πολλές από τις φωτογραφίες της στήλης είναι του Νίκου Ζαβιτσάνου.