Σούρουπο στο Μεγανήσι…

Θάλασσα ουρανός και γη συνομωτούν για ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα που μόνο μια εικόνα μπορεί να το περιγράψει.

Ποιός δε θέλει να το ζήσει… κι επειδή εμείς είμαστε οι τυχεροί σας μεταφέρουμε την εικόνα, όχι για να ζηλέψετε αλλά να σας μεταδώσουμε λίγη από την γαλήνη  εκείνης της ώρας που το συναίσθημα μπερδεμένο και απροσδιόριστο περισσεύει.

Αθερινός.

Ο κόλπος αλλάζει γρήγορα χρώματα. Ηρεμεί ξαφνικά, λες και υπακούει σε  αυστηρή εντολή μη μπορώντας να κάνει αλλιώς.

Τα αραγμένα βαρκάκια σε σειρά φανερώνουν το τέλος μιας κουραστικής μέρας και ετοιμάζονται να αναπαυτούν στο ήρεμο λίκνισμα του νερού.

Ντύνονται τα χρώματα της ώρας και καληνυχτίζουν….

Βαθύ.

Μικρό αραξοβόλι στην άκρη του κόλπου μακριά από τα κότερα και τα μεγάλα σκάφη κρύβονται τρομαγμένα από τις πελώριες άγκυρες και τα θερία καραμισάλια.

Προστατευμένα από τα σκίνα και τις μάζες , δύσκολα ορατά από το δρόμο εναρμονίζονται κι αυτά με το τοπίο που μαγεύει  και τον πιο πεζό άνθρωπο. Γιατί η ψυχή δεν χρειάζεται ρομαντισμό για να ημερέψει. Το κάνει από μόνη της όταν βρεθεί εδώ και τυλιχτεί με την αύρα ετούτης της στιγμής που σκορπίζεται γύρω της.

Φωτο: Νίκος Ζαβιτσάνος.