Η  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΟΥ  ΑΪ  ΓΙΑΝΝΗ

Η  εκκλησία του Αϊ  Γιάννη  είναι ένα ιστορικό μνημείο του νησιού μας.

Εδώ και καιρό άκουγα και διάβαζα ότι είχε αναστηλωθεί από τον Αντρέα τον  Πολίτη με μεγάλο κόπο και ότι το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. Αρκετές φορές προσπάθησα να την επισκεφθώ αλλά την εύρισκα κλειστή (!). Σύμπτωση;

O Αντρέας απόφευγε να εκφρασθεί για το δημιούργημά του αλλά από τις λίγες κουβέντες του καταλάβαμε ότι για τέσσερα χρόνια αντιμετώπισε μύρια προβλήματα και αντί για συμπαράσταση και βοήθεια, βρήκε μπροστά του καχυποψία και τρικλοποδιές.

Την παραμονή του πανηγυριού ο Αντρέας  άνοιξε την εκκλησία και μας ξενάγησε μαζί με τον Λαρισαίο καλλιτέχνη μαρμαρογλύπτη Μπάμπη  Μακρή.                 .

Το άνοιγμα της πόρτας διαδέχθηκε η έκπληξη και ο θαυμασμός μας για το θέαμα που αντικρίσαμε. Ένα θέαμα υψηλής αισθητικής, ένα καλλιτεχνικό σύνολο εργασιών απαράμιλλης τέχνης και τεχνικής αρμονικά δεμένων που προδιαθέτουν θετικά τον επισκέπτη είτε είναι θρησκευόμενος είτε όχι.   

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς, το μοναδικό μαρμάρινο (!) τέμπλο που ο Μπάμπης σμίλευε  δύο χρόνια, το δάπεδο από πλάκες του νησιού, το ταβάνι, τις αγιογραφίες, τον πολυέλαιο, όλα μοναδικά καλλιτεχνικά δημιουργήματα.

Θέλω να εκφράσω τον θαυμασμό μου για το έργο αυτό και να συγχαρώ αλλά και να ευχαριστήσω τον Αντρέα για την προσφορά του, γιατί περί προσφοράς πρόκειται, στο νησί. Η μόνη ανταμοιβή του είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς του, πάντως όχι η  αναγνώριση από εμάς τους συμπατριώτες του.

Σε κάθε περίπτωση αναρωτιέμαι αν στο νησί έχουμε άλλο μνημείο ή καλλιτεχνικό δημιούργημα τέτοιας ποιότητας   και ιστορικής αξίας να επιδείξουμε και να προσελκύσουμε επισκέπτες υψηλού επιπέδου με ανάλογα ενδιαφέροντα. Γιατί λοιπόν το κρατάμε κλειστό και το κρύβουμε; Aπό αδιαφορία, από ανικανότητα , από μικροψυχία και μικροπολιτική; Και αυτό όταν τις μέρες αυτές ακούμε διάφορες πομφόλυγες περί πολιτιστικών έργων που συνοδεύονται από σχέδια (;) επιπέδου Αετή φοιτητή της Αρχιτεκτονικής.

Αναρωτιέμαι  επίσης αν εκτός από τον “άγιο” Θεοδόση Μπεκόπουλο  έχουμε άλλον “δωρητή” στο νησί μας .

Να είσαι καλά Αντρέα και η αναγνώριση της προσφοράς σου είναι σίγουρο ότι θα έλθει  σύντομα.

Μία πιθανή εξήγηση της συμπεριφοράς μας αυτής  στην οποία πρωτοστατεί ο Δήμος δίνει το θέαμα του χώρου που περιβάλλει την εκκλησία. Η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας και του Μεγανησιού σ’ όλο της το μεγαλείο. Κάθε είδους αυθαιρεσίες από νταμάρια και κτίσματα μέχρι περιφράξεις μπάζα και σκουπίδια ζώνουν  και πνίγουν την εκκλησία. Και ενώ η περιοχή του Αι Γιάννη, ίσως η καλλίτερη περιοχή του νησιού, έπρεπε  να τύχει ιδιαίτερης φροντίδας για να αναπτυχθεί και να αποτελέσει πόλο έλξης υψηλού τουρισμού εγκαταλείφθηκε στα αδηφάγα μικροσυμφέροντα που την κακοποιούν. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα. Μην αναρωτηθείτε τι πράττουν οι ταγοί αλλά και όλοι εμείς. Απλά σφυρίζουμε αδιάφορα.

    01-07-13                                                                      Ν. Κονιδαρης