Στιγμές…Φλεβάρη !
Βροχερός και ζεστός ο κουτσοφλέβαρος έφυγε από τη λίστα του 2013. Κι αφού μουλιάσαμε αρκετά όλο αυτό το καιρό στα τελευταία του μας πέταξε κι έναν ήλιο για να μας ξεγελάσει. Πόσο θα κρατήσει…θα δείξει.
Παρότι ο μικρότερος του χρόνου δεν έφυγε γρήγορα κι ενώ οι άλλοι Φλεβάρηδες είχαν κάτι από απόκριες ετούτος λόγω του αργού Πάσχα δεν είχε όύτε τσικνοπέμτη. Ετσι έγραψε μόνο μικρές καθημερινές στιγμές, οι περισσότερες συνηθισμένες.
Οι εργασίες ίδιες ακόμα συνεχίζονται χειμωνιάτικες. Τα χωράφια τα κλαδέματα,το ψάρεμα…
Καθημερινά συναπαντήματα με τον ταχυδρόμο που μοιράζει τα γράμματα, τον γιατρό που ξεκινάει για το ιατρείο,τα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο αγουροξυπνημένα, τον φούρναρη που μοιράζει το ψωμί και τους ανθρώπους που πάνε στα χωράφια τους στη βάρκα ή στη δουλειά τους.
Ξέρεις με ποιόν και που θα ανταμωθείς το πρωί, το μεσημέρι το απόγευμα.
Καθημερινές καλημέρες σχεδόν την ίδια ώρα. Τόσο ίδια εικόνα που αν κάτι αλλάξει καμιά μέρα ή ακόμα κιαν δεν δείς κάποιον από αυτούς ανησυχείς…
Ξέρεις ποιός ξυπνάει νωρίς, ποιός κοιμάται τα μεσημέρια ποιός και που πίνει τον κφέ του κάθε απόγευμα και ποιός ξενυχτάει τα βράδυα.
Μια μεγάλη οικογένεια…
Το μάζεμα της ελιάς συνεχίζεται από τους υπομονετικούς γιατί οι περισσότεροι εκνευρισμένοι και κουρασμένοι από τον καιρό τα παράτησαν…
Kάποιοι το μυρίστηκαν και τρύπωσαν στην αποθήκη του Λάμπρου «χτυπώντας » τρία δοχεία έτοιμο φρεσκοκαμωμένο λάδι, αφού την προυγούμενη είχαν χτυπήσει συγγενικό του κατώι.
Ψάχνει ο άνθρωπος κι άκρη δε βρίσκει.
Ο άλλος παραλίγο χτυπημένος, πρόλαβε στο τσακ τα ξύλα του λίγο πριν κάνουν φτερά. Ο άνθρωπος τα έκοψε τα λιάνισε τα έβγαλε στο δρόμο από το χωράφι, κι οι τύποι τα προωθούσαν έτοιμα στην αγορά. Τυχερός ο ιδιοκτήτης τα πρόλαβε στο παρα πέντε.
Η κρίση φαίνεται έφερε αλλαγή πλεύσης και στα σχέδια των ποντικών. Κάποτε βούταγαν χρήμα και χρυσό, αργότερα τηλεοράσεις υπολογιστές και κάμερες και τώρα πέρασαν στον πρωτογενή τομέα. Τα προς το ζην δηλαδή. Ψωμάκι λαδάκι και φωτιά να ζεσταθούμε. Σειρά έχει ο φούρνος….
Τα λιοτρίβια όμως ακόμα στις επάλξεις συνεχίζουν εως και το τελευταίο κλωνί της φετινής σοδιάς.
Οι μέρες κύλησαν ήσυχα χωρίς ιδιαίτερα γεγονότα. Οι εικόνες ίδιες.
Βροχερές ήρεμες και λίγο μεγαλύτερες από του Γενάρη προμηνύουν τον ερχομό της Άνοιξης, κι οι νύχτες περισσότερο αγριεμένες από τα συνεχή μπουμπουνητά και τα αστραπόβροντα. Κι εσύ χουχουλιασμένος στα ζεστά σου σκεπάσματα ακούγοντας τη βροχή στα κεραμίδια και νοιώθοντας ασφαλής που δεν είσαι εκεί έξω αυτή την ώρα του κατακλυσμού.
Οι δρόμοι αδειανοί σχεδόν προσελκύουν τα ζωντανά σε ερωτικές και φιλικές συνευρέσεις αδιαφορώντας για τα διερχόμενα αυτοκίνητα.
Εκμεταλλεύονται κι αυτά την ησυχία πριν πλακώσει το καλοκαίρι και η φασαρία. Τα αυτοκίνητα με τις μουσικές ,τα μηχανάκια με τις σούζες κι οι τουρίστες που περπατάνε ασταμάτητα. Τότε λουφάζουνε .
Κι ενώ η εικόνα στο νησί είναι κάπως έτσι , στην Αθήνα κρίση- ξεκρίση επικρατεί το χάος.
Τζετ λακ και πολιτισμικό σοκ μαζί μια ξαφνική επίσκεψη στην πρωτεύουσα. Άσε που δεν ακούς και τη βροχή στο κεραμίδι.
Ο κόσμος πάντως κυκλοφορεί ακόμα πράγμα που σημαίνει ότι δεν το βάζει κάτω.
Η ζωή είναι αγώνας, ωριαίος, καθημερινός παντοτινός. Αυτό είναι το νόημα εξάλλου.
Κι οι νέοι άνθρωποι κόντρα στα δύσκολα συνεχίζουν να απολαμβάνουν όλα τα όμορφά της.
Συνεχίζουν να παντρεύονται όπως η ¨Ερση με τον Κώστα που παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο στην Αθήνα, και η Σουζάνα με τον Γιώργο.
Αρκετοί είναι επίσης κι αυτοί που ετοιμάζονται να παντρευτούν μέσα στους επόμενους μήνες, και κάποιοι από αυτούς περιμένουν ήδη παιδάκι… ονόματα δεν λέμε ακόμα.
Γονείς έγιναν μέσα στο Φλεβάρη ο Νώντας κι η Μάγδα σε ένα κοριτσάκι κάνοντας χαζοπαππού τον Τσολάκη που πετάει από χαρά, ενώ αγόρι απέκτησε ο μισομεγανησιώτης Δημήτρης Καρκάνης κι η γυναίκα του Μικαέλα.
Χαρούμενες στιγμές μας άλλαξαν αρκετά την διάθεση , που για πολύ καιρό μόνο μαυρίλα είχε.
Κι αραίωσαν λίγο οι κηδείες κι άρχισε δειλά δειλά η ματιά μας να γίνεται λίγο διαφορετική, χαμογελαστή.
Χαμογελαστά και τα πρόσωπα των παιδιών που ξεπέταξαν κι αυτό το μήνα από τα θρανία τους αποχαιρετώντας τον με μια διήμερη εκδρομή στο Μέτσοβο-Γιάννενα. Εκεί κυλίστηκαν στο χιόνι και πέρασαν ένα όμορφο διήμερο μακριά από τα βιβλία.
Τα αγόρια της ακαδημίας συνεχίζουν να προπονούνται και να κερδίζουν αυτή τη φορά τον αντίπαλο, ενώ τα κορίτσια κάνουν μαθήματα σάμπας κι ετοιμάζονται για το καρναβάλι.
Γιορτές και γενέθλια γιόρτασαν φυσικά αρκετοί και στον Φλεβάρη. Η Χαρούλα και ο Χάρης ξεχώρισαν σαν εορτάζοντες ενώ οι τελευταίοι Υδροχόοι και τα πρώτα ψαράκια έσβησαν τα κεράκια τους.Χρόνια πολλά σε όλους.
Και έτσι διώξαμε και τον τελευταίο χειμωνιάτικο μήνα από πάνω μας.
Ετοιμοι να υποδεχτούμε τον επόμενο ελπίζοντας μόνο σε καλύτερες χαρούμενες,αποκριάτικες και όχι μόνο στιγμές, εδώ θα ανανεώσουμε ξανά το ραντεβού μας.
Μέχρι τότε να είμαστε όλοι καλά!!!
Και λίγο βροχερό χειμωνιάτικο Μεγανήσι… Κατωμέρι Κόκκινη πλατεία -Βαθύ- Σπαρτοχώρι
Πανος(Πανουτσος)
13 Μαρτίου 2013 @ 10:34
Ελλη.Μετα απο παρα πολυ καιρο το Meganisi times ειναι πραγματικα Νεα απο το Μεγανησι.Τα θερμοτερα των συγχαρητηριων μου για το επιτευγμα σου.Κειμενο γεματο συναισθημα, φωτογραφιες που με ταξιδεψαν στο νησι.
Έλλη Καββαδά
13 Μαρτίου 2013 @ 22:39
Πάνο καλησπέρα. Σε ευχαριστώ καταρχήν για τα καλά σου λόγια. Νομίζω όμως ότι ή δεν μας παρακολουθείς συχνά ή …μπερδεύεσαι. Το times κάθε μήνα μετφέρει στιγμές από το νησί με μόνιμη στήλη όπως ακριβώς τις ζούμε εμείς εδώ. Το συναίσθημα που αναφέρεις ,η χαρά μας η λύπη, τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα μεταφέρονται όπως συμβαίνουν εδώ στο νησί όλο το χειμώνα.. Όπως και τα γεγονότα οι ειδήσεις και οι καθημερινές δραστηριότητες απλά όπως συμβαίνουν καταγράφονται, και χωρις υπερβολές χωρίς κριτικές και δεύτερες σκέψεις μεταφέρονται καθημερινά.Στόχος μας είναι να κρατήσουμε τις πόρτες ανοιχτές μέχρι να έρθετε ξανά για να μην χάσετε ούτε μια μέρα.
Πίστεψέ με δεν είναι εύκολο. Απαιτεί πολύ χρόνο που για μας είναι πολύτιμος και δυσεύρετος, κόπο και φυσικά τεχνικές γνώσεις . Προσπαθούμε όμως να είμαστε πιστοί και να προσφέρουμε το καλύτερο.
Περισσότερα… από κοντά.Μη χάσεις τις στιγμές του Μάρτη. καλό βράδυ….