Ανεύρεσις νομισμάτων εν Λευκάδι

Ὁ ἀστυνόμος Λευκάδος τηλεγραφικῶς ἀγγέλλει εἰς τὸ ὑπουργεῖον τῶν Ἐσωτερικῶν ὅτι χωρικός τις ἀνεῦρεν ἐντὸς τοῦ λιμένος Ἀλεξάνδρου πλουσίαν συλλογὴν ἀρχαίων νομισμάτων τὰ ὁποῖα κατασχεθέντα παρεδόθησαν εἰς τὴν εἰσαγγελίαν διὰ τὰ περαιτέρω. (Εφημερίς, αρ. φύλ. 228, 19.08.1899: 1)

(Πηγή: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης – Ψηφιοθήκη)

Με την ευκαιρία αυτή θυμηθήκαμε μια παλιά μας ανάρτηση για τους (αργυρούς) στατήρες της Λευκάδας, που μπορείτε να δείτε πιο κάτω:

[Αργυρός στατήρας από τη Λευκάδα, 400-330 π.Χ.

Διάμετρος 20,6 χιλιοστόμετρα – Βάρος: 5,80 γραμμάρια

Στην μια πλευρά απεικονίζεται η κεφαλή της Χαλινίτιδος Αθηνάς και το γράμμα Λ, που είναι το αρχικό γράμμα του ονόματος της Λευκάδας. Στην άλλη πλευρά απεικονίζεται ο Πήγασος, το πτερωτό άλογο και επίσης το γράμμα Λ, το αρχικό του ονόματος της Λευκάδας].

[Αργυρός στατήρας από τη Λευκάδα, 350-300 π.Χ.

Διάμετρος 22,5 χιλιοστόμετρα – Βάρος: 8,177 γραμμάρια

Και εδώ απεικονίζεται στη μια πλευρά ο Πήγασος και το γράμμα Λ και στην άλλη η Αθηνά και επίσης το γράμμα Λ, για το όνομα της Λευκάδας].

Όπως είναι γνωστό η Κόρινθος ίδρυσε από τον 8ο π.Χ. αιώνα αποικίες στις Συρακούσες και στην Κέρκυρα και κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. έναν αριθμό αποικιών στη Βορειοδυτική Ελλάδα, στη Λευκάδα, στην Αμβρακία, στο Δυρράχιο, στην Απολλωνία κ. α. Ως αρχαία ελληνική νομισματική μονάδα χρησίμευε ο λεγόμενος στατήρας. Η προέλευση του στατήρα θεωρείται ασιατική. Στην Ελλάδα οι πρώτοι στατήρες χρονολογούνται τον 8ο π.Χ. αιώνα, όταν διάφορες πόλεις άρχισαν να έρχονται σε εμπορικές συναλλαγές με τους Φοίνικες. Οι στατήρες ήταν αργυροί ή χρυσοί, με βάρος που ποικίλε από τόπο σε τόπο. Για να τους ξεχωρίζουν, τους έδιναν το όνομα της πόλης που τους εξέδιδε, π.Χ.: αιγινητικοί, αθηναίοι ή αττικοί, κορινθιακοί, βοιωτικοί, λαμψακηνοί κ.ά..

Τα αρχαϊκά νομίσματα της Κορίνθου, οι λεγόμενοι κορινθιακοί στατήρες απεικονίζουν στην εμπρόσθια όψη τον Πήγασο, το πτερωτό άλογο που εξημέρωσε ο Βελλεροφόντης με τη βοήθεια της Αθηνάς. Ο Βελλεροφόντης ήταν ο ήρωας των Κορινθίων, γιατί δάμασε τον Πήγασο και σκότωσε τη Χίμαιρα. Ο ήρωας κατόρθωσε να δαμάσει τον Πήγασο, τη στιγμή που έπινε νερό στην Άνω Πειρήνη, με τη βοήθεια της Αθηνάς που του έδωσε τα χρυσά χαλινάρια. Εξ ου και το όνομα Αθηνά Χαλινίτις.

Στον Ακροκόρινθο έπεφτεν η δύση
πυρώνοντας το βράχο. Κι ευωδάτη
φυκιού πνοή, απ΄ το πέλαο, είχε αρχίσει
να μεθά το λιγνό βαρβάτο μου άτι…

Αφροί στο χαλινάρι· κι απ΄ το μάτι
τα΄ ασπράδι όλο φαινόταν· και να λύσει
τη φούχτα μου, απ΄ τα γκέμια του γεμάτη,
πάλευε προς τα πλάτη· να χιμήσει…

Ήτανε η ώρα; Ήταν τα πλήθια μύρα;
Ήταν βαθιά του πελάγου η αρμύρα;
Η αναπνοή η απόμακρη του δάσου;

Α! λίγο ακόμα αν κράταε το μελτέμι,
ήξερα εγώ πως σφίγγεται το γκέμι
στα πλευρά του μυθικού Πηγάσου!

Στον Ακροκόρινθο
Άγγελος Σικελιανός, Λυρικός βίος, τομ. Β΄

Αναφέρει η αρχαιολόγος-νομισματολόγος Ηώ Τσούρτη σε άρθρο της στο ΒΗΜΑ:

Τα αρχαϊκά νομίσματα της Κορίνθου χρονολογούνται στο δεύτερο τέταρτο του 6ου αι. π.Χ., αμέσως μετά από αυτά της Αίγινας και σχεδόν την ίδια εποχή με τα Wappenmunzen των Αθηνών. Οι αρχαϊκοί στατήρες της απεικονίζουν στην εμπρόσθια όψη τον Πήγασο, το πτερωτό άλογο που εξημέρωσε ο Βελλεροφόντης με τη βοήθεια της Αθηνάς. Στην πίσω όψη χαράσσεται ένα έγκοιλο τετράγωνο.

Η κεφαλή της Χαλινίτιδος Αθηνάς εμφανίζεται ως οπισθότυπος στις κοπές του 515 π.Χ. Ο τύπος αυτός (πήγασος και κεφαλή Αθηνάς) θα παραμείνει αμετάβλητος για δύο αιώνες, από το τέλος του 6ου αι. π.Χ. ως το τέλος του 4ου αι. π.Χ. Το koppa, το αρχαϊκό αρχικό γράμμα του εθνικού ονόματος της πόλης, συνοδεύει όλες τις κοπές της.

Οι κορινθιακές αποικίες παρέμειναν ασυνήθιστα εξαρτώμενες από την Κόρινθο στον τομέα της νομισματοκοπίας. Τα νομίσματα των αποικιών διαφέρουν από αυτά της Κορίνθου μόνο ως προς την αντικατάσταση του koppa από το αρχικό γράμμα του εθνικού ονόματος της αποικίας, όπως Λ για τη Λευκάδα, Α για την Αμβρακία, Δ για το Δυρράχιο, Θ για το Θύρρειο κτλ. Στον 4ο αι. π.Χ. τα νομίσματα αυτά κυκλοφόρησαν ευρύτατα τόσο στη ΒΔ Ελλάδα όσο και στη Ν. Ιταλία και στη Σικελία.

(Πηγή: www.kolivas.de)