Η  ΚΕΠΜ  θεωρεί σκόπιμο να σχολιάσει την τρέχουσα επικαιρότητα  και to πώς αυτή επηρεάζει το Μεγανήσι.

Μέσα στην δίνη της μεγάλης κρίσης, που ζούμε, η Ελλάδα δοκιμάζεται και οι Έλληνες υποφέρουν τα πάνδεινα, μέσα σ’ ένα  κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον τους.

Η οικονομία καταρρέει, η ανεργία καλπάζει, τα εισοδήματα συνθλίβονται, οι φόροι και τα χαράτσια πέφτουν βροχή, η αδιαφάνεια και η διαφθορά καλύπτουν όλες τις συναλλαγές, η κοινωνία έπαψε να εμπιστεύεται το σημερινό πολιτικό σύστημα, και ο καταλογισμός ευθυνών και η τιμωρία των υπευθύνων παρέλκουν ή συγκαλύπτονται.                                                                               Οι Έλληνες προσπαθούμε να καταλάβουμε τι μας βρήκε και αντί να αναζητήσουμε τα αίτια της κρίσης και τα μέτρα αντιμετώπισής της, με πνεύμα συνεργασίας και συνδιαλλαγής, ώστε μέσα από ένα Ελληνικό πρόγραμμα ανάκαμψης της οικονομίας και εκσυγχρονισμού του κράτους  ο καθείς να πληρώσει ανάλογα με τις δυνατότητές του, αδυνατούμε για μικροπολιτικούς και συμφεροντολογικούς λόγους να συμφωνήσουμε. Το αποτέλεσμα είναι να γινόμαστε υποχείρια των δανειστών μας μέσα από τα μνημόνια τα οποία έχουν εκβιαστικό χαρακτήρα.

Mέσα σ’ αυτό το περιβάλλον το Μεγανήσι  πορεύεται  αντιμετωπίζοντας την κατάσταση με τρόπο σχεδόν μοιρολατρικό. Δεν αντιληφθήκαμε ούτε ακούσαμε για πρωτοβουλίες ή κινήσεις κοινωνικής αλληλεγγύης προς τυχόν αναξιοπαθούντες. Ούτε καν σχολιασμό της τραγωδίας που ζούμε από τους εκλεγμένους ταγούς.

Η Δημοτική Αρχή επικαλούμενη έλλειψη πόρων  και εκμεταλλευόμενη  την απουσία ουσιαστικής  πολιτικής αντίθεσης  περιορίζεται σε μία απλή διαχείριση της καθημερινότητας. Περιορίζεται στην ανάθεση ατελέσφορων μελετών επικοινωνιακού χαρακτήρα που ποτέ δεν τελειώνουν ούτε μετουσιώνονται σε επενδυτικά προγράμματα ώριμα για χρηματοδότηση (ΕΣΠΑ κλπ.).  Όλα τα μεγάλα θέματα και διαχρονικά προβλήματα του νησιού παραπέμφθηκαν στις καλένδες. Είναι ολοφάνερη η έλλειψη οράματος και η αδυναμία της  να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τους πολίτες.

Χαρακτηριστικά σταχυολογούμε ορισμένα θέματα που θα μπορούσαν να προωθηθούν ανέξοδα και να ωριμάσουν ώστε να είναι έτοιμα για δημοπράτηση ή εφαρμογή.

Το έργο του βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων μετά την επιτυχημένη ημερίδα του Μαρτίου αποσύρθηκε από την δημοσιότητα. Από τον Απρίλη περιμένουμε την αξιολόγηση των λύσεων που προτάθηκαν από τον Μελετητή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει εξοφληθεί ήδη μία πλήρης μελέτη.

Το πρόβλημα των σκουπιδιών δεν έχει βρεί την λύση του.

Η μελέτη ΣΧΟΑΠ και οι συναφείς μελέτες πολεοδόμησης των οικισμών του νησιού παραμένουν στάσιμες.

Στον περιφερειακό δρόμο Βαθύ- Κατωμέρι αλλάζει συνεχώς η όδευσή του, έρμαιο των μικροσυμφερόντων. Η τακτική αυτή οδηγεί σ’ ένα δρόμο έκτρωμα.

Η ύδρευση του νησιού κάθε άλλο παρά έχει εξασφαλισθεί. Οι τελευταίες αντιδράσεις των Λευκαδιτών μας ανησυχούν. Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφθούμε την αφαλάτωση.

Η οργάνωση ενός δικτύου κοινωνικής προστασίας για ανακούφιση των νεόπτωχων.

Και για να μην μακρυγορούμε  αναφέρουμε επιγραμματικά τα θέματα της μαρίνας,

της  επένδυσης στο Κεφάλι (;) και τον αυθαίρετο δρόμο, του Δημαρχείου, του ιατρείου, της αυθαίρετης δόμησης, της εξάρτησης από τον Δήμο Λευκάδας.

Είναι πρόδηλο ότι η Δημοτική Αρχή στο σύνολό της δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών. Είναι κατώτερη των περιστάσεων. Αποτελεί τμήμα του πολιτικού συστήματος που οδήγησε την Ελλάδα στην χρεοκοπία και ήδη απέρχεται.

Η μόνη ελπίδα είναι η κατεδάφιση του διεφθαρμένου διοικητικού συστήματος και η αντικατάσταση του με ένα νέο σύγχρονο, με νέες ιδέες επανδρωμένο με άφθαρτους κατά βάση νέους πολίτες προσηλωμένους στην εξυπηρέτηση της κοινωνίας.

Αυτονόητο ότι η συνταγή αυτή ταιριάζει και στο Μεγανήσι.