Με τις τελευταίες καλοκαιρινές και τις πρώτες χειμωνιάτικες στιγμές αποχαιρετά το Μεγανήσι και ο δέκατος μήνας του χρόνου.

Του χρόνου που τελειώνει σιγά σιγά….

Ο τελευταίος της σαιζόν μήνας μπαίνει ζεστός και μας βρίσκει ακόμα με τα κοντομάνικα. Χωρίς πρωτοβρόχια μέχρι τα μισά του ώσπου στις 15 του μήνα άστραψε και βρόντηξε κανονικά.

Πέρσι, μια μέρα πριν ακριβώς, χαλάζι, φέτος θεομηνία. Ώσπου να συννεφιάσει ο ουρανός δεν έβλεπες μπροστά σου. Οι απροετοίμαστοι άνθρωποι δεν ήξεραν τι να πρωτομαζέψουν.

Ολα τα μπουρίνια και τα νερά τάριξε μαζεμένα σε δυό ώρες.

Κλαδί δεν έμεινε σε ελιά και δέντρο. Θύμα του και η θρυλική Κουτσουπιά του Μπρίκα στη Μισσοή που παρέδωσε τα πολύχρονα κλωνάρια της στη λύσσα του αέρα.

Άγιο είχανε  οι άνθρωποι που βρέθηκαν εκείνη την ώρα στη θάλασσα και έσωσαν τη ζωή τους από θαύμα. Με μεγάλες υλικές όμως ζημιές.

Επί ποδός λιμεναρχεία συνεργεία και κόσμος που προσπαθούσε να βοηθήσει και να βοηθηθεί.

Και ξαφνικά γαλήνη. Λες και δεν έτρεξε τίποτα.

Άλλο ένα ξέσπασμα την επόμενη μέρα κι ύστερα ξεθύμανε καλά και συνέχισε έτσι ως το τέλος.

Ξεθύμανε κι ο Κοκός κι έγραψε τα παράπονά του πάνω στις ανακοινώσεις, έτσι για να ξέρουμε και τι μας συμβαίνει…

Στράβωσε  και έριξε τα μάγια στην λεμονιά του καλλιτέχνη που στράβωσε με τη σειρά της κι έκανε λεμόνι τέρας .

Περίεργο είναι ότι ήταν το μοναδικό παράξενο της λεμονιάς. Τα υπόλοιπα λεμόνια ήταν όλα φυσιολογικά. Στρογγυλά και ομορφοσούσουμα.

Το θέμα απασχόλησε το «Καλλιτεχνικό καφενείο» που άδικα αναζητούσετην αιτία της τερατογέννεσης του οπωροφόρου

πίνοντας καφέ με την συνοδεία πλούσιων εδεσμάτων προσφορά τωνπελατών.

Βασιλικό τραπέζι με αλμυρά και γλυκά….

Γλυκές αλμυρές πολύχρωμες οι μελιτζάνες μεγάλωσαν φυσιολογικά και την επομένη έγιναν ωραίο ογκρατεν για το τραπέζι…

Πρoς ενημέρωση το καφέ είναι ανοιχτό για εκλεκτό κοινό μόνο 6 με 8 κάθε απόγευμα.

Νύχτα τρύπωσαν οι » ποντικοί » στην αποθήκη του Νίκου στο Σπαρτοχώρι και σήκωσαν μέχρι και τα ράφια.

Πένσες κατσαβίδια σωλήνες και καλώδια κάνανε φτερά χωρίς κανένας να ακούσει το παραμικρό.

Ελειπε η γάτα χόρεψαν τα ποντίκια και έδωσαν τη σειρά τους σε αρουραίους που αυτή τη φορά τρύπωσαν σε σπίτια στο Βαθύ.

Σπίτια κλειστά που δεν δίστασαν να ανοίξουν και να πάρουν από μέσα ρούχα και ψιλοπράγματα. Ότι βρήκαν δηλαδή.

Και τότε αποφάσισε η φάκα να επέμβει και την άλλη μέρα μπήκε δυναμικά να συλλάβει τα τρωκτικά.

Τι απόγινε; Θα σας γελάσω . Αναμένεται δελτίο τύπου.

Τύπος και υπογραμμός και ο Ντίνος που από τις κατάρες πέρασε στο λιβάνισμα. Με το λιβανιστήρι στο χέρι μοιράζει ευχέλαια  στους πρώην εχθρούς του.

Και η μέρα ξεκινάει καλά.

Καλός εξακολουθεί να είναι και ο καιρός με αυξημένη υγρασία το απόγευμα και το χάραμα.

Σιγά σιγά αποχωρούν οι τουρίστες και τα μαγαζιά μαζεύουν τραπέζια.

Τα λιγοστά που έχουν πια παραμείνει ανοιχτά θα αποχαιρετήσουν το τελευταίο γκρουπάκι με την αλλαγή της ώρας.

Ωρα για μπάλα και ο ΠΑΣ δίνει ζωντάνια στο νησί  και πάθος, που μεταφέρεται στους ντόπιους που υποστηρίζουν την ομάδα

σε κάθε αγωνιστική.

Σε κάθε έξοδο πολλοί Μεγανησιώτες ακολουθούν τους παίχτες μετατρέποντας την αποστολή σε εκδρομή κάθε φορά.

Κοινός στόχος η νίκη, η αναγνώριση η δόξα.Το Μεγανήσι.

Δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα κάθε φορά. Σημασία έχει η προσπάθεια και αυτή καταβάλεται από πολλούς. Παίχτες και φιλάθλους.

Και ακολουθούν τα τσικό με την χαριτωμένη τους παρουσία εντός και εκτός έδρας. Ναναι καλά ο νίκος….

Και πριν τον αγώνα οι προπονήσεις οι συναντήσεις οι κουβέντες. Κάτι καινούργιο να απασχολεί τον φετινό χειμώνα.

Ετσι περνάει πιο γρήγορα.

Στο μεταξύ λαμβάνουν χώρα και κοινωνικά γεγονότα.

Η μαμά Χρύσα και ο Μπαμπάς Νίκος βάφτισαν τα δίδυμα μωρά τους που πήραν το όνομα Θεοδόσης και Έλενα.

Μετά το μυστήριο ακολούθησε γλέντι στου «Πασά».

Οι γονείς Νίκος και Χρύσα, η Έλενα ο Θεοδόσης  και οι νονοί Ντίνα και Βασίλης…

Και ο …αρχινονός Γιώργος με την βαφτιστήρα του. Πολλές κουμπαριές κάνεις τελευταία νονέ… (!)

Διπλό μυστήριο για την Γιώτα και τον Γιάννη,που μαζί με τον θρησκευτικό γάμο τους βάφτισαν και το γιό τους Θάνο  στην Αθήνα.

Κι από χαρά σε χαρά η Σία αδελφή της νύφης και ο Γιώργος βάφτισαν την μικρή  τους Βασιλική, το όνομα του παππού αλλά και της νονάς της Βασούλας.

Η μαμά με την μικρή Βασιλική.

Μισός Μεγανησιώτης ο Δημήτρης Καρκάνης παντρεύτηκε την καλή του Μιχαέλα με πολιτικό γάμο στην Πάτρα και σύντομα περιμένουν το πρώτο τους μωρό.

Τετραπλή και η χαρά της  Τασούλας που απέκτησε  τέταρτη  εγγονή από την κόρη της Μαρία που γέννησε το δεύτερο παιδάκι της πριν από λίγες μέρες.

Τρισευτυχισμένη δήλωσε η φοβερή γιαγιά-Τασούλα που οι γυναίκες του σπιτιού έγιναν περισσότερες από τους άντρες, άρα πιο ισχυρές.Με τέτοια συμμαχία δε σε πιάνει κανένας… αρχηγίνα όχι αστεία.

Οχύρωσε κατάλληλα και το όχημα και άντε γειά… Μακάρι να σου μοιάσουν όλες … Εγώ στόχα πεί….

Και μετά από την γέννα της Μαρίας φάγαμε ζαχαράτα από την Ζαχαρούλα που αρραβωνιάστηκε τον καλό της Γιώργο από την Αθήνα.

Και ο Νώντας έκλεισε τα ευχάριστα γεγονότα του μήνα την παραμονή του Οχι λέγοντας το μεγάλο ναι στην εκλεκτή της καρδιάς του Μαρία. Ο γάμος έγινε στον Αη Γιάννη.

Σωρό τα ευχάριστα κοινωνικά γεγονότα τον Οκτώβρη. Πάντα σε χαρές να βρισκόμαστε και πάντα χαρές να ακούμε.

Ξεχωριστό γεγονός και ασυνήθιστο η χειροτονία του Γιάννη σε επίσημο αναγνώστη της ενορίας Σπαρτοχωρίου από τον ίδιο το Δεσπότη.

Στην συγκινητική  τελετή ο Γιάννης κρίθηκε άξιος και φόρεσε τα άμφια του ιερού αναγνώστη παίρνοντας επίσημη θέση στο ψαλτήρι και δίπλα στον ιερέα .

Αξιος Γιάννη άξιος!!!

Αξια κέρδισε και το Βραβείο Μπεκόπουλου φέτος η Αθανασία Σολδάτου που πέρασε σε βαθμολογία τους συμμαθητές της και φοιτήτρια  της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών περνάει πια στην φοιτητική  ζωή.

Μπράβο Αθανασία και σε ανώτερα.

Η Αθανασία παραλαμβάνει το βραβείο από τον κύριο Μπεκόπουλο.

Περήφανοι και συγκινημένοι  οι γονείς  της Σία και Θεοδόσης καμάρωσαν την κόρη τους που επιβραβεύεται για τους κόπους της και ανοίγει φτερά για να ακολουθήσει  τα όνειρά και τις προσδοκίες τους. Στη συνέχεια  παρέθεσαν γεύμα στον κύριο Μπεκόπουλο σαν ελάχιστο δείγμα ευχαριστίας στην ταβέρνα » Πασάς » στο Βαθύ.

Την απονομή παρακολούθησαν μαθητές γονείς και εκπαιδευτικοί στην κατάμεστη αίθουσα Πολιτισμού στο Σπαρτοχώρι που ακολούθησε της γιορτής των μαθητών  για την επέτειο του ΟΧΙ.

Πολύ καλή δουλειά από καθηγητές και μαθητές με πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, απαγγελίες ποιημάτων και εκτελέσεις τραγουδιών της εποχής από τις αγγελικές φωνές των μαθητριών του Γυμνασίου και Λυκείου.

Πολύ καλή επίσης και η γιορτή των μικρότερων μαθητών που προηγήθηκε στο Δημοτικό σχολείο στο Κατωμέρι.

Λιγότερο ανυποψίαστα τα μικρότερα παιδιά βροντοφώναξαν » Οχι» στο Γερμανό κατακτητή  που -τι ειρωνικό- ζητάει από την Ελλάδα να παραδοθεί.

Παρακολουθώντας τις σχολικές γιορτές συνειδητοποιείς πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα παιδιά μας.

Πόσο γρήγορα ανεβαίνουν τάξεις και από την μια χρονιά στην άλλη τα ποιηματά τους αλάζουν.

Στο νηπιαγωγείο μονόστροφα ποιηματάκια και μικρά σκετσάκια που μοιράζονται από κοινού.

Χρόνο με το χρόνο, γιορτή με τη γιορτή οι στροφές αυξάνονται και μεγαλώνουν οι ρόλοι και φτάνουν στην αφήγηση και στα ολοκληρωμένα θεατρικά, κι εσύ δεν έχεις καταλάβει πότε, απλά έχεις αλλάξει θέση ανάμεσα στο κοινό που χειροκροτεί ολοένα και δυνατότερα.

Και εκεί που το μικρόφωνο ανεβοκατεβαίνει ξαφνικά παραμένει σχεδόν σταθερό.

Και τσούπ…φεύγουν, κι εσύ γίνεσαι θεατής των άλλων παιδιών απαλαγμένος από τη γκρίνια του γιού σου που στα έντεκα του δεν θέλει να φορέσει το καλσόν και τη φουστενέλα….

Οπς….Το βαρύναμε.

Και επανέρχομαι υπενθυμίζοντας στις μαμάδες ότι μόνο τα παιδιά μας μεγαλώνουνε, όχι εμείς….

Οι μπαμπάδες αντίθετα μικραίνουν…

Μικροί και μεγάλοι παρακολούθησαν και την καθιερωμένη παρέλαση που παρά την απειλή του καιρού που κρατήθηκε τελικά πραγματοποιήθηκε και μας επέτρεψε να καμαρώσουμε τα παιδάκια μας.

Αμέσως μετά την κατάθεση στεφάνων παρατάχθηκαν ντυμένα στα ασπρογάλανα τα παιδιά μας και με οδηγό τη σημαία παρέλασαν μπροστά από το κοινό που καμάρωνε νιάτα…

 

Κατάθεση στεφάνων από το Νηπιαγωγείο το Σύλογγο Γονέων και Κηδεμόνων και από τους παρέδρους Κατωμερίου και Βαθέως.

Κι αφού τελειώσαν οι γιορτές ο καιρός αποφάσισε να ξεσπάσει.

Με  αέρα και βροχή έκλεισε το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Οκτώβρη που άνοιξε τη χειμωνιάτικη αυλαία και με την αλλαγή της ώρας, που μας χάρισε μια ώρα ύπνου αφού τα ρολόγια μας γύρισαν πίσω….

Χειμωνιάτικη ώρα χειμωνιάτικος καιρός  χειμωνιάτικο τοπίο και σιγά σιγά όλα άλλαξαν εποχή.

Μόνο η θερμοκρασία παραμένει σχεδόν καλοκαιρινή. Μάλλον για να μην μας έρθει απότομα η ξαφνική αλλαγή.

Κι εκεί κάπου ανάμεσα κουνηθήκαμε λιγάκι από μικρό περαστικό σεισμό.

Αυτός ο μήνας είχε από όλα τα φαινόμενα τελικά, καιρικά και κοινωνικά,γιορτές  γενέθλια εκδηλώσεις και  αλλαγές…

Αλλαγές και στα ψυχαγωγικά αφού και  οι τελευταίοι  μαγαζάτορες  που παρέμεναν ανοιχτοί  ανανέωσαν το ραντεβού τους για τον Απρίλη και  είπαν καλό χειμώνα.

Παρόλα αυτά και ο καφές και το φαί και η διασκέδαση παραμένουν ανοιχτά και για τους κουρασμένους καλοκαιρινούς αλλά και για τους ντόπιους που θέλουν να βγαίνουν και το χειμώνα αφού το νησί παρέχει από όλα , όλο το χρόνο.

Πιο ήσυχα ίσως, οικογενειακά και παρείστικα, απαραίτητη ανάγκη μετά από τη βαβούρα και την ένταση του καλοκαιριού.

Ήσυχα είπαμε, όχι στα σκοτάδια, γιατί δυο  νύχτες τώρα  το μισό νησί ζει υπό το φως των κεριών με τη μια φάση να πηγαινοέρχεται… Λόγω κακοκαιρίας λέει η ΔΕΗ. Που νάρθει και χειμώνας.

Κεράκια σβήσανε και τον Οκτώβρη μικροί, μεγαλύτεροι και μεγάλοι.

Οπως η Νικολίνα που έκανε ηφαίστειο τους φίλους της ποτίζοντας τους τεκίλα σφηνάκια, και ο Γιώργος που έκοψε τούρτα οικογενειακά την ίδια μέρα . Το καλύτερο κομμάτι έδωσε στην Μαρία να το φάει…στο πρόσωπο, κι εκείνη προσπάθησε να ανταποδώσει σε μια άνιση μάχη μετατρέποντας το μπάνιο -ευτυχώς- σε ριγκ.

Χρόνια πολλά και καλά  σε όλους σας .

Χρόνια πολλά και στους Μάκηδες Γεράσιμους Γερασιμούλες,  στους Δημήτρηδες Τάκηδες και Δημητρούλες  που γιόρταζαν….

Κι από γιορτές ο Χειμώνας είναι γεμάτος… Σκεφτείτε οργανωθείτε και αγοράστε τα δώρα σας. Μικρά και συμβολικά.

Μην ξανοιχτείτε πολύ, τα πράγματα δυσκολεύουν τα οικονομικά στενεύουν και οι φίλοι δεν παρεξηγούν.

Εξ άλλου το ακριβότερο δώρο είναι η αγάπη.

 

Και έτσι πέρασε ο καιρός κι ο μήνας χαιρετάει.

Μα  που θα πάει, σύντομα ο χρόνος που περνάει

θα συναντήσει τις στιγμές που θα ξαναμετράμε

εμείς εδώ κι εσείς εκεί, Νοέμβρη ξεκινάμε…

 

Κλείνουμε τον Οκτώβρη του 2012 και πάμε στον επόμενο ελπίζοντας σε καλύτερες δυνατές ευχάριστες στιγμές που θα μοιραστούμε ξανά…

Μέχρι τότε καλό βράδυ από Μεγανήσι .

Ραντεβού στις Στιγμές του Νοέμβρη….