ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

         Με αφορμή την ανάρτηση της ανακοίνωσης του Δήμου, την οποία υπογράφει η Αντιδήμαρχος κ. Ελλη Καββαδά, σε σχέση με την χορήγηση βεβαιώσεων μόνιμης κατοικίας στους δημότες, προκειμένου να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα που παρέχει η φορολογική νομοθεσία και την, εν συνεχεία, παρεμβατική αρθρογραφία του τ. αντιδημάρχου Θανάση Κονιδάρη, θα μου επιτραπεί να εκθέσω τα εξής:

Στην  περίπτωση των βεβαιώσεων μόνιμης κατοικίας, το ισχύον καθεστώς προσδιορίζεται από την υπ΄αριθμόν ΔΙΑΔΠ/Ε/6984/3-4-2006 απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ΦΕΚ 480/Β/18-4-200), η οποία τροποποίησε τις προηγούμενες αποφάσεις ΔΙΑΔΠ/Α/13190/02 (ΦΡΕΚ 896/Β/16-7-2002) και ΔΙΑΔΠ/Α/16959/02 (1189/Β/12-9-2002).

Σύμφωνα λοιπόν με την παραπάνω απόφαση:

       I.- Tα δικαιολογητικά, τα οποία υποχρεούται ο δημότης να υποβάλει στο Δήμο για χορήγηση βεβαίωσης μόνιμης κατοικίας του είναι τα εξής:

1) Αίτηση την οποία παρέχει η υπηρεσία.

         2) Αστυνομική ταυτότητα.

         3) Αντίγραφο του τελευταίου λογαριασμού ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ κ.λ.π.) στο όνομά του ή αντίγραφο εκκαθαριστικού της οικείας Δ.Ο.Υ.

         4) Υπεύθυνη δήλωση του δημότη, που του παρέχει η υπηρεσία, στην οποία βεβαιώνει τη μόνιμη κατοικία του.

      II.-   Σύμφωνα επίσης με την απόφαση αυτή, στην περίπτωση που η ιδιότητα του μόνιμου κατοίκου δεν αποδεικνύεται αιτιολογημένα από τα παραπάνω δικαιολογητικά, μπορεί να αποδειχθεί αυτή από τον ενδιαφερόμενο, με κάθε πρόσφορο μέσο, η έννοια του οποίου δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια και εξετάζεται ό,τιδήποτε αποδεικνύει την κύρια και μόνιμη κατοικία του ενδιαφερομένου (π.χ. διατήρηση κατοικίας, εργασία, η επαγγελματική δραστηριότητα, η ίδια αντίληψη του Δημάρχου (ή του αρμόδιου αντιδημάρχου κ.λ.π. ).

         III.- Σε κάθε δε περίπτωση η υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερομένου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοναδικό αποδεικτικό μέσο.

          ΙV.- Τέλος, ο δήμαρχος (ή ο αρμόδιος αντιδήμαρχος), μπορεί να αρνηθεί τη χορήγηση βεβαίωσης μόνιμης κατοικίας, με την παράθεση όμως ειδικής αιτιολογίας (έγγραφης).

Αβίαστα λοιπόν προκύπτει από τα παραπάνω ότι η αποκλειστική αρμοδιότητα της χορήγησης βεβαίωσης μόνιμης κατοικίας, ανήκει στον δήμαρχο (ή τον αρμόδιο αντιδήμαρχο), ο οποίος βεβαίως, με το δεδομένο ότι έχει τέτοια δυνατότητα,  θα πρέπει να κινείται και να ενεργεί πάντοτε, προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης και εξυπηρέτησης του δημότη, χωρίς όμως η ενέργειά του αυτή, να αποτελεί κατάφωρη παραβατική συμπεριφορά, τόσο για τον ίδιο όσο και για τον ενδιαφερόμενο δημότη.

Εφ΄όσον όμως επιλέξει να αρνηθεί την χορήγηση της βεβαίωσης πρέπει υποχρεωτικά η έγγραφη  άρνησή του να είναι «ειδικώς αιτολογημένη», προκειμένου ο ενδιαφερόμενος να έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στα ανώτερα αυτοδιοικητικά ή δικαστικά, δικαιοδοτικά όργανα, για τυχόν  δικαίωσή του.

Με τα δεδομένα λοιπόν αυτά, η σχετική ανακοίνωση της κ. Αντιδημάρχου, δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί την ομαλή αυτοδιοικητική σχέση που πρέπει να έχει ο δημότης με το δήμο, όταν μάλιστα πάντοτε υπάρχει κίνδυνος να εκλαμβάνεται ως διατύπωση αιτιάσεων, σε διατελέσαντες αντιδημάρχους, αρμόδιους για την έκδοση τέτοιων βεβαιώσεων, με αποτέλεσμα να τροφοδοτείται μια αντιπαράθεση, η οποία το μόνο που προσφέρει είναι η μεγέθυνση της έλλειψης εμπιστοσύνης, δικαιολογημένης ή όχι αδιάφορο,  μεταξύ υπηρεσιών του δήμου και δημοτών.

Λευτέρης Π. Κατωπόδης