Του Αριστείδη Δάγλα

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑΣ- ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΟΙ ΜΗ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ

Αριστείδης Δάγλας

Με τρόπο αναίσχυντο και κυνικό, η επίσημη Πολιτεία, με πρόφαση την ανάγκη περικοπών στις κρατικές δαπάνες, αφήνει τους μη προνομιούχους κατοίκους αυτής της χώρας, κυριολεκτικά  στη τύχη τους.

Το Ε.Σ.Υ πλέον έχει εξαχνωθεί, αδυνατώντας να καλύψει και τις στοιχειώδεις ανάγκες των πολιτών που προστρέχουν σ’ αυτό. Η παντελής και ολοκληρωτική έλλειψη πολιτικής εξόδου από τούτο το τέλμα είναι κάτι περισσότερο από εμφανής: Καθημερινά φτάνουν στ’ αυτιά μας καταγγελίες για ελλείψεις υλικών από τα νοσοκομεία, για συγγενείς νοσηλευομένων ασθενών που αναγκάζονται να προμηθεύονται τα αναλώσιμα υλικά (βαμβάκι, σύριγγες, γάζες κτλ) από τα παρακείμενα φαρμακεία ιδίοις εξόδοις, για αδυναμία σίτισης ασθενών (με πρόσφατο το ανατριχιαστικό παράδειγμα με τους ψυχικά πάσχοντες του Ψ.Ν. Λέρου), για εργαζομένους που δουλεύουν απλήρωτοι ή υπαμειβόμενοι εδώ και μήνες, για χαμηλοσυνταξιούχους που αναγκάζονται να πληρώνουν τα φάρμακά τους τοις μετρητοίς (παρότι μια ζωή κατέβαλαν τις ασφαλιστικές τους εισφορές) ή στις περισσότερες περιπτώσεις να στερούνται της θεραπείας τους ελλείψει χρημάτων, για καρκινοπαθείς που αντιμετωπίζονται ως ένοχοι επειδή αρρώστησαν και οδηγούνται στον Καιάδα και  για πλείστα όσα γεγονότα οδηγούν στη βεβαιότητα της βίαιης κατακρήμνισης κάθε κοινωνικού δικαιώματος.

Το τραγικότερο όμως είναι, ότι όλα τα παραπάνω τα διαβάζουμε και τα ζούμε καθημερινά, με μια δυσφορία που ξεθωριάζει, δίνοντας τη θέση της στη βαριεστημένη απαρίθμηση όλων των προαναφερθέντων εγκλημάτων, τείνοντας να πάρει τη θέση του αυτονόητου…

Γιατί η μεγαλύτερη πανωλεθρία δεν είναι η αδυναμία να αντιμετωπίσεις μια δυσάρεστη κατάσταση, αλλά η αδιαφορία σου να τολμήσεις καν να προσπαθήσεις.

Ο αείμνηστος Μάνος Χατζηδάκις, είχε πει ότι αν κοιτάξουμε το τέρας κατά πρόσωπο και δεν τρομάξουμε, τότε σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε…

Αυτό είναι ήττα.