Την Κυριακή 27 Μαίου 2012 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Επτανησίων Γαλατσίου πραγματοποίησε μονοήμερη εκδρομή στην  Ορεινή Αρκαδία.( Ιερά Μονή Κερνίτσας – Δημητσάνα – Λαγγάδια – Βυτίνα )

Και αυτή τη φορά  όπως και τις προηγούμενες εκδρομές του Συλλόγου  υπήρξε άψογος προγραμματισμός από πλευράς Διοικητικού Συμβουλίου,

Και θαυμάσια συνεργασία από τους Επτανήσιους και φίλους  που  έλαβαν μέρος σε αυτή την εκδρομή.

Πρώτος σταθμός το μοναστήρι της  Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην περιοχή της Κερνίτσας

Ιδρύθηκε το δωδέκατο αιώνα και, πρόκειται για Σταυροπηγιακή Μονή . Κτίστηκε από τους: Δήμο, Θεόφιλο, Συνοδινό ,από την Κερνίτσα κατά τη βασιλεία του Ανδρόνικου του Παλαιολόγου το 1105.

Η Μονή είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Στο πέρασμα των αιώνων γνώρισε μεγάλες λεηλασίες. Πολλά χειρόγραφα κάηκαν και κειμήλια μεγάλης αξίας χάθηκαν όπως π.χ. ένα πολύτιμο χρυσό Ευαγγέλιο.  Κατά την Επανάσταση του 1821 δέχτηκε 7 φορές την επιδρομή του Ιμπραήμ.  Με ταλαιπωρίες και αγώνες έζησε για έναν αιώνα. Από το 1680 λειτούργησε και ήκμασε εκεί κρυφό σχολειό. Ιδρύθηκε πρώτα κατώτερο σχολείο και μετά μέση και ανώτερη σχολή.  Στον περίβολο της Μονής ανατολικά είναι κτισμένος  στην κεφαλή ενός βράχου ο Βυζαντινός Ναός της Κερνίτσας όπου βρίσκεται και η θαυματουργική εικόνα. Τιμάται στο όνομα της Παναγίας και εορτάζεται στις 15 Αυγούστου.

Επόμενος σταθμός η ιστορική Δημητσάνα.

Πέτρινα αρχοντικά σπίτια, λιθόστρωτα καλντερίμια και μεταβυζαντινές εκκλησίες. Πυκνά δάση που κατηφορίζουν ομαλά από τις πλαγιές του Μαινάλου και νερά πλούσια και παγωμένα. Η Δημητσάνα ένας από τους σημαντικότερους παραδοσιακούς οικισμούς της Πελοποννήσου, στέκεται πάνω από τον ζωογόνο ποταμό Λούσιο, στο φαράγγι του οποίου ισορροπούν εδώ και αιώνες ασκηταριά, πέτρινα γεφύρια, νερόμυλοι, νεροτριβές, μπαρουτόμυλοι και επιβλητικά μοναστήρια. Σε αυτή τη γωνιά της Αρκαδίας η ιστορία, η αρχιτεκτονική και η φύση συνδυάζονται μοναδικά, δημιουργώντας ένα από τα κορυφαία τοπία της Ελλάδας.

Επισκεφθήκαμε το υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνητης που βρίσκεται στην τοποθεσία Κεφαλάρι Αη-Γιάννη λίγο έξω από τη Δημητσάνα. Μέσα από αυτό προβάλεται  η σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή κοινωνία, παρουσιάζοντας τις βασικές προβιομηχανικές τεχνικές που χρησιμοποιούν το νερό ως κύρια πηγή ενέργειας για την παραγωγή ποικίλων προϊόντων.

Δημιουργήθηκε το 1997 μετά από ανακαίνιση εγκαταλελειμμένων προβιομηχανικών εγκαταστάσεων.Πρόκειται για έναν χώρο ενός περίπου τετραγωνικού χιλιομέτρου, μέσα στον οποίο, στην περίοδο της προβιομηχανικής εποχής, λειτουργούσε ένα μεγάλο βιοτεχνικό συγκρότημα που είχε ως κινητήρια δύναμή του το νερό της ομώνυμης πηγής, του γνωστού Κεφαλαριού του Αϊ-Γιάννη.

Στην συνέχεια αφού αvαστήλωσαν τα κτίρια του συγκροτήματος αυτού και συvτήρησαν τoυς μηχαvισμoύς λειτουργίας τους, έθεσαν σε λειτουργία έναν μύλο που άλεθε τα δημητριακά, μια νεροτριβή που επεξεργαζόταν τα υφαντά, ένα βυρσοδεψείο που κατεργαζόταν τα δέρματα, ένα ρακοκάζανο που παρήγαγε το τσίπουρο και έναν μπαρουτόμυλο. Εκτός αυτών αναστήλωσε τα σπίτια του Μυλωνά και του Βυρσοδέψη.

Σύρω στις 2 το μεσημέρι οι εκδρομείς του Συλλόγου Επτανησίων έφθασαν στα  Λαγγάδια  ενα φανταστικό χωριό στη Γορτυνία  κτισμένο σε απότομη πλαγιά βουνού. Είναι η πατρίδα των Δεληγιανναίων αλλά και άλλων αγωνιστών του 1821. Ονομαστοί σε όλη την Ελλάδα υπήρξαν οι Λαγκαδινοί κτίστες, με πλούσια αρχιτεκτονική παράδοση, η οποία είναι εμφανής και στο ίδιο το χωριό.

Εκτός από το τοπίο, τα τρεχούμενα νερά, τις παραδοσιακές βρύσες και τα γεφύρια, σημαντικά αξιοθέατα στα Λαγκάδια αποτελούν οι ναοί των Ταξιαρχών και του Τίμιου Προδρόμου. Χτίστηκαν και οι δύο το 1808 σε διάστημα 40 ημερών λόγω χρονικού περιορισμού που έθεσαν οι Τούρκοι.

Μεσημεριανό φαγητό και ξκούραση.

Γύρω στις 4.30 αναχωρήσαμε για επίσκεψη και καφεδάκι στην Βυτίνα σε υψόμετρο 1033 μέτρων, στο όρος Μαίναλο σε μιά κατάφυτη περιοχή που δεσπόζουν πεύκα έλατα και καστανιές. Αποτελεί ένα από τα αξιολογότερα ορεινά θέρετρα της Πελοποννήσου και ευρύτερα της Ελλάδας..

Στις 20.30  οι εκδρομείς του Συλλόγου Επτανησίων Γαλατσίου επέστρεφαν στο Γαλάτσι.

Πηγή: ΠΣ Επτανησίων Γαλατσίου