Άρθρο του Αριστείδη Δάγλα 

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ

Κατά καιρούς έχω ασχοληθεί με την αναξιοπιστία των κομμάτων –κυρίως αυτών που κυβέρνησαν αυτή τη δύσμοιρη χώρα- χαρακτηρίζοντάς τα ως σχηματισμούς διαχείρισης των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, με ελάχιστες αποκλίνουσες τάσεις στα ενδότερα των ένοχων σπλάχνων τους. Λέγοντας «άρχουσα τάξη» βεβαίως, εννοώ τόσο τους εγχώριους όσο και τους «εξωτικούς» λυμεώνες, του πλούτου που παράγει ο κατ’ ευφημισμόν «κυρίαρχος λαός».

Ό,τι και να λένε οι θρασείς, υπερφίαλοι και κοντόφθαλμοι υπεύθυνοι, για το αλυσόδεμα της χώρας στα μπουντρούμια της «πολιτισμένης» Ευρώπης, πλέον ηχεί σα βρισιά στ’ αυτιά του 1,5 εκατομμυρίου των ανέργων, των χιλιάδων υποαπασχολουμένων και ανασφάλιστων πολιτών, που από τη μια στιγμή στην άλλη έχασαν τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους.

Το εμπόριο της απελπισίας καλά κρατεί, με το λαό να βλέπει ξεκάθαρα πλέον, ότι αυτοί τους οποίους εξέλεξε, έχουν πάρει τη θέση των εκπροσώπων του πλούτου με αποστολή την κατεδάφιση κάθε κοινωνικού δικαιώματος και τη συσσώρευση των αγαθών στις απύθμενες τσέπες των κατ’ ουσίαν αφεντικών τους.

Με ανυπολόγιστες, αβάσταχτες και το κυριότερο μάταιες θυσίες, το «εκκλησίασμα» των μελλοθανάτων ή -στην καλύτερη- των σιδηροδέσμιων δουλοπάροικων μη προνομιούχων Ελλήνων, τσουβαλιάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες στο κάτεργο ενός αποτυχημένου πολιτικού συστήματος, υποθηκεύοντας το μέλλον των απογόνων τους και των απογόνων αυτών, προς χάριν της αύξησης της πλησμονής και της ευμάρειας των ολίγων και των αυλικών τους.

Η πρωτοφανής ληστεία που διέπραξαν εις βάρος του ελληνικού λαού τα κόμματα εξουσίας, η υπόθεση και το συγχωροχάρτι της SIEMENS, τα «γυρτά» υποβρύχια, η Ολυμπιακή, τα ομόλογα, το Χρηματιστήριο του Σημίτη και του Παπαντωνίου, οι παλινωδίες στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου, ο «αδιάβαστος» Χρυσοχοΐδης, τα μαγειρέματα ένθεν κακείθεν στα στατιστικά στοιχεία και η διεθνής διαπόμπευση της χώρας από τον τέως πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, οι κωλοτούμπες του Σαμαρά και του Καρατζαφέρη, η αδικαιολόγητη τρυφή στην οποία ηδονικά διαβιούν πλήθος κηφήνων εξουσίας, ο συνεχιζόμενος νεποτισμός και η σκανδαλώδης ευνοιοκρατία, η αναξιοπιστία θεσμών και υπηρεσιών, η επιδεινούμενη αισχροκέρδεια της αγοράς, τα προκλητικά κέρδη των μεταπρατών και των μεσαζόντων, η αναγωγή της μίζας σε εθνικό σπορ, κάνουν το ρήγμα μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής να είναι πλέον χαώδες.

Οι εγχώριοι εκπρόσωποι του σοσιαλισμού, πλειοδότησαν σε καπιταλιστική πρακτική και μεταλλάσσοντας το –κατ’ επίφαση- φιλολαϊκό τους προσανατολισμό, κατέστησαν, ως γενίτσαροι, οι πιο πιστοί υπηρέτες της μονεταριστικής ολιγαρχίας, σταυρώνοντας άγρια και χωρίς προσχήματα το ποίμνιο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) που τους … σταύρωνε παραδοσιακά στις εκλογικές πανηγύρεις. Ο «σωτήρ» Γ. Παπανδρέου, αφού κατάφερε σε δυό χρόνια ό,τι δεν κατάφερε η τουρκιά σε 400, αποφάσισε να προσφέρει τα φώτα του στη …σοσιαλιστική διεθνή και να ιδρύσει σχολή πολιτικών στελεχών.

Και πριν τελειώσουν τ’ ανέκδοτα, ο πληθωρικός Ευάγγελος Βενιζέλος εισέβαλε ως λαίλαπα στις ζωές όλων μας, περνώντας (καίτοι εύσαρκος) μέσα από τα παράθυρα των ΜΜΕ της διαπλοκής, εμφανιζόμενος ως μεσσίας που προέκυψε από παρθενογένεση, σα να μην ήταν για χρόνια υπουργός και βουλευτής σ’ αυτή την κοινοβουλευτική ολιγαρχία. Υπερφίαλος και αλαζόνας εντός των τειχών, οσφυοκάμπτης και πειθήνιος εκτός αυτών, χρίστηκε εσχάτως αρχηγός του ψυχορραγούντος κινήματος, αλά Κιμ Γιονγκ Ουν, μέσω της κωμικής διαδικασίας της «διόβολης» συντροφικής ψήφου…   

Οι κάθε είδους λοιπόν «Βενιζέλοι» και οι πάλαι ποτέ αντιμνημονιακοί και νυν συγκυβερνώντες «Σαμαράδες», μπουκωμένοι, καλούν όλους εμάς να ζήσουμε χωρίς δικαιώματα, χωρίς δουλειά, χωρίς ασφάλιση, χωρίς ελπίδα και χωρίς προοπτική. Οι χορτάτοι και οι βολεμένοι πατριδέμποροι, προτρέπουν τους νηστικούς να «αρθούν στο ύψος των περιστάσεων» για να μη χαθεί η χώρα. Επιχειρούν με σύμμαχο τους καναλάρχες να πλασάρουν τη μισθωτή σκλαβιά σα τη μόνη διέξοδο και την εθελούσια θυσία των δικαιωμάτων των μελλοντικών γενεών, ως ελάχιστο χρέος προς την ανθρωπότητα.

Μισθοφόροι «επιστήμονες», δημοσιογράφοι, «ειδικοί», οικονομολόγοι και λοιποί, εκμεταλλευόμενοι το μηχανισμό της εξουσίας και τα βορειοκορεατικού τύπου ποσοστά τηλεπροβολής των βενιζελοειδών, επιχειρούν μια μαζική λοβοτομή του συνόλου των πολιτών, εμφανίζοντας τα εγκλήματα που διέπραξαν ως έργο θεάρεστο και αναπόφευκτο. Για παρόμοιες περιπτώσεις ο Βάρναλης, έγραψε: «Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη, της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα, και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι, του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα»…

Αυτό λοιπόν που μένει, είναι η παραδειγματική τους τιμωρία. Η ταπείνωση των αλαζόνων και η καταδίκη των πατριδοκάπηλων γραικύλων, που βάσει σχεδίου- όπως αποδεικνύεται- βάλθηκαν να πουλήσουν τη χώρα μαζί με το λαό της, δημιουργώντας καραβάνια προσφύγων και εξαθλιωμένων δουλοπάροικων, έτοιμων να υποδεχθούν με ουρανομήκεις ιαχές την καπιταλιστική εποίκηση της χώρας από πολυεθνικές, όπου θα δουλέψουν – στην καλύτερη των περιπτώσεων-  με μισθούς Μπαγκλαντές.

Ας τους κάνουμε λοιπόν τη ζωή δύσκολη, πριν συνθλίψουν ό,τι απέμεινε από την κοινωνική μας συνοχή.

Η ιστορία θα τους καταδικάσει, αλλά για μας τότε θα είναι αργά. Ας την αλλάξουμε τώρα.

Οι εκλογές που έρχονται, είναι το πρώτο βήμα. Τσαλακώστε τους.

Αριστείδης Δάγλας