Άλλη μια επέτειος για την επανάσταση του 1821. Μια επέτειος όμως που αυτή τη φορά αποκτά μοναδική σημασία. Γιατί η απόφαση που πάρθηκε τότε από το λαό μας πρέπει να γίνει πιλότος και για το σήμερα. Μια χούφτα ραγιάδες τα έβαλαν με μια αυτοκρατορία και τους ντόπιους υπηρέτες τους. Κι έγινε το ακατόρθωτο.. Μια νέα σελίδα άνοιξε για το λαό μας. Ένας νέος δρόμος χαράχτηκε.
Και ξανά το ΄40. Πάλι Κατοχή. Και πάλι στα βουνά. Και πάλι φτώχεια κι εξαθλίωση για το λαό. Και πάντα οι ξένοι με τους ντόπιους υπηρέτες τους  να μας καταδυναστεύουν.
Ξανά ο λαός μας στηρίχτηκε στα δυο του χέρια και ξανασηκώθηκε.

Αυτοί πάλι αποφασίζουν να βάλουν το λαό στο γύψο και το αναθέτουν σε ‘πρόθυμους

πατριώτες’  στρατιωτικούς, συνταγματάρχες.

Ήρθε η μεταπολίτευση. Το Πολυτεχνείο έφερε τη δημοκρατία. Κι η δημοκρατία μας έβαλε στην Ευρώπη. Όχι μόνη της. Με αυτούς που πάντα ξέρουν να κερδίζουν. Να κερδίζουν σε βάρος του λαού. Και κέρδισαν πολλά. Τα πήραν όλα. Και θέλουν κι άλλα.
Και τώρα ξανά . Μας εξανδραποδίζουν ξανά. Οι ντόπιοι κάτοχοι του πλούτου. Με τις πλάτες και τη συνεργασία των πάλαι ποτέ «προστατών” μας.  Μας σκλαβώνουν στους παγκόσμιους πιστωτές, στους παγκόσμιους τοκογλύφους. Μας κλέβουν τις ζωές μας
Πρέπει να εγερθούμε, να πολεμήσουμε. Δεν είναι ανίκητοι. Εμείς είμαστε ανίκητοι. Στα λάβαρα της επανάστασης να προσθέσουμε και την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Πρέπει να βγούμε στους δρόμους.
«…Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθειο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό, τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο. Και νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σαν σημαία, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες. Και ακουλουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές, που ‘λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα.»
Στις 28 Οκτωβρίου  ο λαός όρθωσε το ανάστημά του και γκρέμισε την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Το μνημονιακό μπλοκ εξουσίας βρήκε διέξοδο σε μια άλλη κυβέρνηση, κυβέρνηση της υποτιθέμενης εθνικής ενότητας, την κυβέρνηση του διορισμένου τραπεζίτη Παπαδήμου.
Στις 25 Μαρτίου διαδηλώνουμε ξανά για να διώξουμε το μαύρο μέτωπο Τρόικας, Τραπεζιτών και ΣΕΒ.  Σηκώνουμε το κεφάλι μαζί με τα εργατικά σωματεία , τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες κατοίκων από τις γειτονιές της πόλης, τους άνεργους και την νεολαία για να διεκδικήσουμε  την  ανατροπή της πολιτικής που εφαρμόζει αυτή η κυβέρνηση, μιας πολιτικής που επιβάλει :
•Ληστρικά μέτρα  ,φτώχεια και ανεργία   •Αφανισμό εργασιακών δικαιωμάτων  
•Εξαφάνιση του Κοινωνικού κράτους    •Τεράστια κέρδη για τους βιομηχάνους.
Δικός μας στόχος είναι η με όσο πιο μαζικούς όρους έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης, στόχος μας είναι η ανατροπή αυτής της απάνθρωπης ταξικής πολιτικής.

Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία. 

   Συνάδελφοι όλοι στην παραλία της Λευκάδας την Κυριακή 25 Μάρτη στις 11 πμ                                               

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Λευκάδας