Στο νησί μας οι περισσότεροι ηλικιωμένοι ασχολούνται όπως είναι γνωστό με την αλιεία, κτηνοτροφία καθώς και με αγροτικές δραστηριότητες.

Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιοι από αυτούς δεν υπολογίζουν ούτε τα χρόνια, ούτε κάποια προβλήματα υγείας ώστε να κάνουν αυτό που πάντα αγαπούσαν.

Οι Μεγανησιώτες(-σσες) της τρίτης ηλικίας διαφέρουν πολύ από τους ηλικιωμένους των αστικών κέντρων. Δυστυχώς οι δεύτεροι είναι άτυχοι, διότι το μόνο εισόδημά τους είναι η σύνταξη η οποία όσο πάει και συρρικνώνεται.

Κρέας ,ψάρια, φρούτα και λαχανικά τα αγοράζουν ενώ οι Μεγανησιώτες τα παράγουν για δική τους κατανάλωση.

Οι Μεγανησιώτισσες ξυπνούν πολύ νωρίς το πρωί για να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού,ενώ οι άντρες έχουν ήδη ξυπνήσει είτε για να πάνε για ψάρεμα είτε για να πάνε στο χωράφι.

Στο νησί επίσης μας υπάρχει και η ανταλλαγή προιόντων η οποία καλά κρατάει εδώ και χρόνια. Αν δώσει ένας ψάρια σε κάποιον, τότε κάποια άλλη στιγμή ο δεύτερος είτε από ευχαρίστηση είτε από υποχρέωση του δίνει αυγά,φρούτα ή λαχανικά.

Θυμάμαι κάτι που μου είχε πει ο μπάρμπα Μήτσος ο Αυγερινός από το Κατωμέρι :

»Θέλω να βρω έναν να κοτσάρει τη βάρκα μου  μέχρι την Αμφιλοχία. Θέλω να κάτσω να ψαρέψω 3-4 μέρες και μετά να γυρίσω στο Μεγανήσι.»

Αυτά ήταν τα λόγια ενός 90χρονου Μεγανησιώτη. Δεν υπολογίζει τα χρόνια για να κάνει αυτό που αγαπά.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο μπάρμπας μου ο Μίλτας ο Καμπέλης. Όταν πέρυσι είχε ένα πρόβλημα η  βάρκα του, αναγκάζονταν να μη πηγαίνει  για ψάρεμα .Όταν ένας άνθρωπος είχε αυτή την ασχολία τόσα χρόνια, ήταν σαν να του έλειπε κάτι πολύ σημαντικό από τη ζωή του.

Οι Μεγανησιώτες (και όχι μόνο) που ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα, ναι μεν έζησαν δύσκολες καταστάσεις αλλά  δε γνώρισαν ανεργία και πάντα είχαν ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι τους.

Εκεί που οι βιοτικές συνθήκες γίνονται δυσκολότερες, αυτοί οι άνθρωποι έχουν βρει τη λύση.

Ξαναγύρισαν οι εποχές που η ενασχόλησή τους με τον πρωτογενή τομέα παραγωγής είναι πιο σημαντική από ποτέ. Ο λόγος που συνεχίζουν να πηγαίνουν στο χωράφι και στη βάρκα, παρά την προχωρημένη ηλικία δεν είναι μόνο η αγάπη γι αυτό που κάνουν. Ένας άλλος λόγος είναι και η ανάγκη για να το κάνουν λόγω των δύσκολων καιρών.