Παρά την βροχή και το κρύο πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί η συγκέντρωση διαμαρτυρίας στον Άγιο Μηνά που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ και το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας-Βόνιτσας. Στη συγκέντρωση παρευρέθηκαν αρκετοί πολίτες, οι οποίοι αντιδρούν στα νέα σκληρά μέτρα. Ομιλητής της συγκέντρωσης ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΜΕ Λευκάδας  κ. Σταματέλος. Λόγω των καιρικών συνθηκών, αναβλήθηκε η προγραμματισμένη  πορεία στη κεντρική αγορά Λευκάδας.

Ομιλία Προέδρου Εργατικού Κέντρου στην απεργια της 7-2-12

Εργαζόμενοι-εργαζόμενες, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα άνεργοι-άνεργες, νέοι-νέες,

Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για τη συντεταγμένη πτώχευση, για την αναγκαστική διαδικασία καταστροφής υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων, το μαύρο μέτωπο συγκυβέρνησης – τρόικας – πλουτοκρατίας βάζει μπροστά το επιτελικό σχέδιο για τη μαζική εξαθλίωση του λαού.

Η σφοδρή κλιμάκωση ξεκινά τώρα!

Το «προσύμφωνο» συγκυβέρνησης – ιμπεριαλιστικών οργανισμών, οι «προαπαιτούμενες ενέργειες» για το νέο μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση υπογράφεται πιθανότατα μέσα στη βδομάδα.

Σε κάθε περίπτωση η γκάμα της βαρβαρότητας – πέρα και πάνω από την κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, την «οριζόντια» συρρίκνωση στους μισθούς και τα μεροκάματα στον ιδιωτικό τομέα – περιλαμβάνει και τα παρακάτω μέτρα:

1. Καρατόμηση ή και πλήρη κατάργηση «κοινωνικών παροχών και επιδομάτων» για ανέργους, πολύτεκνους και ανάπηρους.

2. Την τρίτη στη σειρά μείωση των επικουρικών συντάξεων, σε ποσοστό τουλάχιστον 15%.

3. Παραπέρα περικοπές των δαπανών για υγειονομική και ασφαλιστική περίθαλψη.

4. Τρανταχτές ανατιμήσεις μέχρι και 25% στα εισιτήρια των συγκοινωνιών , στα τιμολόγια και άλλων πρώην ΔΕΚΟ.

5. Μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, που για το 2012 θα κλιμακωθούν από 50.000 μέχρι και για 100.000 εργαζόμενους.

6. Μαζικά λουκέτα σε φορείς και υπηρεσίες του Δημοσίου, μαζί και «αναδιαρθρώσεις» σε σχολεία, νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας κ.ά.

7. Επεκτείνουν τα χαράτσια πάνω στη μικρή περιουσία, επιβάλλοντας φόρους στα αγροτεμάχια και σε εκτάσεις εκτός σχεδίου πόλης.

8. Κατάργηση των λεγόμενων μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ που ισχύουν σήμερα σε νησιά του Αιγαίου, γεγονός που σημαίνει τετραπλασιασμό του φόρου για φάρμακα και διπλασιασμό για τρόφιμα, τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, ύδρευσης κ.ά.

9. Ένταξη αγροτών πάνω από έναν ορισμένο τζίρο (πιθανόν στα 25.000 ευρώ το χρόνο) σε καθεστώς ελεύθερου επαγγελματία, θα τους επιβάλουν δηλαδή και το χαράτσι επιτηδεύματος (σήμερα 400 ευρώ το χρόνο). Πρόκειται για το πρώτο βήμα με κατεύθυνση την ένταση της φορολογικής αφαίμαξης φτωχών και μεσαίων αγροτών.

10. Αύξηση των αντικειμενικών τιμών στα ακίνητα σε ετήσια βάση. Αναδρομικές ανατιμήσεις σε ποσοστό 25% από την 1η Γενάρη του 2012 έχει προτείνει η Κομισιόν. Με τον τρόπο αυτό έρχονται και απογειώνουν με αντίστοιχα ποσοστά (25%) και τα χαράτσια «ηλεκτροδοτούμενων χώρων», αυτά που αρπάζουν κάθε χρόνο μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Αυτόματα επέρχονται ανατιμήσεις και μια σειρά από άλλα χαράτσια που συνδέονται με τις «αντικειμενικές τιμές», όπως σε γονικές παροχές, μεταβιβάσεις, ΤΑΠ (που το πληρώνουν και οι ενοικιαστές επίσης με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ). Την καθιέρωση «σύγχρονου συστήματος αποτίμησης των ακινήτων σε μαζική κλίμακα» και εισαγωγή «φόρου υπεραξίας στα ακίνητα» βάζει στο τραπέζι το ΔΝΤ.

11. Μεγάλες μειώσεις αποδοχών για τους εργαζόμενους σε πρώην ΔΕΚΟ και τράπεζες

12. Μεθοδεύουν τη συρρίκνωση της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ) με μαζικά λουκέτα σε υποκαταστήματα, απομάκρυνση εργαζομένων, ξεπούλημα για όλες τις θυγατρικές επιχειρήσεις.

13. Παραπέρα μειώσεις στα «ειδικά μισθολόγια» που ισχύουν για κατηγορίες εργαζομένων στο Δημόσιο (ένστολοι, γιατροί ΕΣΥ, καθηγητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, δικαστικοί κ.ά.). Οι «μεσοσταθμικές μειώσεις» υπολογίζονται στο 20% με διακύμανση από 10% μέχρι και 50%.

14. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σε όφελος της εργοδοσίας σε ποσοστό τουλάχιστον 5%. Στις ορέξεις της πλουτοκρατίας είναι και η «πρόταση» του ΔΝΤ για την πλήρη κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για μισθούς μέχρι 400 ευρώ το μήνα, προφανώς γιατί σε αυτά τα επίπεδα σκοπεύουν να τους συνθλίψουν.

Σχέδιο περικοπής κατά 25% των μισθών

Η σφαγή των μισθών κατά 25%, που θα επιδιώξουν να επιβάλουν σε αγαστή συνεργασία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και πλουτοκρατία, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προέλθει από:

• Την κατάργηση ή τη δραστική μείωση του 13ου και 14ου μισθού για όλους τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Η πλήρης κατάργηση των δώρων (13ος – 14ος μισθός) μειώνει οριζόντια όλους τους μισθούς κατά περίπου 15%. Τα ΜΜΕ μας λένε ότι αυτά διασώθηκαν αλλά θα μειωθεί ο κατώτερος μισθός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, θα κοπούν τριετίες και επιδόματα που προβλέπονται σ’ αυτή. Ετσι θα έχουμε χάσιμο περισσότερων μηνών πέρα από τα δώρα.

• Στο τραπέζι έχει τεθεί επίσης και το ζήτημα των παρεμβάσεων στις κλαδικές Συμβάσεις. Σε κάθε περίπτωση, η υπονόμευσή τους θα περάσει μέσα από τη γενικευμένη επιβολή των επιχειρησιακών και των ατομικών συμβάσεων, όπως ήδη γίνεται από τους εργοδότες στις επιχειρήσεις. Αυτό που και στο χώρο μας έπραξε ήδη η Διοίκηση του Γηροκομείου και ετοιμάζονται να πράξουν και άλλες επιχειρήσεις.

Σε ό,τι αφορά στις επικουρικές συντάξεις, η κυβέρνηση ετοιμάζει περικοπές μεσοσταθμικά κατά 15%. Σύμφωνα όμως με κυβερνητικά στελέχη, για τα Ταμεία που παρουσιάζουν «μεγάλα ελλείμματα» θα επιβληθούν μειώσεις κατά 25% – 30%.

Παράλληλα με τα πιο πάνω μέτρα προωθούνται:

• Η κατάργηση – συγχώνευση περίπου 100 οργανισμών του Δημοσίου με άμεσες απολύσεις άνω των 10.000 δημοσίων υπαλλήλων μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2012.

• Η δραστική περικοπή στη φαρμακευτική δαπάνη, στα κονδύλια για νοσοκομειακή περίθαλψη, στα κοινωνικά επιδόματα και στις εξοπλιστικές δαπάνες, για την επίτευξη των στόχων του δημόσιου ελλείμματος της διετίας 2011 – 2012.

• Οι μειώσεις των μισθών στις ΔΕΚΟ και για χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους του στενού δημόσιου τομέα, που αμείβονται βάσει των λεγόμενων «ειδικών μισθολογίων». Στην πραγματικότητα αμφισβητούνται οι κλαδικές συμβάσεις σε όλες τις ΔΕΚΟ.

Φίλοι και φίλες

Όλα τα παραπάνω γίνονται με τον ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ – ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ να βάζει πλάτες στην αντεργατική επίθεση

Το ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, το δικό μας ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ και άλλα ταξικά συνδικάτα έβαλαν εδώ και μέρες το ζήτημα της γενικής πανελλαδικής προειδοποιητικής απεργίας το πρώτο 10ήμερο του Φλεβάρη και έπαιρναν αποφάσεις σε αυτήν την κατεύθυνση.

Η απεργία ήταν και είναι επιτακτική ανάγκη ώστε οι εργαζόμενοι της χώρας μας να απαντήσουν στην εντεινόμενη επίθεση των εργοδοτών, της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου και της τρόικας που επιχειρούν να μειώσουν δραστικά μισθούς και μεροκάματα και να καταργήσουν μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Η προσπάθειά μας αυτή αντιμετώπισε την άρνηση και την κωλυσιεργία από τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε όλα τα επίπεδα, από τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.

Εμείς αποφασίσαμε για συλλαλητήριο στις 9 του Φλεβάρη , οι δυνάμεις αυτές συνέχιζαν να συζητούν με τον ΣΕΒ και τις υπόλοιπες οργανώσεις των εργοδοτών ενώ ήταν και είναι γνωστές οι αξιώσεις τους στα μέτρα που απαιτεί η τρόικα.

Ξαφνικά οι πουλημένοι εργατοπατέρες μπροστά στα τετελεσμένα, στα οποία και οι ίδιοι συνέβαλαν, με μια προβοκατόρικη κίνηση αποφάσισαν χθες Δευτέρα, απεργία για σήμερα Τρίτη 7 Φλεβάρη.

η απεργία που κήρυξαν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, για να καλύψουν τον προδοτικό τους ρόλο, πρέπει να τους γυρίσει μπούμερανγκ.

Φίλοι και φίλες εργαζόμενοι εργαζόμενες

Η αιτία της κρίσης στην Ελλάδα, είναι η ίδια με την κρίση στην Ιταλία, που θεωρείται η τρίτη οικονομία στα πλαίσια της ΕΕ, η ίδια με την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, η ίδια με την κρίση που απειλεί τη Γαλλία.

Η πηγή της κρίσης βρίσκεται στην παραγωγή.

Όσο μεγαλώνει ο βασανισμός του λαού, τόσο μεγαλώνει και ο εμπαιγμός.

Η κυβέρνηση λέει ότι τα μνημόνια είναι η μόνη λύση για την κρίση, άλλα κόμματα λένε ότι τα μνημόνια προκαλούν την ύφεση και χρειάζεται άλλη διαχείριση με αναπτυξιακά μέτρα.

Λένε χονδροειδέστατα ψέματα, γιατί η κρίση προκλήθηκε από την καπιταλιστική ανάπτυξη, από την υψηλή κερδοφορία, που συσσώρευσε τεράστια κέρδη που δεν μπορούν να βρουν διέξοδο και απαιτείται η καταστροφή τους.

Τα μνημόνια δεν προκαλούν την κρίση, ούτε γίνονται για να την αντιμετωπίσουν.

Τα εφαρμόζουν για να φορτώσουν τις συνέπειες της κρίσης στο λαό, αλλά κυρίως για να τσακίσουν τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων, ώστε να διευκολύνουν τη μελλοντική κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Ο λαός πρέπει επειγόντως να ξεμπερδεύει με τις αυταπάτες, τα διλήμματα

Δεν υπάρχει σωτηρία για τους εργαζόμενους όσο τα μονοπώλια θα είναι κυρίαρχα και η χώρα στην ΕΕ.

Γι’ αυτό είναι μονόδρομος για ανάπτυξη υπέρ του λαού, η αποδέσμευση από την ΕΕ, , με λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση

Κανείς μας να μην ξεγελαστεί.

Όσο κι αν με δραματικό τρόπο η κρατική τηλεόραση ανακοίνωσε χτες ότι «όλη η Ελλάδα περιμένει με κομμένη την ανάσα» τι θα γίνει στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών που μετέχουν στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, άλλες είναι οι έγνοιες των ανθρώπων.

• Στις λαϊκές αγορές όλοι περίμεναν να περάσει 2.30 το μεσημέρι για να αρχίσει το παζάρι πόσο κάτω θα πέσουν οι τιμές κι, ακόμα καλύτερα, να δουν πόσα περισσεύουν από τους πάγκους για να τα πάρουν έστω και σαν σκουπίδια.

• Στα εργατόσπιτα το «πήγαινε στο σούπερ μάρκετ» ισοδυναμούσε με άσκηση σε υψηλά μαθηματικά: Πόσα φασόλια, σε ποια τιμή, ποιο από τα ανακυκλωμένα λάδια, ποιο μακαρόνι βγάζει μεγαλύτερες μερίδες έτσι που να βγάλουμε τη βδομάδα με τα 20 διαθέσιμα ευρώ.

• Στις γειτονιές υπνωτήρια γερόντων οι υπολογισμοί μπλέκουν μαθηματικά και χημεία: Ποιο φάρμακο να κόψουν ώστε να μην είναι μεγάλη η επιβάρυνση στην υγεία. Μισή μπανάνα κάνει «την ίδια δουλειά» για το κάλιο, φέραν κάτι φτηνές μπανάνες στη λαϊκή, κόψε το φάρμακο…

Μην ξεγελαστεί κανείς, ούτε από τα κλάματα τους.

Μιλάνε μ’ αγωνία για την άλλη διαχείριση που χρειάζεται, για να ξορκίσουν αυτό που όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν:

Οτι αυτό το σύστημα δεν πάει άλλο.

Στο σύνολό του το αστικό πολιτικό σύστημα ζυγίστηκε και βγήκε λειψό ως προς τα λαϊκά συμφέροντα.

Στο σύνολό τους αποκαλύφθηκαν απόλυτοι υπερασπιστές του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη.

Οσο κι αν ενοχλεί κάποιους αυτή η ταύτιση, οι κρίσεις προκύπτουν στην πράξη.

Μαζί σώζουν το σύστημα.

Μαζί χτυπάνε τους εργάτες.

Μαζί ναρκώνουν τα παιδιά.

Μαζί βαφτίζουν την αμορφωσιά, προσαρμογή της Παιδείας στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας.

Οι απολογητές του συστήματος αναλαμβάνουν τεράστιες ευθύνες και πρέπει γι’ αυτές τους τις επιλογές να πληρωθούν ακριβά.

Εργαζόμενοι άνεργοι νέες και νέοι

Είναι ώρα για άλματα συνείδησης.

Κι αυτά δεν προκύπτουν με κουβέντες του καναπέ, αλλά εκεί, στο πεδίο της αντιπαράθεσης.

Στους χώρους δουλειάς πριν απ’ όλα.

Στις γειτονιές, στους δρόμους του αγώνα.

Εκεί όπου κάθε κατεργάρης πάει στον πάγκο του, εκεί που αναδεικνύεται στην πράξη ποιος είναι με ποιον.

Την ώρα που η επιθετικότητα του κεφαλαίου διαρκώς εντείνεται, και που για την αντιμετώπιση της δικής του κρίσης προχωρά στα πιο άγρια αντεργατικά μέτρα για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, οι εργαζόμενοι καλούνται να αναπτύξουν αγώνες που όχι μόνο θα στοχεύουν στην άμεση απόκρουση της επίθεσης, αλλά, ταυτόχρονα, θα δίνουν την προοπτική και τη διέξοδο, απέναντι στη σημερινή βαρβαρότητα.

Συνεπώς, το ερώτημα που τίθεται είναι αγώνας, αλλά σε ποια κατεύθυνση;

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, γίνεται φανερό πως στους εργαζόμενους υπάρχουν δύο δρόμοι:

Απ’ τη μια, ο δρόμος των «διαλόγων» με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου και των μονοπωλίων.

Ο δρόμος του «κοινωνικού εταιρισμού», που ακολουθεί ο εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός που θεωρεί πως τα συμφέροντα είναι κοινά εργατών-εργοδοτών και τα όποια προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με την ταξική συνεργασία. Και πότε-πότε, όταν δεν καταλαβαίνει η εργοδοσία το πρόβλημα κάνουμε και κανένα αγώνα «για τα μάτια του κόσμου» για να «συνετιστούν» κυβερνήσεις και εργοδότες.

Απ’ την άλλη, υπάρχει ο δρόμος της οργάνωσης των εργαζομένων, της ρήξης με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις που την εκπροσωπούν, της αδιάλλακτης πάλης για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, με δεδομένο ότι σήμερα στην κοινωνία υπάρχουν δύο βασικές αντίπαλες τάξεις: Η αστική και η εργατική.

Οι εργαζόμενοι έχουν εμπειρία, έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν.

Φίλοι και φίλες

Απέναντί μας δεν είναι – όπως λένε – μία τρόικα.

Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι το ΔΝΤ, είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Δεν ήρθε μόνη της η τρόικα στην Ελλάδα.

Την έφεραν συνειδητά και αποφασισμένα.

Ποντάρουν στο φόβο του λαού και πρέπει τα πράγματα να έρθουν από σήμερα τούμπα, πρέπει να μας φοβηθούν, πρέπει να τους τρομοκρατήσουμε, πρέπει να τους παρεμποδίσουμε, να βάλουμε έναν άμεσο στόχο, με κάθε τρόπο και μέσο να παρεμποδίσουμε την ψήφιση της δανειακής σύμβασης, να ρίξουμε την κυβέρνηση, να την ρίξει ο λαός. Ρίξιμο της κυβέρνησης σημαίνει εκλογές.

Εμείς ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, πρέπει να πάμε σε εκλογές με αλλεπάλληλες κλιμακούμενες απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις.

Η καρδιά της Ελλάδας πρέπει να χτυπήσει στις εργατικές συνελεύσεις, στις συγκεντρώσεις στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές συνελεύσεις στις συνοικίες.

Στην κάλπη δεν πρέπει μόνο να ηττηθούν τα κόμματα της συγκυβέρνησης

Οι εκλογές πρέπει να δείξουνε το εξής πράγμα:

Ότι ο λαός είναι αποφασισμένος να διαμορφώσει έναν αγώνα σύγκρουσης, ρήξης και ανατροπής, να γίνει μια νέα αρχή, μια νέα σελίδα.

Η εξουσία στα χέρια του λαού

Μην υποτιμήσουμε, η άρχουσα τάξη και η ΕΕ έχουν ορισμένα όπλα στα χέρια τους.

Ο λαός αυτά τα όπλα πρέπει να τα αχρηστέψει και να τα στρέψει απέναντί τους.

Πρώτο όπλο το ψέμα, το ψέμα τους δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμα.

Δεύτερο όπλο τα τρομοκρατικά διλήμματα:

Εάν δεν ψηφιστεί η δανειακή σύμβαση, ότι αν δεν συμμορφωθούμε με αυτά που λένε οι Ευρωπαίοι εταίροι, τότε έρχεται χάος και αίμα. Αντίθετα, το χάος και η τραγωδία θα έρθουν αν ο λαός σκύψει το κεφάλι και δεχτεί αυτή τη δανειακή σύμβαση στο όνομα ότι αυτό θα είναι το τελευταίο κακό.

Τρίτο, έχουν κι άλλες εναλλακτικές λύσεις κι αν δεν τους προκύψει τρικομματική κυβέρνηση, κυβέρνηση τρικομματικής συνεργασίας, έχουν είτε κεντροδεξιές είτε κεντροαριστερές λύσεις.

Οι εργαζόμενοι όμως και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ξέρουν ότι δεν φτάνει να αλλάξουν οι βιολιτζήδες, αλλά χρειάζεται να αλλάξει και ο σκοπός.

Δε φτάνει να αλλάξουμε τα κόμματα στην κυβέρνηση.

Αυτό το έχουμε δοκιμάσει πολλά χρόνια.

Τώρα πια δεν υπάρχει άλλη σωτηρία.

Να διώξουμε τα κόμματα αλλά να διώξουμε και την τάξη που εξουσιάζει.

Μόνο η εργατική εξουσία με τους συμμάχους της μπορεί να φέρει τα πράγματα τα πάνω κάτω γιατί αυτή η εξουσία δεν θα είναι η εξουσία στο Σύνταγμα, θα είναι η εξουσία στους τόπους δουλειάς, θα πάρει απ’ τους καπιταλιστές την οικονομία στα χέρια της, θα τη μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία.

Αυτή η λύση είναι η μόνη ρεαλιστική που έχουν οι εργαζόμενοι και ο λαός.

Να ματαιώσουμε τώρα το νέο έγκλημα. Να τους ανατρέψουμε. Όλοι στον αγώνα.

• Όχι στο νέο μνημόνιο.

• Όχι στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

• Όχι άλλα βάρη πάνω στις πλάτες των εργαζομένων.

• Καμιά περικοπή σε μισθούς, συντάξεις και δώρα.

• Να πληρώσει η πλουτοκρατία.

• Έξω η τρόικα από τη χώρα μας! Ανατροπή αυτών που την έφεραν με δική τους επιλογή!

• Εκλογές τώρα! Να τιμωρηθούν σκληρά τα κόμματα της συγκυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ.

ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ

(Πηγή: www.lefkadanews.com)