Το «Διάβημα Μεγανησιωτών» και η αναγκαιότητα της κοινωνικής ειρήνης στο νησί
Άρθρο του Λευτέρη Π. Κατωπόδη
ΤΟ «ΔΙΑΒΗΜΑ ΜΕΓΑΝΗΣΙΩΤΩΝ» ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ
Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα: “ Θεμέλιο του Πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία» (Αρθρο 2 παρ. 2).
Επίσης «Ολοι οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου» (άρθρο 4 παρ. 1).
Τέλος « Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας εφ΄όσον δεν προσβάλει τα δικαιώματα των άλλων….» (άρθρο 5 παρ. 1).
Οι θεμελιώδεις αυτές διατάξεις του Συντάγματος αποτελούν το βάθρο της Δημοκρατίας και δεν δικαιούται κανείς να τις αγνοεί ή να τις παραβιάζει.
Η οποιαδήποτε λοιπόν αρχή που ασκεί εξουσία, θα πρέπει να συσκέπτεται και να λαμβάνει αποφάσεις, για θέματα γενικότερου κοινωνικού ενδιαφέροντος και κοινωνικής προστασίας, που έχουν σχέση με την ποιότητα, την ασφάλεια, τη ζωή και την πολιτισμική και συναισθηματική αξία των κατοίκων κάθε τόπου, οι οποίες αποφάσεις θα πρέπει να είναι συμβατές με τις συνταγματικές αυτές επιταγές.
Οι παραπάνω δε συνταγματικές δεσμευτικές αναφορές δεν μπορεί να διαμορφώνονται και να ποικίλουν ως προς την εφαρμογή τους, ανάλογα με το εύρος της ασκούμενης εξουσίας, σε σχέση με την χωρική έκταση ή την αριθμητική ποσότητα ή την ποιότητα των κατοίκων της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας.
Συνεπώς είναι αδιάφορο αν η εξουσία ασκείται από οποιαδήποτε Κυβέρνηση ή Περιφέρεια ή Δήμο ή Κοινότητα ή άλλη θεσμοθετημένη αρχή μικρής ή μεγάλης εμβέλειας.
Το διάβημα λοιπόν 175 δημοτών του Δήμου Μεγανησίου, σε σχέση με τη δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας Λυμάτων στο Κατωμέρι, με το οποίο πολλοί λίγοι μπορούν να διαφωνήσουν, βρίσκεται απόλυτα εναρμονισμένο με τις παραπάνω συνταγματικές επιταγές, όταν μάλιστα, όπως διαβάζει κανείς, είναι καλά αιτιολογημένο και στοιχειοθετημένο.
Είναι λοιπόν υποχρεωμένος ο Δήμος να το λάβει σοβαρά υπ΄όψιν του και να επανεξετάσει τις αποφάσεις του, καθόσον αφορά την εκτέλεση του έργου αυτού στο συγκεκριμένο σημείο, διαβουλευόμενος και συζητώντας με την τοπική κοινωνία ελεύθερα, δημόσια, με ειλικρίνεια και ευθύτητα, καταθέτοντας και την δική του άποψη, επιχειρηματολογώντας υπέρ των θέσεών του, με στόχο την επίτευξη της αναγκαίας κοινωνικής συναίνεσης.
Κάτι το οποίο θα έπρεπε να πράξει, όπως και για το έργο του ΣΜΑ στο Σπαρτοχώρι, αλλά και για κάθε μεγάλο έργο, πριν ή λάβει τις οριστικές του αποφάσεις, έτσι ώστε να αποφεύγονται κοινωνικές αναταραχές και συγκρούσεις, οι οποίες δεν βοηθούν καθόλου στην επίτευξη της κοινωνικής ειρήνης στο νησί.
Κανείς βέβαια δεν μπορεί να παραγνωρίσει τις ιδιαιτερότητες και δυσκολίες που παρουσιάζει ο προγραμματισμός και η εκτέλεση τέτοιων μεγάλων έργων, σε ένα μικρό τόπο που βρίσκεται μάλιστα σε αναπτυξιακή τροχιά.
Και αυτή ακριβώς η δυσκολία και ιδιαιτερότητα, καθιστά επιβεβλημένη και απαραίτητη την κοινωνική και λαϊκή συμμετοχή και συναίνεση, στην λήψη των απαραίτητων αποφάσεων, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή και περισσότερο αποτελεσματική η επίτευξη του κοινού κοινωνικού στόχου.
Δεν πρέπει συνεπώς να προσπεραστεί το διάβημα, διαμαρτυρία θα το έλεγα εγώ, αλλά ο Δήμος οφείλει να ενσκήψει στο θέμα, όπως και στα άλλα μεγάλα θέματα, με προβληματισμό, διάθεση, κατανόηση και κοινωνική συναίνεση.
Όμως και οι δημότες, όπου και αν βρίσκονται, λαμβάνοντας υπ΄όψιν τους τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν σε σχέση με την διαχείριση των δημοτικών πραγμάτων, δεν θα πρέπει να διαπνέονται από προκατάληψη και καχυποψία απέναντι στις λαμβανόμενες πρωτοβουλίες εκ μέρους του Δήμου, αλλά να παρεμβαίνουν με κατανόηση και διάθεση συνεργασίας και συνεισφοράς και να καταθέτουν τις απόψεις και τις προτάσεις τους, πάντοτε προς την κατεύθυνση της επιτυχούς έκβασης και της συλλογικής ωφέλιμης αποτελεσματικότητας.
Διότι εν τέλει δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε και το ότι η Δημοτική Αρχή εκλέχτηκε και εκλέγεται πάντοτε, ελεύθερα και Δημοκρατικά, σύμφωνα ακριβώς με τις επιταγές του Συντάγματος και των Νόμων.
Η κοινωνική λοιπόν ειρήνη στο νησί, είναι απολύτως αναγκαία και στην αναγκαιότητα αυτή οφείλουν να συμβάλλουν όλοι, Δημοτική Αρχή και δημότες, χωρίς κανείς να μπορεί να αμφισβητήσει ότι το μεγαλύτερο βάρος για την επίτευξη αυτής της ειρήνης, ανήκει, ως εκ της θεσμικής της ιδιότητας, στην Δημοτική Αρχή και στον εκάστοτε Δήμαρχο.
Οσο δε γρηγορότερα το συνειδητοποιήσουμε και το υλοποιήσουμε τόσο περισσότερα θα είναι τα κοινά οφέλη για τον Δήμο και τους Δημότες .
14 Οκτώβρη 2011
Λευτέρης Π. Κατωπόδης
18 Οκτωβρίου 2011 @ 16:27
Εκτός του γεγονότος ότι το διάβημα των 175 δημοτών μας ,είναι εναρμονισμένο με τις συνταγματικές επιταγές, καθώς επίσης και το θέμα της «κοινωνικής ειρήνης «, που όλοι πρέπει να διαφυλάξουμε, είναι θέματα που όλοι συμφωνούν μαζί σας.
Πρέπει να εξετάσουμε και την λεγόμενη «Αρχή της Μέγιστης Καθαρής Κοινωνικής Ωφέλειας»
(the principle of maximum net social gain, or advαntage or benefit).
Δηλαδή η καθαρή κοινωνική ωφέλεια, που ισούται με την κοινωνική ωφέλεια μείον το κοινωνικό κόστος, πρέπει να είναι θετική.
Γιατί καλώς ή κακώς ,έτσι πρέπει να δρουν οι κυβερνώντες και καμία υπογραφή ,δεν πρέπει να σταματά οποιοδήποτε έργο ,όταν αυτό έχει θετική ,
την μέγιστη καθαρή κοινωνική ωφέλεια.
Πρέπει λοιπόν να δούμε:
1.Το κόστος από την μη λήψη αυτής της απόφασης.
2.Την ωφέλεια από τη λήψη αυτής της απόφασης .
3.Το συνολικό κόστος επιτεύξεως μιας συμφωνίας.
4.Τον άριστο απαιτούμενο αριθμό συναινούντων.
(βιβλιογραφία: ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ Γ.Ε ΔΡΑΚΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ)
18 Οκτωβρίου 2011 @ 17:58
Ο Δράκος συμβουλεύει και τον Παπανδρέου και τους δημάρχους;
19 Οκτωβρίου 2011 @ 00:00
Ο Δράκος ήταν σύμβουλος του μακαρίτη του Έβερτ, αλλά δε νομίζω να φταίει αυτός για την εξέλιξη του.
18 Οκτωβρίου 2011 @ 23:58
Καλά, αυτούς που θα υποβαθμιστεί (για να μην πω εκμηδενιστεί) το επίπεδο της κοινωνικής τους ευημερίας, τους ξέρουμε: είναι οι κάτοικοι του μεγαλύτερου χωρίου στο νησί.
Αυτούς που θα βελτιωθεί το επίπεδο κοινωνικής (ή/και) ατομικής τους ευημερίας, τους ξέρουμε;
Άσε που για να επέλθει η κατά Pareto βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης, χρείαζονται και κατάλληλα μέτρα αντιπαροχών από την αρμόδια Αρχή (Δήμος).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ποια θα είναι η αντιπαροχή; Ατομικές μάσκες ΡΒΧΠ ή καλύτερα η τοπόθετηση ενός γιγαντιαίου AFROSO πάνω από το Κατωμέρι;
19 Οκτωβρίου 2011 @ 01:15
ΤΟ AFROZO ΤΩΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ,ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΧΩΡΙΟ,ΒΡΩΜΑΝΕ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΝΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΨΑΡΟΖΟΥΜΙΑ,ΠΟΥ ΖΕΙΣ Ή ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙΣ ΜΕ ΜΑΣΚΑ,ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
ΤΩΡΑ Η ΒΡΩΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΜΕΝΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΤΩΜΕΡΙ ,ΓΙΑ ΧΑΖΟΥΣ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΣ Ε
19 Οκτωβρίου 2011 @ 02:12
Το Κατωμέρι βρωμάει απ τα κανάτια και τα ψαροζούμια… και τα πλυντήρια, και και και και… 20 χρόνια τώρα κ οχι «ΤΩΡΑ». Μάλλον δε θυμάσαι καλά, και αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αλλάξουν αυτές τις συνήθειες οι ιδιοι οι κάτοικοι του χωριού! Γιατί μονο σ αυτό το χωριό βλέπεις αυτά τα χάλια! Με AFROZO δε κάνεις τίποτα, ισα-ισα που θα μπερδευτεί η λεβάντα με το ψαροζούμι και θα σου ρχεται κάπως καλύτερα!!
19 Οκτωβρίου 2011 @ 07:38
ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΥΡΙΕ «ΠΡΩΗΝ»
ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΡΩΤΙΜΑΤΙΚΟ ΜΕΤΑ ΤΟ «ΤΩΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ».
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΛΑΘΟΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΣΙΜΕΝΤΑΡΑΝΕ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ…
ΤΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ,ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ,ΣΠΙΝΙΑΡΟΥΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ,ΓΛΥΣΤΡΑΕΙ ΚΑΙ ΠΕΥΤΕΙ ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΤΙΣ ΡΟΔΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΕΝΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙ.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ
19 Οκτωβρίου 2011 @ 09:58
Ν αγιασει Ο στομας σου καλοπαιδο. Επερυσι εβγαλα δυο μελανουρες λιάπα και βρώμιες μεσα απο τη σκαρα για τα νερα εδε κει στου Μπακολα.Εκατέλωνε η κοινωνια. Αφου ειναι ζωα και πετανε μεχρι και τα αποπατηματά τους μεσ τα σοκακια.
19 Οκτωβρίου 2011 @ 12:35
Επειδή υπάρχουν μπόλικοι κατελωμένοι και σκυλοβρωμιάρηδες στο χωρίο μας, τι θέλεις δηλαδή; Επιδόρπιο στη βρώμα;
Ή έχεις την εντύπωση ότι εάν γίνει ο βιολογικός στο Κατωμέρι, όλοι αυτοί θα τρέχουν εκεί, να αδειάζουν τα ψαροζούμια;
Αυτά που γράφεις, να τα πεις και σ’ αυτούς που Σαββάτο βράδυ γυρνάνε πόρτα-πόρτα με φακελάκια και τη Δευτέρα σφυράνε αδιάφορα.
Ειδικά σ’ αυτούς που, εδώ και πολλές τετραετίες, αφήνουν το μεγαλύτερο χωριό του νησιού, να βρωμάει παρά την εξουσία που, νομίμως, τους δόθηκε για να αλλάξουν ακριβώς αυτήν την κατάσταση.
19 Οκτωβρίου 2011 @ 15:10
A EKEI TO ΠΑΣ,ΑΣΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ.
18 Οκτωβρίου 2011 @ 17:26
Αν μου επιτρέπεται/ε, πολύ καλό. Και σίγουρα τέτοιες παρεμβάσεις (σχόλια) μπορούν να προάγουν έναν πολιτισμένο διάλογο. Δεν είμαι ειδικός επί του θέματος και δεν είμαι της ειδικότητας (δεν έχω σπουδάσει σχετικά με τα οικονομικά, αν και νομίζω το γνωρίζετε). Μόνο ένα μονοετές σεμινάριο στην Οργάνωση και Διοίκηση της Εκπαίδευσης. Και εκεί, έτυχε να «πέσω» σε αυτό στο οποίο αναφέρεστε, αλλά μέσα στα στενά όρια του αριθμού των επιχειρήσεων και όχι σε μεταφορά σε άλλο επίπεδο εφαρμογής/αντικείμενο εφαρμογής, όπως εν προκειμένω που σίγουρα απαιτεί -αν δεν έχει γίνει- ανάλυση κινδύνου/ευαισθησίας, συνέπειες κοινωνικές/περιβαλλοντικές, αξιολόγηση, συγκριτική υποχρεωτικών/παράλληλων σεναρίων, χρηματοοικονομική βιωσιμότητα, διαγράμματα κλπ.
Πολύ καλό εργαλείο, ίσως εξειδικευμένο, αποτελεί το «Έγγραφο Εργασίας 4» της ΕΕ που αναφέρεται στις κατευθυντήριες γραμμές για την ΑΚΟ (περίοδος 2007-2013).
Αυτά για την κουβέντα και ευχαριστώ.
19 Οκτωβρίου 2011 @ 10:02
Και αφου μπει το Αφροζο, να φτιαξει ο δημος και ενα μεγαλο καζανακι απανω στον Αη Λια και να βαλει και εποχικο υπαλληλο να το τραβαει καθε βραδυ μετα την αρση της πεζοδρομησης του γκουρμε του μαγαζιου στο βαθυ.