Άρθρο της Εύας Λιβιτσάνη

ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΣΤΙ

Παιδεία, λέξη εύκολη στο να προφέρεται μα δύσκολη στο επιχειρείν και το εφαρμόζεται. Οι μεγαλοσχήμονες και ευρέως ιδεαλιστές πολιτικοί ξέχασαν να την ενισχύσουν και την ευνούχισαν στο πέρασμα των χρόνων της εκλεγμένης πολιτικής ζωής τους.
Με λένε Λιβιτσάνη Εύα, είμαι γυναίκα, σύντροφος, εκ πανεπιστημίου φιλόλογος, εργαζόμενη 12ωρο σε καφενείο και κυρίως μάνα τριών ανήλικων παιδιών. Δικαιούμαι νομίζω να έχω άποψη για το τι εστί παιδεία και πως πρέπει να λειτουργεί κοινωνικά και ηθικά σε μια χώρα που προηγμένη θέλει να λέγεται και να νοείται από εταίρους και συγκατοίκους του πλανήτη, ορμώμενη απ’ το ένδοξο και ποιητικά πεπερασμένο παρελθόν της.
Στην Ελλάδα του 2011 η παιδεία έχασε την υπόστασή της?!?! ΓΙΑΤΙ? δεν υπάρχουν κονδύλια λέει να εκδοθούν βιβλία για τους μαθητές και τα σχολεία λέει πρέπει να συνενωθούν γιατί το ευνομούμενο κράτος δεν διαθέτει χρήματα για καθηγητές και δασκάλους, που πρέπει να επανδρώσουν τα της επικράτειας σχολεία και να «ανδρώσουν» μαθησιακά και πνευματικά τα παιδιά της χώρας.
Λυπάμαι γιατί η Ελλάδα ανέδειξε πολιτισμό μόνο μέσω της παιδείας της. Τι θα ήταν αν δεν είχε γράψει ο Σοφοκλής την «Αντιγόνη», ο Ευρυπίδης την «Ελένη» και τη «Μήδεια», ο Όμηρος τα έπη του, αν ο Σωκράτης δεν οδηγούσε με τη μαιευτική του τους μαθητές του σε ανώτερα επίπεδα γνώσης?? Πώς θα έγραφε ο Πλάτωνας την «Πολιτεία» του και πώς η Σαπφώ και ο Αλκαίος θα περιέγραφαν τόσο δυνατά και απόλυτα τον έρωτα? Πώς χωρίς παιδεία ο Καζαντζάκης θα έγραφε την «Ασκητική» του να μας αφήσει παρακαταθήκη ή ο Καβάφης πώς θα μας ταξίδευε «Εις τα περίχωρα της Αντιόχειας» για να βρούμε την «Ιθάκη»,  ό,τι κι αν αυτή σημαίνει!!!
Παιδεία ίσον πολιτισμός, ανάταση ψυχής, λιγότερος φόβος για το άγνωστο, το πριν και το μετά το τέλος της βιολογικής ζωής. παιδεία ίσον άτομα πολιτικά ώριμα ώστε να αποφασίσουν κατά το δοκούν των ίδιων και όχι κατά το θέλω εκείνων που θα επιχειρήσουν να τους χειραγωγήσουν για σκοπούς σκοτεινά ιδιοτελείς και συνωμοσιολογικά αποράδεκτους!!! Προκαλεί γέλωτα η φράση? Ίσως. Στην αρχαία και παρεξηγημένη Σπάρτη ο νομοθέτης Λυκούργος στο σύνταγμά του από την αρχή έως το τέλος μιλά για τη δύναμη της παιδείας. Στην πρόταση 13 λέει :» τὸ γὰρ ὅλον καὶ πᾶν τῆς νομοθεσίας ἔργον εἰς τὴν παιδείαν ἀνῆψεν» και στην πρόταση 14 λέει «Τῆς δὲ παιδείας, ἣν μέγιστον ἡγεῖτο τοῦ νομοθέτου καὶ κάλλιστον ἔργον ειναι», η θέση του λοιπόν είναι ότι το σπουδαιότερο έργο για ένα νομοθέτη είναι η δύναμη της παιδείας και πως επιδρά πάνω στα άτομα κι αυτό έπρεπε σήμερα να είναι «bussola» για τους απανταχού παγκόσμια και όχι μόνο Έλληνες νομοθέτες. Δεν θα μιλήσω για το που πολιτικά οδηγήθηκε η χώρα μέσω της σοσιαλιστικής οδού ( σημειωτέον ότι έχω αριστερές καταβολες παιδιόθεν) αλλά θα κατηγορήσω αυτό που η σημερινή πολιτεία κατάφερε διασπαθιστικά στην παιδεία. Με ενδιαφέρει να σωθεί η πολιτιστική και πνευματική μας κληρονομιά, με ενδιαφέρει να σωθούν τα παιδιά πνευματικά και να ανακάμψουν εκπαιδευτικά γιατί απλά αυτά είναι η συνέχεια, το μετά, το ύστερα, το πάντα. Η νεολαία θα τραβήξει από το πολιτικά και ασφυκτικά οσμίζον τέλμα την Ελλάδα αν παιδευτεί όπως της αξίζει!
Ζητώ βοήθεια απ’ όσους θεωρούν ότι η παιδεία και η γνώση θα σώσουν τον πλανήτη.
Είναι γνωστό ότι οι ποιητές -λέει- θα σώσουν τον κόσμο! ΝΑΙ! Γι’ αυτό οι νεότεροι θα πρέπει να διδαχθούν από τους παλιότερους για να προχωρήσουν, να ανασάνουν, να δημιουργήσουν, να ζήσουν!!!
Πολιτικοί άρχοντες παρακαλώ : ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΣΤΙ

Με τιμή

                                                                                                                                                                                        Λιβιτσάνη Εύα