Στο θέατρο “Αλίκη Βουγιουκλάκη” εμφανίζεται για 3 παραστάσεις ο “δικός μας”  Βασίλης Κανέλλος!  Ας είμαστε όλοι εκεί να στηρίξουμε το Μεγανησιώτη που χρόνια τώρα προσφέρει στο θέατρο και όχι μόνο, βάζοντας την καλλιτεχνική του πινελιά με μεγάλη επιτυχία, σε όποιο ρόλο και αν αναλάβει!

1, 2 και 3 Ιουλίου, 21:00 η ώρα  στο θέατρο “Αλίκη Βουγιουκλάκη” στα Βριλήσσια.

Πηγή: Σύνδεσμου Μεγανησιωτών «Ο ΜΕΝΤΗΣ»

Υπόθεση του έργου:

Ο ανώτατος Υπάλληλος κύριος Ολυμπιάδης ψάχνει τρόπο να ζητήσει αύξηση του μισθού του από τον τότε «πρωθυπουργό» (αντιβασιλέα του Όθωνα). Και για επιχείρημα, τού ’ρχεται η φαεινή ιδέα: «Δευτέρα με Δευτέρα οκτώ μέρες, και Δευτέρα 16 και Δευτέρα 24 και Δευτέρα 32. Γιατί λοιπόν τις τέσσερις εβδομάδες μας τις περνούν για τριάντα ημέρες, ενώ είναι κανονικά 32; Δύο ημέρες περιπλέον είναι 33 δραχμαί και 33 λεπτά…». Κι από κει και πέρα σε διαδοχικά καρέ ξεδιπλώνεται ο μηχανισμός της διαφθοράς γύρω από την καρέκλα του Σύμβουλου Διευθυντή κύριου Ολυμπιάδη.

Βιογραφικό Μιχαήλ Χουρμούζη

Ο Μιχαήλ Χουρμούζης Τριανταφύλλου (1804-1882), γιος του Κωνσταντίνου Χουρμούζιου Τριανταφύλλου, γεννήθηκε στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης και καταγόταν από την Κρήτη ή τη Θεσσαλία. Πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια μεταξύ Κρήτης και Πόλης. Μετά το ξέσπασμα της επανάστασης ήρθε για να συμβάλει στον Αγώνα στο πλάι του Εδουάρδου Ραϊνέκ στην Κρήτη. Για την προσφορά του στον αγώνα πήρε τιμητικά τον βαθμό του αξιωματικού και υπηρέτησε στη στρατιωτική φάλαγγα της Λαμίας. Διετέλεσε πρόεδρος του επαρχιακού συμβουλίου Φθιώτιδος και το 1851 εκλέχτηκε βουλευτής Φθιώτιδος. Τρία χρόνια αργότερα εκλέχτηκε αντιπρόεδρος της Βουλής και πήρε μέρος στη Θεσσαλική Επανάσταση. Λόγω των φιλελεύθερων φρονημάτων του διώχτηκε και το 1856 κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και πέθανε. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες της Πόλης Αρμονία, Νεολόγος και Ομόνοια. Στην Αρμονία μάλιστα δημοσίευσε το 1864 τη διάλεξη Περί Πολιτείας (που εκδόθηκε αργότερα στη Σμύρνη και τη Σύρο) καθώς επίσης συνδικαλιστικά άρθρα. Γνωστός στο χώρο τις λογοτεχνίας είναι κυρίως για τις θεατρικές κωμωδίες του, με βασικό χαρακτηριστικό την καυστική σάτιρα της ελληνικής κοινωνίας μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Πρωτοεμφανίστηκε με τη δημοσίευση των Επτά διαλόγων στην εφημερίδα Εποχή και ακολούθησαν ο Λεπρέντης (1835), ο Τυχοδιώκτης (1835), ο Υπάλληλος (1836) ο Ευγενής (1838) και ο Χαρτοπαίκτης (1839). Το 1842 εξέδωσε τα απομνημονεύματά του από τον κρητικό αγώνα, με τίτλο Κρητικά και το 1869 τη μονογραφία Η νήσος Αντιγόνη. Το τελευταίο του έργο ήταν το κριτικό δοκίμιο της λαϊκής μυθιστορηματικής σύγχρονής του παραγωγής Παροδική μικρογραφία μυθιστορημάτων και εκδόθηκε το 1882. Εξέδωσε επίσης μια παράφραση του Πλούτου του Αριστοφάνη, και μια μελέτη με τίτλο Συνοπτικός παραλληλισμός ηθών και εθίμων ως και τινών περιέργων των επί Ομήρου Αχαιών προς τινά των νεωτέρων Ελλήνων, ενώ σώζεται επίσης ο τίτλος από μια χαμένη κωμωδία του με τίτλο Ο Οψίπλουτος. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Μιλτιάδη Χουρμούζη βλ. Ευαγγελίδης Τρ.Ε. – Μοάτσος Ερ., «Χουρμούζης Μιχαήλ Βυζάντιος», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια24. Αθήνα, Πυρσός, 1934 και Χρονολόγιο του Μ.Χουρμούζη, στον τόμο Μ.Χουρμούζη, Διάλογοι επτά• Καταχωρηθέντες εις την εφημερίδα Η Εποχή (τω 1834 έτει). Αθήνα, Ιθάκη, 1980.
(Πηγή: radio-theater)

Ο Μ. Χουρμούζης, εκ Κωνσταντινουπόλεως, αγωνιστής του 1821, αυτοδίδακτος συγγραφέας και βουλευτής υπήρξε μια ξεχωριστή και παθιασμένη φωνή για την εποχή του. Έγραψε σατιρικές κωμωδίες, οι γνωστότερες είναι Ο Λεπρέντης, Ο Τυχοδιώκτης και Ο Υπάλληλος, καθώς και μία μετάφραση του Πλούτου του Αριστοφάνη που ανέβασε ο Κουν χωρίς να γνωρίζει το όνομα του μεταφραστή. Τα έργα του Χουρμούζη, εξαιτίας των σατιρικών τους στόχων, δεν μπορούσαν να ανεβούν και έτσι παρέμεινε άγνωστος μέχρι τη Μεταπολίτευση, δηλαδή σχεδόν 150 χρόνια.
(Πηγή: in.gr)

Ακολουθούν φωτογραφίες από την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου (Νέα Σκηνή,1978), με τη συμμετοχή πολλών γνωστών ηθοποιών (Τζόγιας, Αργύρης, Βαλαβανίδης, Ορφανού, Αντωνόπουλος, Ψαρράς, Κατρανίδης, Τσακίρογλου, Βλαχοπούλου, Παρτσαλάκης κ.ά.)

(Πηγή: Ψηφιακό αρχείο Εθνικού Θεάτρου)