Από τα μικρά μας χρόνια μάθαμε το ποτό μάθαμε το τσιγάρο και ότι πιο κακό.

Πίνουν όλοι καραφάκια άλλοι πίνουνε κρασ,ί το στομάχι δεν κοιτάνε που θα πάθει εμπλοκή.

Η κοιλιά λουτρό δεν είναι όπου πάει το φαί, ρίξε ούζο να χωνέψει και περδίκι να γενεί.

Δε σε νοιάζει τι θα γένει, πίνε όσο σου βαστά, το κρασάκι και το ούζο θα σε φκιάξουνε καλά.

Τη συνήθεια ετούτη πρέπει να τη σταματήσω εγώ, να μην πίνω κάθε μέρα μες το μαγαζί σα μπώ.

Ολο ούζο και κρασάκι , τα ποτά κάνουν κακό, κι εγώ πίνω και μεθάω και κουβέντα πως να πώ;

Ο στόμας τους βρωμάει, τα χνώτα τους πολύ ,μα έχουν βρεί το φίλο που λέγεται κρασί.

Εχουνε φύγει τόσοι και άλλοι απ τη ζωή, κάμανε του κεφαλιού τους και πρόκοψανε, αδικα αυτοί.

Πήγαν σε άλλους τόπους και σ΄άλλη γειτονιά μα ετούτη τη συνήθεια δεν την απαρατάν.

Δεν κόβουν το τσιγάρο δεν κόβουν το ποτό ούτε και το κρασάκι που τόχουν για θεό.

Τίποτ΄άλλο εγώ δε γράφω και ας κάνουν ότι θεν, δεν υπάρχει ούτε μέρα που να αλλάξουν το ρεφρέν.

Τερμα τώρα στο τσιγάρο στο ουίσκι στο κρασί και θα δείτε η ζωή σας θαναι ωραία και καλή.

Αφιερωμένο στον Χοντρούλη.