Το κοινό δελφίνι

Το ρινοδέλφινο

Τα νερά μας, είναι ασφαλή  ζουν ή έχουν συχνή παρουσία πολλοί θαλάσσιοι θηρευτές που συμβάλουν σημαντικά στην βιοποικιλότητα της περιοχής. Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε με δύο είδη δελφινιών που κάνουν αισθητή την παρουσία τους κατά καιρούς στο νησί μας

Αρκετές φορές πολλοί από εμάς έχουμε δει να κολυμπούν στα νερά μας δελφίνια. Είναι σίγουρα ένα πολύ όμορφο θέαμα.Θα ήταν όμως σημαντικό να μάθουμε κάποια πράγματα παραπάνω γι αυτά.

1. Ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus)

Το Ρινοδέλφινο είναι ένα δελφίνι που προτιμά τις ακτές και γι αυτό είναι το πιο γνωστό στον άνθρωπο. Πολύ σπάνια θα το συναντήσουμε στα ανοιχτά ή στα πολύ βαθιά νερά. Τους αρέσει να ακολουθούν τα πλοία στα ταξίδια τους και κολυμπούν πολύ γρήγορα και μπορούν να ξεπεράσουν με ευκολία τα 30 χιλιόμετρα την ώρα.

Το είδος αυτό απαντάται σε όλες τις Μεσογειακές ακτές. Σε ορισμένες περιοχές μπορούν να σχηματιστούν κοπάδια με περισσότερα από 100 ζώα. Τρέφεται με ψάρια που σχηματίζουν κοπάδια , όπως σαρδέλες, σκουμπριά, ρέγκες και κυνηγά κατά ομάδες.

Αποκτά βάρος μέχρι 400 κιλά και έχει μήκος από 2 έως 4 μέτρα. Το χρώμα της κοιλιάς του ρινοδέλφινου ποικίλλει από ανοικτό γκρίζο έως άσπρο ή ροζ-άσπρο, η πλάτη του είναι γκριζόμαυρη και τα πλευρά του σχεδόν ομοιόμορφα γκρίζα. Το ραχιαίο του πτερύγιο είναι τριγωνικό και μυτερό στην άκρη, εκτεινόμενο σαφώς προς τα πίσω.

2. Το Κοινό δελφίνι (Delphinus delphis)

Στην Ελλάδα θα το συναντήσουμε κοντά στην περιοχή του Καλάμου και το Μεγανήσι.

Πρέπει να σημειώσω πως η ονομασία ΄΄κοινό΄΄ είχε δωθεί στην αρχαιότητα από τον Αριστοτέλη. Βέβαια τώρα η ονομασία του πρέπει να αλλάξει γιατί είναι το πιο σπάνιο δελφίνι στο Ιόνιο και όχι μόνο. Κάποτε κυριαρχούσε στην Αδριατική και το Ιόνιο αλλά τώρα χει μείνει ένα υπόλλειμα αυτού του πληθυσμού

Μερικές πληροφορίες γι αυτό είναι οι παρακάτω:

Αναπνέει με πνεύμονες και διατηρεί, όπως ο άνθρωπος, σταθερή θερμοκρασία σώματος, ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος. Το σώμα του καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα λίπους, το οποίο του προσφέρει μόνωση και το βοηθά στην κολύμβηση.
•   Δεινός κολυμβητής, ξεπερνά σε ταχύτητα τα 50 χλμ./ώρα. Καταδύεται συνήθως για μερικά δευτερόλεπτα έως δύο λεπτά (έχει το λιγότερο χρόνο αντοχής από τα υπόλοιπα δελφίνια), αλλά μπορεί να παραμείνει κάτω από την επιφάνεια μέχρι και 5 λεπτά – και αυτό σε βάθη ακόμη και 300 μέτρα.
•   Δεν κοιμάται ποτέ, αλλά ξεκουράζει εναλλάξ τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου του, ώστε, όταν το ένα ησυχάζει, το άλλο να εξασφαλίζει την αναπνοή. Και αυτό επειδή στο δελφίνι η αναπνοή δεν είναι ακούσια όπως σ’ εμάς: πρέπει να… σκεφτεί πρώτα για να αναπνεύσει. Εκείνες τις ώρες τα βλέπουμε να κολυμπάνε αρκετά σιγά στην επιφάνεια της θάλασσας, πάντα σε κοπάδι, με έναν οδηγό που παραμένει ξύπνιος για να τα οδηγεί και να τα προειδοποιεί σε ενδεχόμενο κίνδυνο.
•   Το Kοινό δελφίνι ζει σε κοπάδια των δέκα έως δεκαπέντε ατόμων, που συχνά συνενώνονται σε μεγαλύτερες αγέλες. Είναι γνωστή η αλληλεγγύη που υπάρχει στα μέλη της ομάδας. Αν ένα δελφίνι τραυματιστεί, τα υπόλοιπα το στηρίζουν, για να μπορεί να μείνει στην επιφάνεια και να αναπνέει

Τα τελευταία νέα δεν είναι και τόσο ευχάριστα γιατί φαίνεται ότι έχει μειωθεί και ο πληθυσμός των Κοινών Δελφινιών που ζουν στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στη Λευκάδα και την Αιτωλοακαρνανία. Από 150 έχουν μείνει καμιά δεκαπενταριά και οι ομάδες των 10 με 15 δελφινιών, που έβλεπε κανείς παλιότερα να ψάχνουν την τροφή τους συντονισμένα, έχουν διασπαστεί σε ομάδες των δυο, τριών δελφινιών.

Η μεγαλύτερη ζημιά έχει γίνει από την υπεραλίευση του γαύρου και της σαρδέλας λόγω των γρι-γρι. Έτσι ενώ παλιά οι μια μεγάλη ομάδα δελφινιών έκανε συντονισμένη επίθεση για να τραφεί, στις μέρες μας παρατηρούμε μια ομάδα 2-3 δελφινιών να τρέφονται μόνα τους.

Κατωπόδης Γιώργος